De roerige jaren in Sloten/Badhoevedorp

Het onlangs verschenen boek “Rond de Sloterbrug, de roerige jaren”

Rond de Sloterbrug

Ook al ligt er een brug tussen Badhoevedorp en het dorp Sloten. Velen zullen het als één dorp zien. De scheiding door de Ringvaart doet er eigenlijk niet toe. Hier haakt de boekenreeks “Rond de Sloterbrug” perfect op aan. Na het eerste deel van “de naoorlogse jaren” is nu het tweede deel verschenen over de roerige jaren zestig en zeventig. Geschreven door zestigers van nu maar in die tijd pubers/jongeren met een katholieke achtergrond.

Diverse verhalen vanuit verschillende invalshoeken. Iedere schrijver neemt je mee naar hun eerste meisjescontact/de eerste kus. Een ode aan de Osdorperweg of een wrange herinnering in het tuindersleven in Sloten. Aangezien ik zelf ook zestiger ben zijn het vaak levendige herinneringen waar ik zelf aan deelnam dan wel over gehoord heb.

Mooi om te lezen over het kraken van het Wees en Armenhuis in de de Akerpolderstraat in Sloten waar uiteindelijk toch jongerenhuisvesting is gerealiseerd in 1977. De tijd van het in het verzet komen tegen je ouders. De tijd van disco’s (Klaverblad/Liebregts) en elders blowen. De tijd van “de Waterwolf” wat transformeerde van bioscoop tot jongerencentrum. De tijd van huisarts Faber, een bevlogen dokter zonder pardon en van de Slotense pastoor Coelen die zich als vertegenwoordiger van God op aarde zich veel permiteerde en in onmin leefde met de katholieke Sloternaren. De tijd van de tankwagen van Ultragas die klem kwam te zitten onder de A9 op de Sloterweg te Badhoevedorp. In het dorp moest toen in de herfst van 1978 een deel van het dorp worden ontruimd vanwege explosiegevaar. De tijd van het verschijnen van een engel in de Lucaskerk en de tijd van een vliegtuigkaping. En ook de tijd in 1976 van heuse politiepistoolschoten op de Sloterbrug met alle gevolgen voor mij persoonlijk van dien. Tenslotte ook de tijd van de bruiloft van één van mijn broers in Vink en Boer in Sloten en dat die nacht de hele omgeving rond de Baden Powellweg/Pieter Callandlaan werd afgezet i.v.m. het neerschieten en arrestatie van twee RAF (Rote Armee Fraktion) terroristen.

Kortom een pallet aan levendige verhalen/herinneringen in een turbulente tijd. Wat mij zelf heeft getroffen is het verhaal van mijnheer Smoes die, zonder dat hij het ooit geweten heeft, naamgever is geworden van het jongerencentrum SmoeS in de voormalige recreatiezaal van het bejaardenhuis in de Akerpolderstraat. In feite was dit jongerencentrum een succesvolle opvolger van de Waterwolf in Badhoevedorp dat slechts korte tijd heeft bestaan begin jaren zeventig, SmoeS heeft uiteindelijk meer dan 25 jaar bestaan en zelf ben ik gelukkig onderdeel geweest van deze geschiedenis als bestuurslid gedurende vijf jaar (1978/1982). Ik voel aan mijn water dat er ooit nog een boek wordt geschreven over dit jongerenbolwerk door de jaren heen.

Nog even over de tankwagen van Ultragas onder de A9. Het verhaal laat onvermeld dat er nog iets bijzonders speelde die dag. De NTS (nu NOS) van Frits Thors was uitgerukt om een reportage te maken over het grote gevaar voor Badhoevedorp. In die tijd kwam het dorp natuurlijk niet iedere dag in het nieuws (ook niet bij de files ;-)) . De cameraploeg met presentator was volop aan het draaien en het zou op het nieuws komen van 7 uur. (Toen was er om zowel 7 uur als acht uur een journaal) Wij jongeren liepen achter de presentator langs om in beeld te komen, sommigen sprongen! De hele familie zat klaar om Badhoevedorp in de schijnwerpers te zien staan in het dagelijkse nieuws en wellicht een glimp van mij in beeld. ………Toch zijn we nooit in het nieuws geweest met dit onderwerp. Vijf voor zeven kwam er een extra journaaluitzending. “Er komt witte rook uit het Vaticaan, we schakelen nu rechtstreeks over naar Rome om te kunnen kennismaken met de nieuwe Paus”. Dag nieuws en dag “moment of fame”.

Het boek “Rond de Sloterbrug deel 2” is te verkrijgen bij boekhandel Jaspers in Badhoevedorp en Meck en Holt in Amsterdam-Osdorp. Bestellen via de website www.ronddesloterbrug.nl kan ook.

Edward Neering

De schrijvers: vlnr: Paul Kroes, Jan Loogman, Kees Loogman en Kees Schelling

Rond de Sloterbrug!

Gisteren werd in Café Kerkzicht in Oud Sloten het boek “Rond de Sloterbrug” gepresenteerd door de vier schrijvers ervan. Het is een drukte van jewelste in het café tegenover de St.Pancratiuskerk. Met veel enthousiasme lichten de scribenten een tipje van de sluier op over hoe het boek is opgebouwd en tot stand is gekomen. In feite verhalen geschreven door jongens die nog steeds jongens zijn met een katholieke achtergrond, ook al ogen ze nu als krasse knarren. Rond de Sloterbrug is vooral een verhalenboek over de jaren vijftig en zestig in Badhoevedorp/Sloten/Oud Osdorp. De verhalen gaan o.a. over de oude rivalenstrijd tussen de voetbalbuurverenigingen Pancratius en Lijnden, over de geschiedenis van de Walviskaken bij de Burgemeester Amersfoordtschool, over de bronzen plak van het Misdienaarselftal in 1966 van de HH Engelbewaarders parochie. (inclusief foto met André Neering en Frans Neering). Verhalen over het bezoek van Joop den Uyl aan de Osdorperweg, over de ronde van Badhoevedorp, over “de dorpsgek” Malle Hans, over het Akerbad (zwembad in Sloten net over de brug destijds) en over nog veel meer. Alle verhalen zijn gelardeerd met de herinneringen van de schrijvers of geïnterviewden. Ook gedichten ontbreken niet en zijn een welkome afwisseling.

Het boek is te verkrijgen bij boekhandel Jaspers aan de Sloterweg en bij Boekhandel Meck & Holt in Osdorp op Tussenmeer. Voor meer info of bestellingen kan je ook kijken op www.ronddesloterbrug.nl

Schrijvers: Paul Kroes, Jan Loogman, Kees Loogman en Kees Schelling

Edward Neering

Het Misdienaarselftal met André Neering (staand 5e vanaf links en Frans Neering als supporter, staand 3e van rechts)

Licht, Lucht en Leven. Nieuw boek Kees Schelling


Licht, Lucht en Leven

Op 2 december 2018 vond in café Kerkzicht een bijzondere gebeurtenis plaats. Het vierde boek van Kees Schelling werd gelanceerd. Nu een verhalenbundel over de inwoners van de Sloterpolder, zeg maar wat nu stadsdeel Nieuw West is. Voor iemand met tijdsgevoel is dit geen eens zo lang gek geleden. Zeg maar de tijd voor 1953.

In de verhalen in ‘Licht, lucht en leven’ keert Kees Schelling terug naar de voormalige Sloterpolder, een sprookjesachtig gebied aan de rand van Amsterdam West. De Sloterpolder ontleende zijn unieke karakter aan het feit dat hij tegen de stad aan lag, maar tegelijkertijd bijna volledig geïsoleerd ervan was. De polder was aanvankelijk alleen via het water en later te voet te bereiken.
In dit boek vertellen veertien voormalige inwoners van dit gebied hun verhaal en geven daarbij een veelzijdig beeld van het leven in de polder.
Een leven vlakbij de grote stad, maar wat sfeer betreft ver daarvan verwijderd.

Een leven dat gekenmerkt werd door werken, werken, werken, een onverwoestbaar geloof en een grote betrokkenheid op de familie en het gezin.
Een hard leven ook. Niet alleen door de omstandigheden waaronder geleefd moest worden, maar ook door de tijd waarin crisis, oorlog en wederopbouw elkaar opvolgden. En voor de bewoners van de Sloterpolder betekende wederopbouw geen herstel, maar ging die periode gepaard met vertrek, verlies en verdriet omdat er ruimte gemaakt moest worden voor de stadsuitbreiding van Nieuw West.

‘ Licht, lucht en leven’ vertelt verhalen over tuinderijen onder de rook van Amsterdam, de stadsbevolking die in de hongerwinter de polder introk op zoek naar voedsel, over tuinders die met hun groenteschuitje naar Zeeland trokken om daar hulp te verlenen bij de watersnoodramp, over de scheepswerf in de polder waar de bootjes voor de boeren en tuinders werden gebouwd, over de oorlog, de honger en het verzet tegen de Duitsers, over een onwrikbaar geloof, maar vooral over het gewone dagelijkse leven van de mensen in de Sloterpolder bij Amsterdam.

De prijs van het boek is € 19,95 exclusief verzendkosten en het is te bestellen op www.keesschelling.nl . In de boekhandel kost het boek € 19,95. Je kunt ook mailen naar: pijlschel@hetnet.nl. Voor boekhandels waar het boek te verkrijgen is: zie de home pagina van www.keeschelling.nl 

 

Kees Schelling

Een verloren paradijs #keesschelling #boek

Een verloren paradijs

Sfeervol boek belicht het leven in de Sloterpolder  (nu Slotervaart) in de vorige eeuw.

verloren-paradijs

De Sloterpolder, een verloren paradijs

Waar tegenwoordig het stadsdeel Slotervaart ligt, lag vroeger de Sloterpolder, een gebied van ongerepte schoonheid waar alleen tuinders en boeren woonden.

De Sloterpolder ontleende zijn unieke karakter aan het feit dat het onder de rook van de stad lag, maar tegelijkertijd voor de meeste Amsterdammers een volstrekt onbekend gebied was. Het lag geïsoleerd omdat de polder eerst uitsluitend via het water en vanaf het eind van de jaren 20 ook te voet, bereikbaar was. De Sloterpolder werd ook wel ´de groentetuin´ van Amsterdam genoemd. De stad was voor de dagelijkse aanvoer van verse groenten lange tijd afhankelijk van de in deze polder aanwezige tuinderijen.

Mooi tijdsbeeld.

Over het leven in de Sloterpolder heeft Kees Schelling een boek geschreven: “Een verloren paradijs”. Het boek vertelt het verhaal van het gezin waarin zijn moeder is opgeroeid. Zij is een dochter van Karel Kenter en Anna Overwater die met hun elf kinderen van 1923 tot 1954 leefden in de Sloterpolder bij Amsterdam. Het verhaal geeft niet alleen een beeld van het leven van de familie Kenter, maar laat vooral ook zien hoe er in die tijd aan de rand van de stad werd geleefd op een manier die nu niet meer voor te stellen is.

Voor het boek interviewde hij de negen kinderen van het gezin en hun mannen en vrouwen die nog in leven zijn. De persoonlijke verhalen van de kinderen lopen als een rode draad door het verhaal en zijn verbonden met meer algemene onderwerpen die samenhangen met het leven in de Sloterpolder, zoals het water, de tuinderij, de besloten gemeenschap, het geloof, de opvoeding, de oorlog, de relatie met de stad, de onteigening en het vertrek uit de polder.
De Sloterpolder

Het verhaal is niet alleen een tijdsbeeld, maar ook een eerbetoon aan mensen die vooral door heel hard te werken en liefde voor het gezin, jaar in jaar uit, in moeilijke omstandigheden, het hoofd boven water wisten te houden.

Een verhaal over het dagelijkse leven dat bepaald werd door het ontbreken van wegen en de aanwezigheid van sloten en vaarten. Typerend voor de Sloterpolder waren de aan het water gelegen houten woningen met hun spoelhuizen, de akkers vol sla en andijvie, de glazen broeibakken die in de zomer de blauwe luchten zo mooi weerspiegelden, de schuitjes op weg naar de veiling, zwaar beladen met kisten vol gele komkommers. Maar bovenal de wonderlijke, ongerepte schoonheid van dit bijzondere gebied.

Het boek is 225 pagina’s dik en bevat ca. honderd foto’s, kaartjes, bidprentjes en krantenartikelen uit die tijd. De prijs is € 22,95.

Het boek is vanaf 12 november verkrijgbaar bij boekhandel Jaspers in Badhoevedorp, bij boekhandel Primera in Zwanenburg en bij boekhandel Meck en Holt op Tussen Meer in Osdorp.

Meer informatie over het boek is te vinden op www.keesschelling.nl Het boek kan ook via deze website worden besteld

keesKees Schelling: auteur van het diverse boeken waaronder “een verloren paradijs”

“We hadden van alles niks” Boek: Kees Schelling

Kees Schelling boek

 “Sapperdekikkerpokkie”

Kees Schelling heeft in het voorjaar 2012 een boek geschreven over het leven van de familie Schelling aan de Osdorperweg in Amsterdam tussen 1892 en 1960. Zeg maar de oude weg die nu van de Ookmeerweg naar Halfweg loopt. Na het boek gelezen te hebben realiseer je je hoe snel de tijd gaat en welke stormachtige ontwikkelingen er zijn. Eigenlijk is het niet te bevatten dat het leven aan de Amsterdamse Osdorperweg nog maar 70 jaar geleden werd beheerst door het nachtelijk melken van de koeien en het moeizaam drogen van baggerturf. Zelf heb ik altijd gedacht dat er alleen turf werd gestoken in Drenthe maar het bleek dus ook “om de hoek” bij Badhoevedorp te gebeuren.  Daarnaast is het boek dat doordrenkt is van het katholieke geloof met de pastorie in Halfweg als middelpunt. Via het verhaal van het dagelijks leven van zijn opa Kees Schelling en zijn vrouw Gretha en het opgroeien van hun kinderen waaronder ook de vader van de schrijver Cor Schelling worden we meegenomen door de 1e wereldoorlog, de 2e wereldoorlog een broer die naar Indië gaat, een dochter die toegewijd het klooster in gaat en het werken op een veenderij,  die de Eendrachtspolder bleek te zijn. Vloeken was van een heel ander kaliber dan in deze tijd, geen gvd, verdomme of krijg de kolere maar “Sapperdekikkerpokkie”of “drommels” als het even tegenzat.   Ook blijk dat het leven onder de rook van Halfweg ver verwijderd was van het stadse leven van Amsterdam geen stadsleven was maar een echt dorps/gehuchtleven te zijn. Om van de Osdorperweg naar het OLVG te komen in Amsterdam Oost was je een paar uur kwijt en dan moest je ook weer  terug! De stad Amsterdam hield op waar nu ongeveer de Hoofdweg (de baarsjes)  loopt, alles tussen de ringvaart van de Haarlemmermeer en Amsterdamse Baarsjesgrens was polder. Een mooi boek is het geworden gelardeerd met vele foto’s van de familie Schelling, van (historische) documenten en het wel en wee rondom Halfweg. Het boek is opgedragen aan zijn dochters Soesja en Jikkie Schelling (zie foto) . De omslag van het boek is verzorgd door zijn partner Cynthia Pijlman.

Edward Neering

Het boek is te bestellen voor €19,95 incl verzendkosten. Bestellen kan door een mail te sturen aan pijlschel@hetnet.nl (mailadres van Kees Schelling)

Kees + kids

Kees Schelling met zijn dochers Jikkie en Soesja

 

Tom Weller Loop 2011

Afgelopen zondag 6 nov de zoveelste loop van het afgelopen seizoen 2011, maar dan wel de loop aller lopen! Totaal waren er meer dan 50 wandelaars/lopers aanwezig waardoor de organisatie zich ging afvragen om volgend jaar wel/niet een evenementen verzekering af te sluiten….Harry (onze sprinter) zou dat dan kunnen regelen (?!) Het Weer was meer dan goed en voor de start iedereen was vol energie en overtuigd van haar/zijn loop- en wandelkwaliteiten. Allereerst beginnen we met de vrouwen…jawel deze keer een volwaardige groep met daarin de winnares van het vorige jaar Sasha Harding. De vrouwen hadden aan mij hun eindtijden doorgemaild en aangezien ikzelf langere tijd bij hun in de buurt liep heb ik kunnen vaststellen dat de kwaliteit, bij deze groep, geweldig is verbeterd. Via Sasha meegekomen haar vriendin Erna Anema en haar dochter Maud (op haar verjaardag).

Helaas geen Mieke Prins om haar come back te maken (na bevalling) of het parcoursrecord van haar te bewaken. De vrouwen gingen weg met een tussentijd van rond de 28 min op de 5km. Erna en Maud maakten zich vroeg los van Sasha maar op werkelijk sublieme wijze, tactisch zeer sterk, wist Sasha toch aansluiting te vinden voor het 5 km punt. Om daarna direct het tempo wat omlaag te brengen voor de 1e zandduin richting zee. Beide dames vooraan, niet gewend aan zo’n lange loop, keken eerst de zaken even aan waarna na 7 km Maud resoluut de kop nam…Pas na 12 km sloot Erna wederom aan bij Maud en in goede loopharmonie (zoals dat kan gaan bij vrouwen) bleven zij bij elkaar tot de finish..althans op het laatst toch nog een competatieve wending waardoor het een spetterende overwinnig werd voor Maud Harding in een nieuw parcours record van 1.41.31 waar Erna 2 sec op moest toegeven. Ook Sasha liep een geweldige tijd van 1.45.53 dik 4 minuten onder haar personelijk record. Zo goed de informatie was bij de vrouwen zo droevig is de info bij de mannen. Wellicht omdat ik (vanwege mijn schotse hooglander trauma) niet in de voorste gelederen heb mogen meelopen. De reden voor de late datum van dit verslag is dat ik van maar 3 mannen de tijd heb doorgekregen. Zelf stond ik (zoals in voorgaande jaren) niet bij de finish om de tijden te noteren. Uitgerekend Mark Slaman heeft bij de mannen de strijd gewonnen wat betreft de snelste tijd…toegegeven Mark had dit aangekondigd maar ik had een geheim wapen ingezet. Meerdere keren heb ik bij Lucas Dierikx gezien dat dit de man was om Mark te verslaan nadat duidelijk bleek dat een M.Slaman in goede doen niet door een standaard door D&K-berger kan worden verslagen. Mijn geheime wapen werd het slachtoffer van de Paul Neering truc…n.l. twee km voor de streep zegt Mark naar Lucas dat ie een grote boodschap moet doen (…) niets vermoedend loopt Lucas in de val….de beruchte voorlaatste bocht voor kwelgeest Wezelpad, zoals al jaren de misser die elke 1e jaars TWLoper maakt…wordt hem fataal. Het is dezelfde bocht die Mark Slaman verkeerd nam bij de 1e TWLoop in 2006 waardoor Henk Bruning de eer opstreek. Het gerucht gaat dat Mark hard ..heel hard heeft geroepen..nee heeft geschreewd om Lucas te doen laten omkeren maar Lucas kwam 10 minuten later weer in zicht. De tijd van Mark is 1.21.43 geen parcours record blijft in handen van Stefan Doebner (1.18.32) Vermelding waard is de tijd van Kees Klaver (u weet wel ..de man van minimaal een halve marathon op de TWLoop) 1.37.21 een dikke pr. Auke Zwerver (ooit onze snelste echte marathonman in 3.15.30) loopt wederom 1.34.54 en Jan de Ruijter 1.28.30 samen met Stefan Doebner (2x oudwinnaar). Tenslotte de vermelding van de twee broers Edward en Andre Neering..zij hebben de kleine TWL gelopen een 14 km loop in 1.22.30. Beiden komen terug van een blessure. Opmerkelijk was dat Edward, ook wel de witte keniaan genoemd, de hele route broederlijk als haas heeft gediend voor zijn wat oudere broer Andre. Achter zijn brede rug vond Andre dankbaar de nodige beschutting. Sportief als altijd kwamen beide broers tegelijk over de finish, alhoewel de finishfoto anders uitwijst. Dank jullie allen voor het komen en wellicht tot het volgende jaar. Ook de wandelaars…

Vriendelijke Groet

Paul Neering

NB: De Tom Weller loop/ De Duin en Kruidbergloop: De enige loop in Nederland waar je zelf de weg moet vinden. Unieke loop in zijn soort.

ps Zondag 1 april lopen Kees Schelling, Paul, Harry en Jan de Ruijter de halve marathon van Madrid. Wellicht dat anderen dit leuk vinden om een keer mee te maken. Harry en Jan hebben al geboekt (vliegtuig) maar hotel nog niet. Laat me weten…