Hoe de PvdA in de problemen kwam:
Youp van ’t Hek:
Voorwaarts en niet vergeten!
Wim en Sjakie. Kok en Wallage dus. Illuster duo. Zij tekenden deze week een aantal brieven aan de directie van PostNL en daarin stonden aanzienlijke salarisverhogingen en ridicule bonussen. Het ging om meer dan tien miljoen. De brieven werden bezorgd door postbodes die bij thuiskomst op hun eigen kokosmat een ontslagbrief vonden. Getekend door de mannen bij wie ze net de bonusbrief hadden afgeleverd. Dat was hun laatste klusje geweest.
Sjakie en Wim zullen zich verdedigen met de woorden dat ze het ook veel vonden, maar dat het nou eenmaal gemaakte afspraken waren. Maar Sjakie en Wim hebben toch ook ooit afspraken gemaakt? Afspraken met zichzelf. In de tijd dat hun hart nog duidelijk links zat. En klopte. Ze hebben toch ooit voor de spiegel gestaan en zichzelf beloofd dat ze nooit, maar dan ook nooit zouden meewerken aan dit soort exhibitionistische zelfverrijking! Solidariteit was toen een veelgehoord woord. Nivellering! Postbodes geloofden in Kok, stemden op hem. Hij zou voorkomen dat ze ontslagen werden en hij zou er alles aan doen dat de directie de kas niet leeg roofdex85 Waarom hebben Wim & Sjakie niet geweigerd? Waarom hebben ze hun schnabbeltje niet met veel lawaai ingeleverd? Waarom hebben ze geen paniek getrapt? Een revolutie ontketend! Geroepen dat er grenzen zijn! Dat ze geen lid willen zijn van een criminele organisatie! Wat is er aan de hand met die oude linkse jongens? Laatst ook al die burgemeester Noordanus van Tilburg, die jaren als commissaris zat te tukken bij Vestia en niet doorhad hoe de directie gokte en verloor. Een miljoenenverlies dat de huurders van deze woningcorporatie mogen ophoesten middels een huurverhoging van tien procent. Uiteindelijk droeg commissaris Noordanus het lucratieve baantje over aan zijn vrouw, die er mee akkoord ging dat de blunderdirecteur van Vestia met drieënhalf miljoen geroofd geld afreisde naar Bonaire. Daar rust hij de rest van zijn leven uit naast zijn zwembad. Alleen ligt het niet lekker als je weet dat je hebt lopen jatten. Erik Staal van Vestia weet dat. De bazen van PostNL weten dat ook. Dat wordt dagelijks hard poetsen op die Porsche, maar helemaal blinkend krijgen ze hem nooit. Wat betekent zo’n commissariaat dat dit soort diefstallen toestaat? Wat zijn het voor droeve erebaantjes? En wat willen de PvdA’ers? Een nog ongeloofwaardiger partij? Nog meer zetelverlies? Waar is de stem van het volk? Het grauw dat zegt dat het het niet meer pikt. Wat gaat Samsom doen? Gaat hij deze types royeren omdat ze domweg een gevaar zijn voor de geloofwaardigheid van de partij? Zou toch fantastisch zijn als Diederik korte metten maakt met deze types. Ik zie de krantenkop: Samsom gooit Kok uit partij. Dan heb je vuurwerk. Dan heb je politiek wapengekletter. Dan vonkt het weer even in Den Haag. Dan komen de kiezers terug. Dan herkennen ze zich weer. Links wordt link en weer links! Voorwaarts en niet vergeten! De solidariteit! Met de huurders en de postbodes! De jonge Kok zou het met deze maatregel eens zijn. Net als de jonge Wallage en Noordanus. Zij haatten vroeger dit soort zelfgenoegzame politici die handjeklap met het kapitaal speelden.
Spekman trek je bek open! Schreeuw van de daken dat je je schaamt voor dit middeleeuwse gedrag. Geen truien maar daden! Aan je werk. Ik voorspel je dat de leden en de kiezers massaal terugkeren. Men heeft behoefte aan duidelijkheid. Overduidelijkheid.
Maar dit geneuzel van zo’n Kok, Wallage en meneer en mevrouw Noordanus kan toch gewoon niet. Dit is toch zelfgenoegzaam bejaardenhuisgedoe. Regentengedrag.
Waarom dit soort zaken weigeren? Omdat je afspraken hebt met jezelf. Die barricadejongen van toen. Die schreeuwlelijk met zijn hese idealen. Die te hoop liep tegen het grootkapitaal, maar die geloofde in de haarscheurtjes die het gevolg waren van onvermoeibaar beuken. Hup Samsom. Hup Spekman! Aan de slag. En vlug een beetje
