Achtergrondanalyse van song Sunday Papers van Joe Jackson

Wire vs. Joe Jackson – Sunday Papers

Door: Quint Kik

Quint Kik is onderzoeker bij het Stimuleringsfonds en verwoed muziekliefhebber. Om niet geheel te verdrinken in de cijfers van zijn huidige onderzoek naar de waakhond in de regio, blogt hij in zijn vrije tijd wekelijks over ‘lofzangen’ op de pers. Deze week: Sunday Papers van zowel Joe Jackson als Wire.

In de afgelopen weken maakten Wegener en NDC mediagroep bekend aanzienlijke aantallen journalisten te moeten ontslaan.

De dalende oplagen van met name regionale dabladen logen er bepaald niet om de afgelopen jaren, zo leverde de krant van mijn geboortestad sinds 2002 maar liefst een vijfde van zijn betaalde oplage in. Het Eindhovens Dagblad bevindt zich inmiddels onder de oplage van een andere belangwekkende papieren uitgave die door mijn ouders nog altijd wordt verslonden: het ZondagNieuws van uitgeverij A en C Media. Een wekelijks verschijnend huis-aan-huisblad is natuurlijk van een totaal andere orde dan een regionaal ochtendblad, maar het geeft te denken: hoe zal het leven er straks uitzien met enkel nog de krant op zondag?

Sensatie gedreven tabloids

In elk geval niet zo bar en boos als in de ons omringende landen met een zogehete ‘sunday paper’. Anders dan het betrekkelijk onschuldige ZondagNieuws zijn kranten als The Sunday Mirror en Bild am Sonntag zondagedities van geharde tabloids. Door en door sensatie gedreven kranten, die dankzij hun miljoenenoplage een machtsfactor vormen in de maatschappij die soms griezelige proporties aanneemt. Zo waren de Engelse tabloids mede debet aan de opkomst en ondergang van de Sex Pistols, de band die de laatste maatschappelijke revolutie inluidde die zich via muziek voltrok: die van ‘punk’.

Tussen 1976 en 1978 vond in de muziekwereld een omwenteling plaats van decadentie en drumsolo’s naar back to basics-rock ’n roll, waarvoor je niet noodzakelijk een instrument hoefde te kunnen bespelen. The Sex Pistols fungeerde als katalysator. Dat deze band in muzikaal opzicht tamelijk onbeduidend was, doet in wezen niet ter zake: iedereen die hen destijds zag spelen, wilde direct een band voor zichzelf beginnen. Een aaneenschakeling van media-incidenten deed de Sex Pistols al na anderhalf jaar en slechts één album uit elkaar spatten. The Daily Mirror zorgde voor de aftrap door de ochtend na een geruchtmakend televisieoptreden van de Sex Pistols te openen met de kop “The Filth and The Fury” en bezegelde daarmee het lot van de band.

Kijk en luister

Daarmee leek punk een vroegtijdige dood te zijn gestorven. Niets bleek echter minder waar: na punk kwamen postpunk en new wave op, twee belangrijke afsplitsingen met elk hun eigen muzikale aanvliegroutes. Aartsvaders van de postpunk Wire kozen voor een benadering van ‘punk als een museum voor moderne kunst’ met hoekige statements zoals de 28 seconden tabloid-bashing van Field Day for the Sundays. Een van de voornaamste boegbeelden van de new wave, Joe Jackson, maakte er juist een aanstekelijk swingende aanklacht van in het van sarcasme druipende Sunday Papers. Toen ik als puber voor het eerst in aanraking kwam met Jackson, kon ik maar niet begrijpen dat hij zich zo druk maakte over het ZondagNieuws. Dat was echter ruim 20 jaar voor Piet Bakker Gunter Wallraffs “Verslaggever van Bild” aan mij uitleende…

Te vinden op Pink Flag respectievelijk Look Sharp

Joe Jacksonband 1980

Crisis met perspectief!

In de media is ruim aandacht voor een nieuw sociaal akkoord tussen werkgevers en vakbonden. FNV bouwbond wil dat 60+ers ruimte maken voor jongeren en dat de werkgevers dat moeten betalen. Op hun beurt zeggen de werkgevers aan de voet van de onderhandelingen daar geen geld voor te hebben. In onderstaand voorstel ga ik in op de situatie bij de gemeente Amsterdam als voorbeeld. Dit kan natuurlijk ook bij profit werkgevers en andere non-profit regionaal en landelijk. Per branche kan er een ander maatwerkpak worden geregeld. Kortom de hoofdlijnen vastleggen in een landelijk dan wel stedelijk  sociaal akkoord voor 2014 dan wel 2015  Snel polderen en niet doormodderen.

Stopera 2013

 

Voorbeeld: 62+ met wederkerigheid

Gemeente Amsterdam: De feiten:

  • Er worden tussen nu en twee jaar 1500 ambtenaren boventallig i.v.m. bezuinigingen, fusies, ontdubbelen van taken, afschaffen bestuurlijke laag stadsdelen enzovoort;
  • De vergrijzing is begonnen. Tussen nu en 2020 zullen zeker 5000 ambtenaren van de 15.000 ambtenaren (dus 33%!!!) bij de gemeente Amsterdam vertrekken. Regionaal/Landelijk eenzelfde trend;
  • Het is dus zaak dat de gemeente jongeren op een slimme manier jongeren aan zich weet te binden om te zorgen dat een afgeslankt gemeentelijk concern, dat gewoon goed haar kernactiviteiten kan uitvoeren, slagvaardig en kwalitatief kan functioneren;
  • De mooie regelingen in het sociaal plan zijn voorbij, zoals er met 57 ½ jaar uitgaan enz. Oudere ambtenaren moeten door tot hun 65e en straks meer, uiteindelijk 67;
  • Naast 1500 boventalligen is er een sterk oplopende (jeugd) werkloosheid en er is een vacaturestop binnen de gemeente Amsterdam. Er is dus al een tijdje geen ruimte meer voor instroom van vers jong nieuw bloed.
  • Electoraal beginnen “de boze 50 plusser” in belangrijke groep te worden (zie opkomst in peilingen van 50 Plus van Henk Krol)
  • De kosten in de zorg lopen de spuigaten uit (Waarom ik de zorg er bij haal, wordt verderop in dit voorstel duidelijk)

Ik pleit er dus voor om binnen het concern hier creatief mee om te gaan. Als gemeente Amsterdam > ga met de vakbonden praten en zorg ervoor dat aan alle (of bij specifieke onderdelen) ambtenaren die nu tussen de 60 en 65 zijn er met hun 62e uit kunnen (zeg maar de oude 57 ½ regeling). Echter, nieuw aan deze regeling wordt de wederkerigheid, als je als 62 plusser van deze regeling gebruik wilt maken dan ben je verplicht om 12 uur per week, gedurende 40 weken per jaar,  aan zorgtaken, onderwijstaken en/of coachingstaken te verrichten. Dan kan binnen je familie zijn, bij zorgorganisaties en onderwijsinstellingen dan wel dat je jouw deskundigheid als coach overdraagt aan jongere (bijvoorbeeld vaklieden bouw, straatmakers, ingenieurs, klantmanagers van de DWI enz) ingestroomde/doorgestroomde/zij-ingestroomde collega’s. Een combinatie kan ook. De ruimte die hierdoor ontstaat wordt opgevuld door jongere ambtenaren (en dat zijn ook 50 plussers) die nu uit de boot te dreigen vallen. De oudere ambtenaar blij, de familie blij, de gemeente Amsterdam blij, Sociale dienst blij, het UWV blij, De zorginstellingen blij, werklozen blij, de vakbonden blij, Wethouders blij, er is weer perspectief, goed werkgeverschap, een impuls aan nieuw bloed binnen de gemeente, sociaal gezicht.

Financiering vanuit Amsterdamse/landelijke arbeidsvoorwaardengelden en het UWV en…., minder werklozen in de stad. Co financiering stad en een verder onderhandelingsresultaat tussen bonden en werkgevers. Ik denk bijvoorbeeld het inleveren van de 36 urige werkweek , dus terug naar 40 uur op een glijdende schaal. Immers de vergrijzing komt er aan en dus zal de werkloosheid van tijdelijke aard zijn. Over drie/vier jaar is er een tekort aan arbeidskrachten. Strategisch komt het zowel werkgevers als werknemers uit om dit uit ter ruilen En wat in Amsterdam kan, kan ook in andere gemeenten, in de regio en landelijk. We noemen het Wisselwerk Nieuwe Stijl.

Tenslotte voeren we ook weer de jeugdwerkgarantiewet in en garanderen jongeren tot 27 jaar een opleiding, een stage dan wel gesubidieerde baan, kortom “Niemand aan de kant!!”. Ook halen we even de oude banenpoolregeling of WIW van stal op 115% van het Wettelijk Minimumloon bij kostverdieners en eenoudergezinnen en 100% WML bij alleenstaanden. Die 115% is gebaseerd opdat met niet allerlei voorzieningen moet aanvragen ihkv “de armoedeval” , is een stuk goedkoper zo. De huidige crisis en wordt op deze manier een crisis met perspectief!

Edward Neering

Op persoonlijke titel

In het dagelijks leven interim manager bij de Gemeente Amsterdam in dienst.

Amsterdam gracht twilight 2

 

Amsterdam weer cultuurstad!

Amsterdam rijksmuseum

Amsterdam mag zich op het gebied van kunst en cultuur meten met metropolen als Londen, Parijs, New York en Shanghai. De hoofdstad is toegetreden tot het World Cities Culture Forum, een netwerk van wereldsteden die een belangrijke bijdrage leveren aan kunst en cultuur in het publieke leven.

Amsterdam is in november voor het eerst vertegenwoordigd op een congres van de cultuurclub in Istanbul.
De Londense burgemeester Boris Johnson nodigde Amsterdam eerder dit jaar hoogstpersoonlijk uit om zich aan te sluiten bij het forum, na een bezoek van collega Eberhard van der Laan aan de Britse hoofdstad.
De leden van het World Cities Culture Forum organiseren onder meer gezamenlijke internationale evenementen. Naast Londen, Parijs, New York en Shanghai maken Tokyo, Berlijn, Johannesburg, Mumbai, Sydney, Sao Paulo, Istanbul en Singapore deel uit van het gezelschap

Amsterdam gracht twilight 2

Onderste foto: Roy Neering Zaandam

Geboortekaartje Edward.

GK Edward

GK Edward tekst

Het geboortekaartje is met een afbeelding van Anton Pieck. Blijkbaar in in die tijd. Al zeg ik het zelf. Mijn ouders hebben mij toch het mooiste geboortekaartje van de familie gegeven. Waarvan akte.

Tja, op 26 juli 1958 begon het allemaal. Toch wel verwarring op mijn naam. Hier is mijn geboortenaam Eduard Jacobus Maria Neering. Roepnaam Edward. Op 27 juli 1058 ben ik gedoopt door Pastoor Dorbeck met “Peter” Kees Neering en “Meter” Jopie Neering. Mijn naam in het doopregister van de HH Engelbewaarders in Badhoevedorp is: Eduardus Jacobus Maria Neering. Het verhaal gaat de Pa Neering een borreltje aan het drinken was bij de Pastoor en de naam wat zwieriger maakte,dus van Eduard naar Eduardus. Hoe dan ook in het bevolkingsregister sta ik weer als Edward Jacobus Maria Neering.

En zo is het eigenlijk ook met de naam Neering. Vaak werd het geschreven hoe de tongval was of hoe men het uitsprak. Sommigen Neeringen veranderen door de tijd van naam. Zo heette Leonardus Neerings, vermoord in 1848, eerst Neering. In Belgie schreef men Neerincx of Neeringh maar ook Nering met een enkele “e” werd gangbaar. Zelfs de Nering Bögel van de putdeksels kan in de verte familie van ons zijn. Op zich is de naar Neering(s) helemaal uitgezocht. Ik zal hier later nog eens op ingaan.

Toen was geluk heel gewoon!

Gezin en gasten

We zien hier het gezin Neering met een aantal tantes. Ik zit bij Theo op schoot, dan Ome Jan Jordaan, zittend Ruud, André en Frans. Dan weer van vlnr Nel Pouw (gezicht boven schouder Theo) Tante Marie, Rob Neering, Paul Neering Elma Neering. Onbekend wie het meisje naast Andre is. Vnlr: Carla Neering, Jopie Neering, Ome Henk van der Ende, Pa Neering, Ma Neering, onbekend (hoofd naas Moeder Neering), Tante (dubbeltje) Bets, Wil Neering- Massing, Nel Neering. en een onbekende vrouw.

 

Huwelijk Emmy en Kees Neering

Huwelijk Emmy en Kees

Dit is helaas een kleine foto, ik kan hem niet groter krijgen. Het is de huwelijksfoto van Emmy en Kees Neering op 8 juli 1976, Het was een van de warmste dagen van de vorige eeuw, meer dan 35 graden!! Op de foto zien we uiteraard Kees en Emmy. Links staan Oom Anton en Tante Stien, tussen Oom Anton en Emmy staat Dora Prins. Achter tante Stien staat Wil Neering en links van hem zijn vrouw Kitty. En helemaal bovenaan in het lichte pak een beetje rechts staat Cor Neeirng onze vader.

Terug op het Herstellingsnest van DWI Amsterdam.

Edward en Albert

Gisteren geweest naar de herdenkingsbijeenkomst van de helaas veel te vroeg overleden  Anton Janssen op de Zeehoeve in  Diemen van DWI Herstelling. Anton was een gouden kerel met gouden handen. Stond altijd klaar om te helpen.Hij was een spin in het web op de Zeehoeve van DWI Herstelling.  Anton is bijna 70 jaar geworden. Op de Zeehoeve ook weer allerlei bekende gezichten uit het verleden gezien. Op de foto hier samen met ex-collegadirecteur Albert van der lugt.

De stichting verkeert enigszins in turbulent vaarwater heb ik de afgelopen maanden uit diverse bronnen vernomen maar binnen de Dienst Werk & Inkomen in Amsterdam is Herstelling een constante factor geworden. Dat was het doel in 2005: Van project naar structurele publieke reintegratie in het Amsterdamse.

Herstelling Edward en Dorry

Foto: samen met Werkmeester Dorothy