Het Coronalustrum

Het Coronalustrum

Op zondag 15 maart 2020 werd in Nederland in de namiddag de 1e  Corona-lockdown aangekondigd en direct uitgevaardigd in verband met uitbreken van het Coronavirus. Concreet voorbeeld: De persconferentie was om 16.30 uur en om 18.00 uur moesten alle restaurants sluiten. In noord-Italië was de Coronadomino al gaan vallen en vielen er vele doden en waren er vele ziekenhuisopnames met IC. Het was onwerkelijk om naar de TV te kijken en te horen dat het menens was. Van de één op de andere dag niet meer naar het werk en alles digitaal en per mobiele telefoon, geen idee hoe dat er uit zou gaan zien. Eerst ging het per telefoongroepen met Discord en later met Teams van Microsoft. Ik deed destijds een opdracht als interim-manager bij de afdeling Armoedebestrijding van de gemeente Amsterdam locatie Jan van Galenstraat. Ik werkte daar vooral met jongeren en veel uitzendkrachten. Daar kon niet alles digitaal en ook de telefoon moest worden opgenomen, dus managers gingen ieder één dag naar kantoor om met een kleine groep fysiek op kantoor te werken, ieder op minimaal anderhalve meter. Mijn beurt was op vrijdag. De angst zat er om de één of andere manier goed in. Ik weet nog dat ik van die chirurgenhandschoentjes droeg en een mondkapje, na WC bezoek ontsmette ik mijn handen. Anderhalve meter in de trein was ook een rare gewaarwording maar wel lekker rustig. In het begin weigerden sommige medewerkers in een kleine vergaderruimte te zitten. Ook weigeringen om om toerbeurt naar kantoor te komen. Uiteindelijk werd veel praktisch geregeld op vrijwillige basis.  Achteraf bleek dat de wekelijkse productie ook met massaal thuiswerken prima werd gehaald dus waarom zou je überhaupt nog naar kantoor komen?

Tot overmaat van ramp overleed ook mijn buurvrouw (geen Corona), het was in de 2e week van de Lockdown en ze werd op 1 april 2020 gecremeerd. Het is de 1e uitvaart waar ik niet bij aanwezig kon zijn terwijl ik het wel wilde. Er mochten maar 30 mensen bij en we moesten kiezen wie er ging. De buurvrouwen gingen uiteindelijk.

Wandelen was ook al een aparte ervaring. Nu opeens liepen mensen met een boogje om je heen uit angst om besmet te worden. Deugmensen spraken mij aan als ik met een vriend in de open natuur geen anderhalve meter in acht nam. Op Twitter allerlei deugtweets als het later om volle winkelstraten ging. Wat natuurlijk wel deugt is het feit dat ik sinds 2020 10.000 stappen per dag loop, dat dan weer wel.

Het winkelen werd begeleid met ontsmetting van de handen en anderhalve meter in de winkelpaden en de kassa. Ook dat was lekker rustig. Ik weet nog dat hier in Heiloo de Appie Happie speciaal open was voor oudere mensen tussen half acht en half negen in de ochtend. Een prima tijd om toch een flink pak toiletpapier te scoren die door attente winkelmedewerkers waren achtergehouden omdat er op een giga manier werd gehamsterd door asocialen.

Op de TV in alle talkshows zat standaard een viroloog aan tafel. Allerlei meningen kwamen voorbij. Ook begon langzaam een tegenbeweging te ontstaan. Al gauw werden de tegenstanders “wappies” genoemd. De waarheid zal wel ergens in het midden hebben gelegen. Maurice de Hond ging op het ventilatieorgel zitten omdat de essentie van de besmettingen aerosolen waren. Hij werd al gauw weggezet maar achteraf bleek hij gelijk te hebben na allerlei wetenschappelijke onderzoeken.

De trein op een Coronavrijdag

Het onwerkelijke in Nederland begon op 25 februari 2020 live op TV. Er was een uitzending met minister Bruno Bruins om vragen over het Coronavirus te beantwoorden i.v.m. de situatie in China en Italië.  Tijdens de uitzending kreeg hij een briefje in zijn handen gedrukt met de mededeling dat het 1e Coronageval in Nederland een feit was. De patiënt lag in isolatie in een ziekenhuis in Tilburg en kwam uit Loon op Zand (Brabant). Waarschijnlijk daar het 1e geval in verband met Carnaval met wintersporters die in Oostenrijk of Noord-Italië waren geweest. Het Coronanaspel was op de wagen in de lage landen.

Mijn vriend Kees Schelling was destijds in de gemeente Diemen tijdelijk de hoogste ambtenaar (gemeentesecretaris= GS)) i.v.m. ziekte van de zittende. Hij bezocht een Corona spoedbijeenkomst op de Stopera (Stadhuis van Amsterdam)  van gemeentesecretarissen in de regio onder leiding van de GS van Amsterdam, Peter Teesink. Tijdens de bijeenkomst werd Teesink wat ingefluisterd in zijn oor en kwam direct met de mededeling dat er een tweede Coronageval was ontdekt maar nu in de regio Amsterdam, in het plaatsje Diemen! Even was de bloeddruk van Kees voelbaar in zijn wangen. De aanwezigen keken richting de interim GS uit Diemen en  gaven Kees allemaal bemoedigende woorden mee en een schouderklopje en wensten hem sterkte de komende dagen. Burgemeester Boog van Diemen was al onderweg naar crisisoverleg in de Stopera. De Mediamachine draaide ineens volop met even o.a. Diemen in het middelpunt. Kees zei desgevraagd dat hij deze periode niet snel meer zal vergeten.

Later in 2021 kwam ook het gedoe met de QR codes en de vaccinaties. De vaccinatiestraten van de GGD en alle verhalen van voor- en tegenstanders. Mijn aanname is dat bij een volgende keer dit men toch wel achterwege zou laten. In december 2021 ging mijn zoon trouwen met zijn vriendin. Gelukkig was de trouwambtenaar van het soepele slag en stond toe dat er familie bij de huwelijkssluiting kon zijn, formeel mocht dit eigenlijk niet. De foto  van een bruidspaar met twee mondkapjes op is nu al haast iconisch.

Coronahuwelijk Amsterdam

De gevolgen van Corona op het werk waren gigantisch. Vroeger had je “het Nieuwe Werken” met een uitgebreide discussie over wel of niet thuiswerken en de verantwoording die daarbij hoort. Of eigenlijk ging het om vertrouwen. Door Corona werkte 70% ineens thuis! Ineens was er een gedwongen winkelnering van het Nieuwe werken in verband met de epidemie. Het heeft gemaakt dat thuiswerken de normaalste zaak van de wereld is geworden wat weer nieuwe problemen met zich meebrengt voor de moderne manager.

Van werk naar voetbal is natuurlijk een kleine stap ;-). Het mag niet onvermeld blijven dat de gehele voetbal competitie door de KNVB werd stilgelegd in verband met de uitbraak van Covid. Ajakkes en AZ stonden gezamenlijk op nummer één. AZ had dat seizoen zowel uit als thuis van Ajax gewonnen. Toch besloot de KNVB om de Amsterdammers al kampioen uit te roepen om basis van het doelsaldo. Een zwarte Coronabladzijde in de geschiedenis van deze Nederlandse voetbalorganisatie. Het was natuurlijk beter geweest om een beslissingswedstrijd te organiseren zonder publiek.

Edward Neering

Vaccinatiestraat RAI Amsterdam

Bye bye Lockdown!

Het virus

Het is december 2021.Tijdens mijn terugkerende ochtendwandeling rond het Maalwater merk ik dat de duisternis dichtbij is. We naderen de kortste dag van het jaar. We zijn op weg naar de feestdagen die uiteindelijk de kanteling zullen zijn naar het licht. Op naar de 4e week van januari als je in de ochtend ineens merkt dat het langer licht worden ook feitelijk aan de orde van dag is. Neemt niet weg dat we momenteel weer in een vervelende Coronalockdown zitten terwijl andere landen om ons heen een veel milder coronaregime voeren.

Als huis- tuin- en keuken viroloog adviseer ik om de lockdown deels weer terug te draaien naar de 1e variant maar dan tot 20.00 uur met ingang van 17  januari 2022. Het is inmiddels wel duidelijk dat de Omikronvariant minder ziekmakend is en dat de besmettelijkheid het dubbele is van de delta. In Engeland en Denemarken lopen de ziekenhuizen niet vol ondanks de hogere besmetting cijfers. De kwetsbaren hebben op 17 januari 2022  hun 3e oppepprik gehad en de niet gevaccineerden moeten zo langzamerhand allemaal wel een keer Corona hebben gehad en   dus voldoende antistoffen hebben. Dus de laatste argumenten doen we bovenop het minder ziekmakend zijn van de nieuwe variant en dus….hoppa opheffen deze lopende lockdown. Voorlopig wachten we even met de discotheken, overvolle kroegen en ander nachtleven in slecht geventileerde binnenruimten in verband met de aerosolen.

We gaan ook de regels ook bijstellen. In de buitenlucht mag alles. Lekker duidelijk en we focussen ons op de  binnenruimten. We stellen realistische ventilatie-eisen en maken op korte termijn alsnog het door Maurice de Hond reeds in juni 2020 geëntameerde deltaplan ventilatie. Op scholen werken we met onmiddellijke ingang met CO2 meters enz. Kortom in binnenruimten dus goede ventilatie-eisen om aerosolen van de binnenruimten een kopje kleiner te maken.

Geen vaccinatieplicht en ook geen 2G. Volgens mij kun je beter getest zijn in de afgelopen 24 uur dan met een vaccinatiepas naar binnen omdat dat helemaal geen garantie geeft dat je niet bent besmet en het virus kan overdragen.

Met onmiddellijke ingang kunnen buitensportevenementen weer doorgang vinden. Dus we starten ook weer met hardloopevenementen Wel aangekleed naar het evenement komen en weer retour, dus niet omkleden in een slecht geventileerde binnenruimten. Bussen (Egmond en Schoorlrun)  rijden met open ramen, even niet zeuren. Voor de rest in het evenement in de buitenlucht dus geen enkel probleem.

Ik heb gesproken,

Edward Neering

Pauze

Pauze

Ik sta op pauze. …..ik sta op pauze!

Wat een rust, lummelend door het huis.    

Wat een lust, wandelend door het bos

Naar de kust, waaiend langs de zee

Wel-te-rust kroelend in mijn bed

Geen feestjes en opgeprikt zitten

Met werk in beeld kunnen duiken

Blokjes om, als ritme van de dag

Stiekem een kwartiertje kunnen pitten

Ogen als dichtvallende luiken

Ineens is daar weer die innerlijke lach

Het slot naar beneden is een zegen

Een avondklok er bjj, wie is hier nog tegen? 

Klaprozen van Marja Keijzer

Edward Neering

Coronatijd

Coronatijd,

Ik merk dat mijn wereld kleiner wordt nu ik veel meer thuis ben. Het thuiswerken bevalt mij op zich wel, op vrijdag zit ik op kantoor bij mijn opdracht in Mokum waar ik werk als interim manager voor de gemeente Amsterdam. Gekscherend roep ik iedere vrijdagochtend bij het weggaan tegen mijn vrouw vanaf de voordeur naar boven “Dag lieverd, je mannie gaat nu besmet gebied in!”.

Ik reis om de spits heen, in de trein kun je een kanon afschieten. Station Sloterdijk is zo rustig als op voorheen zondagochtend om 8 uur. Met handschoenen aan op de fiets naar het hoge gebouw in de Jan van Galenstraat alwaar ik niet de lift neem maar stoer 11 etages met de loopwagen bestijg. Een goede workout die mij 80 kilocalorieén verbranding oplevert zo staat op de traptreden, zeg maar één biertje. Hijgend komt deze bijna 62 jarige man dan uiteindelijk aan op een afdeling waar ongeveer 5 mensen werken, daar waar er normaal 40 zijn. De rest werkt nu allemaal thuis. Met één handschoen aan mijn rechter dartel ik door de dag met beeldtelefoon en gewone telefoongesprekken.

Thuis bezoek ik regelmatig onze nieuw koffieapparaat met verse bonen in de keuken. De Senseo (ik vond die prima!) moest plaatsmaken voor een echte bonenmachine. Kom ik in de ochtend beneden dan begint de ellende al met het geluid. Hij moet eerst opwarmen met het nodige kabaal, ik moet echt naar de radio lopen om het nieuws te kunnen horen. Eindelijk klaar met opwarmen komt het eerste commando “Vul het waterreservoir!”, ik doe het!. Ik druk voor de eerste grote kop koffie. Hij gaat eerst bonen malen met een knarsend luid maalgeluid en eindelijk begint de koffie te stromen met wat minder herrie. De eerste kop staat trots dampend naast het apparaat. Volgende commando “ledig het dikbakje!”. Ik doe het en druk vervolgens op de knop voor het volgende bakje koffie. “vervang het Filter!”, welk Filter?!! Ik roep naar boven en vraag om instructies. Een paar minuten later heb ik het eindelijk door, het is eigenlijk geen filter maar een rood plastic vierkantje wat links onderin het apparaat zit naast het dikbakje, geen idee waarom het daar zit maar het moet schoon. Eindelijk klaar. Ik druk voor het 2e bakkie pleur…… “Ledig het opvangbakje”! Het opvangbakje zit helemaal vol met schoonmaakwater en gemorste koffie. Bakje geleegd en ik druk voor een 2e kop zwart goud. “Graag de machine ontkalken! Beveelt deze Delonghi. Ik ben nu in staat om de oude Senseo uit de schuur te halen maar realiseer mij nu al dat koffiepads niet meer tot ons huishouden behoren. Mijn vrouw is haar bed uitgekomen en heeft zich gebogen over de gebruiksaanwijzing en speurt tussen de kleine lettertjes naar “ontkalken”. Uiteindelijk gefixt, mijn vrouw weer in bed en triomfantelijk loopt deze modelman met twee koppen koffie naar boven en betreedt de slaapkamer, Mijn vrouw neemt een slok, “de koffie is lauw!!.

Inmiddels is mijn agenda gevuld met allerlei videoconferenties en belafspraken. Het mailverkeer is toegenomen en sommige collega’s zijn gaan chatten op de mail. Regel 1: nooit chatten op de mail (gebruik desnoods whatsapp) Regel 2: Zet nooiiiitttt zaken op de mail zoals: “ik vind dat jij…kortom zaken op betrekkingsniveau. Regel 3: geen lulverhalen. Maar helaas ik zie het allemaal regelmatig voorbij komen en als ik twee uur met beeldbellen bezig ben geweest zijn er zomaar een stuk of 30 mails bijgekomen. Tijd voor een lesje mailopvoeding lijkt mij.

De anderhalve meter voor de toekomst lijkt mij ondoenlijk, zowel in het Openbaar Vervoer als op kantoor. Prima als een medewerker 60% moet thuiswerken en 40% op kantoor moet zijn, in sommige kantooromgevingen blijkt de productie zonder problemen te worden gehaald met 100% thuiswerken. (je hebt eigenlijk helemaal geen kantoor nodig!!). Scheelt Files, drukte in OV, veel reiskosten- en tijd. Maar dan nog is de anderhalvemeter niet te doen. Ik ben voor mondkapjes enz.

Of zoals de viroloog Goudsmit het afgelopen weekend in de Volkskrant zei” Hij antwoordde op de vraag: U bent voor het normale normaal en niet voor het nieuwe normaal? Antwoord: Ja, ik hoef niet terug in de tijd, maar ik hoef ook niet naar een nieuw normaal wat in feite extreem abnormaal is.”

Inmiddels sta ik weer voor het koffieapparaat. Ik geef een commando en direct een antwoord terug “vul de koffiebonen aan!”.

Edward Neering