Overstag
Als 21 jarige werkte ik als uitzendkracht van Boogaard Banen Bureau als administratief medewerker voor Turmac Tobacco Comapy aan de Drenthestraat in Amsterdam Buitenveldert. Het was het jaar van de doorbraak van Joe Jackson met zijn album “Look sharp”, de new wave van Elvis Costello en Graham Parker Zelf had ik het leven als soulkicker verlaten en mij geworpen op Jongerencentrum SmoeS in Amsterdam Sloten en bewoog mij langzaam onder de “stuffies”.
Ondertussen op het kantoor in Buitenveldert bewoog ik mij als een soort manusje van alles tussen de salespromotors en salesmanagers van sigarettenmerken. Het kantoor had een heuse binnentuin en karakteristiek aan het interieur was de zogenaamde “Peter Stuyvesant collectie”, een collectie van kunstwerken dat het kantoor opfleurde maar indrukwekkender was de kunst op grote panelen die hing tussen de sigarettenmachines in de fabriek in Zevenaar aan de Duitse grens. Ik rookte toen niet maar kreeg iedere maand van Turmac twee sloffen sigaretten Pall Mall Export die ik verpatste in café Fransen vlakbij de Sloterbrug nog net in Amsterdam op de grens met Badhoevedorp.
Bij Turmac faciliteerde ik de kleermaker die de studenten in reclamekleding hees om hun activiteiten bij (sport) evennementen te kunnen doen. Pall Mall richtte zich op de watersport, Dunhill op de Paardensport en Peter Stuyvensant had haar marketingfocus op kunst en cultuur en dan vooral gericht op vrouwen. Ook importeerde Turmac sigaretten uit Frankrijk met als belangrijkste speerpunt het merk Gitanes. Bij dit Franse merk lag de aandacht op de Formule 1 met Jacques Lafite met zijn blauwe bolide als stoere oogappel . Later tijdens mijn Turmac periode bracht deze sigarettenfabrikant het merk Lexington met als reclame in de bioscoop een stuntman, Buddy Joe Hooker, die tig keer over kop sloeg met zijn raceauto, uitstapte, zijn witte handschoenen vingergewijs uitdeed, een Lexingtonsigaret opstak, een hijs nam, uitblies en dan de donkere voiceover-stem “After action, satisfaction, with Lexington, that’s the one!!”
En zo kwam het dat ik in augustus 1979 met mijn vriend Ad Staal naar de Friese Sneekweek ging. Hij had een boot in de Flying Junior klasse en deed met zijn broer Pieter mee aan zeilwedstrijden. Nou heb ik zelf helemaal niets met zeilen maar de Sneekweek was ook een Feestweek en daar had ik wel oren naar. Bij Turmac vertelde ik tijdens de lunch dat ik de Sneekweek in het vizier had en de dienstdoende salesmanager kwam op het idee om mij twee dagen tijdens dit evenement stage te laten lopen bij de Pall Mall marketing studenten ploeg. Dus in een reclamepakje op het water sigaretten uitdelen. Hij vond het een goed plan en het paste volgens hem in mijn ontwikkeling bij Turmac Tobacco Company International Sales & Import Corporation. Ik vond het ook een goed plan want ik dacht aan twee extra “vakantiedagen”. In mijn tas dus de reclamekleding en ik zette koers richting Friesland.
De dag voor de “stage” was het enigszins uit de hand gelopen met drank. Eerst naar een bar/discotheek en daarna tot diep in de nacht met een groep aan een kampvuur op een strandje bij het Sneekermer gezeten. Ik herinner mij als muzikaal behang het nummer Girlstalk van Dave Edmunds en ook dat ik rond een uur of zes in de ochtend in mijn tent rolde en dat ik om acht uur alweer op moest staan voor mijn grote doorbraak in Pall Mall Marketing land. Toen waren er nog geen iphones waar je een wekker op in kan stellen en echte rinkelwekker stond thuis op mijn nachtkastje. Om 1o uur schrok ik met een geweldige kater wakker, hees mij in mijn Pall Mallpak en wankelde richting Starteiland. Mijn vriend nodigde mij uit in zijn boot om mij op het eiland af te zetten. Hij riep opeens “We gaan overstag!!” ik had het niet door en was te laat, de giek sloeg tegen mijn brakke hoofd en ik zag letterlijk en figuurlijk sterretjes. Op het starteiland stond salesmanager van Kleef, ook in reclamepak, mij op te wachten en zag direct de staat waarin ik verkeerde. “Ga je roes uitslapen en kom vanmiddag terug en vergeet je niet te scheren!” beet hij mij toe. Ik op het pontje weer terug richting camping, ik was er blij mee 😉 In de middag voelde ik mij nog steeds gammel en zat voordat ik het wist tussen de studenten in de rubberen Pall Mall boot sigaretten uit te delen aan watersporters. Nou is het Sneekermeer een meer, maar midden op het meer waan je je toch op zee zeker als je de avond daarvoor bent doorgezakt. Uiteindelijk hing ik over de rand van de boot de brasems en de snoeken te voeren met hetgeen ik opgespaard had in mijn maag van de avond daarvoor. Het dreunde nog steeds in mijn hoofd na…… “We gaan overstag!!”
Edward Neering