Van Mailinfarct tot Mailloos!
Er is iets bijzonders aan de hand. Ik leid momenteel een mailloos bestaan en merk dat ik afkickverschijnselen heb. Ik kan het haast niet geloven maar het is toch echt waar. De afgelopen vier maanden in opdracht gedaan bij de Omgevingsdienst te Zaandam. Erg leuk om weer terug te zijn in het land van vergunningen, toezicht ten behoeve van het milieu. Prima dienst maar ik ging daar bijna ten onder aan een mailinfarct. De opdracht is succesvol ten einde gebracht, de mail is volledig opgedroogd in korte tijd. Nog 7 dagen en dan wordt mijn account daar formeel opgeheven. Blijft over mijn mailaccount van de gemeente Amsterdam. Ook hier is het zomer en sporadisch ploept er mailtje op, vaak min op meer SPAM of een melding vanuit Linkedin dat er weer een connectie is. Resteert de gmail waar mijn privéberichten opkomen en ook daar is het komkommertijd. Wat heerlijk, die leegte, het zwarte mailgat. Ik realiseer mij ineens hoe ik door mail op het werk en privé word geleefd! Ik breng alle flessen weg, de oude kranten, het plastic afval en ben “housekeeping” technisch helemaal bij. Er is simpelweg niets meer te doen en heb nog drie weken vakantie voor de boeg waarvan een klein weekje naar Londen met mijn zoon. Ik verdrink in het nietsdoen met een parasol die mij beschermt tegen de zomerzon. Een abonnement voor de sportschool doemt in mijn gedachten op. Elke dag loop ik in mijn gedachten 10 km hard maar de weegschaal geeft anders aan. Elke dag sta ik anderhalf uur op een crosstrainer maar diezelfde weegschaal zegt werderom iets anders. Ik besluit dit blogbericht en schenk nog een wijntje in!