Op 21 oktober ga ik de halve marathon van Amsterdam lopen. Inschrijving zojuist gedaan. Doel is nu toch echt om onder de twee uur te lopen. Geweldig om een keer in het olympisch stadion te starten en te finishen. Ga er vanuit dat er veel zullen volgen vanuit de Madrid groep.
Maand: juni 2012
Steve Jobs versus Bert van Marwijk
Loesje en inspiratie
Vrijwilligerswerk in de tijd van de baas!
Door Menno Bosma.
Verder komen via de zeehondjes Ben je in voor nieuwe verantwoordelijkheden, maar wil je eerst in een veilige omgeving ‘droogzwemmen’? Wil je andere vaardigheden aanleren, maar is daar op het werk geen ruimte voor? Of lijkt het je ideaal om je hobby met je werk te combineren? Ga dan vrijwilligerswerk doen -onder werktijd.
Zwoegen voor het Goede Doel
In steeds meer bedrijven zwoegen werknemers niet alleen op hun eigen werk, maar ook daarbuiten – voor het Goede Doel. Onder werktijd helpen ze bejaarden, knappen ze een kindertehuis op of zamelen ze geld in voor een project in de Derde Wereld. Leuk voor het Goede Doel, maar what’s in it voor de bedrijven zelf? En voor de werknemers? Het verschijnsel is niet nieuw. Bedrijven tonen met soortgelijke activiteiten al jaren hun betrokkenheid bij de directe omgeving of zelfs bij de wereld. Soms hebben ze daar een direct belang bij. Albert Heijn probeert bijvoorbeeld de veiligheid en leefbaarheid in de buurt van supermarkten te vergroten, ook om zo meer klanten te krijgen. In andere gevallen mikken organisaties op lange-termijneffecten, zoals een betere positie op de arbeidsmarkt door een goed imago.
Goed voor het wij-gevoel
Maar bedrijven die kinderboerderijen hielpen uitmesten bleken meer te oogsten dan waardering en een goed imago. De sfeer onder de werknemers verbeterde vaak aanmerkelijk. ‘Vrijwilligerswerk is heel goed voor het wij-gevoel,’ zegt Frederiek van Nieuwenhuizen van Robin Good, een bedrijf dat verantwoorde bedrijfsevenementen organiseert. ‘Driedelig grijs, business-praat: het valt allemaal weg. Je doorbreekt er ook de verwende cultuur van lease-auto’s en bonussen mee als je je werknemers laat zien dat er andere dingen in het leven zijn.’ Vrijwilligerswerk als teambuildings-activiteit heeft survivallen in de Ardennen dan ook al lang verdrongen. Een andere reden waarom vrijwilligerswerk hoog op de agenda van p&o’ers en werkgevers kwam, is dat het onvermoede talenten van werknemers kan blootleggen. Voorbeelden te over van dooie documentalisten die zich tijdens het schilderen van een bejaardensoos als de grote roerganger ontpopten. ‘Toen onlangs de marketingafdeling van Centraal Beheer de filmzaal van de Glenn Mills-school voor jonge sociaal delinquenten opknapte, werden sommigen van de wat stillere werknemers teamleider. Die voeren nu nog steeds het hoogste woord op hun afdeling. Ze hebben eindelijk laten zien dat ze wat anders kunnen,’ aldus Frederiek van Nieuwenhuizen. Complete carrièrewendingen kunnen zo door een simpel dagje klussen worden ingeluid.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat organisaties steeds vaker vanuit personele doelstellingen aan vrijwilligerswerk beginnen. Trainees, werknemers die toe zijn aan een nieuwe loopbaanstap of collega’s die ‘vastzitten’ krijgen de gelegenheid nieuwe ideeën en vaardigheden op te doen. ‘Je kunt iemand bijvoorbeeld bij wijze van proef een communicatieplan laten maken bij een vrijwilligersproject,’ zegt Joyce Emanuelson van Maatschap in Betrokkenheid, een onderdeel van de Nederlandse Organisaties Vrijwilligerswerk (NOV), een organisatie die bemiddelt tussen bedrijven en vrijwilligersprojecten. ‘Het voordeel ervan is dat je kunt freewheelen: er ligt minder druk op je als je vrijwilligerswerk doet. ‘Vrijwilligerswerk fungeert ook regelmatig als tussenstap in een carrière, signaleert zij. ‘Consultants overbruggen er bijvoorbeeld de periode tussen twee klussen mee. En het middel wordt ook gebruikt ter voorbereiding op het pensioen. Oudere werknemers mogen dan met behoud van loon een dag per week vrijwilligerswerk doen om zich alvast te oriënteren op een leven zonder betaald werk.’
Betere arbeidsprestaties
De doelstellingen zijn dus breed geformuleerd en de verwachtingen zijn hoog. Maar werkt het ook? Is vrijwilligerswerk, behalve goed voor de samenleving, ook goed voor het personeel en de organisatie? Een van de weinige organisaties die hier tot nu toe gericht onderzoek naar heeft gedaan is de gemeente Amsterdam. Sinds 1997 kent de hoofdstad het project Wisselwerk, dat ambtenaren tot en met schaal 7 de gelegenheid geeft één tot tweeënhalve dag per week vrijwilligerswerk te verrichten, dan wel stage- of studieverlof op te nemen. In opdracht van de gemeente evalueerde Bureau Regioplan het project. Regioplan stelde vast dat het stage- en studieverlof in Amsterdam meer effect heeft gehad op de mobiliteit dan het vrijwilligerswerk, wat tevoren overigens ook werd verwacht. Maar alleen als ambtenaren een opleiding hadden gevolgd die aansloot bij het vrijwilligerswerk, of als het vrijwilligerswerk beide partijen zeer goed beviel, leidde het tot bijscholing of doorstroming. Wel ervoeren oudere werknemers een soepeler overgang naar het pensioen. Bovendien daalde het ziekteverzuim van de deelnemers aan Wisselwerk drastisch: van 21 naar 11 procent. Niet zoveel loopbaaneffecten dus, maar de arbeidsprestaties kregen een flinke oppepper.
Eigen keuze
Vrijwilligerswerk kan pas goed aansluiten bij opleiding en interesses van de deelnemers als die zelf kunnen kiezen bij welke maatschappelijke organisatie ze actief worden. Dit gebeurt nu nog maar mondjesmaat, want het management neemt meestal het initiatief en selecteert de goede doelen. Van Nieuwenhuizen en Emanuelson vinden allebei dat dat anders moet. ‘Vrijwilligerswerk dat niet je eigen keuze is en niet aansluit bij je interesses, is eigenlijk geen vrijwilligerswerk,’ stelt Emanuelson. Bij managers echter winnen imago-overwegingen het soms van ontwikkelingskansen voor het personeel. Terwijl hun ondergeschikten misschien iets voor de Derde Wereld willen betekenen, kiezen zij voor de publicitair meer interessante zeehondencrèche om de hoek. Bovendien zijn ontwikkelingskansen voor werknemers soms bedreigingen voor de organisatie. Niet ieder bedrijf kent loopbaanpaden voor mensen die van hun hobby hun beroep maken. In zo’n geval kan vrijwilligerswerk aanbieden het begin van het einde van het werkverband betekenen.
Voordelen van vrijwilligerswerk onder werktijd
Teambuilding: pas gevormde teams of afdelingen met problemen kunnen via vrijwilligerswerk een hechte(re) band smeden.
Contact met de omgeving: door een goed doel in de buurt te steunen kun je met je bedrijf maatschappelijk meer wortelen.
Positief imago: vrijwilligerswerk kan de uitstraling van de organisatie waar je werkt positief bexefnvloeden, en daarmee haar positie op de arbeidsmarkt.
Versterken van het wij-gevoel: als werknemer ben je trots op een bedrijf dat goede doelen steunt.
Balans werk/privé: je hebt de gelegenheid binnen werktijd iets met je hobby’s en interesses te doen.
Ontwikkelen van vaardigheden: in het kader van vrijwilligerswerk kan onbekend talent opbloeien en kunnen vaardigheden in relatieve rust worden ontwikkeld.
Tussenstap in een carrière: je kunt de leemte tussen twee projecten opvullen of je kunt je voorbereiden op vertrek of pensioen.
Motivator: ingeslapen of vastgelopen collega’s en teams worden opgepept; het verzuim en disfunctioneren wordt teruggedrongen.
Aandachtspunten voor je manager
Vrijwilligerswerk kan het best in een stabiele werksituatie worden ingevoerd, dus niet tijdens een reorganisatie.
Het inzetten van vrijwilligerswerk om onvrede over iets anders (een hoge werkdruk of karige beloning bijvoorbeeld) te compenseren is tot mislukken gedoemd.
Het is van belang om, voordat een project start, een heldere, maar niet te ambitieuze, doelstelling te formuleren.
De kans op succes is het grootst als de werknemers zelf (mede) de projecten kunnen uitkiezen.
Kies een project dat meetbare, tastbare, tot de verbeelding sprekende resultaten oplevert.
Houd het leuk, probeer mensen niet via een moreel appèl tot deelname te bewegen.
Zorg voor follow-up in de vorm van een rapportage, evaluatie, afsluitende bijeenkomst of door iets te doen met nieuwe vaardigheden die de werknemers hebben opgedaan.
Voorbeelden van projecten
Een groep KPN-werknemers maakte cadeautjes voor kinderen met spierziekten en verbeterde zo de onderlinge samenwerking.
Shell liet een groep managers een speeltuin inrichten, mede om hun organisatorische vaardigheden te vergroten.
Lévi Strauss heeft op speciale personeelsdagen onder meer werkzaamheden verricht voor daklozen, verstandelijk gehandicapten en een kinderboerderij.
Amsterdamse gemeente-ambtenaren leverden in het kader van het project Wisselwerk een structurele bijdrage aan sportverenigingen, dierenambulances en kinderboerderijen.
Amev-medewerkers schilderden een buurthuis in een Utrechtse achterstandswijk en verzorgden een diner voor een bejaardensoos.
KLM-trainees knapten vakantiewoningen voor minima op.
Werknemers van de Algemene Woningbouwvereniging Arnhem knapten een sociaal pension op.
Merison (marketing en distributie in de voedings- en de elektrobranche) stuurt medewerkers mee met hulptransporten voor een kinderziekenhuis in Roemenië en veilt jaarlijks monsters en afgedankte showroomartikelen ten behoeve van een hospitaalschip in India.
Reactie Edward Neering:
Wisselwerk Amsterdam is gestopt als pilot omdat er op dat moment hoogconjunctuur was. Nu met de huidige laagconjunctuur (dus jeugdwerkloosheid) en de behoefte aan huiswerkbegeleiding en coaching van VMBO leerlingen bij hun profielkeuze dan wel andere perikelen bij een schoolloopbaan zou het project Wisselwerk Amsterdam weer perfect passen
Joe Jackson: Teveel eendagsvliegen hedendaagse popmuziek!
De Engelse singer-songwriter Joe Jackson vindt dat de hedendaagse muziek teveel eendagsvliegen kent. Jackson heeft grote bewondering voor componist, pianist en orkestleider Duke Ellington. ‘Je zou je hele leven kunnen wijden aan het bestuderen van Ellingtons muziek’.
‘Muziek kent te veel eendagsvliegen, mensen die op basis van één liedje of één look bekend zijn’, aldus Jackson. ‘Soms staat er een artiest op die veel meer te bieden heeft. Van Duke Ellington is vijftig jaar aan materiaal beschikbaar. Hij begon met opnemen in de jaren ’20, was toen al ver zijn tijd vooruit en is dat tot aan zijn dood gebleven. Zijn werk is zo divers, rijk en interessant dat hij met recht onsterfelijk genoemd mag worden.’
De solocarrière van de Engelse singer-songwriter Joe Jackson (57) overspant meer dan dertig jaar. Zijn debuutsingle Is She Really Going Out With Him? uit 1978 behoort tot zijn bekendste nummers. Op 25 juni is het studioalbum The Duke uitgebracht, Jacksons eerbetoon aan de in 1974 overleden Ellington, met gastbijdragen van onder andere Iggy Pop en Sharon Jones.
xa9FaceCulture
Eva als springruiter!
Jaarverslag Herstelling 2011 is uit! “Zonder wrijving geen glans!”
Het jaarverslag is op PDF te zien op www.herstelling.nl
Voorwoord jaarverslag Herstelling van de directeur van Werkbedrijf Herstelling DWI
We hebben het afgelopen jaar zeker niet stilgezeten. Zo hebben we de uitvoering van de Wet Werk en Bijstand (WWB) onderdeel gemaakt van onze aanpak. Dat was een majeure operatie, die veel van onze medewerkers heeft gevergd, maar op het resultaat ben ik meer dan trots! Als enige in Nederland zijn wij een re-integratiebedrijf geworden, dat ook de uitkering in beheer heeft. Zo is deze uitkering een re-integratiemiddel geworden, dat echt als stok achter de deur kan
functioneren. Wij zijn hierdoor nog directer incontact gekomen met onze deelnemers. Dit bracht ook meer wrijving teweeg maar, zoals mijn voorganger
Edward Neering altijd al zei, “zonder wrijving geen glans”. We hebben door deze aanpak het verschijnsel ‘niet meewerken aan re-integratie’ in Amsterdam hoog op de bestuurlijke agenda gezet. We hopen dat dit een vereenvoudiging van de regelgeving met zich meebrengt. In 2011 zijn we op verzoek van de Dienst Maatschappelijke Ontwikkeling (DMO) gestart met de ontwikkeling van een programma, op basis van het bestaande schoolfort, voor scholieren die door hun gedrag dreigen uit te vallen. Momenteel komt de instroom op gang en ik ben ervan overtuigd, dat we een innovatief aanbod hebben gecreëerd voor deze scholieren. Top 600: voor ingewijden is dat inmiddels een begrip. Het gaat om een aanpak van de gemeentelijke instanties, om de overlast van 600 – zeer overlastgevende (veelplegers) mensen een halt toe te roepen. Logischerwijze zijn wij hierbij betrokken. Herstelling spant zich tot het uiterste in om ook deze groep uiteindelijk aan het werk te krijgen. Maar dat alleen is voor een deel van deze groep niet voldoende. Inmiddels staat vast, dat de helft van deze groep verstandelijke beperkingen heeft, gecombineerd met een groot aantal andere problemen. Resultaten bereiken met deze groep lukt ons niet alleen. Om de stad ook te helpen deze groep onder controle te krijgen ontwikkelen wij momenteel een nieuwe aanpak, gebaseerd op onze Herstelling-methodiek. Het doel daarvan
is deze mensen te laten functioneren bij de reguliere zorginstanties. U ziet het, we zijn hard aan het werk in een turbulente
omgeving. De stad kan op ons rekenen.
Yoeri van der Lugt
Directeur Werkbedrijf Herstelling
Kees Klaver slaat toe tijdens Midzomercrossloop 2012!
Kees Klaver en Paul Neering hebben deelgenomen aan de Midzomernachtcross in het Amsterdamse Bos. Georganiseerd door AV de Startbaan in de mooie omgeving van het Amsterdamse Bos. Een perfecte hardloopavond, bijna windstil en een heuse haas in de vorm van het grote lichaam van Paul Neering vormden ideale randvoorwaarden voor een toptijd. Beide lopers liepen 1.29.06. Voor Kees een absoluut PR.
Beide lopers namen ook deel aan de halve Marathon van Madrid. Met deze gemiddelde snelheid op de 10 EM kom je op de halve marathon uit op een tijd onder de twee uur!
foto: Kees Klaver (rechts) en Paul Neering (links) aan de finish bij de midzomernachtcross in het A’damse bos
Loesje en de leraar
Eigenzinnige hommage aan een jazzgigant – Joe Jackson
Ja hoor, hij is binnen! Vanmiddag op de deurmat geploft, via Bol.com, de nieuwe CD van Joe Jackson, THE DUKE. een ode aan Duke Ellington met allemaal eigenzinnige Jackson arrangementen met absolute hoogtepunten met Sharon Jones en Iggy Pop. De uitgebreide recensie hieronder van internet afgehaald van cobra.be., door Dirk Steenhaut.
Eigenzinnige hommage aan een jazzgigant
Sinds hij in 1979 kwam aankloppen als de angry young man van de Britse new wave, heeft Joe Jackson een lange weg afgelegd. Niet alleen absorbeerde hij stijlen zoals ska, reggae, salsa, jazz, blues en swing, hij schreef ook een heuse symfonie en enkele filmsoundtracks. Als student compositie raakte hij decennia geleden in de ban van Duke Ellington, één van de muzikale giganten van de twintigste eeuw, en die bewondering ging nooit meer weg. Twaalf jaar geleden nam hij voor zijn cd ‘Summer in the City’ al eens een cover op van ‘Mood Indigo’ en vandaag brengt hij met ‘The Duke’ een uitgebreide ode aan het oeuvre van de jazzgrootmeester.
Een erg voor de hand liggende eresaluut is het niet geworden. Ellington was een muzikant die geen heilige huisjes overeind liet, voor zowat alle muziekgenres openstond en zijn eigen composities regelmatig drastisch herwerkte. In diezelfde geest heeft Joe Jackson zich met Duke Ellingtons nummers de nodige vrijheden gepermitteerd. Hij zet ze naar zijn hand, actualiseert ze, voorziet ze van nieuwe grooves en instrumentaties en loodst ze muzikale tradities binnen die tijdens Ellingtons leven nog niet eens bestonden. In dat opzicht is ‘The Duke’ een opmerkelijke fusie van stijlen en sferen die af en toe ver wegdrijven van het jazzidioom. In Jacksons interpretaties zijn bijvoorbeeld nauwelijks blazers te horen. In het frivole, naar New Orleans lonkende ‘Rockin’ Rhythm’ duiken weliswaar een piccolo en een souzafoon op, maar dat zijn instrumenten die Duke Ellington zelf nooit heeft gebruikt.
Op zijn negentiende cd werpt de 57-jarige Joe Jackson zich vooral op als regisseur, arrangeur en bandleider, een functie die hij ook al waarnam ten tijde van het uit ‘97 daterende ‘Heaven & Hell’. Ook nu omringt hij zich met muzikanten en vocalisten die tot uiteenlopende tradities en generaties behoren. Zo wordt het door Sharon Jones gezongen ‘Ain’t Got Nothing But the Blues’ herkneed als een funky r&b-song en leent Iggy Pop zowaar zijn stembanden aan het swingende ‘It Don’t Mean A thing’. Omdat Jackson van oordeel is dat de door Ellington gebruikte songteksten vaak ondermaats zijn, laat hij zijn gasten met de genantste voorbeelden vrijelijk hun gang gaan. De Iraanse avantgardechanteuse Sussan Deyhim brengt ‘Caravan’ dus in het Farsi en de Nederlands-Braziliaanse Lilian Vieira (bekend van Zuco 103) serveert haar versie van ‘Perdido/Satin Doll’ in het Portugees. Het eerste nummer combineert stuiterende afrobeat met zwiepende strijkers xe0 la Curtis Mayfield, het tweede is een mengvorm van samba en drum’n’bass. Occasioneel is Joe Jackson ook zelf als zanger te horen, maar op ‘The Duke’ is het vooral zijn expressieve en meteen herkenbare klavierspel dat de show steelt.
De plaat bevat voorts een aantal instrumentals, zoals ‘The Mooche/Black and Tan Fantasy’, waarin een reggaebeat in de clinch gaat met een breed opgezette orkestratie. Net als Duke Ellington geeft Jackson behoorlijk wat ruimte aan zijn muzikanten en dus mogen gitarist Steve Vai, de als Stéphane Grapelli klinkende violiste Regina Carter, bassist Christian McBride, percussioniste Sue Hadjopoulos en hiphopdrummer Ahmir ‘?uestlove’ Thompson op gezette tijden schitteren. Jammer dat Joe Jackson een aantal Ellingtonsongs in medleys heeft verwerkt, want dat dreigt ze enigszins te banaliseren. ‘The Duke’ is een even eigenzinnig als persoonlijke hommage die de oiriginelen niet overbodig maakt, maar je, door ze in een andere context te plaatsen, er wel anders naar doet luisteren. Bovendien slaagt Joe Jackson erin vijftig jaar muziekgeschiedenis samen te ballen in 48 minuten. Ook dxe0t is een verdienste.
Dirk Steenhaut