Categorie: Opinie

In de media is ruim aandacht voor een nieuw sociaal akkoord tussen werkgevers en vakbonden. FNV bouwbond wil dat 60+ers ruimte maken voor jongeren en dat de werkgevers dat moeten betalen. Op hun beurt zeggen de werkgevers aan de voet van de onderhandelingen daar geen geld voor te hebben. In onderstaand voorstel ga ik in op de situatie bij de gemeente Amsterdam als voorbeeld. Dit kan natuurlijk ook bij profit werkgevers en andere non-profit regionaal en landelijk. Per branche kan er een ander maatwerkpak worden geregeld. Kortom de hoofdlijnen vastleggen in een sociaal akkoord. Snel polderen en niet doormodderen.

 

Voorbeeld: 62+  met wederkerigheid

Gemeente Amsterdam: De feiten:

• Er worden tussen nu en twee jaar 1500 ambtenaren boventallig i.v.m. bezuinigingen, fusies, ontdubbelen van taken, afschaffen bestuurlijke laag stadsdelen enzovoort;
• De vergrijzing is begonnen. Tussen nu en 2020 zullen zeker 5000 ambtenaren van de 15.000 ambtenaren (dus 33%!!!)  bij de gemeente Amsterdam vertrekken. Regionaal/Landelijk eenzelfde trend;
• Het is dus zaak dat de gemeente jongeren op een slimme manier jongeren aan zich weet te binden om te zorgen dat een afgeslankt gemeentelijk concern, dat gewoon goed haar kernactiviteiten kan uitvoeren, slagvaardig en kwalitatief kan functioneren;
• De mooie regelingen in het sociaal plan zijn voorbij, zoals er met 57 ½ jaar uitgaan enz. Oudere ambtenaren moeten door tot hun 65e en straks meer, uiteindelijk 67;
• Naast 1500 boventalligen is er een sterk oplopende (jeugd) werkloosheid en er is een vacaturestop binnen de gemeente Amsterdam. Er is dus al een tijdje geen ruimte meer voor instroom van vers jong nieuw bloed.
• Electoraal beginnen “de boze 50 plusser” in belangrijke groep te worden (zie opkomst in peilingen van 50 Plus van Henk Krol)

Ik pleit er dus voor om binnen het concern hier creatief mee om te gaan. Als gemeente Amsterdam > ga met de vakbonden praten en zorg ervoor dat aan alle (of bij specifieke onderdelen) ambtenaren die nu tussen de 60 en 65 zijn er met hun 62e uit kunnen (zeg maar de oude 57 ½ regeling). Echter, nieuw aan deze regeling wordt de wederkerigheid, als je als 62 plusser van deze regeling gebruik wilt maken dan ben je verplicht om 12 uur per week aan zorgtaken, onderwijstaken en/of coachingstaken te verrichten. Dan kan binnen je familie zijn, bij zorgorganisaties en onderwijsinstellingen  dan wel dat je jouw deskundigheid als coach overdraagt aan jongere (bijvoorbeeld vaklieden bouw)  ingestroomde/doorgestroomde/zij-ingestroomde collega’s. Een combinatie kan ook. De ruimte die hierdoor ontstaat wordt opgevuld door jongere ambtenaren (en dat zijn ook 50 plussers) die nu uit de boot te dreigen vallen. De oudere ambtenaar blij, de familie blij, de gemeente Amsterdam blij, Sociale dienst blij, het UWV blij, De zorginstellingen blij, werklozen blij, de vakbonden blij, Wethouders blij, er is weer perspectief, goed werkgeverschap, een impuls aan nieuw bloed binnen de gemeente, sociaal gezicht.

Financiering vanuit Amsterdamse/landelijke arbeidsvoorwaardengelden en het UWV en…., minder werklozen in de stad. Co financiering stad en een verder onderhandelingsresultaat tussen bonden en werkgevers. Ik denk bijvoorbeeld het inleveren van de 36 urige werkweek , dus terug naar 40 uur op een glijdende schaal. Immers de vergrijzing komt er aan en dus zal de werkloosheid van tijdelijke aard zijn. Over drie/vier jaar is er een tekort aan arbeidskrachten. Strategisch komt het zowel werkgevers als werknemers uit om dit uit ter ruilen  En wat in Amsterdam kan, kan ook in andere gemeenten, in de regio en landelijk. We noemen het Wisselwerk Nieuwe Stijl.

Tenslotte voeren we ook weer de jeugdwerkgarantiewet in en garanderen jongeren tot 27 jaar een opleiding, een stage dan wel gesubidieerde baan. Ook halen we even de oude banenpoolregeling van stal op 115% van het Wettelijk Minimumloon bij kostverdieners en eenoudergezinnen en 100% WML bij alleenstaanden. Die 115% is gebaseerd opdat met niet allerlei voorzieningen moet aanvragen ihkv “de armoedeval” , is een stuk goedkoper zo.

Edward Neering