Stamboom Familie Neering update 2018

Stamboom*  Familie Neering in vogelvlucht, (aan dit artikel wordt nog gewerkt)

Voor zover ik kan nagaan begint de Neeringstamboom begin 17e eeuw bij Crelis (Cornelis) Neering. Zijn geboortedatum is niet bekend (waarschijnlijk tussen 1700 en 1715)  Hij was getrouwd met Aafje Jans Neering- Schaarsen (Geboortedatum onbekend)  Zij hadden had 3 zoons: Jan Neering geboren op 14 juni 1738, deze Jan heeft slechts enkele weken geleefd. Wouter Cornelisz Neering en Jan Cornelisz Neering uit 1740.  Wouter was getrouwd met Lijsbeth Pel  Zij kregen 2 dochters Anne en Antje.   Via Jan Neering (Timmerman) wordt de Neeringstamboom dus doorgegeven. Cornelisz met een z betekent: zoon van Cornelis. Cornelis is een naam die steeds terug zal keren in de stamboom. Cor Breedijk (zoon van Jopie Neering)   is in de jaren zestig als laatste vernoemd met zijn eerste naam naar mijn vader Cornelis Antonius Hermanus Neering (1909-1978). Cees Neering uit Diemen van de Neeringtak  uit de Paletstraat (van Herman Neering, broer van onze opa Neering). De jongste Neering, Max Neering, geboren in 2017 in Alphen aan den Rijn en zoon van de kleinzoon Rob van Anton Neering, heeft ook een Cornelis verwijzing in zijn derde naam. Max Theodorus Cornelis Neering.

We zien dus dat we bijna met onze stamboom terug kunnen reiken naar het eind van de tachtig jarige oorlog. De Spanjaarden waren maar net verslagen en de opbloei van de Neeringen was begonnen. Of hier een oorzakelijk verband ligt is natuurlijk onbekend ;-). We kunnen ook stellen dat onze Neeringtak vanaf begin 18e eeuw komt uit de regio Jisp/Wormer/Edam,/Katwoude/Monickendam, dus er zijn geen aanwijzingen dat wij uit Duitsland komen zoals vaak beweerd. De Duitsland optie gaat wel op voor de Ne(e)ringh of Nerungh tak.  Voorts is de naam Neering nog veel meer te vinden in het verleden. Vooral rondom Dordrecht is een bloeiende Neeringtak (met een vertakking naar Noord Brabant  en Zeeland.) Bijvoorbeeld Henk Neering uit Hoorn is verbonden met de Neeringtak uit Dordrecht.  Voorts een kleine Neeringtak in Groningen. Er is geen aantoonbaar bewijs  dat de Dordrecht, Gelderland en Groningentak met elkaar een connectie hebben.

Neering heeft drie betekenissen. Het kan landtong betekenen, een term voor visgrond uit de visserij en natuurlijk betekenis van handel. Je nering hebben of nog bekender; “de tering naar nering zetten”= bezuinigen

Jan Neering werd op  29 augustus 1740  geboren in Jisp en overleed in 1811. Hij is twee keer getrouwd  met als tweede vrouw Aagje Maartenz ‘van het Sant in 1766 in Zaandam. Aagje leefde van 1747-1832.   Zij kregen 6 kinderen waarvan één kind waarschijnlijk doodgeboren.daarnaast 3 dochters (Antje,Trijntje en Aafje) Twee zoons als stamhouder Maarten en Cornelis Voor zover bekend is Maarten kinderloos gebleven. De ander  Cornelis (roepnaam Cees) Neering geboren in 1778 redde het wel in het leven. Gelukkig maar anders hadden wij  er allemaal niet geweest.

Aan het eind van de 18e eeuw trouwden Cees Neering (geboren 13 mei 1778 en overleden op 12 mei 1832) en Maartje Kee in hun geboorteplaats Wormer, een tweede huwelijk was met  Geertje Smiers. Met beide vrouwen had hij in totaal  12 kinderen met als stamboomhouders de zonen Marinus Neering (van Maartje Kee) , Jan Neering, Hermanus (Manus)  Neering en Gerrit Neering (van Geertje Smiers). onze Neeringtak gaat verder via Hermanus (Manus) Neering die in 1815 werd geboren.

We zitten in tijdsgewricht van de Franse revolutie. Napoleon  trok over de slagvelden in Europa. Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap waren de nieuwe trefwoorden en terwijl de slag bij Waterloo net achter de rug was en Napoleon naar Elba was verbannen werd onze betovergrootvader geboren in 1815. Dit jaar kwam de machtswisseling tussen Lodewijk Napoleon en koning Willem I.

Begin 19e eeuw werden dus Hermanus (Manus) Neering  (geboren op 8 juli 1815) en Marijtje Karhof (geboren op 18 maart 1817) geboren in resp Wormer en Katwoude. Manus Neering was boerenknecht. Manus en Marijtje trouwden met elkaar. Manus Neering stierf op 18 september 1878 en Marijtje Karhof op 6 april 1894. Zij woonden in Katwoude.

Uit dit huwelijk  is in  1855  Cornelis Neering te Edam geboren.Cornelis Neering was veehouder en ging even verderop in Katwoude wonen. In 1879 trouwde Cornelis Neering met Hillegonda Boerlage (Gonda Boerlage). Zij kregen in Katwoude (ook wel Karhof)  9 kinderen* waaronder onze opa Theodorus Neering (Dirk Neering) geboren op 8 juni 1882. Theodorus (Dirk dus) Neering trouwde met Petronella van Dijk (Nel). Uit dit huwelijk Dirk en Nel Neering werden twee kinderen geboren. Anton Neering en Cornelis (Cor) Anthonius Hermanus Neering

Anton Neering vestigde zich in Amstelveen en trouwde met Christina Lammers (Tante Stien). Zij kregen 2 kinderen Cees en Wil. Cees trouwde met Emmy Reizenvoort uit Oestgeest en kregen drie zoons, Rob, Bart en Thijs Neering. Wil trouwde met Kitty en zij hebben Patrick Neering als zoon. In 2017 werd Max Neering geboren, de eerste achterkleinzoon van Rob en Nicole uit Alphen aan den Rijn. Het gaat om Max Theodorus Cornelis Neering. De Cornelis in deze naam is de verwijzing naar Cees Neering de vader van Rob Neering.

Cor Neering trouwde met Maria van Damme ( geboren  op 30 augustus 1909 onder de doopnamen Marie, Eugenia, Antonia, Wilhelmina van Damme) in de jaren dertig en zij kregen samen vier kinderen. Kees Neering, Theo Neering (overleden in 2007), Nel Neering (vd A), Jopie Neering (Breedijk). Helaas overleed Maria van Damme op  25 juni 1940 aan de gevolgen van tbc in een sanatorium. Op 18 juni 1943 hertrouwde Cor Neering met Dirkje (Dora) Prins. Zij kregen samen 10 kinderen waarvan Els dood werd geboren (tussen Ruud en Elma) . Ton Neering, Rob Neering, Carla Neering (van Scheppingen), Ruud Neering, Elma Neering (Fagel), André Neering, Frans Neering (overleden op 15-2-2008) , Paul Neering en Edward Neering werden geboren van 1944 tot en met 1958. (Zij staan allen op de foto op Kees Neering na)

De “Neeringlijn”doortrekkend. Charl Neering, Marianne Neering en Christa Neering zijn kinderen van Theo Neering (overleden in augustus 2007). Marcel, Robin en Jolanda Neering zijn kinderen van Kees Neering. Joyce Neering en Marco Neering zijn kinderen van Ton Neering. Simone Neering en Frank Neering zijn de kinderen van Rob Neering. Vanessa Neering en Arjan Neering zijn kinderen van Ruud Neering. Jos Neering en Lotte Neering zijn kinderen van André Neering, Roy Neering en Jordy Neering zijn kinderen van Frans Neering (is overleden in februari 2008). Lucas Neering en Saar Neering zijn kinderen van Paul Neering en Abel Neering is mijn zoon. Daarnaast heb ik een dochter Eva maar die draagt de naam van haar moeder, Eva Groenewegen.

De kleinkinderen van de Neeringen die deze naam dragen, sommigen hebben ook al weer kinderen die Neering heten maar die heb ik nog 123 niet paraat.

Cornelis Neering de vader van opa Neering, onze overgrootvader dus, geboren in 1855, kreeg samen met Gonda Boerlage in totaal dus negen kinderen. De oudste was Hermanus Neering (ook Manus genoemd of  oom Herman) uit 1880, Theodurus Neering uit 1882 (onze opa dus), Maria (Marie) Neering (gehuwd met ome Broos zij kregen geen kinderen)  Gehrardus Neering die nog geen één jaar  is geworden en overleed in mei 1887. In dat zelfde jaar werd in augustus Gerhardus Bonaventura (oom Gerard tandarts uit Zwanenburg) geboren. In 1890 werd Geertruida Neering geboren echter zij overleed na een paar maanden.  Daarna werd Franciscus Neering geboren in 1891 maar dit kind overleed ook, een paar weken na zijn geboorte. In 1892 werd een nieuwe Geertruida Neering geboren (Tante Truus die trouwen Cor van Schaagen) en tenslotte werd in in 1894 Ava Maria Neering geboren (tante Aaf die trouwde met  Henk Hempelman).

Manus, Dirk en Gerard Neering kregen kinderen in de Neeringlijn. Marie Neering bleef kinderloos met ome Broos. Truus Neering trouwde met Cor van Schaagen en kreeg dus kinderen onder de naam “van Schaagen” en tenslotte tante Aaf Neering trouwde met Hendrik Hempelman en kreeg dus kinderen onder de naam Hempelman.

Over de Neeringen van oudoom Hermanus (Alinda, Theodurus, Marian Gonda, Bep, Ans, Herman, Arnoldus en Cornelia), van oudoom Gerard uit Zwanenburg (Rene,Eddy,Ben, Paula en Frans) zie het item dieper in de stamboom <<< zie link “Dieper in de Neeringstamboom” https://neeringweblog.nl/?p=9824  Hoe dan ook, als deze nazaten zijn familie van elkaar.

Edward Neering

februari 2018

Vanuit mijn generatie**  gezien is de de er de volgende volgorde:

Cor Neering (1909-1978)  Vader /Badhoevedorp/Brood- banketbakker

Dirk Neering (1182-1956) Grootvader/Amstelveen/Kruidenier

Cornelis Neering (1855- 1899 ) Overgrootvader/Katwoude/veehouder

Manus Neering (1816-1890)  Betovergrootvader/Katwoude/boerenknecht

Cees Neering (1778-1832) oudvader/Wormer/boerenknecht/landman

Jan Neering (1749-1811) oudgrootvader / Wormer /Timmerman

Crelis Neering (…….-…….) oudovergrootvader

* veel data in dit artikel zijn verzameld door Frans Neering  (zoon van oud oom Gerard Neering) uit Bolsward. Frans Neering is in januari 2018 overleden op 92 jarige leeftijd. Een paar jaar geleden ben ik bij hem op bezoek geweest. Hij had een goed overzicht over de families Sajet en  Neering

**Vanuit andere generaties schuift dit steeds weer op. Voor mijn zoon Abel is mijn vader de grootvader enz.

Verkneukelen

Verkneukelen

Ik heb onlangs een adoptiebewijs ontvangen voor het vergeetwoord “verkneukelen” van de Taalstaat van Frits Spits. Deze vergeetwoorden worden geselecteerd door Nelleke Noordervliet. Op zaterdag 3 februari 2018 kom ik met dit woord in de Taalstaat op radio NPO 1 rond 11.30 uur. Hoort!

______________________

De blog van Teunis Bunt

Onlangs plaatste Teunis Blunt een stukje over Teatro Olimpico van Kees ’t Hart. Daarin schreef ik:

Dat er ergens een bananenschil ligt en dat de mogelijkheid er is dat er iemand over uit zal glijden is blijkbaar al genoeg om je te verkneukelen.

Iemand reageerde op dat stukje met: ‘verkneukelen, wanneer kom je dat woord nog tegen :(‘. Ik had er niet bij stilgestaan, maar ineens realiseerde ik me dat ‘verkneukelen’ een woord kon zijn dat je nog maar weinig hoort. Ik ging op zoek.

Eerst maar even naar het WNT, wat altijd een mooi startpunt is. Het Woordenboek geeft twee betekenis. De eerste (schenden, bederven, verknoeien) laat ik even voor wat die is. Het ging mij om de tweede. De betekenis:

Vervuld worden van een stil, innig genoegen (omwille van —); (eenigszins heimelijk) plezier, schik hebben (in —); (inwendig en/of wat heimelijk) genieten (van —); (innerlijk) pret beleven (aan —); in de eerste aanhaling ook: zich (besmuikt) vroolijk maken (over —).

Het WNT vertelt ook nog dat ‘verkneukelen’ gebruikt wordt in combinatie meet verschillende voorzetsels (met, aan, in of over) waarna de aanleiding tot het (zich) verkneukelen gegeven wordt.

Alle voorbeelden die gegeven worden, hebben te maken met jezelf pret bezorgen, maar het is ook mogelijk dat je een ander pret bezorgt. Het WNT geeft een citaat van Beets uit 1891 (De Man van Smarten, de Heer der Heerlijkheid):

De haat … had het eerste menschenbloed vergoten … en sedert, ach hoevele doodvonnissen uitgesproken, in hoevele gezegende aangezichten gespuwd, hoevele vuisten kinnebakslagen uitgedeeld, en bedorvene harten met de onheiligste spotternijen verkneukeld!

‘Verkneukelen’ is niet oud. Voor 1800 is het niet aangetroffen. De oudste vermelding stamt uit 1812 uit de Algemeene konst- en letterbode. Enkele andere citaten:

(Zekere bewering) is … niets dan de lang reeds walglijke … aartigheid, waar de bestrijders en afvalligen onzer kerk zich zoo recht gaarne mede verkneukelen. (W. Bilderdijk, Aan den Heer le Sage ten Broek, in andwoord op zijnen openbaren brief aan W. Bilderdijk, 1829)

Ik verkneukelde mij stilletjes met het vooruitzigt van zoo pleizierig gezelschap. (Kneppelhout, 1860)

In haar verandah neergezeten nam zij (den roman) “Het zwervende meisje” ter hand … en verkneukelde zich van genot bij de oratiën van Harleigh. (H.J. Schimmel, Het gezin van Baas van Ommeren (voor dertig jaren) 1870)

Ik ben er zeker van dat zij zich op haar sterfbed heeft verkneukeld bij de gedachte, dat zij eene kampioen voor hare grieven heeft achtergelaten. (A.L.G. Bosboom – Toussaint, Majoor Frans 1875)

In het citaat van Schimmel lezen we de toevoeging ‘van genot’ na ‘verkneukelen’. Dat lijkt overbodig, maar het komt vaker voor. Van Deyssel schrijft bijvoorbeeld (1884): ‘Ik verkneukel mij dikwijls van pleizier’.

Goed. Dat wat toen. Maar nu? In het sleepnet van Google ving ik nog aardig wat citaten. Behoorlijk veel zelfs. Een handvol:

Liefhebbers verkneukelen zich weer op El Clásico (de Volkskrant van 11 augustus 2011)

Over de wedstrijd Arsenal – Barcelona:

Ik stond er mee op en ik zit me er al de hele tijd op te verkneukelen (Gesprek van de Dag, 16 februari 2011)

Twee keer voetbal, twee keer ‘zich verkneukelen op’. De combinatie met ‘op’ geeft het WNT niet. Ik vermoed dat het een contaminatie is van ‘zich verkneukelen’ en ‘zich verheugen op’.

In De Stentor van 2 januari 2009 lezen we:

ZUTPHEN – De kerstdagen zijn weer achter de rug, maar voor veel kinderen gaat het feest nu pas beginnen. Zij verkneukelen zich bij de gedachte dat ze tientallen euro’s kunnen verdienen aan de talrijke kerstbomen die ze de komende dagen gaan inzamelen.

Op de site boetes.nl (met een zoekmachine kom je nog eens ergens) stond de bijdrage ‘Leedvermaak om flitsfoto buurman’:

ALKMAAR – Het ‘streng bewaakte’ digitale politiebureau op internet van de politie Noord-Holland Noord is zo lek als een mandje. Automobilisten kunnen hier niet alleen morren als ze hun eigen flitsfoto’s bekijken, maar zich ook verkneukelen om die van anderen.

Zelfs als ik me beperk tot recente bijdragen (2014 en 2015) heb ik een keur aan mogelijkheden. Een paar voorbeelden:

Ajacieden verkneukelen zich om grap Edwin Evers (Ajax-nieuws.nl, 18 april 2014)

Mocht de dotcom-extensie zich lange tijd verkneukelen op zijn monopoliepositie, binnenkort is dat verleden tijd. Hij krijgt stevige concurrentie van het generic Top Level Domain, kortweg de gTLD’s. (De kansen en valkuilen van nieuwe gTLD’s, dutchcowboys.nl, 14 mei 2014)

Verkneukelen om ‘brazielige’ halve finale

RIJSWIJK -De Duitse stormloop op het Braziliaanse doel in de halve finale van het WK voetbal is ook op internet het gesprek van de avond. Duitsland vernederde Brazilië: 7-1. Na een half uur stonden de Duitsers al met 5-0 voor tegen het gastland. „Brazielig”, noemde oud-schaatser Jan Ykema de wedstrijd toen al. (de Telegraaf, 8 juli 2014)

Gênant hoe rechtse types zich haast soppend verkneukelen over de ontruiming van n kraakpand in A’dam- Oost. (tweet van Rutger Groot Wassink, 20 januari 2015)

Een reactie van ene Stratenmaker op een column van Peter Edel (‘Ruzie binnen de Turkse regeringspartij breidt zich uit’):

Edel,
.
Degene die zich hier het meest zit te verkneukelen ben jijzelf, geef dat eerst eens toe. (turksnieuws.nl, 26 maart 2015)

Ik was te vroeg en zat me te verkneukelen aan mijn tafeltje. Het café is namelijk van de rest van het tuincentrum afgescheiden door een pergola, die is opgefleurd met plastic klimop en nepbloemen. In een tuincentrum! Deze discrepantie maakt me elke keer weer ongelooflijk blij. Het is toch zo fijn als de dingen niet kloppen, of beter nog, nergens op slaan. (schrijfplaatsvroemen.nl, 1 april 2015)

Als ‘zich verkneukelen’ een voorzetsel bij zich heeft, is dat meestal ‘om’ of ‘over’. Zoals al eerder gezegd komt ook ‘op’ voor en ook ‘met’ kwam ik wel tegen. Een enkele keer wordt voor nog een ander voorzetsel gekozen (in, aan):

Weer zo een blablabla verhaal, waar de oerhallandien zich in kunnen verkneukelen net als het sprookje van Roodkapje. Het heeft de magische woorden: hoofddoek (wellicht rood), import (reis vanuit het bos), boze wolf (man), schoonfamilie (heksen en tovenaars). Meteen isollatie, onderdrukking en een volle lading Marokkaanse tint eraan geven en het verhaal kan niet meer stuk.

Dit is een bijdrage op het forum van de site Marokko.nl (16 augustus 2009) naar aanleiding van een bericht over het boek De uitverkorene van Fayza Oum’Hamed, een boek over een importbruid.

Op Spitsnieuws.nl reageert Blaasbaan op het bericht dat Man bijt hond gaat verdwijnen:

Het is de spotlight op de ‘vreemde’ mens, zodat de gewone man zich kan verkneukelen aan zoveel onnozelheid.

Ten slotte: ik heb de indruk dat ‘verkneukelen’ vaak gebruikt wordt bij leedvermaaksituaties. Niet uitsluitend, maar wel in veel gevallen.

Het wordt tijd om de balans op de maken. Met een enigszins natte vinger in de lucht concludeer ik dat ‘zich verkneukelen’ nog vrij vaak gebruik wordt. Meer dan ik gedacht had, in ieder geval.

Teunis Bunt in zijn blog van woensdag 29 april 2015