50 jaar later……
Daar zat ik dan. Geheel verlaten in een geel granieten cel met nummer 15 op het politiebureau in Hoofddorp. Zelfs de tafel en stoel waren van het gele granieten materiaal. Het is 26 juli 1976 en ik was al een jaar aan het werk als rozenplukker/bosser in de rozenkwekerij van Jos Ruhe aan de Sloterweg in Amsterdam-Sloten recht tegenover de Wielerbaan. Ondanks Atheneum (nu VWO) CITO advies toch op de MAVO in Amstelveen gezet in verband met mijn slechte ogen (Nystagmus). Na de MAVO zou ik eigenlijk naar de bestuur academie gaan, echter als niet te stuiten jongere ontdekte ik het Leidseplein en omgeving. Ik koos voor het directe geld om met mijn vrienden op stap te kunnen gaan en ging aan het werk in plaats van naar school.
Het doet er even niet toe waarom ik in de cel zat en uiteindelijk voor de rechter kwam. Wat ik nog weet dat ik na twee dagen cel vrij kwam en door een woedende vader direct naar mijn werk werd gestuurd om rozen in de kwekerij te bossen in de avonduren. Zo bevolen, zo gedaan. De normlat om te werken/een baan te hebben lag dus hoog. Bijna 50 jaar later sta ik op de drempel van mijn pensioen. Tijd om terug te kijken.
Na de rozenperiode heb ik in de jaren zeventig van alles als uitzendkracht gedaan. Pompbediende, magazijnbediende, postkamermedewerker, manusje van alles en heftruckchauffeur. Uiteindelijk kwam ik in 1981 als uitzendkracht via BBB-uitzendbureau terecht bij de Gemeentelijke Sociale Dienst Amsterdam aan de Vlaardingenlaan in de rol van “dossierzoeker” van het belblok op de afdeling waar de berekeningen (comptabiliteit) voor de uitkeringen voor de Amsterdammers werden gedaan. Elke afdeling had één computer met de dagelijkse file van collega’s er voor die iets moesten checken,raadplegen of printen.
Parallel ben ik tijdens deze start van mijn werkzaam leven in de avonduren en in de weekenden vrijwilliger geweest als bestuurslid van Jongerencentrum SmoeS in Amsterdam Sloten van 1977 tot half 1982. SmoeS was het alternatief voor de gangbare disco in Badhoevedorp/Sloten en omgeving. Ongelofelijk veel daar mee gemaakt van hoogte- tot dieptepunten. Ik noem dit even apart omdat ik hier eigenlijk gevormd ben. Over jongerencentrum SmoeS is overigens onlangs een bijzonder, prachtig en rijk geïllustreerd boek verschenen. Mijn periode en bijdrage van 1977 tot 1983 staat hierin uitvoering beschreven met evenementen (Drs P, Herman Brood aan de afwas, Jules Deelder, Osdorp Posse, Doe Maar enz, enz.) Veel korte verhalen, foto’s en anekdotes. Zelf heb ik ook een aantal bijdragen geleverd aan dit opmerkelijke boek. Ik benoem het vrijwilligerswerk toch even apart omdat dit juist ook belangrijk is in een werkzaam leven.
Terug naar de betaalde arbeid. Het was in 1981 volop crisis en veel werklozen, dus veel uitkeringen werden bij “de SooS” aangevraagd. Uit eigen initiatief was ik gestart met MBO en HBO- opleidingen in de avonduren (1981 tot 1987). Via dat netwerk werd ik gevraagd om als “maatschappelijk werker” bij de sociale dienst te solliciteren. Zij hadden wel “een contactje” die zou regelen dat ik zou worden aangenomen onder voorwaarde dat ik wel succesvol door de psychologische test van de GG en GD zou komen en een bewijs van goed gedrag zou krijgen. Dat laatste was nog maar de vraag gezien mijn gang naar de rechter in 1976.
En zo ging ik als groen blaadje in 1982 aan de slag op de hoek Vijzelstraat/Herengracht schuin tegenover de Bazel (nu BIA en Stadsarchief) in het GSD-rayonkantoor Centrum en recht tegenover de burgemeesterswoning. Ik had bij de start alleen MAVO en startte in 1982 in schaal 5 van het gemeentelijk salarisgebouw. De rest van de jaren tachtig in de uitvoering gewerkt achter het loket van de sociale dienst op diverse locaties. Het was een tijd van met “de poten in de modder” zonder beveiligers, roken in de spreekkamers, stoffige dossiers en van tandenborstelonderzoeken in de buitendienst en een uitputtende agressie.
Inmiddels ook het diploma Voortgezet Management (1991) gehaald. In oktober 1992 voor mij de logische stap gemaakt naar re-integratie van mensen in de bijstand naar een betaalde baan als personeelsconsulent (begeleiding banenpoolers met contract met wml) bij Maatwerk Amsterdam en daar vanaf 1994 in het management.
De jaren negentig diverse rollen in het management gehad bij Maatwerk Amsterdam. Hoogtepunt binnen deze rollen was het projectleiderschap van Wisselwerk Amsterdam. Het gaat te ver om dit nu allemaal uit te leggen maar de essentie was een succesvolle vorm van herverdeling van arbeid binnen een experiment van vier jaar (1997 – 2001). In de jaren nul eerst een jaar lang de BAAK gedaan en daarna diverse rollen gehad o.a. als ontwikkelmanager (samen met Boer & Croon) van de kernfunctie van klantmanager bij de nieuw op te richten fusiedienst “Dienst Werk en Inkomen(DWI)” die vanaf 2006 van start is gegaan. Ik begon binnen DWI zelf in de rol als afdelingsmanager “Werk en Uitvoering”/Directeur stichting Herstelling van oktober 2005 tot 2009. Deze afdeling deed de publieke re-integratie binnen Amsterdam. Ook hier veel meegemaakt en een heerlijke tijd in twee vrije rollen en gewerkt met fantastische en bevlogen collega’s.
Vanaf 2009 interim manager bij de Adviesgroep Amsterdam (AGA) en later vanaf 2015 bij Bureau Interim en Advies (BIA). Van alles (ca 17 opdrachten) gedaan in de rollen afdelingsmanager/teammanager /programmamanager/procesmanager/crisismanager en projectleider. Gewerkt in het fysieke en sociale domein, de stadsdelen en dienstverlening. Leuke (o.a. Burgerzaken/Stadsdeel Zuidoost/Armoedebestrijding) en vervelende opdrachten (o.a. erfpacht) gedaan.
Met nog vier jaar te gaan was in 2020 de cruciale vraag “hoe nog verder!?” Lang verhaal kort, ik heb mijzelf verkiesbaar gesteld voor de Ondernemingsraad voor alle 18.000 ambtenaren/collega’s. Met een enorm mandaat werd ik gekozen en belandde in het dagelijks bestuur van de OR. Ik heb geleerd dat als je er echt voor gaat dat dit echt een vakgebied is ook al wordt er vaak badinerend over gedaan. Hoe de medezeggenschap in Amsterdam is georganiseerd is echt niet goed. Een OR en een werkgever houden geen 60 directies in de kruiwagen, beter is het om de medezeggenschap te organiseren op clusterniveau. Het moet dus echt anders. Ik schrijf hier een aparte blog of persoonlijke brief over en zal deze sturen aan de gemeentesecretaris. (inmiddels gedaan EN/dec 2025)
Van de cel naar schaal 5 tot waar ik nu ben aangeland. Het kan allemaal wel. En vooral mijn collega’s die ik achterlaat wil ik afsluiten met een advies:
Blijf jezelf! Wees Authentiek!
Geloof in je zelf!
Ontwikkel jezelf!
Wees niet bang om zo nu en dan buiten de lijntjes te kleuren
Vergeet de 7 vinkjes!
Vertrouw op je intuitie!
Gebruik je Gezond Boeren Verstand (GBV)!
Verander regelmatig van rol!
Wees niet vies van humor!
….. en denk nog eens aan mijn adagium:
“Als het simpel is EN het is goed, dan is het dubbel zo goed!”
Het gaat jullie goed!
Edward Neering
Stijn Wilke neemt als directeur van BIA (Bureau Interim en Advies) afscheid van Interim Manager Edward Neering
