Stamboom Familie Neering update 2018

Stamboom*  Familie Neering in vogelvlucht, (aan dit artikel wordt nog gewerkt)

Voor zover ik kan nagaan begint de Neeringstamboom begin 17e eeuw bij Crelis (Cornelis) Neering. Zijn geboortedatum is niet bekend (waarschijnlijk tussen 1700 en 1715)  Hij was getrouwd met Aafje Jans Neering- Schaarsen (Geboortedatum onbekend)  Zij hadden had 3 zoons: Jan Neering geboren op 14 juni 1738, deze Jan heeft slechts enkele weken geleefd. Wouter Cornelisz Neering en Jan Cornelisz Neering uit 1740.  Wouter was getrouwd met Lijsbeth Pel  Zij kregen 2 dochters Anne en Antje.   Via Jan Neering (Timmerman) wordt de Neeringstamboom dus doorgegeven. Cornelisz met een z betekent: zoon van Cornelis. Cornelis is een naam die steeds terug zal keren in de stamboom. Cor Breedijk (zoon van Jopie Neering)   is in de jaren zestig als laatste vernoemd met zijn eerste naam naar mijn vader Cornelis Antonius Hermanus Neering (1909-1978). Cees Neering uit Diemen van de Neeringtak  uit de Paletstraat (van Herman Neering, broer van onze opa Neering). De jongste Neering, Max Neering, geboren in 2017 in Alphen aan den Rijn en zoon van de kleinzoon Rob van Anton Neering, heeft ook een Cornelis verwijzing in zijn derde naam. Max Theodorus Cornelis Neering.

We zien dus dat we bijna met onze stamboom terug kunnen reiken naar het eind van de tachtig jarige oorlog. De Spanjaarden waren maar net verslagen en de opbloei van de Neeringen was begonnen. Of hier een oorzakelijk verband ligt is natuurlijk onbekend ;-). We kunnen ook stellen dat onze Neeringtak vanaf begin 18e eeuw komt uit de regio Jisp/Wormer/Edam,/Katwoude/Monickendam, dus er zijn geen aanwijzingen dat wij uit Duitsland komen zoals vaak beweerd. De Duitsland optie gaat wel op voor de Ne(e)ringh of Nerungh tak.  Voorts is de naam Neering nog veel meer te vinden in het verleden. Vooral rondom Dordrecht is een bloeiende Neeringtak (met een vertakking naar Noord Brabant  en Zeeland.) Bijvoorbeeld Henk Neering uit Hoorn is verbonden met de Neeringtak uit Dordrecht.  Voorts een kleine Neeringtak in Groningen. Er is geen aantoonbaar bewijs  dat de Dordrecht, Gelderland en Groningentak met elkaar een connectie hebben.

Neering heeft drie betekenissen. Het kan landtong betekenen, een term voor visgrond uit de visserij en natuurlijk betekenis van handel. Je nering hebben of nog bekender; “de tering naar nering zetten”= bezuinigen

Jan Neering werd op  29 augustus 1740  geboren in Jisp en overleed in 1811. Hij is twee keer getrouwd  met als tweede vrouw Aagje Maartenz ‘van het Sant in 1766 in Zaandam. Aagje leefde van 1747-1832.   Zij kregen 6 kinderen waarvan één kind waarschijnlijk doodgeboren.daarnaast 3 dochters (Antje,Trijntje en Aafje) Twee zoons als stamhouder Maarten en Cornelis Voor zover bekend is Maarten kinderloos gebleven. De ander  Cornelis (roepnaam Cees) Neering geboren in 1778 redde het wel in het leven. Gelukkig maar anders hadden wij  er allemaal niet geweest.

Aan het eind van de 18e eeuw trouwden Cees Neering (geboren 13 mei 1778 en overleden op 12 mei 1832) en Maartje Kee in hun geboorteplaats Wormer, een tweede huwelijk was met  Geertje Smiers. Met beide vrouwen had hij in totaal  12 kinderen met als stamboomhouders de zonen Marinus Neering (van Maartje Kee) , Jan Neering, Hermanus (Manus)  Neering en Gerrit Neering (van Geertje Smiers). onze Neeringtak gaat verder via Hermanus (Manus) Neering die in 1815 werd geboren.

We zitten in tijdsgewricht van de Franse revolutie. Napoleon  trok over de slagvelden in Europa. Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap waren de nieuwe trefwoorden en terwijl de slag bij Waterloo net achter de rug was en Napoleon naar Elba was verbannen werd onze betovergrootvader geboren in 1815. Dit jaar kwam de machtswisseling tussen Lodewijk Napoleon en koning Willem I.

Begin 19e eeuw werden dus Hermanus (Manus) Neering  (geboren op 8 juli 1815) en Marijtje Karhof (geboren op 18 maart 1817) geboren in resp Wormer en Katwoude. Manus Neering was boerenknecht. Manus en Marijtje trouwden met elkaar. Manus Neering stierf op 18 september 1878 en Marijtje Karhof op 6 april 1894. Zij woonden in Katwoude.

Uit dit huwelijk  is in  1855  Cornelis Neering te Edam geboren.Cornelis Neering was veehouder en ging even verderop in Katwoude wonen. In 1879 trouwde Cornelis Neering met Hillegonda Boerlage (Gonda Boerlage). Zij kregen in Katwoude (ook wel Karhof)  9 kinderen* waaronder onze opa Theodorus Neering (Dirk Neering) geboren op 8 juni 1882. Theodorus (Dirk dus) Neering trouwde met Petronella van Dijk (Nel). Uit dit huwelijk Dirk en Nel Neering werden twee kinderen geboren. Anton Neering en Cornelis (Cor) Anthonius Hermanus Neering

Anton Neering vestigde zich in Amstelveen en trouwde met Christina Lammers (Tante Stien). Zij kregen 2 kinderen Cees en Wil. Cees trouwde met Emmy Reizenvoort uit Oestgeest en kregen drie zoons, Rob, Bart en Thijs Neering. Wil trouwde met Kitty en zij hebben Patrick Neering als zoon. In 2017 werd Max Neering geboren, de eerste achterkleinzoon van Rob en Nicole uit Alphen aan den Rijn. Het gaat om Max Theodorus Cornelis Neering. De Cornelis in deze naam is de verwijzing naar Cees Neering de vader van Rob Neering.

Cor Neering trouwde met Maria van Damme ( geboren  op 30 augustus 1909 onder de doopnamen Marie, Eugenia, Antonia, Wilhelmina van Damme) in de jaren dertig en zij kregen samen vier kinderen. Kees Neering, Theo Neering (overleden in 2007), Nel Neering (vd A), Jopie Neering (Breedijk). Helaas overleed Maria van Damme op  25 juni 1940 aan de gevolgen van tbc in een sanatorium. Op 18 juni 1943 hertrouwde Cor Neering met Dirkje (Dora) Prins. Zij kregen samen 10 kinderen waarvan Els dood werd geboren (tussen Ruud en Elma) . Ton Neering, Rob Neering, Carla Neering (van Scheppingen), Ruud Neering, Elma Neering (Fagel), André Neering, Frans Neering (overleden op 15-2-2008) , Paul Neering en Edward Neering werden geboren van 1944 tot en met 1958. (Zij staan allen op de foto op Kees Neering na)

De “Neeringlijn”doortrekkend. Charl Neering, Marianne Neering en Christa Neering zijn kinderen van Theo Neering (overleden in augustus 2007). Marcel, Robin en Jolanda Neering zijn kinderen van Kees Neering. Joyce Neering en Marco Neering zijn kinderen van Ton Neering. Simone Neering en Frank Neering zijn de kinderen van Rob Neering. Vanessa Neering en Arjan Neering zijn kinderen van Ruud Neering. Jos Neering en Lotte Neering zijn kinderen van André Neering, Roy Neering en Jordy Neering zijn kinderen van Frans Neering (is overleden in februari 2008). Lucas Neering en Saar Neering zijn kinderen van Paul Neering en Abel Neering is mijn zoon. Daarnaast heb ik een dochter Eva maar die draagt de naam van haar moeder, Eva Groenewegen.

De kleinkinderen van de Neeringen die deze naam dragen, sommigen hebben ook al weer kinderen die Neering heten maar die heb ik nog 123 niet paraat.

Cornelis Neering de vader van opa Neering, onze overgrootvader dus, geboren in 1855, kreeg samen met Gonda Boerlage in totaal dus negen kinderen. De oudste was Hermanus Neering (ook Manus genoemd of  oom Herman) uit 1880, Theodurus Neering uit 1882 (onze opa dus), Maria (Marie) Neering (gehuwd met ome Broos zij kregen geen kinderen)  Gehrardus Neering die nog geen één jaar  is geworden en overleed in mei 1887. In dat zelfde jaar werd in augustus Gerhardus Bonaventura (oom Gerard tandarts uit Zwanenburg) geboren. In 1890 werd Geertruida Neering geboren echter zij overleed na een paar maanden.  Daarna werd Franciscus Neering geboren in 1891 maar dit kind overleed ook, een paar weken na zijn geboorte. In 1892 werd een nieuwe Geertruida Neering geboren (Tante Truus die trouwen Cor van Schaagen) en tenslotte werd in in 1894 Ava Maria Neering geboren (tante Aaf die trouwde met  Henk Hempelman).

Manus, Dirk en Gerard Neering kregen kinderen in de Neeringlijn. Marie Neering bleef kinderloos met ome Broos. Truus Neering trouwde met Cor van Schaagen en kreeg dus kinderen onder de naam “van Schaagen” en tenslotte tante Aaf Neering trouwde met Hendrik Hempelman en kreeg dus kinderen onder de naam Hempelman.

Over de Neeringen van oudoom Hermanus (Alinda, Theodurus, Marian Gonda, Bep, Ans, Herman, Arnoldus en Cornelia), van oudoom Gerard uit Zwanenburg (Rene,Eddy,Ben, Paula en Frans) zie het item dieper in de stamboom <<< zie link “Dieper in de Neeringstamboom” https://neeringweblog.nl/?p=9824  Hoe dan ook, als deze nazaten zijn familie van elkaar.

Edward Neering

februari 2018

Vanuit mijn generatie**  gezien is de de er de volgende volgorde:

Cor Neering (1909-1978)  Vader /Badhoevedorp/Brood- banketbakker

Dirk Neering (1182-1956) Grootvader/Amstelveen/Kruidenier

Cornelis Neering (1855- 1899 ) Overgrootvader/Katwoude/veehouder

Manus Neering (1816-1890)  Betovergrootvader/Katwoude/boerenknecht

Cees Neering (1778-1832) oudvader/Wormer/boerenknecht/landman

Jan Neering (1749-1811) oudgrootvader / Wormer /Timmerman

Crelis Neering (…….-…….) oudovergrootvader

* veel data in dit artikel zijn verzameld door Frans Neering  (zoon van oud oom Gerard Neering) uit Bolsward. Frans Neering is in januari 2018 overleden op 92 jarige leeftijd. Een paar jaar geleden ben ik bij hem op bezoek geweest. Hij had een goed overzicht over de families Sajet en  Neering

**Vanuit andere generaties schuift dit steeds weer op. Voor mijn zoon Abel is mijn vader de grootvader enz.

Reisverslag koningssteden Marokko

Reisverslag Marokkaanse Koningssteden

 

Tekst en foto’s : Edward Neering. tenzij anders vermeld

2 december 2017

Zo, even een weekje er tussenuit, dacht ik begin november. Ben nog maar een week weggeweest naar Bretagne sinds IJsland begin september vorig jaar, voor de rest gewerkt aan een beter Amsterdam. Goede ervaringen met Kras vorig jaar dus nog maar een keer. Ik had een rondreis Andalusië op het vizier maar het werden uiteindelijk de koningssteden in Marokko via Krasreizen, en dat in 8 dagen in de laatste week van november 2017.

Iedere dag uitgebreide lunch 

Gezien alle perikelen op Schiphol de afgelopen maanden was het advies om 3 uur van te voren aanwezig te zijn. Alles samenvattend was ik om 10 voor half acht op de luchthaven en om 10 over half acht was ik al door de douane heen met mijn spiksplinternieuwe paspoort! De vlucht naar Casablanca was pas om 10 over half tien dus met de kennis van nu had ik mij nog twee keer kunnen omdraaien! Mooie boel. Schiphol was in de taxfreezone al helemaal in de kerstsfeer en dat op 23 novermber, beetje te vroeg lijkt mij.

Schiphol op 23 november in kerstsfeer

Op Schiphol ook nog even gewisseld, 100 Marokkaanse  dirham is ca € 10,00, iets minder. Lekker makkelijk bij het rekenen. De vlucht duurde iets meer dan 3 uur. Met windkracht acht,  8 graden en de nodige turbulentie opgestegen vanaf onze nationale luchthaven en drie uur later met 26 graden in een onbewolkt windstil Casablanca landen. Bij de aankomst bleken er 2 groepsgenoten spoorloos te zijn. Achteraf hebben deze op het laatst geannuleerd. Dit alles leverde wel een vervelend oponthoud op  de luchthaven van de Marokkaanse havenstad.

Marokkaanse Dirham  20 dirham is 2 euro

In de bus blijkt onze reisleider Abdoul te zijn. De buschauffeur Said en zijn assistent Aziz. Wat de rol van Aziz nu precies is, even los van de leden van de groep tellen in de bus en de koffers in- en uitladen, is mij volslagen onduidelijk. Het lijkt op een soort Melkertbaan en hij moet toch ook eten en slapen en salaris ontvangen voor de gehele week dat hij mee is. Ik zie direct al het schrappen van een kostenpost van Krasreizen, maar dat terzijde. Abdoul heeft een stopwoordje, en dat is “oké”. Hij informeert de groep deskundig. Op zich goed dat we een Marokkaanse reisleider hebben die trots is op zijn land. “Geen Marokkaans water drinken, oké, geen sinaasappelsap drinken in de hotels, oké. Geen fooien geven, dat regel ik, oké,  als Marokkanen verboden horen dan weten ze één ding. Alles wat verboden is, is niet verboden, oké en zo gaat Abdoul nog even door. Hij voegt er nog wel even aan toe dat het wel de bedoeling is dat we hem als reisleider een fooi geven aan het eind van de reis als we tevreden zijn. Ik dacht natuurlijk, okeeeee!, zit dat zo.

Marokko in Noord West Afrika

Casablanca

We komen aan in Casablanca. Eerst een wandeling over de moderne boulevard en daarna een bezoek aan Hassan II moskee aan de buitenkant. Morgen gaan we deze van binnen bekijken. Casablanca is in de 16e eeuw door de Portugezen ingenomen. Zij gaven het plaatsje Anfa het de naam Casa Branca, het witte huis. Later dus Casablanca. We kennen natuurlijk de plaats uit de gelijknamige film met Humprey Bogart en Ingrid Bergman met de legendarische zin van Bogart “play it again Sam” als hij zijn sigaret van de linkerkant naar de rechterkant van zijn mond laat rollen. Little Feat (Popband jaren zeventig)  maakte hier later in een songtekst “Don’t Bogart that joint my friend” van.  Sam was de pianist die tot diep in de nacht om zijn piano rammelde in een Marokkaanse nachtbar in witte stad.  Voor toeristen heeft Casablanca weinig te bieden alleen dus de moskee en de kustlijn met zijn mooie boulevard. 60% van de economische activiteiten van Marokko vinden hier plaats in één van de grootste havens van Afrika. Het oogt als een West Europese stad. De meeste Europese toeristen komen hier eigenlijk alleen omdat het hun vliegbestemming is.

Hassan II moskee De volgende dag in de vroege ochtend gaan we naar Hassan de 2e moskee. Deze moskee is de op 2 na grootste moskee ter wereld. Alleen Mekka en Medina zijn groter. In de jaren tachtig heeft de Marokkaanse bevolking + grote gift uit Saoedi Arabië deze moskee t.w.v. 600 miljoen geschonken aan koning Hassan. In 6 jaar tijd is deze moskee gebouwd vanaf 1987 met uitsluitend Marokkaanse materialen met uitzondering van  de 175 glazen kroonluchters van Italiaanse makelij en een weinig Italiaans marmer. Er kunnen totaal 14.000 gelovigen naar binnen. Het dak kan open, doet mij denken aan de Ajakkes Arena in Amsterdam maar dan voor gelovigen Er zijn 5 gebedsdiensten per dag. Tijdens de Ramadan bidden er nog eens 80.000 gelovigen buiten. Een van binnen prachtig bouwwerk met allerlei moderne snufjes. De architect is een fransman, dat vind ik nu weer wat minder voor zo’n groots Marokkaans project.

Rabat

We rijden naar Rabat waar we het oude stadsdeel gaan bezoeken. Onderweg langs de snelweg een heuse IKEA, het moet toch niet gekker worden. Prachtige medina in Rabat en daarna pittoreske kashba met kleine straatjes witte huizen en blauw geschilderde onderkanten bij de huizen. Kortom een prachtige kleurrijke ervaring. Ook de eerst grote indrukwekkende islamitische begraafplaats, toch weer even wat anders dan Zorgvlied en Westgaarde in Amsterdam. De begraafplaats kijkt prachtig  uit over de Atlantische oceaan echter de doden kijken de andere kant op richting Mekka.  Onze eerste Marokkaanse lunch met tahin is de volgende activiteit. Lekker hoor de Marokkaanse  lunches. Steeds weer 3 gangen in prachtige traditionele restaurants 1e ronde is met allerlei liflafjes, twee ronde is met Tahin, vaak couscous met groenten en kip. In Marokko is de aardappel ook een groente dus die krijg je deze  bij de couscous. En afsluiten met fruit en muntthee. De toetjes en koekjes zijn zo zoet zodat mijn vullingen in mijn gebit een vreugdedans doen, ik ben geen zoetekauw.

Kashba in Rabat

Vervolgens een Mausoleum bezocht met de laatste twee koningen, de namen ben ik even kwijt. Voor de huidige koning is reeds een plekje gereserveerd. Een beetje vergelijkbaar met de graftombe in Delft voor de koninklijke familie van Nederland, maar dan bovengronds en voor het publiek toegankelijk. Naast het Mausoleum ligt de moskee die nooit is afgebouwd. Zie de foto’s. Meest opvallend van dit bezoek zijn de wachters die op een paard naast de poorten de wacht houden. De paarden staan in een zandbakje en wachter en paard wordt beschermd door een afdakje. Marjan Thiemen zou hier kamervragen over zijn gaan stellen.

Paarden met Ruiters op wacht voor het Mausoleum

Mausoleum van de vader en opa van de huidige koning in Rabat

Inmiddels is mij ook duidelijk dat Marokkaanse moskeeën vierkant zijn in plaats van de Turkse moskeeën waarvan de torens rond zijn met een punte erop. Het muntje is bij mij gevallen in het verschil tussen de Moskee in de Amsterdamse Baarsjes (Turks) en die van op de Postjesweg(Marokkaans).

De niet afgemaakte moskee bij het Mausoleum in Rabat

Foto: Begraafplaats in Rabat

Fes

De 3e dag overnachten we in Fes. Eerst een tour van “Fes by night” georganiseerd door onze reisleider. Eerst de poorten van het paleis (gemaakt van Messing)  bezocht van het koninklijke paleis en daarna een tocht door de Souk (de Bazaar in de oude stad)  in avondtijd. Een kleurrijk schouwspel in deze mooie koningsstad. Als er een ezel aankomt hoor je Ballack, nee niet de Duitse voetballer, maar het woord voor “opzij, opzij” of misschien voor “opzouten” of “opgedonderd”. In mooie Nederlands “wilt u zo vriendelijk zijn om ruimte te maken”.

De volgende morgen vanuit Fes naar Voubilis. Overblijfselen van een oude Romeinde stad uit het Westromeinse rijk (zie foto plattegrond) en later een grote Berber nederzetting aan de Rand van het Rifgebergte. Vanaf 45 jaar na Chr. viel Voubilis dus onder Romeins bewind. Schitterende ruïnes met veel mozaïek en een prachtige gerestaureerde stadspoort. Hoogtepunt is toch de Romeinse Yakuzi waarmee aangetoond is dat de Romeinen hun tijd ver vooruit waren.  De rit door het Rifgebergte maakt van de bus een massageapparaat, onze gids spreekt van een Berbermassage als de bus over hobbelige wegen zijn weg moet vinden. Hier komt de term “rijke stinkerd” vandaan omdat de romeinen belasting hieven op het toiletgebruik in een tijd dat WC verfrissers nog niet bestonden.

Foto: Voubilis  is de oude Romeinse stad. Zie kaart voor inzicht plaats in het West Romeinse Rijk. zie op zuil een Ooievaarsnest

Meknes

Vanuit de oude Romeinse Voubilis bezoeken we de oude stad Meknes, de derde Marokkaanse koningsstad.  De oude Souk (Bazaar van de oude stad) en  daarna de Heri El Souani hoge gewelfde ruimtes verdeeld over 23 schepen die ooit gebruikt werden als pakhuis en graanopslag. Daarna de immense stallen welke destijds plaats boden aan meer dan 12.000 paarden. De slangenbezweerder op het plein heeft twee slangen die niet vooruit te branden waren en weigerden om omhoog te komen. Geen slangenerectie, geen dirham, zo is dat! Wel een leuk bezoek aan Meknes wat zeker de moeite waard was. Gelukkig weer via de snelweg terug naar Fes zonder Berbermassage.

Nu echt Fes!

Het probleem van het hotel in Fes, waar we drie nachten zijn, is dat de ze bar/disotheek met Marokkaanse muziek onder mijn hotelkamer ligt en dat ze de dakramen van de bar open hebben staan om mij in mijn hotelkamer live mee te laten genieten. Drie nachten lang kan ik pas om 1 uur gaan slapen. Ze houden zich wel aan de sluitingstijden, dat dan weer wel. Een plaatselijke gids zal ons deze dag begeleiden in Fes in de Medina. Hij praat snel, hard en gedreven. Ik mag hem wel. Wat blijkt, hij is nu de buurman van Tarik Sektaoui, de voormalige rechtsbuiten van AZ onder het bewind van Co Adriaanse zo rond 2004. Hij blijkt nu trainer te zijn van de plaatselijke club uit Fes die in de 2e divisie speelt.  Fes is een zeer markante stad in Marokko. We beginnen de Fesdag met een fort boven de berg met een schitterend uitzicht over de stad met een strakblauwe hemel als decor met een graadje van 24 en dat eind november. Vervolgens naar een Keramiekfabriekje. Het fabriekje is vol in bedrijf en ze doen volgens mij goede zaken. Leuk om dit te zien en grappig om te zien dat een werkneemster een pot beschilderd met een mobieltje tegen haar hoofd om met haar vriendje te babbelen. Ook hier verandert duidelijk de tijd.

foto: Uitzicht op Fés, de straathandel is overal

Foto: Ooievaar op de stadsmuur van Fés

Dan worden we afgezet door de KRASbus om een wandeling van te maken door een gedeelte van de meer dan  9000 steegjes in de oude stad Fes met een de mooiste Souk  (overdekte markt/bazaar). Onvoorstelbare mooie ervaring. Sommige winkeltjes zijn niet groter dan een 2 deurs hangkast. Er wordt van alles verkocht. Potten, pannen, bezems, dromedarisrug vlees, nougat, tafels stoelen, doodskisten, groenten en alles wat daar tussen zit.

Foto: Souk van Fés Keramiek

De steegjes zijn zo smal dat er geen auto’s, vrachtwagens, fietsen, brommers kunnen rijden. Het enige vervoer zijn muilezels en duwkarren. Je hoort de mensen roepen dat ze er langs willen (Ballack, Ballack) en druk je jezelf tegen de muur/gaat aan de kant. Middenin dit labyrint hebben we een geweldige lunch. Dan nog een stukje lopen en bezoeken dan nog een leerlooierij. In grote baden met een soort zuur worden de huiden van de laatste haren ontdaan. Daarna gaan de huiden in de gewenste kleurbaden. Daarna hangen ze te drogen en worden dan verwerkt voor tassen, jassen, riemen en wat al niet meer. Het stinkt hier als bunzing en de bezoekers krijgen een takje mint om onder de neus te houden tegen de stank. Dat levert natuurlijk een mooie foto op. Alles samenvattend, een fantastische dag in een markante Stad. Fés is de naam.

foto: de baden waar het leer wordt schoongemaakt en gekleurd

Foto: Muntblaadjes voor de neus tegen de stank vd Leerlooierij

foto boven: Fés , de Median met meer dan 9000 straatjes

Foto: de reisgroep van Kras

De groep

Net als in IJsland weer een leuke groep van allerlei pluimage. Van Enschede, Oldenzaal, Sevenum, Zutphen, Venlo, Lelystad, Heiloo, Egmond aan de Hoef, Groningen, Barneveld, Druten en Antwerpen. Van ex-dealer tot administratief medewerker, Van medisch analist tot inkoper, van mondhygiëniste tot Interim manager, vaan kinderdagverblijf tot techneut, van melkveehouder tot leerkracht van moeilijk opvoedbare kinderen. Eigenlijk zijn allen met koppels behalve Bas en ik. Hier verder geen last van gehad gedurende de week. Wel twee verdwijningen meegemaakt. De bus was vertrokken en Wim was er niet meer, die zat nog in Rabat. Dit kunststukje herhaalde hij nog een keer op het vliegveld in Casablanca bij de terugreis. Ook Bas was op een gegeven moment foetsie in Marrakesh na het paleisbezoek, in de middag keerde hij gelukkig heelhuids terug in de groep.

foto: Markt (Souk) in Fés, klant bij Groenteman

Beni Mellal

Fés ligt aan de voet van het Rifgebergte in het binnenland in het Noorden. De volgende dag verlaten we het Rifgebergte en vertrekken naar het Atlasgebergte met als bestemming Beni Mellal, een tussenstop met hotel richting Marrakech. Een schitterende route door het langs cederbomen en olijfbomen versierde route in een woeste kale natuur. Ook hier geeft de strakke blauwe lucht de natuur weer de juiste contouren. De lunch is onderweg bij twee Berbervrouwen vlakbij het stuwmeer van Ait Oum Bekth.

Foto: Berberrestaurant bij stuwmeer

Foto: Tahinlunch wordt geserveerd in Berberrestaurant

Heerlijk gegeten maar voor sommige reisgenoten blijkt de Berbermassage de wagenziekte te bewerkstellingen. Dus voor in de bus gaat zitten met blik op de weg is het medicijn met een primatourpilletje toe. Een lange rit vandaag van 370 km. Overigens een prachtig hotel met zwembad, een bad waar niet in gezwommen mocht worden tijdens ons verblijf.

Foto: Emmy vd Pol

Marrakech

Om half negen de volgende dag  vertrekken wij voor een rit vanuit Beni Mellal via de weg van veel kashba’s door het Atlasgebergte naar Marrakech. Beni Mellal ligt aan de voet van de atlasgebergte en ligt op een laagvlakte waar sprake is van veel irrigatie. We zijn in het gebied van Azilal Aforar. Een vruchtbaar land wat even doet terugdenken aan de verkaveling in Nederland.

Foto: Laagvlakte bij Beni Mellal, vruchtbaar door irrigatie

We gaan met de bus omhoog de Atlas in en maken een stop om deze vruchtbare laagvlakte nog even te bekijken  Dan op weg naar de grootste waterval van Marokko in Ait Taguella. Een schitterende waterval die de watervallen in IJsland even doet vergeten. Eerst van bovenaf bekeken en dan 621 treden op een goed aangelegde trappestraat naar beneden om dit natuurgeweld van beneden te bekijken. Tsja en dat moet je ook weer die 621 treden omhoog! Vervolgens daar de lunch gedaan met wederom een heerlijke Marokkaanse tahin maaltijd met een prachtig uitzicht. .

Foto: Waterval in Atlasgebergte

foto: Tahinlunch bij Waterval

Vervolgens richting Marrakech. Wederom een hotel met zwembad waar we 2 nachten gaan verblijven. Dat ik ooit sinds Loret de Mar in 1977 weer in een paardenkoetsjes richting het centrum van Marrakech zou belanden heb ik niet van te voren kunnen bevroeden. De groepsdwang heeft mij wellicht een zetje gegeven. Maar goed we zijn in de avond aangeland om het Magische marktplein van Marrakech. Een mooie bijzondere sfeer met schapenkoppen als decor voor het diner.

Foto: Schapenkoppen op marktplein in Marrakech

De volgende dag in de vroege ochtend de tuinen van Marjorelle bezocht, een soort Keukenhof voor cactussen in de binnenstad. Mooie tuin maar in een kwartiertje ben je er wel klaar mee. Na een uur op weg naar de Joodse wijk van Marrakech waar het paleis van de koning ligt. Dit is het enig paleis wat we van binnen bekijken. In één woord prachtig. Het Bahia paleis met ook hier weer prachtig gedecoreerde kamers voor de koning zijn 4 vrouwen en 24 concubines. En in het midden altijd een Riad ( middentuin). Vervolgens een koffie op een hoog terras. Vervolgens naar het Mausoleum van Marrakech met Saidische graven in de oude stad. Erg fraai maar wie daar precies liggen ben ik weer even kwijt en is ook niet zo relevant. Ik breek daar zowat mijn nek omdat ik een trede over het hoofd zie, dat heb je ervan als je kippig bent met bril op. De Koutoubla moskee met de hoogste minaret van Marrakech is steeds meer dominant in het straatbeeld, met zonstand geeft dat soms erg mooie plaatjes.  Als laatste een soort kruidendokter. We krijgen een geweldig enthousiaste presentatie van de “kruidendokter“. Hij heeft allemaal kruiden voor diverse kwaaltjes en hij beloofd dat het allemaal helpt. Snap niet dat de Nederlandse gezondheid organisaties hier niets mee doen. Denk dat minstens 90% van de ziekenhuizen en klinieken in Nederland kunnen sluiten. Ook huisartsen en medisch specialisten zijn dan overbodig. Jaja, ik koop iets tegen neusverkoudheid maar de verkoudheid wordt alleen maar erger.

Foto: de tuinen van Marjorelle

Slangenbezweerder op het Martktplein van Marrakech

 

De middag is vrij en ik besluit alleen op stap te gaan. Ik neem een shuttle naar de binnenstad vanaf het hotel. Word ik bij het treinstation afgezet, kilometers van de mooie binnenstad. Ik dus op weg. Buiten de groep ben je een stuk kwetsbaarder. Ik word tot twee keer toe, dat bleek achteraf, de verkeerde kant op gewezen. Uiteindelijk neem ik een stadsbus voor 4 dirham naar de binnenstad. Vervolgens de overdekte markt (Souk) van Marrakech bezocht. Ook een mooie Souk maar die van Fés is mooier. Het plein is dan weer typisch Marrakech met slangenbezweerders, bandjes, straatartiesten, eettentjes en overige markt. Het is hier elke dag Koningsdag. In de Ramadan tot 3 uur in de nacht, normaal tot 24.00 uur open.

Foto: Specerijen op de markt bij Marrakech

Foto: Straatmuzikant

In de avond nogmaals met de groep het plein van Marrakech bezocht. Daarna een diner met muziek en buikdanseressen. Net als de koetsjes moet ik hier even doorheen. Ik ben snip verkouden en het gaat een beetje langs mij heen. Gelukkig wel een biertje erbij hier want alcohol is alleen te verkrijgen in de hotels en de restaurants voor toeristen.

Marokko

 foto: Moskee in Marrakech 

Een beeld wat niet naar voren komt in dit reisverslag is dat ik Marokko een heel verrassend land vind. Even los van de toeristenatrracties zijn de steden zoals Casablanca, Rabat, Marrakech en Fés moderne steden. Er zijn geen sloppenwijken. En het stadsleven doet heel Europees aan. Ik denk dat in sommige delen van Amsterdam Nieuw West er meer Marokkanen in tradionele kleding lopen dan in delen van Casablanca. De vergelijking doemt bij mij op van Hollanders die in Canada bij elkaar klitten en vasthouden aan oude waarden en normen. Een land met meer dan 30 miljoen inwoners, 11 keer zo groot als Nederland en met een enorme economische ontwikkeling en mooie ambities en mogelijkheden op het gebied van toerisme en grondstoffen. De huidige koning is faciliterend, misschien wel een mooi voorbeeld van dienend leiderschap als ik Abdoel, onze gids moet geloven. Marokko is een aanrader. Ik ben ook benieuwd naar het zuidelijke deel van dit land met oa de Sahara. Voor deze albino is dat een brug te ver. Veel plezier en moois als je gaat!

Edward NeeringFoto boven: We wederom couscous tussen de middag

 

 

 


Stem op Falco Neering <> Weesp got Talent!

Falco 1

Falco Neering (zoon van Robin en Joyce, 16 jaar) doet mee met Weesp Got Talent. Hij zingt een balade en begeleidt zich zelf prachtig op de piano. In de voorronde was de jury zo vol lof, dat deze Neering meteen door mocht naar de finale op 25 juni 2016.

Nu is er ook een publieksprijs te behalen.  Hij heeft nu meer dan 42%  van de stemmen en een concurrent heeft 37%. De andere vier kandidaten doen niet erg mee. Dus graag stemmen op Falco Neering, hij is het meer dan waard!
Hieronder de link.

http://www.weespernieuws.nl/poll/result/7463

Falco 2

Tandembanen+: Sociaal, effectief en rechtvaardig!

Tandembanen plus

Essentie Tandembanplus: 62+ met groot arbeidsverleden verlaat vrijwillig de arbeidsmarkt met WW tot AOW/Pensioenleeftijd (krijgt dus langer WW)  maar doet daar 16/20 uur per week een maatschappelijke taak voor terug tot AOW/pensioen. Nieuw Sociaal Akkoord regelt nieuwe WW tot pensioen bij een tandemcontract. Instroom van langdurig werkzoekenden 50+, arbeidsgehandicapten en/of jongeren op de tandembanen. Iedere tandem wordt jaarlijks verantwoord voor en door accountant. … Echte banen door Herverdeling van Arbeid! Mobiliteit, echte reguliere banen,  leeftijdsbewust personeelsbeleid en een actieve bijdrage aan de participatiesamenleving. Een bijdrage aan het bestrijden van de huidige hoge werklooheid.

Door Edward Neering (Op Persoonlijke titel)

2 januari 2016.

De regering is op zoek naar een echte bijdrage voor de bestrijding van de werkloosheid tot aan de nieuwe verkiezingen in 2016/2017 en verder. De werkloosheid blijft voorlopig hangen rond de 600.000 neemt eerder toe dan af. De banenplannen van minister Asscher hebben tot dusver gefaald en daarmee is bijna 600 miljoen verdampt. De groei zal blijven hangen rond de 1% de komende jaren aldus de OESO. Volstrekt onvoldoende om de huidige omvang van de werkloosheid het hoofd te bieden. Aan herverdeling van arbeid is niet meer te ontkomen, hieronder een betoog voor tandembanenplus. 62+ maakt plaats voor 50+, arbeidsgehandicapten en jongeren en 62+ geeft maatschappelijke taakuren terug aan de participatiesamenleving. Dit kan mantelzorg, tradioneel vrijwilligerswerk, zijn maar ook inzet ondersteuning  bij opvang vluchtelingen op extra additionele handen in onderwijs, culturele sector enz. Deze herverdeling van arbeid kan prima parallel aan het proces van verhoging van de AOW-leeftijd naar 67 jaar. Maatwerk is het devies.

Er wordt momenteel ruim aandacht besteed aan de aanpak (of het ontbreken daarvan) van de (jeugd)werkloosheid, vooral de hardnekkige werkloosheid voor de 50plussers begint een groot maatschappelijk probleem te worden. Eigenlijk komt men niet verder dan de gebruikelijke maatregelen zoals “langer naar school”, stages, werkervaringsplaatsen, starterbeurzen. proefplaatsingen en loonkostensubsidies voor werkzoekenden. Tegelijkertijd vist men in dezelfde vijver, de vijver aan arrangementen blijft gelijk maar de doelgroepen breiden zich uit. (denk aan de grote inzet om arbeidsgehandicapten (WAJONG) aan de slag te helpen via de nieuwe Participatiewet die per 1-1-2015 van kracht is geworden). Denk ook aan het huidige volume vluchtelingen waarvan vroeg of laat  een groot aantal een verblijfstatus krijgt en zich zullen aandienen op de arbeidsmarkt. Veel trajecten gaan met behoud van uitkering wat maatschappelijk ook steeds meer onder vuur komt te liggen.

Tandembanen plus

Onderstaand arrangement van Tandembanen+ schept direct nieuwe reguliere banen waarop 50 plussers die langdurig werkloos, jongeren en arbeidsgehandicapten op in kunnen stromen. Oudere werknemers boven de 62 maken plaats voor hen maar doen wel wat terug voor de maatschappij/samenleving. Voor de 16/20 uur die zij verrichten voor hun omgeving krijgen zij vrijstelling van sollicitatieplicht en een verlengde WW tot aan hun AOW/Pensioen.

Tandembanen+

Dit voorstel creëert echte reguliere banen al dan niet in een domino van mobiliteit en biedt een oplossing voor werkgevers die vervroegd afscheid willen nemen van hun senioren, het bevordert de sociale cohesie tussen oud en jong of andere specifieke doelgroepen zoals bijvoorbeeld langdurig werklozen, het faciliteert werkgevers, geeft vertrouwen aan 62+ ‘ers die de arbeidsmarkt willen verlaten en ze geven middels additionele maatschappelijke taken 16 tot 20  uur per week terug aan de samenleving tot aan hun AOW/Pensioen,  dit op vrijwillige basis. Eenmaal deelnemer binnen het tandemcontract is de senior verplicht deze taken te verrichten.  Het drukt de kosten in de zorg, onderwijs, opvang voor vluchtelingen en culturele sector en geeft ruimte voor jobcoaching door ouderen aan jongeren (het gildeprincipe) en/of langdurig werklozen.

Het instrument kan uiteraard ook worden ingezet bij reorganisaties. Dit plan nu invoeren voor vier jaar met als start een pliot in de regio’s rond de grote steden of alleen bij de overheid zet dus zoden aan de dijk Het zal een behoorlijke boost geven aan het terugdringen van de langdurige (jeugd)werkloosheid en geeft senioren een springplank naar hun pensioen en geeft vertrouwen als het om hun bestedingen gaat. Ook de doelgroepen die aan het werk gaan gaan meer besteden, De samenleving krijgt er extra inzet op belangrijke taken voor terug. Doe het tijdelijk voor 4 tot 6 jaar want begin jaren twintig heb je je oudere werknemers weer keihard nodig.

Tandembanen plus

Tandembanen + : 62+ levert tegenprestatie en jong stroomt in op echte banen.

  • Er is nog steeds sprake van een veel te grote (langdurige) werkloosheid. werkloosheid voor    oud en jong .Dit brengt hoge maatschappelijke kosten met zich mee van maatschappelijke zorg, uitkeringen, re-integratie, overlast en criminaliteit;
  • We kunnen het ons niet veroorloven om een generatie op de arbeidsmarkt af te schrijven of   50+ langdurig werklozen geen perspectief meer te bieden. Adagium moet zijn “Niemand aan de kant! Iedereen doet mee! ”;
  • De tandembanen+ constructie levert echte banen, al dan niet in een domino, een oplossing werkzoekenden die kansloos zijn en bevordert mobiliteit in organisaties. Immers Medewerker A gaat weg op een specialistische functie, collega B volgt hem op, collega C volgt B op en op de vacature van collega C wordt werkzoekende D geplaatst, mobiliteit ten top;
  • Werkgevers/overheid hebben er een adequaat personeelsinstrument ihkv leeftijdsbewust personeelsbeleid bij  voor medewerkers met een groot arbeidsverleden met daarbij instroom of behoud van jongeren of arbeidsgehandicaptien (naar loonwaarde);
  • De verantwoording gaat per tandem: Dus mijnheer Janssen mag weg als werkzoekende Pieterse is aangenomen als jongere/langdurig werkloze/arbeidsgehandicapte  op zijn baan is gematchd. Dit wordt per werkgever inzichtelijk gemaakt, ook de mobilteitsdomino’s worden verantwoord/gemonitord om de mobiliteit in kaart te krijgen. De tandemarrangementen worden door een accountant getoetst middels een accountantsverklaring. Vakbonden hoeven niet te vrezen dat ze bedonderd worden, zoals in de jaren tachtig, dat werkgevers de regeling kunnen misbruiken voor ontslaggolven;
  • Door tandembanen+ kunnen jongeren binnen grote reorganisaties verbonden blijven aan grote werkgevers/overheden in plaats dat ze als eerste op basis van het aantal dienstjaren bij deze operaties er uit vliegen hetgeen verspilling van HRM kapitaal is;
  • Werknemers/ambtenaren die nu tussen de 60 en 65 met een fors arbeidsverleden zijn er met hun 62e uit kunnen). als je als 62 plusser van deze regeling gebruik wilt maken, ben je dus verplicht om 16/20 uur per week, zorg-, opvang-, onderwijs-, cultuur- en/of jobcoaching-taken (oudere op jongere/langdurig werkzoekende) te verrichten. De betreffende medewerker sluit hier een tandemcontract voor af, dit gaat geheel op vrijwillige basis. Eenmaal het tandemcontract gesloten dat is er de verplichting om de taken uit te voeren.  De taken kunnen binnen je familie zijn als mantelzorger, opvang bij bijvoorbeeld vluchtelingen, bij kwetsbare ouderen bij zorgorganisaties, onderwijs, culturele instellingen en andere maatschappelijke organisaties dan wel dat je jouw deskundigheid als coach overdraagt aan een jongeren/langdurig werklozen of inbrengt bij een vakopleiding en/of (gemeentelijk) re-integratiebedrijf als toegevoegd (additioneel/extra handen) docent of werkmeester. Hier tegenover staat een langere WW en vrijstelling sollicitatieplicht;
  • Kortom herverdeling van arbeid door het trekken van menselijke wissels al dan niet in een domino van mobiliteit;
  • Voor dit arrangement moet in een sociaal akkoord tijdelijk een bovenwettelijke WW komen voor 62 plussers ‘ers met een aantoonbaar arbeidsverleden van 30 jaar of meer tot aan hun pensioengerechtigde leeftijd. De WW in nu drie jaar en vanaf 1-1-2016  2 jaar (mogelijke weer gerepareerd voor 3 jaar in CAO) . Tijdens het tandemcontract van de 62+ is er geen sprake meer van sollicitatieplicht. Eventueel een suppletie inbouwen van bijvoorbeeld 5%.
  • Tevens moet de pensioenopbouw aanvaardbaar worden geregeld tijdens de WW periode;

De politiek blij, werkgevers blij, zorginstellingen blij, het COA blij, werkzoekenden blij, de vakbonden blij, de regering blij, de arbeidsmarkt blij, vluchtelingen blij,  senioren blij en onderwijsinstellingen bljj. Er is weer perspectief, goed werkgeverschap, een impuls aan nieuw bloed binnen (grote) werkgevers/overheden en een sociaal gezicht. Kijk, daar wil je als regering met vakbonden en werkgevers landelijk mee naar buiten treden op de drempel van weer nieuwe verkiezingen dan wel als grote gemeente of regio. Daarnaast geeft het vertrouwen voor senioren en werk voor jongeren hetgeen weer meer economische bestedingen met zich meebrengt. Samen werken aan een beter Nederland dat bijdraagt aan de beoogde participatiemaatschappij.

Een soortgelijk project heeft in Amsterdam al succesvol kleinschalig gedraaid in de periode 1997- 2001. Het heette toen Wisselwerk Amsterdam maar was meer uitgekleed. Als we het nu doen, doen we het goed en weer tijdelijk voor bijvoorbeeld vier tot zes jaar. Na deze periode moet het economisch herstel en de vergrijzing de hardnekkige werkloosheid hebben vlotgetrokken. Indien het laatste niet het geval is dan kan de tandemregeling alsnog structureel worden ingevoerd.

De financiering van dit plan moet in het sociaal akkoord geregeld worden dan wel vanuit lokale arbeidsvoorwaarden gelden aanvullend op de landelijke VNG CAO als het bijvoorbeeld om Amsterdam gaat. Immers het arrangement levert ook wat op in de vorm van te besparen uitkeringen, toename van bestedingen  en reductie van kosten in zorg,de culturele sector en het onderwijs. Een maatschappelijke Kosten/Batenanalyse na 2 jaar is gewenst. Tenslotte is het ook een bijdrage aan draagvlak voor de beoogde participatiemaatschappij. De regering laat zien dat met een creatieve oplossing nieuwe energie los komt. Dit alles nog los van moeilijk te berekenen maatschappelijke kosten die niet te hoeven worden gemaakt op het gebied van bijvoorbeeld hulpverlening en mogelijk zelfs criminaliteit.

Werkgevers en Werknemers, samen met de politiek, neem je verantwoordelijkheid en lanceer een masterplan Tandembanen plus. De geschiedenis zal er straks blij mee zijn!

Edward Neering op persoonlijke titel

06-518 770 1406-518 770 14

In de dagelijkse praktijk: Interim manager in dienst bij de gemeente Amsterdam (Bureau Interim en Advies, BIA). Zowel werkzaam in het fysieke domein als het sociale domein. Directeur/Manager geweest tot met 2008 van de publieke reintegratie binnen de gemeente Amsterdam Zijn wortels liggen in het domein van Werk en Inkomen. Vorige opdracht n 2014/2015: programmamanager Werk, stages en Participatie bij stadsdeel Zuidoost in Amsterdam. Momenteel werkzaam als interim manager bij de Omgevingsdienst Noordzeekanaalgebied te ZaandamTandembanen plus

Goodbyeloop groot succes!

Goodbye Mark

 

Foto: Mark Slaman

Mark Slaman gaat volgende week in Afrika een ultraloop doen van 89 kilometer (Hij liever dan ik 😉 ) . Veel getraind en vandaag dan de afsluiting en een heuse Goodbyeloop georganiseerd vanuit de Meerhuizenstraat, de straat waar ik zelf woonde van 1983 tot 1985. Hieronder zijn verslag.

Edward Neering

Good bye trainingsloop 
 
Zondagochtend 25 mei was de laatste lange training op weg naar Zuid Afrika. Een mooie gelegenheid om samen te lopen met degenen met wie ik mijn loop- en schrijfervaringen heb gedeeld. Onder aanwezigen de harde kern van Tom Wellerloop; met voorop natuurlijk organisator Paul en Jan, Auke, Cees en Kees. Verder collegae Raoul en Remko (in training voor de Roparun). Uit mijn oud-volleybalteam Hans en Ed, wiens Marathon van Amstedam en onze gezamelijke training uiteindelijke tot mijn Comrades avontuur hebben geleid.
 
Het parcours dwars door Amsterdam en toch verkeersluw en rustig. Langs de Amstel via het Amstel Hotel, Carre over de Magere Brug. Dan via de Utrechtse Straat naar Paradiso door het Vondelpark, rond het Stadion en via het Hilton, Appololaan, Museum Plein en de Albert Cuijp terug naar de Amstel.  In het Vondelpark opgeschrikt door een stevige hond met lelijke kwijlbek die dwars door de groep liep en mij uitgerekend mij tegen de grond werkte. Volgens Ed waren mijn volleybalvaltechnieken nog prima, de ackel van de hond had op een rugbyveld niet misstaan. Uiteindelijk belandde ik bovenop op de hond en dat heeft mogelijk mijn Comrades nog gered. Kleine schaafwonden op hand en knieen en beurse bovenbeenspier. 
 
Dank aan iedereen voor de gemoedelijke loop, de goede wensen en het aangename gezelschap. Woensdag op het vliegtuig en dan zondag de BIG race van 89 kilometer. Samen met 15000 anderen aan de start. Voor wie wil volgen. Mijn tussentijden kun je zien op mijn publieke pagina op facebook, je kunt viawww.comrades.com mij volgen (startnummer 10313 of 10315 (ik heb twee  verschillende nummers doorgekregen). De wedstrijd en ook mijn finish is via internet in livestream te volgen www.sabc.co.za ofwww.youtube/sabc .  Ik verwacht mijn finish tussen 16.30 en 17.30.

 Mark Slaman
Goodbye groep
De deelnemers van de Goodbyeloop met oa Paul Neering, Auke Zwerver, Jan Ruijter Kees Klaver en Kees Scheling

Goodbye boek

Mark heeft ook een boek uitgegeven “Stilstaan bij hardlopen”, Het is te koop bij Scheltema boekhandel op het Koningsplein. Zie de foto: Het boek staat prominent in de etalage.

Tandembanen, samen versneld uit de crisis!

Amsterdammertjes header

Op persoonlijke titel.

 

Tandembanen

Door Edward Neering

In de media tijdens de verkiezingscampagnes 2014 is ruim aandacht besteed aan de aanpak (of het ontbreken daarvan) van de (jeugd)werkloosheid. Eigenlijk komt men niet verder dan stages voor jongeren en hoopt men  op snel economisch herstel.  Onderstaand voorstel gaat verder er creëert echte banen voor jongeren en biedt een oplossing voor werkgevers die vervroegd afscheid willen nemen van hun senioren, het bevordert de sociale cohesie tussen oud en jong, het drukt de kosten in de zorg en het onderwijs en geeft ruimte voor coaching door ouderen aan jongeren (het gildeprincipe)  en tenslotte levert het dus één op één banen op!! Oud en jong op een werktandem, vandaar de term “tandembanen” In onderstaand voorbeeld neem ik de gemeente Amsterdam als voorbeeld. Dit kan uiteraard worden vertaald naar de regio, provincie en het land. Nu worden de coalitieakkoorden gemaakt en over circa een maand gesloten in de gemeenten. Dit plan invoeren bij grote gemeenten (of een grote groep samenwerkende gemeenten) zet dus zoden aan de dijk.

Tandembanen:  62+ levert tegenprestatie en jong stroomt in naar echte banen.

Voorbeeld gemeente Amsterdam: De feiten:

  • Er worden tussen nu en twee jaar ca 1000 ambtenaren boventallig i.v.m. bezuinigingen, fusies, ontdubbelen van taken, afschaffen bestuurlijke laag stadsdelen enzovoort;
  • De vergrijzing is begonnen. Tussen nu en 2020 zullen zeker > 4000 ambtenaren van de 13.500 ambtenaren (dus > 33%!!!) bij de gemeente Amsterdam vertrekken door vergrijzing en natuurlijk verloop. Regionaal/landelijk eenzelfde trend;
  • Er is nog steeds sprake van een oplopende werkloosheid, langdurige werkloosheid voor oud en jong. Dit brengt hoge maatschappelijke kosten met zich mee van maatschappelijke zorg, uitkeringen, reintegratie  en criminaliteit;
  • Het is dus zaak dat de gemeente jongeren op een slimme manier aan zich weet te binden om te zorgen dat een afgeslankt gemeentelijk apparaat haar kernactiviteiten kan uitvoeren binnen de nieuwe RVE structuur, slagvaardig,flexibel, kwalitatief en goed functioneert;
  • Daarnaast moet de gemeente meer slagkracht tonen in de bestrijding van de werkloosheid;
  • De mooie regelingen in sociale plannen zijn voorbij, zoals in het verleden er met 57 ½ jaar uitgaan enz. Oudere ambtenaren moeten door tot hun 65e,66e en uiteindelijk tot 67 jaar;
  • Naast de  ca 1000 boventalligen is er een dus oplopende (jeugd) werkloosheid én er is een vacaturestop binnen de gemeente Amsterdam. Er is al een tijdje geen ruimte meer voor instroom van jong bloed, dodelijk voor een werkgever als Amsterdam op langere termijn met een krappe arbeidsmarkt als vooruitzicht;
  • De kosten in de zorg zijn geëxplodeerd!
  • Het onderwijs heeft extra handen nodig zoals, voorleesmoeders, klassen-assistenten, concierges, overblijfouders, toezichthouders en bijv huiswerkbegeleiders.

MD gezaagde stenen

Ik pleit er voor, met als voorbeeld de gemeente Amsterdam in haar rol als werkgever, dat hier creatief mee om gegaan wordt . Als werkgever moet Amsterdam met de vakbonden, de Dienst Werk & Inkomen en UWV om tafel en ervoor zorgen dat aan alle (of bij specifieke onderdelen) ambtenaren die nu tussen de 60 en 65 zijn er met hun 62e uit kunnen (zeg maar de oude 57 ½ regeling). Echter, nieuw aan deze regeling wordt de wederkerigheid (de 62 plusser levert een tegenprestatie voor de regeling). als je als 62 plusser van deze regeling gebruik wilt maken, ben je verplicht om 12 uur of 16 uur per week, gedurende 40 weken per jaar, zorgtaken, onderwijstaken en/of coaching-taken (oudere op jongere)  te verrichten. De betreffende medewerker sluit hier een tandemcontract voor af. De taken  kunnen binnen je familie zijn als mantelzorger, bij kwetsbare ouderen bij zorgorganisaties en onderwijsinstellingen dan wel dat je jouw deskundigheid als coach overdraagt aan een jongere of inbrengt bij een vakopleiding en/of reintegratiebedrijf als toegevoegd docent. Kortom herverdeling van arbeid door het trekken van menselijke wissels. Oud maakt plaats voor jong maar haakt maatschappelijk niet af! Beiden zitten op een werktandem, vandaar de term “Tandembanen”. De wissels tussen de vertrekkende ouderen en de nieuwe jongeren zijn één op één, elke wissel wordt verantwoord. De ruimte die hierdoor ontstaat wordt opgevuld door jongere ambtenaren (en dat zijn ook 50 plussers) die nu uit de boot dreigen te vallen. Hiermee creëer je dus één op één echte banen! De oudere ambtenaar blij, de familie blij, de gemeente Amsterdam als werkgever blij, Sociale dienst/Dienst Werk en Inkomen blij, het UWV blij, De zorginstellingen blij, werklozen blij, de vakbonden blij, toekomstige wethouders blij. Er is weer perspectief, goed werkgeverschap, een impuls aan nieuw bloed binnen de gemeente en een sociaal gezicht. Kijk,  daar wil je als nieuwe coalitie mee naar buiten treden naar de diverse achterbannen en naar de gehele stad. Samen werken aan een beter Amsterdam!  Een soortgelijk project heeft in Amsterdam al succesvol gedraaid in de periode 1997- 2001. Het heette toen Wisselwerk Amsterdam maar was meer uitgekleed. Als we het nu doen, doen we het weer tijdelijk voor bijvoorbeeld vier jaar. Na vier jaar moet het economisch herstel en de vergrijzing de hardnekkige werkloosheid hebben vlotgetrokken.

Trap met laden

De financiering van dit plan kan  vanuit de 600 miljoen euro voor op maat gesneden werkgelegenheidsplannen van minister Asscher van vorig jaar of door bijvoorbeeld het op termijn afschaffen van de werkweek van 36 uur en dus weer terug naar 40 uur in 2020, immers over drie/vier jaar zal er een tekort aan arbeidskrachten zijn in verband met de exodus van de senioren. Ook kan er een bijdrage komen uit lokale arbeidsvoorwaardenakkoorden tussen gemeenten/werkgevers en vakbonden voor de komende jaren. Er zit genoeg in de stakingskassen!  Strategisch komt het zowel werkgevers als werknemers uit om dit uit te ruilen. Als laatste kan er natuurlijk geld worden vrijgemaakt in de coalitieplannen voor de komende vier jaar. Een mix van financiering is ook mogelijk. Wat in Amsterdam kan, kan ook in andere (groepen) gemeenten, in de regio en landelijk. We noemen het project “Tandembanen”

De huidige crisis met een aantrekkende economie krijgt een nieuwe krachtige impuls. Amsterdam gaat met D66 als nieuwe trekker van het coalitieakkoord een nieuwe frisse fase in om de jeugdwerkloosheid op termijn een nekslag toe te brengen en een bijdrage te leveren aan het reduceren van kosten in de zorg en het onderwijs. Via deze deal krijgen zorg en onderwijs er veel extra handen bij.

Edward Neering op persoonlijke titel

In de dagelijkse praktijk: Interim manager in dienst bij de gemeente Amsterdam (Adviesgroep Amsterdam/ AGA). Zowel werkzaam in het fysieke domein als het sociale domein. Directeur geweest tot met 2008 van DWI Werkbedrijf Herstelling. Zijn wortels liggen in het domein van Werk en Inkomen.

Contact: e.neering@amsterdam.nl  / 06 – 518 770 14

Stopera 2013

 

Koop de CD nu!!!

AZG Edward en Paul Uitkijk

Bestellen CD “Voor een Joet zit je Goed”

De CD kan nu besteld worden door €10,= euro te storten op ING Bank  48 68 469 tnv E.J.M. Neering (IBAN:  NL69 INGB 0004 8684 69 ) ovvv “CD” + adres+ korte aanmoedigingstekst voor  €8,=  wordt gestort op de actiesite van Artsen zonder Grenzen en €2,= is een minimale bijdrage voor de ontwikkel-, productie- en verzendkosten van de CD.

Dank voor je bestelling! Je steunt hiermee Artsen zonder Grenzen die met hun poten in de modder staan in oa Syrie, Mali, Zuid Sudan, de Fillipijnen enz.

 

AZG CD hoesje band

MP3 Voor een Joet zit je Goed!

____________________________AZG Hoesje serie________________________________________

 

 

 

CD “Voor een Joet zit je Goed” is in aantocht”!!

AZG band

Vlnr: Meindert Winkelman, Arjen Box, Edward Neering en Bo Boogaard

Vandaag een interview gehad met Carolien Breed van de Uitkijkpost in Heiloo. Komt binnekort in de krant. Vertelt over onze nieuwe single “voor een Joet zit je Goed” Kan worden besteld voor €12,00. €10,= wordt dan op deze donatiesite gestort en €2,= is een bijdrage aan de productie- en verzendkosten van de CD. De CD kwam tot stand Meindert Wikelman, drums, bass en synthesizer, Arjen Box, productie in de Tjardastudio in Alkmaar, Bo Bogaard (Zang en Piano) en Edward Neering (Tekst en 2e stem). De CD verschijnt over twee weken en wordt vervaardigd door Discompany.

Vandaag een interview gehad met Carolien Breed van de Uitkijkpost in Heiloo. Komt binnenkort in de krant. Vertelt over onze nieuwe single “voor een Joet zit je Goed” Kan worden besteld voor €12,00. €10,= wordt dan op deze donatiesite gestort en €2,= is een bijdrage aan de productie- en verzendkosten van de CD. De CD kwam tot stand Meindert Wikelman, drums, bass en synthesizer, Arjen Box, productie in de Tjardastudio in Alkmaar, Bo Bogaard (Zang en Piano) en Edward Neering (Tekst en 2e stem). De CD verschijnt over twee weken en wordt vervaardigd door Discompany.

De CD kan nu al besteld worden door €12,= euro te storten op ING 48 68 469 tnv E.J.M. Neering ovvv “CD” + adres €10,= wordt gestort op de actiesite en €2,= is een minimale bijdrage voor de productiekosten van de CD.

Wil je geen CD maar wel een bijdrage storten, dat kan rechtstreeks met creditcard op www.alvarum.com/edwardneering Je stort dan direct voor Artsen zonder Grenzen.

Artsen zonder Grenzen 3

We gaan de €900,= euro grens door!

KME 2014 Teamfoto

Ja hoor, we gaan bijna de €900,= grens door!  Dankzij een fantastische bijdrage van Nel en Piet van der A staan we op €877,= euro. Wie helpt ons de magische grens van €900,= euro door om door te stomen naar de €1000,= euro. Doneren per bankrekening kan ook. Zie hiervoor het bericht onder dit bericht. Zie verder voor  de donatiesite  wie een mooie bijdrage aan dit mooie resultaat en deze goede actie hebben geleverd,  klik op ……>>>>>  http://www.alvarum.com/edwardneering .

Bovenstaande foto is de officiele teamfoto van het businessteam van Schenkeveld Advocaten uit Alkmaar.