Recensie Alex Roeka Kleine Komedie A’dam 11-10-10

Alex Roeka 
Zachtaardig vergooid

Alex Roeka

Kleine Komedie Amsterdam

Maandag 11 oktober 2010 gezien

De kleine komedie Amsterdam op een mooie herfstavond in hartje oktober. Het is het weer toen mijn zoon Abel bijna 19 jaar geleden werd geboren. Prachtig stil weer overdag geen wolkje aan de hemel dus stevig zonnig,  windstil en zoxe2x80x99n veertien graden. Sxe2x80x99avonds een mooie invallende duisternis met de munttoren nog in het laatst donkerblauwe daglicht van de schemering. Wij noemen dit Abeltjesweer. De kleine komedie was bevolkt met allemaal dik vijftigers. Als je het niet zou weten dan zou je je wanen op de 50 plus beurs. Wij lopen Elise Kleisen tegen het lijf, leuk om te horen dat het goed met haar gaat. En passant zegt ze ook nog dat ze vorig jaar de Dam tot Dam in 1.23 uur heeft gelopen. Dat is erg snel, stof om even te checken!, maar dat terzijde.  Ook zij komt voor Alex Roeka alhoewel ze hem niet echt goed kent als muzikant.  Bij het gaan zitten op rij 6 zit er een man met baseballpet met zijn lange benen xe2x80x9cin zijn nek gevouwenxe2x80x9d. Na een snelle scan hebben we hier te maken met Ad Visser. We sluiten de deal dat hij op de laatste stoel bij het gangpad gaat zitten voor de broodnodige ruimte voor de benen waarop hij stond toen ik altijd naar Toppop keek en nu staat rondom het Roekaconcert in het huidige leven.

Kwart over acht is kwart over acht. Roeka start met zijn band. Roeka wisselt klein met groot af. Prachtige doorleefde stem, poxc3xabtische teksten van zanger/gitaar naar zanger/band. Hij gaat over cafxc3xa9reis tot wereldreis. Het heulen met de dief en de leugenaar aan de bar en het leven vergeleken met die van een wielrenner. De wetten van de wereld blijken verder  sterker te zijn dan de goddelijke wetten. Wetenschappelijk verantwoord en muzikaal/tekstueel prachtig zijn de twee nummers xe2x80x9cop de krukxe2x80x9d, Roeka alleen op gitaar tijdens deze voor hem zijnde xe2x80x9ctheaterinnovatiexe2x80x9d. Met een verhaal over een dosis eigentijds medicatie en het nummer gestreeld en gekrast zet Alex Roeka  zijn gig voort en sluit hij af met xe2x80x9cSchommel van de liefdexe2x80x9d en xe2x80x9cDansen op de bodem van de nachtxe2x80x9d.  Na twee toegiften  de laatste buiging en je ziet dan een artiest en zijn makkers nog oprecht dankbaar kan zijn aan zijn publiek. Zelf vond ik het nummer "het is allemaal wind"een hoogtepunt. Zijn programma xe2x80x9cZachtaardig vergooidxe2x80x9d is een mooie opvolger van xe2x80x9cBeet van de liefdexe2x80x9d.

Op straat spreekt Ad Visser me nog even aan en vraagt wat ik toch aan het schrijven was tijdens het concert. Ik maak melding van mijn blog. Hij vraagt hoeveel ik van het gevoel tijdens het concert nog in woorden krijg een dag later. Weinig denk ik nu, het is altijd een sfeerbeschrijving. Alle associaties met de bijbehorende gevoelens die ik allemaal krijg tijdens de nummers van Roeka, die de liefde doorleeft, de kroegen van binnen en buiten kent en vurig houdt van voetbal en wielrennen. Allemaal herkenbaar uit een fel verleden en soms recent, hij raakt mij tot op het bot met het nummer over xe2x80x9cvader en zoonxe2x80x9d. Morgen wordt mijn zoon 19 jaar!

Edward Neering

http://alexroeka.zinnebeeld.nl/nl/home

http://www.musicfrom.nl/magazine/recensies/35861/alex-roeka-zachtaardig-vergooid.html

Jaco Benkhuijswen; orgel en piano

Rowin Tettero: drums

Peter van Os: Accordeon & trombone

Mischa Kool: Bas