Mistakes in Love (Falco Neering)

Falco Neering

Mijn neef Falco Neering is 20 jaar oud. Naast een schaaktalent in de dop te zijn houdt hij hou enorm van zingen en meestal begeleidt hij zichzelf met pianospel of sinds kort ook met gitaar. Naast muziek zit hij in zijn laatste jaar van zijn bachelor Business Economics aan de Universiteit van Amsterdam. Tot de zomer van 2019 bestond zijn repertoire enkel uit covers maar hij is nu ook eigen werk aan het schrijven. Mistakes In Love is het eerste nummer van zijn hand en dat staat sinds januari 2020 online. Deze song gaat kort gezegd over het hebben van een relatie met iemand die ouder is dan jij en dat je diegene in de tijd zou willen bevriezen om de tijd te hebben om naar die persoon toe te kunnen groeien (in levens/liefdeservaring).

In het najaar van 2018 was Falco te zien in het tv-programma The Talent Project van RTL4, hij eindigde toen bij de laatste 22 kandidaten. Dat was een een topervaring voor hem. Falco is nog altijd lekker bezig om zich verder te ontwikkelen om nog veel meer aan iedereen te gaan laten horen!

Falco is de kleinzoon van mijn oudste broer Kees die inmiddels meer dan twee jaar geleden is overleden. Hij zou apetrots op hem zijn geweest als hij had gezien en gehoord hoe hij het prachtige Mistakes of Love vertolkt.

Edward Neering

Van de Wapseknaps in Haarlem!

Foto: de sfeer onder de Neeringen is opperbest

Dit verslag dateert uit het najaar van 2016.

Zaterdagochtend om kwart over tien neem ik de Zuidtangnet naar Schaklwijk centrum, zeg maar het Bijlmer van Haarlem. Aangekomen steek ik over naar de andere kant van de Europaweg op weg naar de Laan van Berlijn. Ik kom langs het Praagplantsoen en de Ankarastraat dus blijkbaar in de ogen van de gemeente Haarlem behoort Turkije al tot de EU!! Hoe dan ook ik arriveer in een soort buurthuis waar schaakvereniging “het Spaarne” een heus “Huis-, Tuin- en Keukenschaaktoernooi houdt. In totaal vijf Neeringen zijn aanwezig om de degens met elkaar te kruizen. Paul Neering is uitgesloten van deelname omdat hij een ervaren clubschaker is derhalve heeft hij de coördinerende rol opgepakt als wedstrijdleider. Hij belooft plechtig zich inhoudelijk niet met de partijen te bemoeien die zich op de schaakborden zullen ontvouwen. Irene Nootenboom is dan toch de vijfde Neering alhoewel haar achternaam dat niet verraad maar zij is wel degelijk getrouwd met Paul maar bovenal zijn levenspartner. Het is natuurlijk een lawaai van jewelste met al die Neeringen en ook bij de aanvang van schaakpartijen (doorgaans is het dan muisstil) horen we al na 30 seconden Ton Neering al hard “Schaak!” zeggen. De gedachte komt bij mij op dat deze Neering een snelle schaakdood zal sterven en zo geschiedde. Dré, Rob, Irene en mijn persoontje zijn wat gematigder en handhaven zich keurig in het schaakgeweld van huis- tuin- en keukenrumoer. Opgemerkt dient te worden dat Irene uiteindelijk korte metten maakt met André en Ton. Er ontstaat een organische pauze na 3 partijen en in de kantine aangekomen zie twee Neeringen (ik noem geen namen!) al aan de wijn zitten! We klokken 13.00 uur. Alcoholgebruik tijdens het schaken is natuurlijk uit den boze en staat in het formele circuit op de dopinglijst. De middag schrijdt voort en we staan aan de voet van de laatste partij van zeven partijen. Opvallend is dat Rob wel tegen Andre, Irene en Ton mag spelen maar ik ontmoet alleen Irene en Rob. Rob ontmoet ik in de laatste partij. Of we worden gedeeld derde en als ik win ben ik alleen derde. De partij ontspint zich en ik zie mijn kans schoon om met mijn Dame een aanval op te zetten op de pionnenstelling die voor de Koning van Rob staan. Ontzet slaat mijn broer dit gade en als ik met mijn dame zijn pion sla op A7 is hij volledig van slag. De winst is aanstaande……. Hij stamelt “ik geloof dat dit mat is!”…….. en zijn hand maakte al een liftende beweging om mij te feleciteren….!

Het vervelende is dat Paul Neering als wedstrijdleider toevallig staat te kijken en dan plotseling uit zijn rol valt. Hij zegt en wijst “ik zie nog een zet!”. Heel snel fleurde het gezicht van Rob weer op omdat het bloed weer terugstroomde in zijn bleke toetje. Rob voerde de zet die ervaren wedstrijdschaker Paul bedoelde uit en vervolgens was ikzelf helemaal van de Wapseknaps en verloor de partij met een mooie lopersmat van mijn broer uit Purmereutel  die dertig jaar geleden op de Koemarkt in Purmerend zijn laatste partij speelde in café/restaurant Concordia..

Schalwijk zal nooit meer Schalwijk zijn………

Edward Neering

NB: Ton zijn hoofd is achter mijn hoofd enigszins te zien. het duikgedrag van deze broer bij het maken van deze foto was reeds een inleiding op het uiteindelijke resultaat van deze middag. 😉

Foto: Rob feliciteert Edward met de gedeelde 3e plaats.

De Kelk

Paul, André, Edward en Frans Neering rond 1970

Het is ergens in 1970. Op radio Veronica tetteren door het krakerige luidsprekertje van de transistorradio de Beatles met Let it be als muzikaal behang. Al mijn broers zijn voor Ajax (in het Neeringjargon: Ajakkes) en als jongste van 14 kinderen heb ik de keuze voor Feijenoord gemaakt. “Kan ik mij goed mee profileren” moet ik onbewust gedacht hebben. Feijenoord speelt op 6 mei 1970 de Europa Cup 1 finale en wint van Celtic. Ik ben 11 jaar en in Badhoevedorp zit ik op de katholieke Plesmanschool. Katholiek > dus ook ben ik misdienaar en schrijdt zowel doordeweeks als in het weekend vroom door de plaatselijke HH Engelbewaarderskerk. Elke dag bid ik in mijn bed tot God. In mijn gebeden staan twee dingen centraal; 1) dat ik er bij de schooltandarts alsjeblieft boorloos door heen kom en 2) dat Ajakkes niet zal winnen.

Het is nu ook de tijd van de popmissen die landelijk steeds meer plaatsgrijpen. De kerk wil jongeren aan zich binden en organiseert op de zaterdagavonden missen met een popband op het altaar. Ik ben met Joris Beck het misidienaarskoppel van deze zaterdagavond. Tijdens deze popmis is er ook een grote wijziging met betrekking tot de misdienaren. Normaal gesproken sta je onderaan het altaar en komt de priester via een drietal traptreden naar je toe om het water en de wijn op te halen maar tijdens de popmissen staan de misdienaars naast de priester op het altaar, één aan de linkerkant van de kazuifelman en één aan de rechterkant. Ook nieuw was dat de priester versterkt door een microfoon vanaf het altaar de gelovigen toesprak. In totaal stonden er drie microfoons op het altaar. De resterende twee stonden gericht op de twee dieners. Pastoor Thijssen had zijn mooi geborduurde kazuifel aan met mooie patronen, beige met een grote brede groene band verticaal van een hele dikke stof. De consecratie is aan de gang, zeg maar het echte heilige deel van de mis. De pastoor heft de kelk met heerlijke bisschopswijn ten hemel en houdt deze hoog boven zijn hoofd. Het is de bedoeling dat ook de misdienaren een slokje van deze goddelijke heilige wijn nemen. Pastoor Thijssen brengt de kelk plechtig omlaag en maakt een korte beweging naar rechts en biedt de kelk aan mij aan. Vroom doe ik mijn ogen dicht en drink plechtig van de wijn. Nou ja, niet VAN de wijn maar DE wijn! Er zit maar heel errug weinig bisschopswijn in de kelk en zonder dat ik het besef heb ik alles in één teugje opgedronken. Onbewust veeg ik met togamouw mijn mond schoon en maak daarbij een klein geluid. Door de microfoon klinkt de kleine geluid ineens ernstig groot en galmt in het godshuis en de kerk mompelt, giechelt en lacht. De houten banken kraken volop. Pastoor Thijssen pakt de kelk weer terug en geeft de lege kelk aan Joris, mijn collegadienaar. Joris zit dat er geen wijn meer in de gouden beker zit en geeft de kelk terug aan de Pastoor zonder deze aan zijn mond gezet te hebben. Wederom rumoer in de kerkbanken. Vervolgens belandt de kelk weer in de handen van pastoor Thijssen en heft de kelk weer hoog ten hemel. “dit is het bloed van christus” zegt hij en brengt de kelk naar zijn mond en doet hij alsof hij de kelk leegdrinkt. Op dit moment ben ik getuige van een leugen van de kerk waar ik zelf de oorzaak van ben.

Met mijn gebeden tot God gaat het ook niet goed. Ik ben binnen gestapt in het busje van de school tandarts. . Het groen/beige busjes doet de school twee keer per jaar aan en staat steevast in de Sperwerstraat met uitkijk op de Pappegaaienstraat. Vanuit het busje loopt een dikke electriciteitskabel naar de Plesmanschool zo’n 40 meter verderop. De school fungeert als een soort laadpaal. We worden op alfabet geholpen. Robert Lirb ligt op de stoel en Ineke Marcus en Edward Neering zitten op het wachtbankkje. Robert heeft het zwaar. We horen wat gekerm terwijl de boor in de rondte zingt. Na Ineke ben ik aan de beurt. “En poets jij wel iedere dag jouw tanden?” vraagt tandarts Liem met zijn Chinese/Indonesische tongval. Aangezien ik niet mag liegen zeg ik eerlijk dat ik wel eens een keertje oversla. Op een direct boze aanvallende toon zegt hij “Je vergeet toch s’ochtends ook niet je onderbroek aan te trekken?!”….. Geen speld tussen te krijgen! Ondertussen kijkt hij met zijn spiegeltje in mijn mond en zegt.. “Dat heb je ervan! Ik zie een paar gaatjes mijn jongen!”, “goed stil zitten ander boor ik in die tong van je” en voor ik het weet is de marteling met de boor aangevangen. God heeft mijn gebeden niet verhoord.

Met het voetbal ging het al niet veel beter, Ajakkes won in 1971,1972 2n 1973 de Europa Cup voor Landskampioenen dus die gebeden waren ook niet verhoord! langzaam, stukje bij beetje brokkelde mijn geloof af als een ijsschots richting zomer.

Edward Neering

Misdienaar bij een huwelijk in de HH Engelbewaarderskerk in Badhoevedorp

Edward pakt wederom de titel! #Neeringschaak

Edward en Rob Neering

Het Toernooi der Neeringen is gespeeld.. en wat een ongelooflijk gevecht is het geworden. Grote namen al Rob en Edward waren aanwezig terwijl nieuwkomers  als Bart Fagel (zoon van Elma Neering) en Lucas Neering zich aandienden als nieuwe  titelkandidaten. 

Naamgever van het toernooi Kees Neering ( overleden op kerstavond 2018) had zich kansrijk kunnen wanen indien dit hem was gegund maar helaas overleden dus aan de andere Neeringen om hun naam te vestigen. De nieuwe trofee, gesponsord door Wil Neering-Massink (weduwe van Kees Neering) , blinkt in de middagzon als uiteindelijk Edward Neering zijn titel wederom opeist en daarmee de beker.

Terecht? Jazeker … met 7 punten uit 7 partijen is elke discussie uitgesloten al heeft Edward enkele hachelijke momenten moeten overleven. Zijn partij tegen Ton Neering was een model partij met een prachtig loper offer op veld G6 die hem het volle punt opleverde maar tegen Lucas Neering ( met 5 uit 7 tweede plaats dus vice kampioen) ging het bijna mis. Met twee stukken minder maar wel met grote voorsprong op de klok moest Lucas snel spelen en vergooide hij zijn goede positie. De tactiek van de verschroeide aarde werd de neef van Edward fataal. Verguld met het kampioenschap bood Edward aan het volgende kampioenschap der Neeringen te organiseren in Heiloo.. hiervan akte!!

Prachtig en krachtig spel van Bart Fagel die zijn goede opgebouwde stellingen niet altijd wist af te maken en dus vaak de kous op de kop kreeg met een onverdiende nul … toch nog 2,5 uit 7. Ook testte Bart de schaakklokken uit door telkens met een stevige klap de tijd van zijn tegenstander in werking te stellen. De klokken hebben het gehouden ! Ik doe een voorspelling…. een beetje training en deze jongen doet mee om de eerste plaats!!!! Talent aanwezig!

De de Neeringdeelnemers

Mijn broer André scoorde 3.5 uit 7 .. 50% score en was daarmee zeer tevreden. Zijn partij tegen Bart was memorabel. Een rollercoaster waar eerst Bart torenhoog gewonnen stond, maar na een openlijke gemiste winst voor Bart kwam André terug en hoe!! Met twee dames op het bord voor André was de partij beslecht ..echter… de klok tikte door en de vlag wapperde hoog in het vaandel.. Met weinig tijd op de klok (niets meer) poogde André Bart mat te zetten. De gemoederen rondom het bord opgestelde publiek bord speelde hoog op  en menige kreet werd luid geuit toen de vlag viel voor André in totaal gewonnen stand. Bart bood als een barmhartig man remise aan die André, duidelijk aangeslagen,  met opgeluchte zucht aannam… let wel…. in deze harde wereld had Bart het volle punt kunnen incasseren!  Ik ken mezelf… ik had het volle punt genomen en sommige van mijn broers ook!!! 

Oud winnaar van de eerste editie Rob Neering had zijn dag niet. In zijn eerste partij tegen Robin Neering speelde hij zich met flair naar een gewonnen positie maar in het zicht van de haven begon Rob zijn prachtige stelling weg te geven. Robin accepteerde al het aangeboden  materiaal gretig en tot overmaat van ramp werd Rob mat gezet “achter de paaltjes”. Toch 4 punten  uit 7 partijen wat natuurlijk een prima score is. Kwaliteit getoond maar niet vast genoeg. Rob heeft aangeven zijn tanden weer te laten zien bij het volgende toernooi… we wachten af.

Helemaal uit Almere afgereisd was daar de jongste zoon van de naamgever van ons Neeringen Toernooi Robin Neering. Zonder zijn zoon Falco maar met een brok motivatie om iets recht te zetten van het vorige toernooi waar Robin de rode lantaarn droeg. De al eerder gememoreerde partij tegen Rob Neering was een geweldige opsteker maar ook in de andere gespeelde partijen van Robin was er steeds spanning tot op het eind!

De oplopende vlag van de schaakklok  deed Robin soms de das om maar het ontbrak hem ook aan wat stelling geluk. Te vaak viel het dubbeltje naar de andere kant. Toch voelde voor Robin de score van 2.5 punt uit 7 als eerherstel en met opgeheven hoofd sloot hij het toernooi af om direct door te gaan naar het volgende toernooi. Een darttoernooi, dat wel, maar met van Gerven als tegenstander!!

Spannend voor de tweede plek was het wel. In de laatste ronde hadden Rob of Lucas of Arjan Neering hier zicht op. Uiteindelijk werd het Lucas maar Arjan was er dicht bij. Beheersing en met stijl zat  Arjan rustig achter het bord. Talent te over voor de zoon van de zeer gemiste Ruud Neering ( niet aanwezig wegens sociale verplichtingen elders). Maar ondanks zijn gevolgde schaaktrainingen als tiener volharde Arjan om zijn openingen niet te voltooien. Zijn motto is – kunnen we aanvallen dan vallen we aan – maar dan wat zetten later op je tellen passen omdat je hebt aangevallen met te weinig materiaal. Zo kwam Arjan een paar keer zwaar onder druk te staan waar zijn partij tegen Edward model voor stond. Bij de prijsuitreiking ontving Arjan een schaak openingsboek en als hij de moeite neemt deze door te nemen dan is zijn ster rijzende. 

Tot volgend jaar!

Groet Paul Neering

NB: dank aan voorzitter Bert Bergshoeff van het Spaarne voor schaakmateriaal en pdfjes kruistabellen.

Edward met de felbegeerde Neering schaakbeker

Rond de Sloterbrug!

Gisteren werd in Café Kerkzicht in Oud Sloten het boek “Rond de Sloterbrug” gepresenteerd door de vier schrijvers ervan. Het is een drukte van jewelste in het café tegenover de St.Pancratiuskerk. Met veel enthousiasme lichten de scribenten een tipje van de sluier op over hoe het boek is opgebouwd en tot stand is gekomen. In feite verhalen geschreven door jongens die nog steeds jongens zijn met een katholieke achtergrond, ook al ogen ze nu als krasse knarren. Rond de Sloterbrug is vooral een verhalenboek over de jaren vijftig en zestig in Badhoevedorp/Sloten/Oud Osdorp. De verhalen gaan o.a. over de oude rivalenstrijd tussen de voetbalbuurverenigingen Pancratius en Lijnden, over de geschiedenis van de Walviskaken bij de Burgemeester Amersfoordtschool, over de bronzen plak van het Misdienaarselftal in 1966 van de HH Engelbewaarders parochie. (inclusief foto met André Neering en Frans Neering). Verhalen over het bezoek van Joop den Uyl aan de Osdorperweg, over de ronde van Badhoevedorp, over “de dorpsgek” Malle Hans, over het Akerbad (zwembad in Sloten net over de brug destijds) en over nog veel meer. Alle verhalen zijn gelardeerd met de herinneringen van de schrijvers of geïnterviewden. Ook gedichten ontbreken niet en zijn een welkome afwisseling.

Het boek is te verkrijgen bij boekhandel Jaspers aan de Sloterweg en bij Boekhandel Meck & Holt in Osdorp op Tussenmeer. Voor meer info of bestellingen kan je ook kijken op www.ronddesloterbrug.nl

Schrijvers: Paul Kroes, Jan Loogman, Kees Loogman en Kees Schelling

Edward Neering

Het Misdienaarselftal met André Neering (staand 5e vanaf links en Frans Neering als supporter, staand 3e van rechts)

Steun actie Abel Neering die 220 km in één dag naar Brussel gaat fietsen voor nieuwe Europese partij Volt!

Op 13 april 2019 is het zover, dan zullen Koen Janssen en Abel Neering de Amsterdam Declaration (het pan-Europese partij programma van Volt) in één dag op de ?‍♂️ van Amsterdam naar Brussel brengen! Naar het Europees Parlement wel te verstaan, als voorproefje op de verkiezingen ?? die eind mei 2019 zullen plaatsvinden. 220 Kilometer buffelen voor Volt!⚡️ Maar dat doen we natuurlijk niet voor niets. Voor elke kilometer willen we 10 euro ophalen, trek dus snel die portemonnee en steun onze missie! ??https://www.pifworld.com/…/D3nuNPSjChw/abel-en-koen-fietsen… #

Waarom Volt?

Zoals sommigen van jullie weten zet ik mij sinds kort in voor Volt, de eerste pan-Europese politieke partij. Dit doe ik omdat ik ervan overtuigd ben dat grensoverschrijdende thema’s zoals migratie en de klimaatproblematiek alleen effectief kunnen worden aangepakt of Europees niveau. De Europese verkiezingen gaan echter altijd over nationale thema’s, dit moet anders en daar gaat Volt verandering in brengen!

Daarnaast stemt slechts 18% van de Europese jongeren voor het Europees Parlement. Het gebrek van politieke betrokkenheid van mijn generatie heeft in Groot-Brittannië geleid tot een ramp, genaamd de Brexit. Met Volt willen we jongeren weer bij de Europese politiek te betrekken!

23 mei doet Volt daarom mee aan de Europese verkiezingen. Hiervoor gaan we campagne voeren. Dit kost echter knaken en omdat Volt nog niet vertegenwoordigd is in het Europees Parlement krijgt Volt nog geen subsidie. Daarom hebben we jouw steun nodig!

Abel Neering

Stamboom Familie Neering update 2018

Stamboom*  Familie Neering in vogelvlucht, (aan dit artikel wordt nog gewerkt)

Voor zover ik kan nagaan begint de Neeringstamboom begin 17e eeuw bij Crelis (Cornelis) Neering. Zijn geboortedatum is niet bekend (waarschijnlijk tussen 1700 en 1715)  Hij was getrouwd met Aafje Jans Neering- Schaarsen (Geboortedatum onbekend)  Zij hadden had 3 zoons: Jan Neering geboren op 14 juni 1738, deze Jan heeft slechts enkele weken geleefd. Wouter Cornelisz Neering en Jan Cornelisz Neering uit 1740.  Wouter was getrouwd met Lijsbeth Pel  Zij kregen 2 dochters Anne en Antje.   Via Jan Neering (Timmerman) wordt de Neeringstamboom dus doorgegeven. Cornelisz met een z betekent: zoon van Cornelis. Cornelis is een naam die steeds terug zal keren in de stamboom. Cor Breedijk (zoon van Jopie Neering)   is in de jaren zestig als laatste vernoemd met zijn eerste naam naar mijn vader Cornelis Antonius Hermanus Neering (1909-1978). Cees Neering uit Diemen van de Neeringtak  uit de Paletstraat (van Herman Neering, broer van onze opa Neering). De jongste Neering, Max Neering, geboren in 2017 in Alphen aan den Rijn en zoon van de kleinzoon Rob van Anton Neering, heeft ook een Cornelis verwijzing in zijn derde naam. Max Theodorus Cornelis Neering.

We zien dus dat we bijna met onze stamboom terug kunnen reiken naar het eind van de tachtig jarige oorlog. De Spanjaarden waren maar net verslagen en de opbloei van de Neeringen was begonnen. Of hier een oorzakelijk verband ligt is natuurlijk onbekend ;-). We kunnen ook stellen dat onze Neeringtak vanaf begin 18e eeuw komt uit de regio Jisp/Wormer/Edam,/Katwoude/Monickendam, dus er zijn geen aanwijzingen dat wij uit Duitsland komen zoals vaak beweerd. De Duitsland optie gaat wel op voor de Ne(e)ringh of Nerungh tak.  Voorts is de naam Neering nog veel meer te vinden in het verleden. Vooral rondom Dordrecht is een bloeiende Neeringtak (met een vertakking naar Noord Brabant  en Zeeland.) Bijvoorbeeld Henk Neering uit Hoorn is verbonden met de Neeringtak uit Dordrecht.  Voorts een kleine Neeringtak in Groningen. Er is geen aantoonbaar bewijs  dat de Dordrecht, Gelderland en Groningentak met elkaar een connectie hebben.

Neering heeft drie betekenissen. Het kan landtong betekenen, een term voor visgrond uit de visserij en natuurlijk betekenis van handel. Je nering hebben of nog bekender; “de tering naar nering zetten”= bezuinigen

Jan Neering werd op  29 augustus 1740  geboren in Jisp en overleed in 1811. Hij is twee keer getrouwd  met als tweede vrouw Aagje Maartenz ‘van het Sant in 1766 in Zaandam. Aagje leefde van 1747-1832.   Zij kregen 6 kinderen waarvan één kind waarschijnlijk doodgeboren.daarnaast 3 dochters (Antje,Trijntje en Aafje) Twee zoons als stamhouder Maarten en Cornelis Voor zover bekend is Maarten kinderloos gebleven. De ander  Cornelis (roepnaam Cees) Neering geboren in 1778 redde het wel in het leven. Gelukkig maar anders hadden wij  er allemaal niet geweest.

Aan het eind van de 18e eeuw trouwden Cees Neering (geboren 13 mei 1778 en overleden op 12 mei 1832) en Maartje Kee in hun geboorteplaats Wormer, een tweede huwelijk was met  Geertje Smiers. Met beide vrouwen had hij in totaal  12 kinderen met als stamboomhouders de zonen Marinus Neering (van Maartje Kee) , Jan Neering, Hermanus (Manus)  Neering en Gerrit Neering (van Geertje Smiers). onze Neeringtak gaat verder via Hermanus (Manus) Neering die in 1815 werd geboren.

We zitten in tijdsgewricht van de Franse revolutie. Napoleon  trok over de slagvelden in Europa. Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap waren de nieuwe trefwoorden en terwijl de slag bij Waterloo net achter de rug was en Napoleon naar Elba was verbannen werd onze betovergrootvader geboren in 1815. Dit jaar kwam de machtswisseling tussen Lodewijk Napoleon en koning Willem I.

Begin 19e eeuw werden dus Hermanus (Manus) Neering  (geboren op 8 juli 1815) en Marijtje Karhof (geboren op 18 maart 1817) geboren in resp Wormer en Katwoude. Manus Neering was boerenknecht. Manus en Marijtje trouwden met elkaar. Manus Neering stierf op 18 september 1878 en Marijtje Karhof op 6 april 1894. Zij woonden in Katwoude.

Uit dit huwelijk  is in  1855  Cornelis Neering te Edam geboren.Cornelis Neering was veehouder en ging even verderop in Katwoude wonen. In 1879 trouwde Cornelis Neering met Hillegonda Boerlage (Gonda Boerlage). Zij kregen in Katwoude (ook wel Karhof)  9 kinderen* waaronder onze opa Theodorus Neering (Dirk Neering) geboren op 8 juni 1882. Theodorus (Dirk dus) Neering trouwde met Petronella van Dijk (Nel). Uit dit huwelijk Dirk en Nel Neering werden twee kinderen geboren. Anton Neering en Cornelis (Cor) Anthonius Hermanus Neering

Anton Neering vestigde zich in Amstelveen en trouwde met Christina Lammers (Tante Stien). Zij kregen 2 kinderen Cees en Wil. Cees trouwde met Emmy Reizenvoort uit Oestgeest en kregen drie zoons, Rob, Bart en Thijs Neering. Wil trouwde met Kitty en zij hebben Patrick Neering als zoon. In 2017 werd Max Neering geboren, de eerste achterkleinzoon van Rob en Nicole uit Alphen aan den Rijn. Het gaat om Max Theodorus Cornelis Neering. De Cornelis in deze naam is de verwijzing naar Cees Neering de vader van Rob Neering.

Cor Neering trouwde met Maria van Damme ( geboren  op 30 augustus 1909 onder de doopnamen Marie, Eugenia, Antonia, Wilhelmina van Damme) in de jaren dertig en zij kregen samen vier kinderen. Kees Neering, Theo Neering (overleden in 2007), Nel Neering (vd A), Jopie Neering (Breedijk). Helaas overleed Maria van Damme op  25 juni 1940 aan de gevolgen van tbc in een sanatorium. Op 18 juni 1943 hertrouwde Cor Neering met Dirkje (Dora) Prins. Zij kregen samen 10 kinderen waarvan Els dood werd geboren (tussen Ruud en Elma) . Ton Neering, Rob Neering, Carla Neering (van Scheppingen), Ruud Neering, Elma Neering (Fagel), André Neering, Frans Neering (overleden op 15-2-2008) , Paul Neering en Edward Neering werden geboren van 1944 tot en met 1958. (Zij staan allen op de foto op Kees Neering na)

De “Neeringlijn”doortrekkend. Charl Neering, Marianne Neering en Christa Neering zijn kinderen van Theo Neering (overleden in augustus 2007). Marcel, Robin en Jolanda Neering zijn kinderen van Kees Neering. Joyce Neering en Marco Neering zijn kinderen van Ton Neering. Simone Neering en Frank Neering zijn de kinderen van Rob Neering. Vanessa Neering en Arjan Neering zijn kinderen van Ruud Neering. Jos Neering en Lotte Neering zijn kinderen van André Neering, Roy Neering en Jordy Neering zijn kinderen van Frans Neering (is overleden in februari 2008). Lucas Neering en Saar Neering zijn kinderen van Paul Neering en Abel Neering is mijn zoon. Daarnaast heb ik een dochter Eva maar die draagt de naam van haar moeder, Eva Groenewegen.

De kleinkinderen van de Neeringen die deze naam dragen, sommigen hebben ook al weer kinderen die Neering heten maar die heb ik nog 123 niet paraat.

Cornelis Neering de vader van opa Neering, onze overgrootvader dus, geboren in 1855, kreeg samen met Gonda Boerlage in totaal dus negen kinderen. De oudste was Hermanus Neering (ook Manus genoemd of  oom Herman) uit 1880, Theodurus Neering uit 1882 (onze opa dus), Maria (Marie) Neering (gehuwd met ome Broos zij kregen geen kinderen)  Gehrardus Neering die nog geen één jaar  is geworden en overleed in mei 1887. In dat zelfde jaar werd in augustus Gerhardus Bonaventura (oom Gerard tandarts uit Zwanenburg) geboren. In 1890 werd Geertruida Neering geboren echter zij overleed na een paar maanden.  Daarna werd Franciscus Neering geboren in 1891 maar dit kind overleed ook, een paar weken na zijn geboorte. In 1892 werd een nieuwe Geertruida Neering geboren (Tante Truus die trouwen Cor van Schaagen) en tenslotte werd in in 1894 Ava Maria Neering geboren (tante Aaf die trouwde met  Henk Hempelman).

Manus, Dirk en Gerard Neering kregen kinderen in de Neeringlijn. Marie Neering bleef kinderloos met ome Broos. Truus Neering trouwde met Cor van Schaagen en kreeg dus kinderen onder de naam “van Schaagen” en tenslotte tante Aaf Neering trouwde met Hendrik Hempelman en kreeg dus kinderen onder de naam Hempelman.

Over de Neeringen van oudoom Hermanus (Alinda, Theodurus, Marian Gonda, Bep, Ans, Herman, Arnoldus en Cornelia), van oudoom Gerard uit Zwanenburg (Rene,Eddy,Ben, Paula en Frans) zie het item dieper in de stamboom <<< zie link “Dieper in de Neeringstamboom” https://neeringweblog.nl/?p=9824  Hoe dan ook, als deze nazaten zijn familie van elkaar.

Edward Neering

februari 2018

Vanuit mijn generatie**  gezien is de de er de volgende volgorde:

Cor Neering (1909-1978)  Vader /Badhoevedorp/Brood- banketbakker

Dirk Neering (1182-1956) Grootvader/Amstelveen/Kruidenier

Cornelis Neering (1855- 1899 ) Overgrootvader/Katwoude/veehouder

Manus Neering (1816-1890)  Betovergrootvader/Katwoude/boerenknecht

Cees Neering (1778-1832) oudvader/Wormer/boerenknecht/landman

Jan Neering (1749-1811) oudgrootvader / Wormer /Timmerman

Crelis Neering (…….-…….) oudovergrootvader

* veel data in dit artikel zijn verzameld door Frans Neering  (zoon van oud oom Gerard Neering) uit Bolsward. Frans Neering is in januari 2018 overleden op 92 jarige leeftijd. Een paar jaar geleden ben ik bij hem op bezoek geweest. Hij had een goed overzicht over de families Sajet en  Neering

**Vanuit andere generaties schuift dit steeds weer op. Voor mijn zoon Abel is mijn vader de grootvader enz.

Stem op Falco Neering <> Weesp got Talent!

Falco 1

Falco Neering (zoon van Robin en Joyce, 16 jaar) doet mee met Weesp Got Talent. Hij zingt een balade en begeleidt zich zelf prachtig op de piano. In de voorronde was de jury zo vol lof, dat deze Neering meteen door mocht naar de finale op 25 juni 2016.

Nu is er ook een publieksprijs te behalen.  Hij heeft nu meer dan 42%  van de stemmen en een concurrent heeft 37%. De andere vier kandidaten doen niet erg mee. Dus graag stemmen op Falco Neering, hij is het meer dan waard!
Hieronder de link.

http://www.weespernieuws.nl/poll/result/7463

Falco 2

Machtige Handel/Maghtige Neering #Vondel

Maghtige Neering

Joost van den Vondel schreef het gedicht “Maghtige Neering”. Wat ik hiermee wil aantonen is dat de naam Neering in de 15e en 16e eeuw “handel” betekende in Amsterdam en omstreken. Later kwam het terug  in het spreekwoord: “de tering naar de nering zetten”. Degradatie van het begrip Neering met één e!

Maghtige Neering.

Hier landt het Griecksche Heldenschip
Voor wint, uit d’ongestuime baeren,
Bevryt van barning, strant, en klip,
De stieren, draeck en oorlogsschaeren,
Die ‘t al te boven is geraeckt.
Het gulde Vlies te plucken
Zo ver van honck, en sterck bewaeckt,
Maghtige der niet gelucken.
Men roemt van outs op d’eerste kiel,
Die zulck een schat te beurte viel;
Zoo ons de Dichters niet bedrogen:
Maer d’Amsterdamsche Kogh, gewis,
Veel grooter koopvaerdyschip is,
Vol neering, ryckdom, en vermogen.
Men treck’ te water of te velt;
De Stadt van Amsterdam schaft gelt.
M DC LV.

Van de Wapseknaps!

Schaken Rob en Edward

2 bronzen plakken voor Rob en Edward !

Schaken haarlem groep

Op bovenstaande foto moest het nog beginnen!

Zaterdagochtend om kwart over tien neem ik de Zuidtangnet naar Schaklwijk centrum, zeg maar het Bijlmer van Haarlem. Aangekomen steek ik over naar de andere kant van de Europaweg op weg naar de Laan van Berlijn. Ik kom langs het Praagplantsoen en de Ankarastraat dus blijkbaar in de ogen van de gemeente Haarlem behoort Turkije al tot de EU!! Hoe dan ook ik arriveer in een soort buurthuis waar schaakvereniging “het Spaarne” een heus “Huis-, Tuin- en Keukenschaaktoernooi houdt. In totaal vijf Neeringen zijn aanwezig om de degens met elkaar te kruizen. Paul Neering is uitgesloten van deelname omdat hij een ervaren clubschaker is derhalve heeft hij de coördinerende rol opgepakt als wedstrijdleider. Hij belooft plechtig zich inhoudelijk niet met de partijen te bemoeien die zich op de schaakborden zullen ontvouwen. Irene Nootenboom is dan toch de vijfde Neering alhoewel haar achternaam dat niet verraad maar zij is wel degelijk getrouwd met Paul maar bovenal zijn levenspartner. Het is natuurlijk een lawaai van jewelste met al die Neeringen en ook bij de aanvang van schaakpartijen (doorgaans is het dan muisstil) horen we al na 30 seconden Ton Neering al hard “Schaak!” zeggen. De gedachte komt bij mij op dat deze Neering een snelle schaakdood zal sterven en zo geschiedde. Dré, Rob, Irene en mijn persoontje zijn wat gematigder en handhaven zich keurig in het schaakgeweld van huis- tuin- en keukenrumoer. Opgemerkt dient te worden dat Irene uiteindelijk korte metten maakt met André en Ton. Er ontstaat een organische pauze na 3 partijen en in de kantine aangekomen zie twee Neeringen (ik noem geen namen!) al aan de wijn zitten! We klokken 13.00 uur. Alcoholgebruik tijdens het schaken is natuurlijk uit den boze en staat in het formele circuit op de dopinglijst. De middag schrijdt voort en we staan aan de voet van de laatste partij van zeven partijen. Opvallend is dat Rob wel tegen Andre, Irene en Ton mag spelen maar ik ontmoet alleen Irene en Rob. Rob ontmoet ik in de laatste partij. Of we worden gedeeld derde en als ik win ben ik alleen derde. De partij ontspint zich en ik zie mijn kans schoon om met mijn Dame een aanval op te zetten op de pionnenstelling die voor de Koning van Rob staan. Ontzet slaat mijn broer dit gade en als ik met mijn dame zijn pion sla op A7 is hij volledig van slag. De winst is aanstaande……. Hij stamelt “ik geloof dat dit mat is!”…….. en zijn hand maakte al een liftende beweging om mij te feleciteren….!

Het vervelende is dat Paul Neering als wedstrijdleider toevallig staat te kijken en dan plotseling uit zijn rol valt. Hij zegt en wijst “ik zie nog een zet!”. Heel snel fleurde het gezicht van Rob weer op omdat het bloed weer terugstroomde in het bleke toetje. Rob voerde de zet die ervaren wedstrijdschaker Paul bedoelde uit en vervolgens was ikzelf helemaal van de Wapseknaps en verloor de partij met een mooie lopersmat van mijn broer uit Purmereutel  die een jaar of dertig geleden op de Koemarkt in Purmerend zijn laatste partij speelde..

Schalwijk zal nooit meer Schalwijk zijn………

Edward Neering

NB: Ton zijn hoofd is achter mijn hoofd enigszins te zien. het duikgedrag van deze broer bij het maken van deze foto was reeds een inleiding op het uiteindelijke resultaat van deze middag. 😉

Schaken haarlem beker