AZ na de brand!

AZ brand

 

Update om 14.00 uur

Loting AZ in EL:  Groep L: AZ Alkmaar PAOK Saloniki (Gr) (Huub Stevens) Maccabi Haifa FC uit Israel FC Shaktar Karagandy uit Kazachstan.

Zo op het eerste oog en gehoor biedt dit perspectief!

 

Update om 12.00 uur:

AZ is door het oog van de naald gekropen en zich alsnog op wonderbaarlijke wijze geplaatst voor de EL. De Grieken hadden ineens peper in de bips (doping?) en speelden 100% beter dan gisterenavond. AZ was geen schim van gisteren maar met mazzel (bal op de lat in de laaste minuut na een spervuur van kansen voor de Grieken) geplaatst voor EL. Uiteindelijk moet je er wel bij zeggen dat AZ 89 minuten heeft gespeeld met 10 man, dus toch knap!!

Heiloo. 10.30 uur:

Zodadelijk weer na AZ stadion na brand van gisteren. Franse Scheidsrechter heeft blijkbaar contact met een belchinees want fluit in het consequent in het nadeel van AZ. (Eerste minuut rood en strafschop na schwalbe enz) …… Wordt het toch nog even billenknijpen de resterende 31 minuten vanaf 11. uur. .

 

 

Mijn voetbal en de Chinezen

Pancratius C5 Vaantje

Mijn voetbal en de Chinezen

Geloof het of niet maar ooit voetbalde ik bij de club waar Marco van Basten zijn stage als trainer liep, RKSV Pancratius in Badhoevedorp. Zelf kom ik uit een gezin met 14 kinderen dus als 9 jarige jongen,jongste van de familie Neering,  stond ik op een zonnige augustuswoensdagmiddag op veld 5 met  een versleten rood shirt  en afgetrapte kicksen van mijn twee jaar oudere broer. Mijn sportbroekje was het gymbroekje van de Plesmanschool wat nodig aan vervanging qua maat toe was. Het woord NIKE was nog niet uitgevonden en de heer Nootenboom was mijn eerste trainer. Mijn toekomst was veelbelovend immers ik was de  nr 14 van de familie en een paar kilometer verderop in 020 maakte een zekere Johan Cruijff onder dat nummer furore als jong talent in de Meer, het oude stadion van de Amsterdamse profclub vernoemd naar een of ander Griek.

Ik moest mij nog bewijzen dus ik startte in de A8 Pupillen (E,tjes en D,tjes bestonden toen nog niet). Na 1 jaar promoveerde ik naar de A7 domweg vanwege het feit dat de A8 werd opgeheven maar het was een stap op de goede weg. De weg naar de top was een lange weg! Na de lagere school wachtte de C Pupillen en van de zeven C elftallen zat ik zowaar in de C5 en werd onder de bezielende leiding van de heer Schelvis voor de enige keer kampioen (zie foto). Ik was rechterverdediger en had de bijnaam van de heer Schelvis gekregen van Noby Styles, gemene verdediger van het Engelse Manchester United. De vreugde was van korte duur  wat ondanks het kampioenschap stond ik met een aantal vrienden een jaar later in de C7! In de B-junioren was het niet anders ….. de B5 waar ik als rechtshalf in één seizoen twee keer scoorde waaronder op veld 4 tegen De vliegende Hollanders (DVH) uit Amstelveen, witte broeken en blauwe shirts. De A junioren heb ik overgeslagen en in 1979 maakte ik mijn comeback bij, de grote concurrent van Pancratius , Kombij Badhoevedorp in de  zaterdag senioren 5, Gerben Kolenbrander uit de Uiverstraat was de robuuste aanvoerder van deze legendarische geel/zwarte brigade.  In 1980 speelde de actie van Freek de Jonge en Bram Vermeulen “KNVB niet naar Uruguay” Niet na 1978 (WK Argentinië)  met het Nederlands elftal  nog een keer naar  een militair regime en deze in het zonnetje zetten in Zuid-Amerika door een internationaal voetbaltoernooi, was het adagium. Amateurelftallen werden opgeroepen om in een uitgekozen weekend niet te voetballen als protest. Mijn broers voetbalden nog steeds bij Pancratius  en organiseerden een staking voor Pancratius zaterdag  senioren 5 uit tegen Overamstel (de aftrap was te zien bij het NOSjournaal die avond, met broer André Neering in de hoofdrol!) . Ik kon dus niet achterblijven en startte een actie bij Kombij Badhoevedorp en stuurde een oproep tot staking in voor het wekelijkse gele clubblad met de bekende lokale MKB advertenties. Intern wist ik al dat zeker het eerste elftal (hier speelden een aantal vrienden van mij  uit  Jongerencentrum SmoeS) wel oren had naar een staking. Het artikel werd geweigerd! Censuur!!  Sterker nog, ik moest op het matje komen bij het bestuur van de club. Het eerste elftal schreef direct een open brief in het clubblad dat censuur absoluut niet kon en er ontstond dus een heus relletje. De dinsdagavond daarop verscheen ik bij twee bestuursleden van de club , de heer Staal en de heer Griffioen in de Roerdompstraat. Zij wilden mij een lesje geschiedenis geven en trachtten mij op hun politieke rechterspoor te brengen. Resultaat was dat ik bedankte als lid van Kombij Badhoevedorp en werd opgevangen door het stakende “linkse” salonelftal van Pancratius  zaterdag  5 waar twee broers van mij voetbalden en drie volle neven van Dennis Bergkamp, weliswaar met iets minder talent, maar dat terzijde . Nog jaren gevoetbald in dit vriendenelftal in de jaren tachtig en over het voetbal nog even dit…….. Bij mijn afscheid in 1987 in een klein zaaltje van cafe Carels op de hoek Saernedamstraat/Frans Halsstraat in 020 kreeg ik het boek van Wiel Coerver in het chinees met daarin “de opdracht”,  “Edward gaat weg, de perfecte kapbeweging, voetbal zal altijd chinees voor je blijven

Edward Neering

Terug uit Schotland!

Schotland 2013 E&A bij Whiskyproeverij

Terug uit Schotland. Wat kilootjes zwaarden door de diverse schotse ontbijten, de vele pints of lager en de pubmaaltijden ondanks het feit dat we heel veel hebben gewandeld, berg op, en berg af! Hoe dan ook een schitterend land. We hebben een deel gewandeld van de West Higlandway van Tyndrum naar Fort William in totaal zo’n 60 kilometer.

Schotland 2013 Edward op wandelpad

Lekker makkelijk want de bagage werd van B&B naar B&B gebracht  Wel zwaar want je loopt over lange paden met veel stenen enz. en bij bergen op en af word je geconfronteerd met (zeer) steile hellingen in regen en mist. De highlands zijn niet voor niets zo groen ….dus er valt veel regen en tijdens onze wandeltocht was het niet anders. Het lijkt wel of ieder dal zijn eigen klimaat heeft. De laatste dag naar Fort William was een wandeltocht van bijna 25 kilometer en de hele ochtend regen. Bij langdurige reden lopen de paden snel voor met water dat van de bergen/heuvels af komt. Je moet dus soms van kei naar kei lopen om drogen voeten te houden wat dan uiteindelijk niet lukt. 25 km is dan erg ver.

Schotland 2013 Eind WHW

De treinreis van Fort William naar Glasgow was indrukwekkend. langs meren en mooi landschap wat niet door de mens is beroerd, dat zie je niet veel in Europa. Het is tevens het landschap van de films van Harry Potter. De scenes met de trein naar Zweinstein zijn hier opgenomen. Zie voor het landschap de foto hieronder.

Schotland 2013 Mooi Loch

Vervolgens van Glasgow naar Edinburgh. Een prachtige stad zeker een keer bezoeken, de beste maanden zijn mei en september. Op de foto Abel voor het kasteel van Edinburgh.

Schotland 2013 Abel met ZB voor Kasteel

Even los van de reis is het natuurlijk het leukst dat Abel en ik onze traditie voortzetten om periodiek een weekje met elkaar weg te gaan als “vader/zoon activiteit” zoals Abel pleegt te zeggen.

Schotland 2013 Edinburgh

Edinburgh: Victoriastreet.

…… en dit onder is Scotty, het kleine aandenkdingetje voor Eva,

Schotland 2013 Scotty

Scotty is een Schotse Hooglander (tje) 🙂

André Neering 60 jaar!

Andre 60 jaar 2

De tijd vliegt! André is alweer 60 jaar. Formeel vandaag de 12e augustus. Informeel dus gisteren op een gezellige verjaardag in het Amsterdamse Gein 3. Bijna iedereen was er en André werd in het zonnetje gezet door beide families. Zelf was ik wat later om getuige te kunnen zijn van wederom een historische overwinning van AZ op het Amsterdamse Ajax met 3-2. Ik moest hiervan even getuigen in 020 🙂

Andre 60 jaar

Foto’s: Marja Keijzer

Amsterdam wereldstad!

Groenburgwal met sloten

Dat gebeurt niet vaak, vandaag een keertje in Amsterdam als toevallige toerist. Ik had  een afpraak voor de overdracht van mijn opdracht als programmamanager Modernisering Erfpacht op het stadhuis bij Herstelling plaza, Daarna de stad in en direct bij het inlopen van de Staalstraat vanuit het stadhuis kwam ik over de brug bij de Groenburgwal. Kennelijk is het een nieuwe rage om je liefde voor eeuwig op slot te doen door een slotje te hangen en op slot te doen aan een brug. Luuk en zijn vriendin hangen er in ieder geval. Het idee is overgewaaid van uit New York, een paar jaar geleden zag ik als iets dergelijks aan de Brooklyn Bridge. In Alkmaar doen geliefden dit met het plakken van beider kauwgum in de kauwgumsteeg vlak bij de Minervabioscoop. Hoe dan ook het levert een mooie foto op (zie foto).

En dan loop ik verder naar de Atheneum Boekhandel op  het Spui om het boek “Ventoux” van Bert Wagendorp te ruilen (2x op verjaardag gehad!) , via de Doelenstraat, Munt, stukje Kalverstraat, Heiligerweg, Voetboogsteeg Spui en dan denk ik en ik voel “Wat leven wij toch hier in een fantastisch mooie wereldstad!, ongekend!” Vervolgens naar de expositie in de Basel over de Slavernij, de 9 UNESCO Werelderfgoederen en even naar de Schatkamer onderin de Basel in de Vijzelstraat waar in de oorlog het Nederlandse goud was opgeslagen en een film gezien over de historie van de bijenteelt in Amsterdam  in de ondergrondse Filmzaal. Voor degenen dit het nog niet weten. In de Basel is nu het Amsterdams Stadsarchief te vinden. Zeker de moeite waard om dit deze vakantie te bezoeken.

Vervolgens weer naar buiten en via Herengracht 502 (Burgemeesterswoning)  naar het Rembrandtsplein waar het zoemt van de toeristen. Via de Halve maansteeg langs de Kleine Komedie naar de Kloveniersburgwal naar de Jodenbreestraat. Daar bij Soup en Zo (Mijn soepadres!!!)  een heerlijke pittige kokossoep met kip gegeten en vervolgens via St Anotiusbreestraat naar de Nieuwmarkt en via de Zeedijk naar Amsterdam Centraal.

Wat is Amsterdam toch een schitterende Stad!!

Edward Neeirng

 

De familie Neering in de jaren veertig

Neering fam jaren veertig

Deze foto kreeg ik op de familiereunie van Kitty en Wil Neering uit Heerhugowaard. Dit is een foto uit de jaren veertig. Herkenbaar in het midden zijn Opa en Oma Neering en links Cor en Dora Neering ern rechts van Opa en Oma Anton en Stien Neering. Onderaan de foto zien we onze broers Kees (met bril) en Theo Neering. Op de tweede rij helemaal links de 2e man (kaal hoofd, gezicht valt enigszinsweg) is oudoom Gerard Neering (tandarts uit Zwanenburg en PSP raadslid in de gemeente Haarlemmermeer).

Andere wetenswaardigheden (ter gelegenheid waarvan was deze foto, het exacte jaartal en nog verdere duiding van personen) hoor ik graag.

Edward Neering

Wisselwerk Amsterdam 1997-2001

 

Wisselwerk Amsterdam Personeel Actueel 001Wisselwerk Amsterdam 1997-2001

Het idee is al oud. In de jaren zeventig/tachtig werd er in Leeuwarden geëxperimenteerd met het project “Zorg en Welzijn” en via een bevlogen vakbondsbestuurder in het Amsterdamse kwam het idee ook op de plank te liggen bij de gemeente Amsterdam als werkgever.  Om kort te gaan, vanuit de arbeidsvoorwaardengelden werd in 1997 2 miljoen beschikbaar gesteld en wethouder Guusje ter Horst gaf in het najaar van 1997 als wethouder van Personeel en Organisatie het startschot voor het opzienbarende project Wisselwerk Amsterdam.

De essentie van de wisselwerkformule destijds was dat oudere ambtenaren in zware beroepen zoals, stratenmakers, buizenleggers, reinigers, vuilnismannen en brandweermannen vrijwilligerswerk konden doen in de tijd van de baas voor maximaal 16 uur per week en ze kregen volledig doorbetaald, op de uren die vrijkwamen, twee reinigers op een vrijwilligersklus elders was dus één 32 urige baan maakten dan plaats voor de instroom van een jongere, vaak uitstroom uit een wachtgeldregeling of een gesubsidieerde baan (Melkertbanen/Jeugdwerkgarantiewet).

 

edward Neering hr

Foto: Edward Neering Projectleider Wisselwerk Amsterdam

Een enorm succes, foto’s verschenen in de kranten en Vrij Nederland van stratenmakers met grote tatoo’s op hun armen die dementen bejaarden aan het voeren waren in een verpleegtehuis of werkzaam als dierenverzorger bij de Stichting AAP enz. Daarnaast creërde het project dus reguliere banen en was er sprake van leeftijdsbewust personeelbeleid omdat de medewerkers die aan Wisselwerk deelnamen niet in de WAO belanden en door konden werken tot hun pensioengerechtigde leeftijd.  Kortom een win/win/win situatie.

Het project werd in 2001 gestopt omdat Amsterdam inmiddels (paarse kabinetten Kok) in een fase van hoogconjunctuur terecht was gekomen en dus het werkgelegenheidsaspect van het Wisselwerkproject verdampte.

Wisselwerk Amsterdam schept banen 001