Doorbraak Pensioenakkoord

Bypass Pensioenakkoord

#wisselbanen

Bevries vooralsnog de pensioenleeftijd op 66 jaar en 3 maanden (huidige AOW instroom) gedurende 6 jaar. Dus iedereen die nu 60+ is mag eruit met 66 +3md. Een milder regime regelen voor ophoging AOW leeftijd vanaf 1 januari 2026.

Plus regeling via WW/UWV met 10% loonsuppleitie. 100% doorbetaling pensioen. (met vrijstelling sollicitatieplicht) voor medewerkers met zwaardere beroepen en van medewerkers met aantoonbaar 45 jaar werkverleden van 63,5 jaar en ouder. Deze 63,5 plussers doen 16 uur per week hier maatschappelijke taken voor terug in zorg/onderwijs/verenigingen. (vernieuwd generatiepact), Instroom van werkzoekenden met WW en Bijstand (50 plussers/vluchtelingen en jongeren) op de vacatures.

Tandembanen plus

Essentie Wisselbanen: 80% van laatstverdiende salaris, waarvan 70% WW. Arbeidsmarktverlater krijgt 100% doorbetaling pensioen. Wisselbaner gaat voor 16 uur vrijwilligerswerk doen (Focus op werk in de Zorg, Onderwijs en verenigingsleven). Op de vacature die wisselbaner achterlaat stroomt een werkzoekende met WW of Bijstand in.

Medewerkers van 63,5 jaar   en ouder met groot arbeidsverleden in banen/sectoren wverlaat vrijwillig de arbeidsmarkt (ook  zwaardere beroepen) en ontvangt een verlengde WW tot AOW/Pensioenleeftijd + 10% opgeplust door werkgever/overheid= 80% laatstverdiende loon (werknemer kan geen aanspraak maken op transitievergoeding) , pensioenopbouw wordt 100% geregeld voor deze groep arbeidsmarktverlaters. Als tegenprestatie voor de WW + 10% suppletie en 100% pensioenopbouw  doen zij daar minimaal 16  uur aan vrijwilligerswerk (bv. welzijn/ zorg/onderwijs) voor terug tot aan AOW/pensioen leeftijd.

Werkzoekenden (focus op 50+, vluchtelingen en jongeren) met WW of bijstandsuitkering stromen in op deze achtergelaten banen en krijgen het gewone regulier salaris. Werkzoekenden met een “vlekje” krijgen eerste een gesubsidieerde opstapbaan. Samen vormen zij een unieke wissel om de werkloosheid van bijvoorbeeld 50+,jongeren en vluchtelingen terug te dringen.

De 63 plussers leveren door het vrijwilligerswerk een bijdrage aan maatschappij en vallen niet in een gat na het stoppen met werken. Bovendien worden o.a. zorg, het verenigingsleven en onderwijs bediend.

Pensioenakkoord/Nieuw Sociaal akkoord of CAO regelt WW tot pensioen bij een wisselcontract. Wisselcontract kan pas worden afgesloten als er een werkzoekende  daadwerkelijk instroomt die een uitkering achterlaat (het moet wel betaalbaar blijven) De regeling kan ook in een domino van mobiliteit.

Mobiliteit, reguliere banen voor 50+, jongeren en vluchtelingen, leeftijdsbewust personeelsbeleid en een actieve bijdrage aan de participatiesamenleving door 63+. Zeker goed voor personeel in de  zwaardere beroepen. Een bijdrage aan het bestrijden van de te hoge werkloosheid onder 50 plussers en vluchtelingen. Daarnaast zijn de huidige generatiepachtregelingen afgesloten met vakbonden onvoldoende. Tenslotte is dit een uitstekend instrument als het straks economisch minder gaat/conjunctuur weer in crisisstand komt. Met verruiming van deze regeling kan te zijner tijd jongeren duurzaam behouden blijven voor de arbeidsmarkt.

Samenvattend een win/win/win aanpak. Het mes snijdt aan diverse kanten. Voorts kunnen de pensioenen weer meebewegen want met nieuw akkoord zijn de huidige buffereisen van tafel. Ik zeg doen!

Edward Neering / Op persoonlijke titel

16 maart 2019

NB: Edward Neering is interim manager in dienst van de gemeente Amsterdam bij Bureau Interim & Advies.  Opgegroeid in het domein van Werk en Inkomen. Momenteel interim manager bij de directie Ruimte & Duurzaamheid/Gemeente Amsterdam met focus op Amsterdam West.



Wisselbanen:  Win/Win/Win

Stamboom Familie Neering update 2018

Stamboom*  Familie Neering in vogelvlucht, (aan dit artikel wordt nog gewerkt)

Voor zover ik kan nagaan begint de Neeringstamboom begin 17e eeuw bij Crelis (Cornelis) Neering. Zijn geboortedatum is niet bekend (waarschijnlijk tussen 1700 en 1715)  Hij was getrouwd met Aafje Jans Neering- Schaarsen (Geboortedatum onbekend)  Zij hadden had 3 zoons: Jan Neering geboren op 14 juni 1738, deze Jan heeft slechts enkele weken geleefd. Wouter Cornelisz Neering en Jan Cornelisz Neering uit 1740.  Wouter was getrouwd met Lijsbeth Pel  Zij kregen 2 dochters Anne en Antje.   Via Jan Neering (Timmerman) wordt de Neeringstamboom dus doorgegeven. Cornelisz met een z betekent: zoon van Cornelis. Cornelis is een naam die steeds terug zal keren in de stamboom. Cor Breedijk (zoon van Jopie Neering)   is in de jaren zestig als laatste vernoemd met zijn eerste naam naar mijn vader Cornelis Antonius Hermanus Neering (1909-1978). Cees Neering uit Diemen van de Neeringtak  uit de Paletstraat (van Herman Neering, broer van onze opa Neering). De jongste Neering, Max Neering, geboren in 2017 in Alphen aan den Rijn en zoon van de kleinzoon Rob van Anton Neering, heeft ook een Cornelis verwijzing in zijn derde naam. Max Theodorus Cornelis Neering.

We zien dus dat we bijna met onze stamboom terug kunnen reiken naar het eind van de tachtig jarige oorlog. De Spanjaarden waren maar net verslagen en de opbloei van de Neeringen was begonnen. Of hier een oorzakelijk verband ligt is natuurlijk onbekend ;-). We kunnen ook stellen dat onze Neeringtak vanaf begin 18e eeuw komt uit de regio Jisp/Wormer/Edam,/Katwoude/Monickendam, dus er zijn geen aanwijzingen dat wij uit Duitsland komen zoals vaak beweerd. De Duitsland optie gaat wel op voor de Ne(e)ringh of Nerungh tak.  Voorts is de naam Neering nog veel meer te vinden in het verleden. Vooral rondom Dordrecht is een bloeiende Neeringtak (met een vertakking naar Noord Brabant  en Zeeland.) Bijvoorbeeld Henk Neering uit Hoorn is verbonden met de Neeringtak uit Dordrecht.  Voorts een kleine Neeringtak in Groningen. Er is geen aantoonbaar bewijs  dat de Dordrecht, Gelderland en Groningentak met elkaar een connectie hebben.

Neering heeft drie betekenissen. Het kan landtong betekenen, een term voor visgrond uit de visserij en natuurlijk betekenis van handel. Je nering hebben of nog bekender; “de tering naar nering zetten”= bezuinigen

Jan Neering werd op  29 augustus 1740  geboren in Jisp en overleed in 1811. Hij is twee keer getrouwd  met als tweede vrouw Aagje Maartenz ‘van het Sant in 1766 in Zaandam. Aagje leefde van 1747-1832.   Zij kregen 6 kinderen waarvan één kind waarschijnlijk doodgeboren.daarnaast 3 dochters (Antje,Trijntje en Aafje) Twee zoons als stamhouder Maarten en Cornelis Voor zover bekend is Maarten kinderloos gebleven. De ander  Cornelis (roepnaam Cees) Neering geboren in 1778 redde het wel in het leven. Gelukkig maar anders hadden wij  er allemaal niet geweest.

Aan het eind van de 18e eeuw trouwden Cees Neering (geboren 13 mei 1778 en overleden op 12 mei 1832) en Maartje Kee in hun geboorteplaats Wormer, een tweede huwelijk was met  Geertje Smiers. Met beide vrouwen had hij in totaal  12 kinderen met als stamboomhouders de zonen Marinus Neering (van Maartje Kee) , Jan Neering, Hermanus (Manus)  Neering en Gerrit Neering (van Geertje Smiers). onze Neeringtak gaat verder via Hermanus (Manus) Neering die in 1815 werd geboren.

We zitten in tijdsgewricht van de Franse revolutie. Napoleon  trok over de slagvelden in Europa. Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap waren de nieuwe trefwoorden en terwijl de slag bij Waterloo net achter de rug was en Napoleon naar Elba was verbannen werd onze betovergrootvader geboren in 1815. Dit jaar kwam de machtswisseling tussen Lodewijk Napoleon en koning Willem I.

Begin 19e eeuw werden dus Hermanus (Manus) Neering  (geboren op 8 juli 1815) en Marijtje Karhof (geboren op 18 maart 1817) geboren in resp Wormer en Katwoude. Manus Neering was boerenknecht. Manus en Marijtje trouwden met elkaar. Manus Neering stierf op 18 september 1878 en Marijtje Karhof op 6 april 1894. Zij woonden in Katwoude.

Uit dit huwelijk  is in  1855  Cornelis Neering te Edam geboren.Cornelis Neering was veehouder en ging even verderop in Katwoude wonen. In 1879 trouwde Cornelis Neering met Hillegonda Boerlage (Gonda Boerlage). Zij kregen in Katwoude (ook wel Karhof)  9 kinderen* waaronder onze opa Theodorus Neering (Dirk Neering) geboren op 8 juni 1882. Theodorus (Dirk dus) Neering trouwde met Petronella van Dijk (Nel). Uit dit huwelijk Dirk en Nel Neering werden twee kinderen geboren. Anton Neering en Cornelis (Cor) Anthonius Hermanus Neering

Anton Neering vestigde zich in Amstelveen en trouwde met Christina Lammers (Tante Stien). Zij kregen 2 kinderen Cees en Wil. Cees trouwde met Emmy Reizenvoort uit Oestgeest en kregen drie zoons, Rob, Bart en Thijs Neering. Wil trouwde met Kitty en zij hebben Patrick Neering als zoon. In 2017 werd Max Neering geboren, de eerste achterkleinzoon van Rob en Nicole uit Alphen aan den Rijn. Het gaat om Max Theodorus Cornelis Neering. De Cornelis in deze naam is de verwijzing naar Cees Neering de vader van Rob Neering.

Cor Neering trouwde met Maria van Damme ( geboren  op 30 augustus 1909 onder de doopnamen Marie, Eugenia, Antonia, Wilhelmina van Damme) in de jaren dertig en zij kregen samen vier kinderen. Kees Neering, Theo Neering (overleden in 2007), Nel Neering (vd A), Jopie Neering (Breedijk). Helaas overleed Maria van Damme op  25 juni 1940 aan de gevolgen van tbc in een sanatorium. Op 18 juni 1943 hertrouwde Cor Neering met Dirkje (Dora) Prins. Zij kregen samen 10 kinderen waarvan Els dood werd geboren (tussen Ruud en Elma) . Ton Neering, Rob Neering, Carla Neering (van Scheppingen), Ruud Neering, Elma Neering (Fagel), André Neering, Frans Neering (overleden op 15-2-2008) , Paul Neering en Edward Neering werden geboren van 1944 tot en met 1958. (Zij staan allen op de foto op Kees Neering na)

De “Neeringlijn”doortrekkend. Charl Neering, Marianne Neering en Christa Neering zijn kinderen van Theo Neering (overleden in augustus 2007). Marcel, Robin en Jolanda Neering zijn kinderen van Kees Neering. Joyce Neering en Marco Neering zijn kinderen van Ton Neering. Simone Neering en Frank Neering zijn de kinderen van Rob Neering. Vanessa Neering en Arjan Neering zijn kinderen van Ruud Neering. Jos Neering en Lotte Neering zijn kinderen van André Neering, Roy Neering en Jordy Neering zijn kinderen van Frans Neering (is overleden in februari 2008). Lucas Neering en Saar Neering zijn kinderen van Paul Neering en Abel Neering is mijn zoon. Daarnaast heb ik een dochter Eva maar die draagt de naam van haar moeder, Eva Groenewegen.

De kleinkinderen van de Neeringen die deze naam dragen, sommigen hebben ook al weer kinderen die Neering heten maar die heb ik nog 123 niet paraat.

Cornelis Neering de vader van opa Neering, onze overgrootvader dus, geboren in 1855, kreeg samen met Gonda Boerlage in totaal dus negen kinderen. De oudste was Hermanus Neering (ook Manus genoemd of  oom Herman) uit 1880, Theodurus Neering uit 1882 (onze opa dus), Maria (Marie) Neering (gehuwd met ome Broos zij kregen geen kinderen)  Gehrardus Neering die nog geen één jaar  is geworden en overleed in mei 1887. In dat zelfde jaar werd in augustus Gerhardus Bonaventura (oom Gerard tandarts uit Zwanenburg) geboren. In 1890 werd Geertruida Neering geboren echter zij overleed na een paar maanden.  Daarna werd Franciscus Neering geboren in 1891 maar dit kind overleed ook, een paar weken na zijn geboorte. In 1892 werd een nieuwe Geertruida Neering geboren (Tante Truus die trouwen Cor van Schaagen) en tenslotte werd in in 1894 Ava Maria Neering geboren (tante Aaf die trouwde met  Henk Hempelman).

Manus, Dirk en Gerard Neering kregen kinderen in de Neeringlijn. Marie Neering bleef kinderloos met ome Broos. Truus Neering trouwde met Cor van Schaagen en kreeg dus kinderen onder de naam “van Schaagen” en tenslotte tante Aaf Neering trouwde met Hendrik Hempelman en kreeg dus kinderen onder de naam Hempelman.

Over de Neeringen van oudoom Hermanus (Alinda, Theodurus, Marian Gonda, Bep, Ans, Herman, Arnoldus en Cornelia), van oudoom Gerard uit Zwanenburg (Rene,Eddy,Ben, Paula en Frans) zie het item dieper in de stamboom <<< zie link “Dieper in de Neeringstamboom” http://neeringweblog.nl/?p=9824  Hoe dan ook, als deze nazaten zijn familie van elkaar.

Edward Neering

februari 2018

Vanuit mijn generatie**  gezien is de de er de volgende volgorde:

Cor Neering (1909-1978)  Vader /Badhoevedorp/Brood- banketbakker

Dirk Neering (1182-1956) Grootvader/Amstelveen/Kruidenier

Cornelis Neering (1855- 1899 ) Overgrootvader/Katwoude/veehouder

Manus Neering (1816-1890)  Betovergrootvader/Katwoude/boerenknecht

Cees Neering (1778-1832) oudvader/Wormer/boerenknecht/landman

Jan Neering (1749-1811) oudgrootvader / Wormer /Timmerman

Crelis Neering (…….-…….) oudovergrootvader

* veel data in dit artikel zijn verzameld door Frans Neering  (zoon van oud oom Gerard Neering) uit Bolsward. Frans Neering is in januari 2018 overleden op 92 jarige leeftijd. Een paar jaar geleden ben ik bij hem op bezoek geweest. Hij had een goed overzicht over de families Sajet en  Neering

**Vanuit andere generaties schuift dit steeds weer op. Voor mijn zoon Abel is mijn vader de grootvader enz.

Verkneukelen

Verkneukelen

Ik heb onlangs een adoptiebewijs ontvangen voor het vergeetwoord “verkneukelen” van de Taalstaat van Frits Spits. Deze vergeetwoorden worden geselecteerd door Nelleke Noordervliet. Op zaterdag 3 februari 2018 kom ik met dit woord in de Taalstaat op radio NPO 1 rond 11.30 uur. Hoort!

______________________

De blog van Teunis Bunt

Onlangs plaatste Teunis Blunt een stukje over Teatro Olimpico van Kees ’t Hart. Daarin schreef ik:

Dat er ergens een bananenschil ligt en dat de mogelijkheid er is dat er iemand over uit zal glijden is blijkbaar al genoeg om je te verkneukelen.

Iemand reageerde op dat stukje met: ‘verkneukelen, wanneer kom je dat woord nog tegen :(‘. Ik had er niet bij stilgestaan, maar ineens realiseerde ik me dat ‘verkneukelen’ een woord kon zijn dat je nog maar weinig hoort. Ik ging op zoek.

Eerst maar even naar het WNT, wat altijd een mooi startpunt is. Het Woordenboek geeft twee betekenis. De eerste (schenden, bederven, verknoeien) laat ik even voor wat die is. Het ging mij om de tweede. De betekenis:

Vervuld worden van een stil, innig genoegen (omwille van —); (eenigszins heimelijk) plezier, schik hebben (in —); (inwendig en/of wat heimelijk) genieten (van —); (innerlijk) pret beleven (aan —); in de eerste aanhaling ook: zich (besmuikt) vroolijk maken (over —).

Het WNT vertelt ook nog dat ‘verkneukelen’ gebruikt wordt in combinatie meet verschillende voorzetsels (met, aan, in of over) waarna de aanleiding tot het (zich) verkneukelen gegeven wordt.

Alle voorbeelden die gegeven worden, hebben te maken met jezelf pret bezorgen, maar het is ook mogelijk dat je een ander pret bezorgt. Het WNT geeft een citaat van Beets uit 1891 (De Man van Smarten, de Heer der Heerlijkheid):

De haat … had het eerste menschenbloed vergoten … en sedert, ach hoevele doodvonnissen uitgesproken, in hoevele gezegende aangezichten gespuwd, hoevele vuisten kinnebakslagen uitgedeeld, en bedorvene harten met de onheiligste spotternijen verkneukeld!

‘Verkneukelen’ is niet oud. Voor 1800 is het niet aangetroffen. De oudste vermelding stamt uit 1812 uit de Algemeene konst- en letterbode. Enkele andere citaten:

(Zekere bewering) is … niets dan de lang reeds walglijke … aartigheid, waar de bestrijders en afvalligen onzer kerk zich zoo recht gaarne mede verkneukelen. (W. Bilderdijk, Aan den Heer le Sage ten Broek, in andwoord op zijnen openbaren brief aan W. Bilderdijk, 1829)

Ik verkneukelde mij stilletjes met het vooruitzigt van zoo pleizierig gezelschap. (Kneppelhout, 1860)

In haar verandah neergezeten nam zij (den roman) “Het zwervende meisje” ter hand … en verkneukelde zich van genot bij de oratiën van Harleigh. (H.J. Schimmel, Het gezin van Baas van Ommeren (voor dertig jaren) 1870)

Ik ben er zeker van dat zij zich op haar sterfbed heeft verkneukeld bij de gedachte, dat zij eene kampioen voor hare grieven heeft achtergelaten. (A.L.G. Bosboom – Toussaint, Majoor Frans 1875)

In het citaat van Schimmel lezen we de toevoeging ‘van genot’ na ‘verkneukelen’. Dat lijkt overbodig, maar het komt vaker voor. Van Deyssel schrijft bijvoorbeeld (1884): ‘Ik verkneukel mij dikwijls van pleizier’.

Goed. Dat wat toen. Maar nu? In het sleepnet van Google ving ik nog aardig wat citaten. Behoorlijk veel zelfs. Een handvol:

Liefhebbers verkneukelen zich weer op El Clásico (de Volkskrant van 11 augustus 2011)

Over de wedstrijd Arsenal – Barcelona:

Ik stond er mee op en ik zit me er al de hele tijd op te verkneukelen (Gesprek van de Dag, 16 februari 2011)

Twee keer voetbal, twee keer ‘zich verkneukelen op’. De combinatie met ‘op’ geeft het WNT niet. Ik vermoed dat het een contaminatie is van ‘zich verkneukelen’ en ‘zich verheugen op’.

In De Stentor van 2 januari 2009 lezen we:

ZUTPHEN – De kerstdagen zijn weer achter de rug, maar voor veel kinderen gaat het feest nu pas beginnen. Zij verkneukelen zich bij de gedachte dat ze tientallen euro’s kunnen verdienen aan de talrijke kerstbomen die ze de komende dagen gaan inzamelen.

Op de site boetes.nl (met een zoekmachine kom je nog eens ergens) stond de bijdrage ‘Leedvermaak om flitsfoto buurman’:

ALKMAAR – Het ‘streng bewaakte’ digitale politiebureau op internet van de politie Noord-Holland Noord is zo lek als een mandje. Automobilisten kunnen hier niet alleen morren als ze hun eigen flitsfoto’s bekijken, maar zich ook verkneukelen om die van anderen.

Zelfs als ik me beperk tot recente bijdragen (2014 en 2015) heb ik een keur aan mogelijkheden. Een paar voorbeelden:

Ajacieden verkneukelen zich om grap Edwin Evers (Ajax-nieuws.nl, 18 april 2014)

Mocht de dotcom-extensie zich lange tijd verkneukelen op zijn monopoliepositie, binnenkort is dat verleden tijd. Hij krijgt stevige concurrentie van het generic Top Level Domain, kortweg de gTLD’s. (De kansen en valkuilen van nieuwe gTLD’s, dutchcowboys.nl, 14 mei 2014)

Verkneukelen om ‘brazielige’ halve finale

RIJSWIJK -De Duitse stormloop op het Braziliaanse doel in de halve finale van het WK voetbal is ook op internet het gesprek van de avond. Duitsland vernederde Brazilië: 7-1. Na een half uur stonden de Duitsers al met 5-0 voor tegen het gastland. „Brazielig”, noemde oud-schaatser Jan Ykema de wedstrijd toen al. (de Telegraaf, 8 juli 2014)

Gênant hoe rechtse types zich haast soppend verkneukelen over de ontruiming van n kraakpand in A’dam- Oost. (tweet van Rutger Groot Wassink, 20 januari 2015)

Een reactie van ene Stratenmaker op een column van Peter Edel (‘Ruzie binnen de Turkse regeringspartij breidt zich uit’):

Edel,
.
Degene die zich hier het meest zit te verkneukelen ben jijzelf, geef dat eerst eens toe. (turksnieuws.nl, 26 maart 2015)

Ik was te vroeg en zat me te verkneukelen aan mijn tafeltje. Het café is namelijk van de rest van het tuincentrum afgescheiden door een pergola, die is opgefleurd met plastic klimop en nepbloemen. In een tuincentrum! Deze discrepantie maakt me elke keer weer ongelooflijk blij. Het is toch zo fijn als de dingen niet kloppen, of beter nog, nergens op slaan. (schrijfplaatsvroemen.nl, 1 april 2015)

Als ‘zich verkneukelen’ een voorzetsel bij zich heeft, is dat meestal ‘om’ of ‘over’. Zoals al eerder gezegd komt ook ‘op’ voor en ook ‘met’ kwam ik wel tegen. Een enkele keer wordt voor nog een ander voorzetsel gekozen (in, aan):

Weer zo een blablabla verhaal, waar de oerhallandien zich in kunnen verkneukelen net als het sprookje van Roodkapje. Het heeft de magische woorden: hoofddoek (wellicht rood), import (reis vanuit het bos), boze wolf (man), schoonfamilie (heksen en tovenaars). Meteen isollatie, onderdrukking en een volle lading Marokkaanse tint eraan geven en het verhaal kan niet meer stuk.

Dit is een bijdrage op het forum van de site Marokko.nl (16 augustus 2009) naar aanleiding van een bericht over het boek De uitverkorene van Fayza Oum’Hamed, een boek over een importbruid.

Op Spitsnieuws.nl reageert Blaasbaan op het bericht dat Man bijt hond gaat verdwijnen:

Het is de spotlight op de ‘vreemde’ mens, zodat de gewone man zich kan verkneukelen aan zoveel onnozelheid.

Ten slotte: ik heb de indruk dat ‘verkneukelen’ vaak gebruikt wordt bij leedvermaaksituaties. Niet uitsluitend, maar wel in veel gevallen.

Het wordt tijd om de balans op de maken. Met een enigszins natte vinger in de lucht concludeer ik dat ‘zich verkneukelen’ nog vrij vaak gebruik wordt. Meer dan ik gedacht had, in ieder geval.

Teunis Bunt in zijn blog van woensdag 29 april 2015

Reisverslag koningssteden Marokko

Reisverslag Marokkaanse Koningssteden

 

Tekst en foto’s : Edward Neering. tenzij anders vermeld

2 december 2017

Zo, even een weekje er tussenuit, dacht ik begin november. Ben nog maar een week weggeweest naar Bretagne sinds IJsland begin september vorig jaar, voor de rest gewerkt aan een beter Amsterdam. Goede ervaringen met Kras vorig jaar dus nog maar een keer. Ik had een rondreis Andalusië op het vizier maar het werden uiteindelijk de koningssteden in Marokko via Krasreizen, en dat in 8 dagen in de laatste week van november 2017.

Iedere dag uitgebreide lunch 

Gezien alle perikelen op Schiphol de afgelopen maanden was het advies om 3 uur van te voren aanwezig te zijn. Alles samenvattend was ik om 10 voor half acht op de luchthaven en om 10 over half acht was ik al door de douane heen met mijn spiksplinternieuwe paspoort! De vlucht naar Casablanca was pas om 10 over half tien dus met de kennis van nu had ik mij nog twee keer kunnen omdraaien! Mooie boel. Schiphol was in de taxfreezone al helemaal in de kerstsfeer en dat op 23 novermber, beetje te vroeg lijkt mij.

Schiphol op 23 november in kerstsfeer

Op Schiphol ook nog even gewisseld, 100 Marokkaanse  dirham is ca € 10,00, iets minder. Lekker makkelijk bij het rekenen. De vlucht duurde iets meer dan 3 uur. Met windkracht acht,  8 graden en de nodige turbulentie opgestegen vanaf onze nationale luchthaven en drie uur later met 26 graden in een onbewolkt windstil Casablanca landen. Bij de aankomst bleken er 2 groepsgenoten spoorloos te zijn. Achteraf hebben deze op het laatst geannuleerd. Dit alles leverde wel een vervelend oponthoud op  de luchthaven van de Marokkaanse havenstad.

Marokkaanse Dirham  20 dirham is 2 euro

In de bus blijkt onze reisleider Abdoul te zijn. De buschauffeur Said en zijn assistent Aziz. Wat de rol van Aziz nu precies is, even los van de leden van de groep tellen in de bus en de koffers in- en uitladen, is mij volslagen onduidelijk. Het lijkt op een soort Melkertbaan en hij moet toch ook eten en slapen en salaris ontvangen voor de gehele week dat hij mee is. Ik zie direct al het schrappen van een kostenpost van Krasreizen, maar dat terzijde. Abdoul heeft een stopwoordje, en dat is “oké”. Hij informeert de groep deskundig. Op zich goed dat we een Marokkaanse reisleider hebben die trots is op zijn land. “Geen Marokkaans water drinken, oké, geen sinaasappelsap drinken in de hotels, oké. Geen fooien geven, dat regel ik, oké,  als Marokkanen verboden horen dan weten ze één ding. Alles wat verboden is, is niet verboden, oké en zo gaat Abdoul nog even door. Hij voegt er nog wel even aan toe dat het wel de bedoeling is dat we hem als reisleider een fooi geven aan het eind van de reis als we tevreden zijn. Ik dacht natuurlijk, okeeeee!, zit dat zo.

Marokko in Noord West Afrika

Casablanca

We komen aan in Casablanca. Eerst een wandeling over de moderne boulevard en daarna een bezoek aan Hassan II moskee aan de buitenkant. Morgen gaan we deze van binnen bekijken. Casablanca is in de 16e eeuw door de Portugezen ingenomen. Zij gaven het plaatsje Anfa het de naam Casa Branca, het witte huis. Later dus Casablanca. We kennen natuurlijk de plaats uit de gelijknamige film met Humprey Bogart en Ingrid Bergman met de legendarische zin van Bogart “play it again Sam” als hij zijn sigaret van de linkerkant naar de rechterkant van zijn mond laat rollen. Little Feat (Popband jaren zeventig)  maakte hier later in een songtekst “Don’t Bogart that joint my friend” van.  Sam was de pianist die tot diep in de nacht om zijn piano rammelde in een Marokkaanse nachtbar in witte stad.  Voor toeristen heeft Casablanca weinig te bieden alleen dus de moskee en de kustlijn met zijn mooie boulevard. 60% van de economische activiteiten van Marokko vinden hier plaats in één van de grootste havens van Afrika. Het oogt als een West Europese stad. De meeste Europese toeristen komen hier eigenlijk alleen omdat het hun vliegbestemming is.

Hassan II moskee De volgende dag in de vroege ochtend gaan we naar Hassan de 2e moskee. Deze moskee is de op 2 na grootste moskee ter wereld. Alleen Mekka en Medina zijn groter. In de jaren tachtig heeft de Marokkaanse bevolking + grote gift uit Saoedi Arabië deze moskee t.w.v. 600 miljoen geschonken aan koning Hassan. In 6 jaar tijd is deze moskee gebouwd vanaf 1987 met uitsluitend Marokkaanse materialen met uitzondering van  de 175 glazen kroonluchters van Italiaanse makelij en een weinig Italiaans marmer. Er kunnen totaal 14.000 gelovigen naar binnen. Het dak kan open, doet mij denken aan de Ajakkes Arena in Amsterdam maar dan voor gelovigen Er zijn 5 gebedsdiensten per dag. Tijdens de Ramadan bidden er nog eens 80.000 gelovigen buiten. Een van binnen prachtig bouwwerk met allerlei moderne snufjes. De architect is een fransman, dat vind ik nu weer wat minder voor zo’n groots Marokkaans project.

Rabat

We rijden naar Rabat waar we het oude stadsdeel gaan bezoeken. Onderweg langs de snelweg een heuse IKEA, het moet toch niet gekker worden. Prachtige medina in Rabat en daarna pittoreske kashba met kleine straatjes witte huizen en blauw geschilderde onderkanten bij de huizen. Kortom een prachtige kleurrijke ervaring. Ook de eerst grote indrukwekkende islamitische begraafplaats, toch weer even wat anders dan Zorgvlied en Westgaarde in Amsterdam. De begraafplaats kijkt prachtig  uit over de Atlantische oceaan echter de doden kijken de andere kant op richting Mekka.  Onze eerste Marokkaanse lunch met tahin is de volgende activiteit. Lekker hoor de Marokkaanse  lunches. Steeds weer 3 gangen in prachtige traditionele restaurants 1e ronde is met allerlei liflafjes, twee ronde is met Tahin, vaak couscous met groenten en kip. In Marokko is de aardappel ook een groente dus die krijg je deze  bij de couscous. En afsluiten met fruit en muntthee. De toetjes en koekjes zijn zo zoet zodat mijn vullingen in mijn gebit een vreugdedans doen, ik ben geen zoetekauw.

Kashba in Rabat

Vervolgens een Mausoleum bezocht met de laatste twee koningen, de namen ben ik even kwijt. Voor de huidige koning is reeds een plekje gereserveerd. Een beetje vergelijkbaar met de graftombe in Delft voor de koninklijke familie van Nederland, maar dan bovengronds en voor het publiek toegankelijk. Naast het Mausoleum ligt de moskee die nooit is afgebouwd. Zie de foto’s. Meest opvallend van dit bezoek zijn de wachters die op een paard naast de poorten de wacht houden. De paarden staan in een zandbakje en wachter en paard wordt beschermd door een afdakje. Marjan Thiemen zou hier kamervragen over zijn gaan stellen.

Paarden met Ruiters op wacht voor het Mausoleum

Mausoleum van de vader en opa van de huidige koning in Rabat

Inmiddels is mij ook duidelijk dat Marokkaanse moskeeën vierkant zijn in plaats van de Turkse moskeeën waarvan de torens rond zijn met een punte erop. Het muntje is bij mij gevallen in het verschil tussen de Moskee in de Amsterdamse Baarsjes (Turks) en die van op de Postjesweg(Marokkaans).

De niet afgemaakte moskee bij het Mausoleum in Rabat

Foto: Begraafplaats in Rabat

Fes

De 3e dag overnachten we in Fes. Eerst een tour van “Fes by night” georganiseerd door onze reisleider. Eerst de poorten van het paleis (gemaakt van Messing)  bezocht van het koninklijke paleis en daarna een tocht door de Souk (de Bazaar in de oude stad)  in avondtijd. Een kleurrijk schouwspel in deze mooie koningsstad. Als er een ezel aankomt hoor je Ballack, nee niet de Duitse voetballer, maar het woord voor “opzij, opzij” of misschien voor “opzouten” of “opgedonderd”. In mooie Nederlands “wilt u zo vriendelijk zijn om ruimte te maken”.

De volgende morgen vanuit Fes naar Voubilis. Overblijfselen van een oude Romeinde stad uit het Westromeinse rijk (zie foto plattegrond) en later een grote Berber nederzetting aan de Rand van het Rifgebergte. Vanaf 45 jaar na Chr. viel Voubilis dus onder Romeins bewind. Schitterende ruïnes met veel mozaïek en een prachtige gerestaureerde stadspoort. Hoogtepunt is toch de Romeinse Yakuzi waarmee aangetoond is dat de Romeinen hun tijd ver vooruit waren.  De rit door het Rifgebergte maakt van de bus een massageapparaat, onze gids spreekt van een Berbermassage als de bus over hobbelige wegen zijn weg moet vinden. Hier komt de term “rijke stinkerd” vandaan omdat de romeinen belasting hieven op het toiletgebruik in een tijd dat WC verfrissers nog niet bestonden.

Foto: Voubilis  is de oude Romeinse stad. Zie kaart voor inzicht plaats in het West Romeinse Rijk. zie op zuil een Ooievaarsnest

Meknes

Vanuit de oude Romeinse Voubilis bezoeken we de oude stad Meknes, de derde Marokkaanse koningsstad.  De oude Souk (Bazaar van de oude stad) en  daarna de Heri El Souani hoge gewelfde ruimtes verdeeld over 23 schepen die ooit gebruikt werden als pakhuis en graanopslag. Daarna de immense stallen welke destijds plaats boden aan meer dan 12.000 paarden. De slangenbezweerder op het plein heeft twee slangen die niet vooruit te branden waren en weigerden om omhoog te komen. Geen slangenerectie, geen dirham, zo is dat! Wel een leuk bezoek aan Meknes wat zeker de moeite waard was. Gelukkig weer via de snelweg terug naar Fes zonder Berbermassage.

Nu echt Fes!

Het probleem van het hotel in Fes, waar we drie nachten zijn, is dat de ze bar/disotheek met Marokkaanse muziek onder mijn hotelkamer ligt en dat ze de dakramen van de bar open hebben staan om mij in mijn hotelkamer live mee te laten genieten. Drie nachten lang kan ik pas om 1 uur gaan slapen. Ze houden zich wel aan de sluitingstijden, dat dan weer wel. Een plaatselijke gids zal ons deze dag begeleiden in Fes in de Medina. Hij praat snel, hard en gedreven. Ik mag hem wel. Wat blijkt, hij is nu de buurman van Tarik Sektaoui, de voormalige rechtsbuiten van AZ onder het bewind van Co Adriaanse zo rond 2004. Hij blijkt nu trainer te zijn van de plaatselijke club uit Fes die in de 2e divisie speelt.  Fes is een zeer markante stad in Marokko. We beginnen de Fesdag met een fort boven de berg met een schitterend uitzicht over de stad met een strakblauwe hemel als decor met een graadje van 24 en dat eind november. Vervolgens naar een Keramiekfabriekje. Het fabriekje is vol in bedrijf en ze doen volgens mij goede zaken. Leuk om dit te zien en grappig om te zien dat een werkneemster een pot beschilderd met een mobieltje tegen haar hoofd om met haar vriendje te babbelen. Ook hier verandert duidelijk de tijd.

foto: Uitzicht op Fés, de straathandel is overal

Foto: Ooievaar op de stadsmuur van Fés

Dan worden we afgezet door de KRASbus om een wandeling van te maken door een gedeelte van de meer dan  9000 steegjes in de oude stad Fes met een de mooiste Souk  (overdekte markt/bazaar). Onvoorstelbare mooie ervaring. Sommige winkeltjes zijn niet groter dan een 2 deurs hangkast. Er wordt van alles verkocht. Potten, pannen, bezems, dromedarisrug vlees, nougat, tafels stoelen, doodskisten, groenten en alles wat daar tussen zit.

Foto: Souk van Fés Keramiek

De steegjes zijn zo smal dat er geen auto’s, vrachtwagens, fietsen, brommers kunnen rijden. Het enige vervoer zijn muilezels en duwkarren. Je hoort de mensen roepen dat ze er langs willen (Ballack, Ballack) en druk je jezelf tegen de muur/gaat aan de kant. Middenin dit labyrint hebben we een geweldige lunch. Dan nog een stukje lopen en bezoeken dan nog een leerlooierij. In grote baden met een soort zuur worden de huiden van de laatste haren ontdaan. Daarna gaan de huiden in de gewenste kleurbaden. Daarna hangen ze te drogen en worden dan verwerkt voor tassen, jassen, riemen en wat al niet meer. Het stinkt hier als bunzing en de bezoekers krijgen een takje mint om onder de neus te houden tegen de stank. Dat levert natuurlijk een mooie foto op. Alles samenvattend, een fantastische dag in een markante Stad. Fés is de naam.

foto: de baden waar het leer wordt schoongemaakt en gekleurd

Foto: Muntblaadjes voor de neus tegen de stank vd Leerlooierij

foto boven: Fés , de Median met meer dan 9000 straatjes

Foto: de reisgroep van Kras

De groep

Net als in IJsland weer een leuke groep van allerlei pluimage. Van Enschede, Oldenzaal, Sevenum, Zutphen, Venlo, Lelystad, Heiloo, Egmond aan de Hoef, Groningen, Barneveld, Druten en Antwerpen. Van ex-dealer tot administratief medewerker, Van medisch analist tot inkoper, van mondhygiëniste tot Interim manager, vaan kinderdagverblijf tot techneut, van melkveehouder tot leerkracht van moeilijk opvoedbare kinderen. Eigenlijk zijn allen met koppels behalve Bas en ik. Hier verder geen last van gehad gedurende de week. Wel twee verdwijningen meegemaakt. De bus was vertrokken en Wim was er niet meer, die zat nog in Rabat. Dit kunststukje herhaalde hij nog een keer op het vliegveld in Casablanca bij de terugreis. Ook Bas was op een gegeven moment foetsie in Marrakesh na het paleisbezoek, in de middag keerde hij gelukkig heelhuids terug in de groep.

foto: Markt (Souk) in Fés, klant bij Groenteman

Beni Mellal

Fés ligt aan de voet van het Rifgebergte in het binnenland in het Noorden. De volgende dag verlaten we het Rifgebergte en vertrekken naar het Atlasgebergte met als bestemming Beni Mellal, een tussenstop met hotel richting Marrakech. Een schitterende route door het langs cederbomen en olijfbomen versierde route in een woeste kale natuur. Ook hier geeft de strakke blauwe lucht de natuur weer de juiste contouren. De lunch is onderweg bij twee Berbervrouwen vlakbij het stuwmeer van Ait Oum Bekth.

Foto: Berberrestaurant bij stuwmeer

Foto: Tahinlunch wordt geserveerd in Berberrestaurant

Heerlijk gegeten maar voor sommige reisgenoten blijkt de Berbermassage de wagenziekte te bewerkstellingen. Dus voor in de bus gaat zitten met blik op de weg is het medicijn met een primatourpilletje toe. Een lange rit vandaag van 370 km. Overigens een prachtig hotel met zwembad, een bad waar niet in gezwommen mocht worden tijdens ons verblijf.

Foto: Emmy vd Pol

Marrakech

Om half negen de volgende dag  vertrekken wij voor een rit vanuit Beni Mellal via de weg van veel kashba’s door het Atlasgebergte naar Marrakech. Beni Mellal ligt aan de voet van de atlasgebergte en ligt op een laagvlakte waar sprake is van veel irrigatie. We zijn in het gebied van Azilal Aforar. Een vruchtbaar land wat even doet terugdenken aan de verkaveling in Nederland.

Foto: Laagvlakte bij Beni Mellal, vruchtbaar door irrigatie

We gaan met de bus omhoog de Atlas in en maken een stop om deze vruchtbare laagvlakte nog even te bekijken  Dan op weg naar de grootste waterval van Marokko in Ait Taguella. Een schitterende waterval die de watervallen in IJsland even doet vergeten. Eerst van bovenaf bekeken en dan 621 treden op een goed aangelegde trappestraat naar beneden om dit natuurgeweld van beneden te bekijken. Tsja en dat moet je ook weer die 621 treden omhoog! Vervolgens daar de lunch gedaan met wederom een heerlijke Marokkaanse tahin maaltijd met een prachtig uitzicht. .

Foto: Waterval in Atlasgebergte

foto: Tahinlunch bij Waterval

Vervolgens richting Marrakech. Wederom een hotel met zwembad waar we 2 nachten gaan verblijven. Dat ik ooit sinds Loret de Mar in 1977 weer in een paardenkoetsjes richting het centrum van Marrakech zou belanden heb ik niet van te voren kunnen bevroeden. De groepsdwang heeft mij wellicht een zetje gegeven. Maar goed we zijn in de avond aangeland om het Magische marktplein van Marrakech. Een mooie bijzondere sfeer met schapenkoppen als decor voor het diner.

Foto: Schapenkoppen op marktplein in Marrakech

De volgende dag in de vroege ochtend de tuinen van Marjorelle bezocht, een soort Keukenhof voor cactussen in de binnenstad. Mooie tuin maar in een kwartiertje ben je er wel klaar mee. Na een uur op weg naar de Joodse wijk van Marrakech waar het paleis van de koning ligt. Dit is het enig paleis wat we van binnen bekijken. In één woord prachtig. Het Bahia paleis met ook hier weer prachtig gedecoreerde kamers voor de koning zijn 4 vrouwen en 24 concubines. En in het midden altijd een Riad ( middentuin). Vervolgens een koffie op een hoog terras. Vervolgens naar het Mausoleum van Marrakech met Saidische graven in de oude stad. Erg fraai maar wie daar precies liggen ben ik weer even kwijt en is ook niet zo relevant. Ik breek daar zowat mijn nek omdat ik een trede over het hoofd zie, dat heb je ervan als je kippig bent met bril op. De Koutoubla moskee met de hoogste minaret van Marrakech is steeds meer dominant in het straatbeeld, met zonstand geeft dat soms erg mooie plaatjes.  Als laatste een soort kruidendokter. We krijgen een geweldig enthousiaste presentatie van de “kruidendokter“. Hij heeft allemaal kruiden voor diverse kwaaltjes en hij beloofd dat het allemaal helpt. Snap niet dat de Nederlandse gezondheid organisaties hier niets mee doen. Denk dat minstens 90% van de ziekenhuizen en klinieken in Nederland kunnen sluiten. Ook huisartsen en medisch specialisten zijn dan overbodig. Jaja, ik koop iets tegen neusverkoudheid maar de verkoudheid wordt alleen maar erger.

Foto: de tuinen van Marjorelle

Slangenbezweerder op het Martktplein van Marrakech

 

De middag is vrij en ik besluit alleen op stap te gaan. Ik neem een shuttle naar de binnenstad vanaf het hotel. Word ik bij het treinstation afgezet, kilometers van de mooie binnenstad. Ik dus op weg. Buiten de groep ben je een stuk kwetsbaarder. Ik word tot twee keer toe, dat bleek achteraf, de verkeerde kant op gewezen. Uiteindelijk neem ik een stadsbus voor 4 dirham naar de binnenstad. Vervolgens de overdekte markt (Souk) van Marrakech bezocht. Ook een mooie Souk maar die van Fés is mooier. Het plein is dan weer typisch Marrakech met slangenbezweerders, bandjes, straatartiesten, eettentjes en overige markt. Het is hier elke dag Koningsdag. In de Ramadan tot 3 uur in de nacht, normaal tot 24.00 uur open.

Foto: Specerijen op de markt bij Marrakech

Foto: Straatmuzikant

In de avond nogmaals met de groep het plein van Marrakech bezocht. Daarna een diner met muziek en buikdanseressen. Net als de koetsjes moet ik hier even doorheen. Ik ben snip verkouden en het gaat een beetje langs mij heen. Gelukkig wel een biertje erbij hier want alcohol is alleen te verkrijgen in de hotels en de restaurants voor toeristen.

Marokko

 foto: Moskee in Marrakech 

Een beeld wat niet naar voren komt in dit reisverslag is dat ik Marokko een heel verrassend land vind. Even los van de toeristenatrracties zijn de steden zoals Casablanca, Rabat, Marrakech en Fés moderne steden. Er zijn geen sloppenwijken. En het stadsleven doet heel Europees aan. Ik denk dat in sommige delen van Amsterdam Nieuw West er meer Marokkanen in tradionele kleding lopen dan in delen van Casablanca. De vergelijking doemt bij mij op van Hollanders die in Canada bij elkaar klitten en vasthouden aan oude waarden en normen. Een land met meer dan 30 miljoen inwoners, 11 keer zo groot als Nederland en met een enorme economische ontwikkeling en mooie ambities en mogelijkheden op het gebied van toerisme en grondstoffen. De huidige koning is faciliterend, misschien wel een mooi voorbeeld van dienend leiderschap als ik Abdoel, onze gids moet geloven. Marokko is een aanrader. Ik ben ook benieuwd naar het zuidelijke deel van dit land met oa de Sahara. Voor deze albino is dat een brug te ver. Veel plezier en moois als je gaat!

Edward NeeringFoto boven: We wederom couscous tussen de middag

 

 

 


IJsland in 8 dagen. #Reisverslag

ijs-3-schotsen-2016Foto boven: IJsschotsen 2016 breken af van grootste IJslandse Gletsjer, zie verder deze blog voor meer foto’s van dit fenomeen.

imageFoto: Vlag IJsland in al zijn oneindigheid

Donderdag

Lekker een weekje alleen op vakantie naar IJsland, heerlijk. Daarnaast mijn opdracht als interim manager bij de Omgevingsdienst in Zaandam succesvol afgerond en per 12 september 2016 een nieuwe opdracht als interim mananger voor de boeg. Kortom niets aan mijn hoofd zowel prive als qua werk. Helemaal leeg.

We ontmoeten elkaar op Schiphol voor de avondvlucht naar IJsland. Schiphol begrijpt haar klanten, bij veel gates zijn laptopdesks met stopcontacten. Geen batterijproblemen dus!  We vertrekken met een uur vertraging rond 23.30 en komen rond 00.30 aan op de luchthaven van Keflavik, aangezien het op IJsland twee uur vroeger is; we krijgen er m.a.w. twee uur vakantie bij! Die we overigens aan het einde van de vakantie weer gaan teruggeven aan vadertje Tijd. .Onderweg zien we opeens ook het noorderlicht, wat te zien is in de vorm van grijswitte bewegende ‘gordijnen’. Bij mij komt de gedachte op “is dit nu alles met het Noorderlicht?, verder op  deze trip worden we nogmaals in kleur op dit prachtige fenomeen getrakteerd.  Rond 02.00 uur arriveren we in het centrum van Reykjavik in Hotel Storm voor een korte nachtrust.

ijs-geld-2016

Foto: IJslandse kronen: 1000 kronen is 8 euro

Vrijdag

image

Foto: de plaats waar Gorbatsjov en Reagan een eind maakten aan de koude oorlog eind jaren tachtig. 200 mtr van Hotel Storm

Om 9.30 vertrekken we na een prima ontbijt en maken kennis met onze chauffeur, Johann. Hij blijkt een prima chauffeur te zijn (IJslandse wegen vragen voortdurend concentratie!) en uiterst schoon op de bus. Mooi voorbeeld wat bevlogenheid met werknemers kan doen. Zelden gezien dat een chauffeur zijn bus schoon maakt voor zijn baas als het reisgezelschap iets bezoekt. We verlaten de stad en stijgen al gauw naar de hoogvlakte Hellisheidi, die bestaat uit gestold lava. We passeren een geothermische centrale, waar wolken witte stoom naar de hemel oprijzen. Hier wordt heet water uit de bodem gehaald en naar Reykjavik getransporteerd in bovengrondse pijpen: ons douchewater van vanmorgen!

imagefoto: de hoogvlakte Hellisheidi “gestold lava”

Het is een grillig en desolaat landschap, en wordt ook wel Kristnitökuhraun (Christenlava) genoemd, vanwege het feit dat de vulkaanuitbarsting die voor dit landschap heeft gezorgd rond dezelfde tijd plaatsvond als de tijd van het aannemen in IJsland van de nieuwe religie: het christendom (in het jaar 1000).

Vervolgens rijden we verder over de ringweg en komen bij onze eerste waterval Urriđafoss (foss=waterval), eerder een stroomversnelling dan een waterval, maar aardig om als waterval mee te beginnen. Het is de opmaat voor een reeks steeds fraaier wordende reeks van watervallen. Daarna is er in de plaats Hvolsvöllur tijd voor koffie, we zijn tenslotte Nederlanders.


image

Foto: Seljalandsfoss

Dan de volgende waterval: de Seljalandsfoss, met de bijzonderheid dat je er achterlangs kunt lopen via een nogal modderig paadje. Je ziet dan dus een watergordijn voor je. Enkelen doen dit ook en houden het niet helemaal droog.

Inmiddels rijden we langs de beruchte vulkaan Eyjafjallajoküll, die in 2010 na een uitbarsting zoveel aswolken teweeg bracht dat in West Europa het luchtverkeer wekenlang ontregeld is geweest. De vulkaan is zelf niet te zien aangezien deze met sneeuw bedekt is, zoals veel IJslandse vulkanen.

ijs2-eyjafjallajokull-aswolken

foto: Eyjafjallajoküll in 2010, deze aswolken legden voor twee weken het vliegverkeer in Europa plat.

We zien hier een film met opnamen uit de tijd van de uitbarsting, verbonden met het lot van een IJslandse familie die vlakbij een boerderij heeft.

En dit alles in het licht van de dreigende uitbarsting van de Hekla en de Katla. In september 2016 is het niet meer de vraag of ze gaan uitbarsten maar wanneer ze gaan uitbarsten. Samengevat we zitten vandaag midden in de gevarenzone.

ijs-kathedraal-basaltwand-2016

foto: strand bij Dyrholey

We lunchen in Skogar, een openlucht c.q. transportmuseum. Daarna gaan we naar de waterval Skogafoss. Een steil pad brengt je naar boven waar het verval begint en vanwaar we een weids uitzicht hebben, over het binnenland en over de zee. Voor deze week zonder sportschool/hardlopen een mooie workout met “een stairway to heaven”.

Ons volgende doel is Dyrholey, met een prachtig strand en grillig gevormde rotsen. We hopen op papegaaienduikers, maar helaas, ze zijn reeds vertrokken. Papegaaienduikers nestelen hier en als de jongen zijn uitgevlogen gaan ze tot de volgende lente naar zee. Ze leven, eten en slapen op zee en kunnen zelfs zout water drinken.

image


Er zijn fraaie uitzichten en imposante rotsformaties die uit zee oprijzen. In de verte zien we het ‘trollenschip’ (rotsen die inderdaad op een schip lijken, dat volgens een legende door trollen aan land werd getrokken, maar het opkomende daglicht heeft alles versteend). We rijden een klein stukje verder en gaan naar Reynis, aan de andere kant van het zwarte strand, met prachtige veelkantige basaltzuilen. We maken hier een wandelingetje over het strand.

ijs-kathedraal-afstand-2016

We vervolgen onze weg en rijden opnieuw een lavaveld in, dat voor een groot deel met bruingekleurde mossen is bedekt. We rijden aan het eind van de dag nog even via een onverharde hobbelweg naar de mooie kloof Fjađrárgljúfur, waar we ook nog een wandelingetje maken. Tenslotte bereiken we ons hotel in Kirkjubæjarklaustur (d.i. kerk-boerderij-klooster), kortweg Klausturs genoemd.

Zaterdag

image

foto: kloof Fjađrárgljúfur,

We vertrekken om 9.00 en rijden als eerste naar een waterval, bij een camping gelegen. Dan lopen we een weiland in en bekijken een geologisch fenomeen dat Kirkjugolf (=kerkvloer) heet. Het zijn veelal zeskantige basaltzuilen waarvan wij alleen het bovenste gedeelte zien, de rest zit onder de grond. De naam kerkvloer is inderdaad goed gekozen.


imagefoto: Kirkjugolf (=kerkvloer)

We vervolgen onze weg en rijden de Skeidararsandur in (sandur=spoelzandvlaktes), een oneindige vlakte van spoelzand ontstaan na een enorme twee wekende durende vulkaanuitbarsting van een onder de gletsjer liggende vulkaan. Door de kracht van de explosie werd een deel van de gletsjer opgetild (een z.g. jökullhlaup), in stukken gebroken, en spoelde samen met rotsen, stenen, gruis en smeltwater naar beneden, alles op zijn weg vernielend. We pauzeren even bij de restanten van de brug die er eens was.

ijs-edward-heel-gletsjer-2016

Foto: Uitzicht op één van de 40 Gletsjertongen, gletsjer Skaftafelljökull.

Dan komen we in het Nationale Park Skaftafell. Na de koffie maken we met een aantal een ruim twee uur durende wandeling (met prachtig weer!) omhoog en staan dan boven te genieten van het uitzicht op de gletsjer Skaftafelljökull, een tong van de grote Vatnajökull, uitmondend in een gletsjermeer. We lopen dan over een hoogvlakten naar de Svartifoss, die zich tussen basaltzuilen naar beneden stort, en gaan daarna weer naar beneden; in totaal ruim 7 kilometer gelopen.

We nemen ook nog een kijkje bij een andere gletsjertong, de Svinafelljökull. Men kan deze gletsjertongen ook bewandelen olv een gids. Twee Duitsers hebben dat ooit alleen gedaan, zijn hier verdwenen en nooit meer teruggevonden. Een gedenksteen herinnert aan dit feit.

ijs-ijsschots-streep-2016

ijs-schemer-ijschotsen-strand-2016

ijs-vulkaanlandschap-ijs-2016

ijs-3-schotsen-2016

foto’s boven: hoogtepunt Jökullsarlon.

Dan volgt weer een hoogtepunt: Jökullsarlon. Het is een gletsjermeer, ontstaan door de zich terugtrekkende gletsjer, waarin enorme brokken blauwachtig gletsjerijs drijven in allerlei vormen.

imageWe maken op het meer een fotogenieke tocht met een amfibievoertuig. Delen van films als Tombraider, Batman begins en Die another day zijn hier opgenomen. Sommigen lopen ook nog even naar het strand, waar ook ijs ligt en zeehonden worden gezien. Tenslotte komen we aan in onze volgende bestemming, het plaatsje Höfn. Bijzonder is dat we hier maar liefst vier gletsjertongen van de Vatnajökull zien, die in zee afkalven; Een aantal van ons zien ’s avonds ook weer het noorderlicht maar nu in kleur (zie foto hieronder) .

ijs-noorderlicht-2016Foto: Noorderlicht bij Höfn

Zondag

ijs-gletsertongen-kopie

Foto: Uitzicht uit het hotel in Höfn, Goed kijken en je ziet 3 Gletsjertongen. Een mooi uitzicht tijdens het ontbijt van deze veelbelovende zondag.

We vertrekken weer om 9.00 en rijden als eerste naar de haven van Höfn, waar een zeemans- monument is. We stoppen onderweg even om een paar mooie IJslandse paarden te fotograferen. We rijden dan naar de pashoogte Almannaskard, waar we een weids uitzicht hebben.

We vervolgen onze weg langs de zuidkust. De weg stijgt af en toe en op het hoogste punt maken we een fotostop, hoewel het weer niet al te best is. Links van de weg zien we opeens een rode auto in een meer geparkeerd. Waarschijnlijk als gevolg van een stuurfout. De bestuurster zit in een deken gehuld achter het stuur en de aanwezige politie wacht op een takelwagen.

We bereiken het plaatsje Djupivogur. We drinken hier koffie in het oudste (roodgekleurde) huis van dit plaatsje. We bezoeken ook de ‘stenentuin’ van een verzamelaar/liefhebber die ons hier enthousiast over vertelt. Na de lunch rijden we eerst naar een project van de IJslandse kunstenaar Sigurdur Gudmundsson: 34 eieren van vogels die hier veel voorkomen. Ze zijn gelijk in grootte, behalve het ei van de Roodkeelduiker, dé vogel van Djupivogur; deze is veel groter.ijs-stenen-gekleurd-2016

foto: Stenentuin

Dan door naar Breidalsvik, een klein plaatsje aan de zuidkust, voor een toilet/bierstop. We zien een rendier en rijden verder het binnenland in. Op een paar boerderijen na is het goeddeels onbewoond. We rijden door een tunnel en komen aan in Egilsstadir bij Hotel Herad Icelandair, een mooi hotel waar we genieten van een prima diner.

imagefoto: Rendieren in het wild

Maandag

We vertrekken om 8.00 en passeren de rivier Langafljöt, waar al eeuwenlang een bijzonder slangachtig dier in zou huizen (zie Youtube onder Egilstadir lake monster). Gisteren regen en vandaag klaart het weer mooi op. ijs-vulkaanlandschap-met-tractor-2016

We verlaten de ringweg en gaan over een onverharde weg stijgend door een totaal verlaten deel van IJsland en maken een paar fotostops. Voor de koffie komen we aan in Möthrudalur. Het is eigenlijk een boerderij, maar een leuke plek om koffie te drinken. Een brutale geit stoort zich aan niks en niemand, en ook zijn hier twee kleine tamme vosjes. We zien de markante tafelberg Herdubreid, door IJslanders gekozen als zijnde de mooiste berg van het land.

ijs-tafelberg-2016foto: tafelberg Herdubreid,

ijs-vulkaanlandschap-binnenland-2016Foto: Fantastisch Vulkaanlandschap

Dan rijden we naar de volgende waterval Dettifoss, 100 meter breed en de krachtigste waterval van Europa, met grauw gekleurd water vanwege alle gruis en grind dat het meevoert.

ijs-waterval-regenboog-2016foto: waterval Dettifoss (grootste en krachtigste van Europa)ijs-2-edward-regenboog

Een beetje verlaat gaan we naar het vulkanisch zeer actieve gebied van Myvatn. Als eerste zien we Hverir. De aardkorst is hier relatief dun, en we zien kokende bubbelende modderpoelen, het ruikt naar zwavel, het borrelt, sist en boert. Het wordt hier ook wel het ‘aarsgat’ van IJsland genoemd. We noemen dit fumarolen en solfataren, openingen in de aardkorst waaruit hete gassen ontsnappen. De zwavelafzettinge

ijs-zwavel-vulkaan-2016foto: het vulkanisch zeer actieve gebied van Myvatn

Na de lunch bij een zwembad a la Blue Lagoon rijden we naar de Viti krater, een kratermeer met turquoise water, maar er komt, als we een stuk de kraterrand zijn opgelopen, ook water van boven. Ook hier is weer een futuristisch ogende geothermische centrale, zeker in dit landschap.

imagefoto: kratermeer in de mond van een vulkaan (let op de regenboog)

Onze volgende stop is Grottjaga, een fissuur in de aarde waaronder heet water stroomt dat we met enig bukken bereiken.ijs-scheur-lopie

foto: de aardplaten schuiven doorgaans overelkaar heen dan heb je een aardbeving. Hier in Ijsland scheurt de aarde, de aardplaten gaan uit elkaar. Zie de scheur op de foto. Op onderstaande foto zie je de aardplaatlijnen. door Ijsland loopt die van Europa en Noord Amerika.

ijs2-aardplaten

Een Fransman zwemt er zelfs in het ondergrondse meer. Dimmiborgur (=duistere burchten), gestolde lavaformaties in een nu opgedroogd meer, is onze laatste stop. We wandelen hier ongeveer een uur en in de vormen van de lavaformaties kan je van alles zien, en de naam is inderdaad goed gekozen. Dan rijden we langs het meer naar Hotel Gigur (=krater), met een restaurant dat uitzicht biedt op het meer, en met een paar pseudokraters vlakbij het hotel.

ijs-vulaanlandschap-mooie-wolken-2016

Dinsdag

ijs-husnavik

Husnavik: Vissersplaats waar de walvisexcursies vandaan gaan.

Om 8.30 vertrekken we en gaan naar het plaatsje Husavik. Om 10.00 vertrekken we vanuit de haven met een mooie houten boot de oceaan op om walvissen te zoeken. Het waait stevig en de boot gaat flink op en neer. Enkelen worden zeeziek! Onze Twee bultruggen laten zich zien maar worden helaas niet door iedereen ‘gespot’. We krijgen op de terugweg nog chocolademelk en lokale kaneelkoekjes. Opmerkelijk was de zeewaardigheid van de jonge dames die de bediening op het schip regelden. Terwijl iedereen zich stevig vasthield aan het schip wat flink tekeer ging. Kotsend stonden er een aantal op de achterkant van het schip de vissen voer te geven. Onze reisleider werd bij aanvang van de zeetrip aangesproken door de dames: Als hij zich onwel zou voelen of hij dan naar de achterkant van het schip wilde gaan. Stoer zei hij verwonderd en verbolgen “Are you talking to me?” (een air van “ik vaar al jaren op dit schip en ben nog nooit ziek geweest mevrouwtje”) …..10 minuten later stond ook hij bij de zeezieken achter op het dek de dolfijnen hun toetje te geven. Het kan verkeren.

ijs-walvisvaart-edward-2016foto: Voordat de heftige tocht over zee op zoek naar Walvissen begon

We verblijven nog even in het leuke plaatsje Husavik en rijden naar de volgende waterval Godafoss (=godenwaterval; Thorgeir de Wetspreker besloot op het AllÞing dat IJsland tot het christendom zou over gaan en heeft symbolisch beelden van de oude Noordse goden in deze waterval geworpen). Weer een mooie waterval! We wandelen langs de rivier terug naar de bus. Vervolgens rijden we langs de Eyjafjordur (=eilandfjord) naar de tweede plaats van IJsland, Akureyri, en verblijven in Hotel Nordurland. Het diner is vanavond naar eigen inzicht te gebruiken.

  1. imagefoto: Vis als IJslands diner

Woensdag

We vertrekken om 9.00 en rijden door het Skagafjordur gebied. Hier zien we veel IJslandse paarden, een oud en uniek ras, het enige paardenras dat op IJsland voorkomt. Trektochten per paard, springwedstrijden, dressuur, IJslanders zijn er gek op. Dit paard heeft ook de eigenschap dat het naast de gebruikelijke drie gangen (stap, draf en galop) er nog twee beheerst, t.w. de telgang en de tölt. Bij de telgang worden linker voor- en achterbeen tegelijkertijd naar voren gezet, dan de rechter, enz. Bij de tölt in volle vaart is er minstens een been aan de grond. Er is dan m.a.w. geen zweefmoment wat voor de bereider aangenaam is.

ijs-vulkaanlandschap-binnenland-2016foto: Vulkaanlandschap

We bezoeken het openluchtmuseum Glaumbær, een oude boerderij zoals er vroeger zoveel waren. Veel verschillende kamers met verschillende functies zijn tegen elkaar aangebouwd, en er is maar één hoofdingang, dit alles om de warmte zo veel mogelijk binnen te houden. Ook het gras op de daken heeft een isolerende functie.

image

Na de koffie in het leuke theehuis rijden we verder op zoek naar een waterval die Johann voor ons in petto heeft. Ter plaatse heet het Kolugljüfur, maar dat is de kloof, de waterval zelf heeft geen naam, dus noemen wij deze de Johann foss.

ijs-johanfoss

Foto: de enige echte Johann foss

We komen aan in Stadarskali voor de lunch. We gaan dan naar een z.g. hotspot, de Deildartungahver. Gloeiend heet water komt hier uit de grond. Kassen maken er gebruik van en produceren komkommers en tomaten. Pijpen leiden dit water ook naar Borgarnes voor de warmwatervoorziening.

image

We gaan naar Reykholt, waar ooit Snorri Sturluson zijn boerderij had. Hij was een geleerde die veel IJslandse saga’s heeft opgeschreven en zelf waarschijnlijk schrijver is van de Egill Saga. In de saga’s wordt in feite de vroege geschiedenis van IJsland beschreven en voor de huidige IJslanders is dit een gewijde plek. We zien een beeld van deze Snorri, en ook zijn ‘hottub’, eigenlijk de eerste van het land. Elk IJslands zwembad heeft een of meerdere hottubs in dezelfde vorm als deze.

Dan volgen twee watervallen die vlak bij elkaar liggen, de Hraunfossar (=lavawatervallen, meervoud!) en de Barnafoss (=kinderwaterval).

image

foto: de Hraunfossar (=lavawatervallen, meervoud!)

De eerste wordt zo genoemd omdat het water van ver weg door een loze ruimte tussen twee lavalagen stroomt, en dan aangekomen bij de kloof naar beneden valt in talloze watervalletjes. De Barnafoss kende ooit een natuurlijk gevormde brug waar twee kinderen vanaf zijn gevallen en nooit meer terug gevonden. De wanhopige vader (of moeder) heeft die brug met eigen handen vernield opdat dit niet nog eens zou kunnen gebeuren. Op de terugweg maken we nog een stop waar we IJslandse paarden van dichtbij zien en rijden dan naar ons hotel in Borgarnes.

Donderdag

Vandaag doen we de ‘Golden Circle’ van IJsland t.w. Þingvellir, Gullfoss en Geysir. We rijden langs de Hvalsfjordur, plaats waar de Amerikanen in WO II hun basis hadden en waar nu walvissen (dwergvinvissen) aan land worden gebracht voor consumptie. Twijfelachtig.

imagefoto: Althing (de ruimte waar de IJslandse democratie eerst plaatsvond)

We rijden via een onderzeese tunnel verder en komen aan in Þingvellir. We bevinden ons hier op een breukvlak in de aarde, want hier komen de Noord-Amerikaanse en Europese aardschollen bij elkaar. De (divergerende) schollen drijven langzaam uit elkaar, IJsland wordt m.a.w. groter, en breuken zijn op veel plekken te zien. We lopen er zelfs over een, de z.g. Allmannagjá (=allemannenkloof), die leidt naar de Lögberg (=Wetsberg). De akoestiek is hier uitstekend en we ervaren dit ook omdat een operazangeres het nationale volkslied voor ons zingt. In de sagatijd hielden de IJslanders uit het hele land vanaf 930 hier hun jaarlijkse ongeveer twee weken durende vergadering, het z.g. AllÞing. Er werden politieke zaken besproken en besluiten te genomen, vetes beslecht (of nieuwe ontstonden), huwelijks verbonden aangegaan, misdadigers vogelvrij verklaard, zaken gedaan, nieuwe wetten gemaakt en nog wel meer. Ook werd er natuurlijk gefeest. IJsland stelt dat hier de oudste democratie ter wereld is geboren, en enig recht van spreken hebben ze wel, alhoewel alleen de bevoorrechte klassen een stem in het kapittel hadden.

ijs-bel-geiser-2016foto: De bel van een Geyser

Foto: bel geyser, een moment van een halve seconde en daarna spuit de Geyser

Helaas begint het te regenen. We komen aan in Geysir. De gelijknamige geiser werkt niet meer maar er is wel een andere, t.w. Strokkur (=boterton). Om de 5 á 6 minuten verschijnt in het klotsende water een blauwe bel en direct daarna spuit het water een tiental meters de lucht in. Spectaculair! Dan gaan we door naar Gullfoss, ook weer een prachtige waterval, in twee delen. Tenslotte bereiken we dan Reykjavik. We stoppen even bij het Solar schip, een kunstwerk bedoeld als ode aan de zon, en we bezoeken het moderne Harpa concertgebouw en congrescentrum. We rijden door naar de markante Hallgrimskerk, waar we afscheid nemen van Johann. Er is dan nog even vrije tijd om wat te winkelen in het centrum. We verblijven in Hotel Storm en gebruiken het diner in het tegenoverliggende Foss Hotel.

imageFoto: Kerk in Reykjavik en beeld ontdekker Ijsland

Tenslotte worden de chauffeur Johann en reisleider Paul in het zonnetje gezet met als afsluiting een enveloppe met inhoud. Paul ontkwam natuurlijk niet aan een verwijzing naar zijn manhaftig optreden op het walvisschip.

Vrijdag

De laatste dag. We rijden in een klein uurtje naar de Blue Lagoon; onderweg wint Edward de enige echte Krasquiz en als 1e prijs krijgt hij een blikje heerlijke IJslandse frisse lucht.

  1. imageFoto: 1e prijs grote Kras IjslandquizIn de Blue Lagoon gaan we lekker badderen. Vanuit de verte zien we al de witte rookpluimen van de Svartsengi geothermische centrale midden in het grillige zwarte lava landschap. Het turquoise gekleurde water steekt er fel tegen af. De Blue Lagoon (geen lagune!) is aangelegd in een lavaveld en het warme water is eigenlijk een bijproduct van de centrale, waar d.m.v. stoom elektriciteit wordt opgewekt. imagefoto: The Bue LagoonDe gecondenseerde stoom wordt vervolgens naar de Blue Lagoon geleid. Op de bodem ligt een soort witte modder met allerlei mineralen en blauwwieren, allemaal heel goed voor de huid. We hebben hier ruim de tijd. Dan naar de luchthaven. Het is er vrij chaotisch, maar uiteindelijk heeft iedereen een boardingcard, de bagage wordt afgegeven en op tijd vertrekken we voor de vlucht naar Amsterdam, waar we bij de bagageband afscheid van elkaar nemen.

Vrijdagavond keek in nog op mijn Iphone bij agenda en zag dat mijn nieuwe sercretaresse Mendy reeds een afspraak bij mijn nieuwe opdracht bij Stadsdeel Nieuw West om 7.45 uur had gemaakt! “Hoe haalt ze het in haar hoofd” dacht ik nog maar ik mag natuurlijk niet oordelen over iemand die ik zelf nog niet ken. Ik dus om 7.3o uur voor de deur op Plein 40-45 in Amsterdam voor de Tangermarkt. Wat bleek, afpraak was om 9.45 uur!!! De Iphone had het tijdverschil in de agenda niet laten zien!!!

Paul Ravensbergen (Hoofdtekst)

Edward Neering

ijs-groep-2016

foto: De groep van KRASreizen. Prettige groep met Neeltje (Gele jas in het midden) als maatje deze week. Bekendmaking klopgeest: Johan

Zie ook reisverslag Brenda: liveyourdreams.reislogger.nl

 

Nummer één Muziekmuseum: John Lennon – Working Class Hero

Het heeft even geduurd maar hier is ie dan, mijn nummer één uit mijn muziekmuseum waar voor ik door Gerard Bergkamp ben genomineerd. Het was even dubben, wikken en wegen maar ik heb uiteindelijk gekozen voor John Lennon met zijn prachtige “A working class hero”. Op de ochtend nadat hij was doodgeschoten hoorde ik dit geweldige en rake nummer na het nieuws van zeven uur op mijn wekkerradio aangekondigd door Felix Meurders op het toemalige Hilversum 3. Daarnaast is het nog steeds actueel‪#‎talentontwikkeling‬.

John Lennon – Working Class Hero

Artist : John Lennon
Title : Working Class Hero
—————–
As soon as you’re born they make you feel small
By giving you no time instead of it all
Till the pain is so big you feel nothing at all

A working class hero is something to be
A working class hero is something to be

They hurt you at home and they hit you at school
They hate you if you’re clever and they despise a fool
Till you’re so fucking crazy you can’t follow their rules

A working class hero is something to be
A working class hero is something to be

When they’ve tortured and scared you for twenty odd years
Then they expect you to pick a career
When you can’t really function you’re so full of fear

A working class hero is something to be
A working class hero is something to be

Keep you doped with religion and sex and TV
And you think you’re so clever and classless and free
But you’re still fucking peasants as far as I can see

A working class hero is something to be
A working class hero is something to be

There’s room at the top they are telling you still
But first you must learn how to smile as you kill
If you want to be like the folks on the hill

A working class hero is something to be
A working class hero is something to be

If you want to be a hero well just follow me
If you want to be a hero well just follow me

Geachte Burgemeester,

Gastblog

Ik hoorde laatst dat je begeleiding kunt aanvragen voor kinderen die op weg naar school langs een AZC moeten fietsen. Wat een goed idee! Graag zou ik van u willen weten of mijn kinderen hier ook voor in aanmerking komen.

Op weg naar school komen ze namelijk langs een Katholieke kerk en een stukje verderop is een bouwplaats waar afgetrainde wat oudere bouwvakkers jonge- en meestal minderjarige meisjes nafluiten. Intimiderend vind ik ook dat mijn kinderen door een volkswijk moeten fietsen waar het wemelt van de PVV stemmers! Vooral in de decembermaand vinden mijn kinderen dit bedreigend. Mijn oudste zoontje Pete voelt zich altijd erg door hun aangesproken.

Natuurlijk heb ik zelf ook gekeken naar de mogelijkheid om ze onder begeleiding naar school te brengen, maar ik heb een bakfiets. Voorheen vond ik dit reuze handig, want daar pasten niet alleen mijn eigen kinderen in maar ook het goed gevulde rugzakje van Thomas, onze buurjongen. Zijn rugtas zit zo vol met gedragsstoornissen dat zijn eigen broodtrommeltje er niet meer in past. Maar sinds het NCTV (Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid) mijn bakfiets tot potentieel IS-instrument heeft gebombardeerd, maak ik nu onderweg de gekste dingen mee. Een keer sprong er een BOA bovenop mijn kar omdat hij van een anonieme bron had gehoord dat ik een BOM-moeder zou zijn. U snapt, dat fietst wat aangeschoten. Maar goed het gaat dus over de veiligheid van mijn kinderen. Ik ben nog niet vergeten wat er onlangs gebeurde met kinderen in een crèche, een zwembad, op school en bij een hockeyclub. Ik heb het eens uitgeplozen maar op de route die mijn kinderen fietsen passeren ze het allemaal!! en dan heb ik het nog niet eens over de tussenliggende boerderijen. U weet wel, Marianne Vaatstra? Terwijl iedereen de vluchtelingen de schuld gaf, bleek een Hollandse boer haar te hebben vol gestampt met zijn zaad, waarna hij haar de strot af sneed.

Dus tja, al deze gevaren in acht nemend zou het fijn zijn wanneer mijn kinderen gebruik kunnen maken van uw regeling.

In afwachting van uw antwoord,
Verblijf ik met vriendelijke groet,
Een bezorgde moeder

Oh.. en ps: mijn kinderen hebben pigment in hun huid. De één wat meer dan de ander. Kunt u er voor zorgen dat ze niet door een PVV’er worden begeleid? Gewoon preventief en om te voorkomen dat ze anders tijdens schooltijd het land uit worden gefietst?

Oh..en liever ook geen BOA. Niet dat dit heus geen lieve en slimme mensen kunnen zijn, maar de kans is gewoon niet zo groot.

Oh..en liever eigenlijk ook geen autochtone man. Niet dat ik ze allemaal over één kam wil scheren, maar veel pedoseksuelen zijn autochtone mannen.

Misschien (als ik een voorstel mag doen) liefst door een vluchteling? Die moeten toch nog leren fietsen, hebben overdag niets te doen en dan kan hij s’avonds gelijk een hapje mee eten.

Ik hoor graag van u

Vriendelijke groet,
SylviaWitte

Tandembanen+: Sociaal, effectief en rechtvaardig!

Tandembanen plus

Essentie Tandembanplus: 62+ met groot arbeidsverleden verlaat vrijwillig de arbeidsmarkt met WW tot AOW/Pensioenleeftijd (krijgt dus langer WW)  maar doet daar 16/20 uur per week een maatschappelijke taak voor terug tot AOW/pensioen. Nieuw Sociaal Akkoord regelt nieuwe WW tot pensioen bij een tandemcontract. Instroom van langdurig werkzoekenden 50+, arbeidsgehandicapten en/of jongeren op de tandembanen. Iedere tandem wordt jaarlijks verantwoord voor en door accountant. … Echte banen door Herverdeling van Arbeid! Mobiliteit, echte reguliere banen,  leeftijdsbewust personeelsbeleid en een actieve bijdrage aan de participatiesamenleving. Een bijdrage aan het bestrijden van de huidige hoge werklooheid.

Door Edward Neering (Op Persoonlijke titel)

2 januari 2016.

De regering is op zoek naar een echte bijdrage voor de bestrijding van de werkloosheid tot aan de nieuwe verkiezingen in 2016/2017 en verder. De werkloosheid blijft voorlopig hangen rond de 600.000 neemt eerder toe dan af. De banenplannen van minister Asscher hebben tot dusver gefaald en daarmee is bijna 600 miljoen verdampt. De groei zal blijven hangen rond de 1% de komende jaren aldus de OESO. Volstrekt onvoldoende om de huidige omvang van de werkloosheid het hoofd te bieden. Aan herverdeling van arbeid is niet meer te ontkomen, hieronder een betoog voor tandembanenplus. 62+ maakt plaats voor 50+, arbeidsgehandicapten en jongeren en 62+ geeft maatschappelijke taakuren terug aan de participatiesamenleving. Dit kan mantelzorg, tradioneel vrijwilligerswerk, zijn maar ook inzet ondersteuning  bij opvang vluchtelingen op extra additionele handen in onderwijs, culturele sector enz. Deze herverdeling van arbeid kan prima parallel aan het proces van verhoging van de AOW-leeftijd naar 67 jaar. Maatwerk is het devies.

Er wordt momenteel ruim aandacht besteed aan de aanpak (of het ontbreken daarvan) van de (jeugd)werkloosheid, vooral de hardnekkige werkloosheid voor de 50plussers begint een groot maatschappelijk probleem te worden. Eigenlijk komt men niet verder dan de gebruikelijke maatregelen zoals “langer naar school”, stages, werkervaringsplaatsen, starterbeurzen. proefplaatsingen en loonkostensubsidies voor werkzoekenden. Tegelijkertijd vist men in dezelfde vijver, de vijver aan arrangementen blijft gelijk maar de doelgroepen breiden zich uit. (denk aan de grote inzet om arbeidsgehandicapten (WAJONG) aan de slag te helpen via de nieuwe Participatiewet die per 1-1-2015 van kracht is geworden). Denk ook aan het huidige volume vluchtelingen waarvan vroeg of laat  een groot aantal een verblijfstatus krijgt en zich zullen aandienen op de arbeidsmarkt. Veel trajecten gaan met behoud van uitkering wat maatschappelijk ook steeds meer onder vuur komt te liggen.

Tandembanen plus

Onderstaand arrangement van Tandembanen+ schept direct nieuwe reguliere banen waarop 50 plussers die langdurig werkloos, jongeren en arbeidsgehandicapten op in kunnen stromen. Oudere werknemers boven de 62 maken plaats voor hen maar doen wel wat terug voor de maatschappij/samenleving. Voor de 16/20 uur die zij verrichten voor hun omgeving krijgen zij vrijstelling van sollicitatieplicht en een verlengde WW tot aan hun AOW/Pensioen.

Tandembanen+

Dit voorstel creëert echte reguliere banen al dan niet in een domino van mobiliteit en biedt een oplossing voor werkgevers die vervroegd afscheid willen nemen van hun senioren, het bevordert de sociale cohesie tussen oud en jong of andere specifieke doelgroepen zoals bijvoorbeeld langdurig werklozen, het faciliteert werkgevers, geeft vertrouwen aan 62+ ‘ers die de arbeidsmarkt willen verlaten en ze geven middels additionele maatschappelijke taken 16 tot 20  uur per week terug aan de samenleving tot aan hun AOW/Pensioen,  dit op vrijwillige basis. Eenmaal deelnemer binnen het tandemcontract is de senior verplicht deze taken te verrichten.  Het drukt de kosten in de zorg, onderwijs, opvang voor vluchtelingen en culturele sector en geeft ruimte voor jobcoaching door ouderen aan jongeren (het gildeprincipe) en/of langdurig werklozen.

Het instrument kan uiteraard ook worden ingezet bij reorganisaties. Dit plan nu invoeren voor vier jaar met als start een pliot in de regio’s rond de grote steden of alleen bij de overheid zet dus zoden aan de dijk Het zal een behoorlijke boost geven aan het terugdringen van de langdurige (jeugd)werkloosheid en geeft senioren een springplank naar hun pensioen en geeft vertrouwen als het om hun bestedingen gaat. Ook de doelgroepen die aan het werk gaan gaan meer besteden, De samenleving krijgt er extra inzet op belangrijke taken voor terug. Doe het tijdelijk voor 4 tot 6 jaar want begin jaren twintig heb je je oudere werknemers weer keihard nodig.

Tandembanen plus

Tandembanen + : 62+ levert tegenprestatie en jong stroomt in op echte banen.

  • Er is nog steeds sprake van een veel te grote (langdurige) werkloosheid. werkloosheid voor    oud en jong .Dit brengt hoge maatschappelijke kosten met zich mee van maatschappelijke zorg, uitkeringen, re-integratie, overlast en criminaliteit;
  • We kunnen het ons niet veroorloven om een generatie op de arbeidsmarkt af te schrijven of   50+ langdurig werklozen geen perspectief meer te bieden. Adagium moet zijn “Niemand aan de kant! Iedereen doet mee! ”;
  • De tandembanen+ constructie levert echte banen, al dan niet in een domino, een oplossing werkzoekenden die kansloos zijn en bevordert mobiliteit in organisaties. Immers Medewerker A gaat weg op een specialistische functie, collega B volgt hem op, collega C volgt B op en op de vacature van collega C wordt werkzoekende D geplaatst, mobiliteit ten top;
  • Werkgevers/overheid hebben er een adequaat personeelsinstrument ihkv leeftijdsbewust personeelsbeleid bij  voor medewerkers met een groot arbeidsverleden met daarbij instroom of behoud van jongeren of arbeidsgehandicaptien (naar loonwaarde);
  • De verantwoording gaat per tandem: Dus mijnheer Janssen mag weg als werkzoekende Pieterse is aangenomen als jongere/langdurig werkloze/arbeidsgehandicapte  op zijn baan is gematchd. Dit wordt per werkgever inzichtelijk gemaakt, ook de mobilteitsdomino’s worden verantwoord/gemonitord om de mobiliteit in kaart te krijgen. De tandemarrangementen worden door een accountant getoetst middels een accountantsverklaring. Vakbonden hoeven niet te vrezen dat ze bedonderd worden, zoals in de jaren tachtig, dat werkgevers de regeling kunnen misbruiken voor ontslaggolven;
  • Door tandembanen+ kunnen jongeren binnen grote reorganisaties verbonden blijven aan grote werkgevers/overheden in plaats dat ze als eerste op basis van het aantal dienstjaren bij deze operaties er uit vliegen hetgeen verspilling van HRM kapitaal is;
  • Werknemers/ambtenaren die nu tussen de 60 en 65 met een fors arbeidsverleden zijn er met hun 62e uit kunnen). als je als 62 plusser van deze regeling gebruik wilt maken, ben je dus verplicht om 16/20 uur per week, zorg-, opvang-, onderwijs-, cultuur- en/of jobcoaching-taken (oudere op jongere/langdurig werkzoekende) te verrichten. De betreffende medewerker sluit hier een tandemcontract voor af, dit gaat geheel op vrijwillige basis. Eenmaal het tandemcontract gesloten dat is er de verplichting om de taken uit te voeren.  De taken kunnen binnen je familie zijn als mantelzorger, opvang bij bijvoorbeeld vluchtelingen, bij kwetsbare ouderen bij zorgorganisaties, onderwijs, culturele instellingen en andere maatschappelijke organisaties dan wel dat je jouw deskundigheid als coach overdraagt aan een jongeren/langdurig werklozen of inbrengt bij een vakopleiding en/of (gemeentelijk) re-integratiebedrijf als toegevoegd (additioneel/extra handen) docent of werkmeester. Hier tegenover staat een langere WW en vrijstelling sollicitatieplicht;
  • Kortom herverdeling van arbeid door het trekken van menselijke wissels al dan niet in een domino van mobiliteit;
  • Voor dit arrangement moet in een sociaal akkoord tijdelijk een bovenwettelijke WW komen voor 62 plussers ‘ers met een aantoonbaar arbeidsverleden van 30 jaar of meer tot aan hun pensioengerechtigde leeftijd. De WW in nu drie jaar en vanaf 1-1-2016  2 jaar (mogelijke weer gerepareerd voor 3 jaar in CAO) . Tijdens het tandemcontract van de 62+ is er geen sprake meer van sollicitatieplicht. Eventueel een suppletie inbouwen van bijvoorbeeld 5%.
  • Tevens moet de pensioenopbouw aanvaardbaar worden geregeld tijdens de WW periode;

De politiek blij, werkgevers blij, zorginstellingen blij, het COA blij, werkzoekenden blij, de vakbonden blij, de regering blij, de arbeidsmarkt blij, vluchtelingen blij,  senioren blij en onderwijsinstellingen bljj. Er is weer perspectief, goed werkgeverschap, een impuls aan nieuw bloed binnen (grote) werkgevers/overheden en een sociaal gezicht. Kijk, daar wil je als regering met vakbonden en werkgevers landelijk mee naar buiten treden op de drempel van weer nieuwe verkiezingen dan wel als grote gemeente of regio. Daarnaast geeft het vertrouwen voor senioren en werk voor jongeren hetgeen weer meer economische bestedingen met zich meebrengt. Samen werken aan een beter Nederland dat bijdraagt aan de beoogde participatiemaatschappij.

Een soortgelijk project heeft in Amsterdam al succesvol kleinschalig gedraaid in de periode 1997- 2001. Het heette toen Wisselwerk Amsterdam maar was meer uitgekleed. Als we het nu doen, doen we het goed en weer tijdelijk voor bijvoorbeeld vier tot zes jaar. Na deze periode moet het economisch herstel en de vergrijzing de hardnekkige werkloosheid hebben vlotgetrokken. Indien het laatste niet het geval is dan kan de tandemregeling alsnog structureel worden ingevoerd.

De financiering van dit plan moet in het sociaal akkoord geregeld worden dan wel vanuit lokale arbeidsvoorwaarden gelden aanvullend op de landelijke VNG CAO als het bijvoorbeeld om Amsterdam gaat. Immers het arrangement levert ook wat op in de vorm van te besparen uitkeringen, toename van bestedingen  en reductie van kosten in zorg,de culturele sector en het onderwijs. Een maatschappelijke Kosten/Batenanalyse na 2 jaar is gewenst. Tenslotte is het ook een bijdrage aan draagvlak voor de beoogde participatiemaatschappij. De regering laat zien dat met een creatieve oplossing nieuwe energie los komt. Dit alles nog los van moeilijk te berekenen maatschappelijke kosten die niet te hoeven worden gemaakt op het gebied van bijvoorbeeld hulpverlening en mogelijk zelfs criminaliteit.

Werkgevers en Werknemers, samen met de politiek, neem je verantwoordelijkheid en lanceer een masterplan Tandembanen plus. De geschiedenis zal er straks blij mee zijn!

Edward Neering op persoonlijke titel

06-518 770 1406-518 770 14

In de dagelijkse praktijk: Interim manager in dienst bij de gemeente Amsterdam (Bureau Interim en Advies, BIA). Zowel werkzaam in het fysieke domein als het sociale domein. Directeur/Manager geweest tot met 2008 van de publieke reintegratie binnen de gemeente Amsterdam Zijn wortels liggen in het domein van Werk en Inkomen. Vorige opdracht n 2014/2015: programmamanager Werk, stages en Participatie bij stadsdeel Zuidoost in Amsterdam. Momenteel werkzaam als interim manager bij de Omgevingsdienst Noordzeekanaalgebied te ZaandamTandembanen plus

De inflatie van de Top 2000 lijst!

John Lennon

Zuchtend en steunend neem ik even rust gedurende een 9 km duurloopje als voorbereiding op de kwart marathon van Egmond, dat klinkt beter dan de 10.5 km van Egmond 😉 . Hoe dan ook de Top 2000 dendert door mijn oortjes. Conclusie is wel dat dit jaar veel baggermuziek uit de jaren 2013, 2014 en 2015 de lijst halen ten koste van muziek uit de eighties en seventies, een slechte ontwikkeling en helpt de lijst aan ongewenste inflatie door verdringing van evergreens. Zondag 10 januari 2016 zal ik terugkeren in het domein van de recreatielopen met Bo Bogaard en Meindert Winkelman aan mijn zijde (Beter bekend als  mijn medemakers van de hitsingle 🙂  “Voor een Joet zit je Goed” ten behoeve van Artsen zonder Grenzen in januari 2014). Ik kan met een gerust hart zeggen dat ik “back on track” ben. Veel getraind de afgelopen weken en zelfs nu dagelijks met de vrije dagen rondom de feestdagen. John Lennon met ‘a working class hero” komt voorbij, ook toevallig want gisteren zijn we naar het Beatlemuseum in Alkmaar geweest en kwamen de foto tegen van Marijke Neering als kaasmeisje met John Lennon en Yoko Ono gelanceerd door het reisbureau Bergman waar zij destijds voor werkte. Marijke zou zo de Top 2000 a gogo in kunnen, zeker nu John Lennon met Imagine op nummer 1 staat van de populaire muzieklijst. Een goed idee voor volgend jaar! Ik zet het hardlopen voort en daar zijn de Temptations met “Papa was a rolling Stone”, een geweldig nummer, vervolgens weer wat house bagger en dan “Houten Hart” van de Poema’s, een prima tekst! Gebruik al weken alleen alcohol als er gelegenheden zijn (ben daar selectief in) , eet geen kaas meer en beweeg dus veel. De kilo’s vliegen er af! Begon op 94 half oktober en vanmorgen was ik naakt, na ochtendplas, 87,6 op de Blokkerweegschaal. Een lager gewicht helpt natuurlijk ook om beter te kunnen hardlopen en een algemeen beter gevoel. De top 2000 gaat verder door en komt met the Logical song van Supertramp, My way van Frank Sinatra! Mijn nummer één is natuurlijk “Slow Song” van Joe Jackson maar die staat er niet in!! Joe staat wel met vijf andere nummers in de lijst met “Is she really going out with him/ a cappella als hoogste notering ergens in de 500 reeks. Lekker vrij, geen gedoe, de lijst, veel trainen buiten en op de sportschool op weg naar een goddelijk lichaam en de Top 2000 als muzikaal behang. Het leven is verrukkelijk!

Edward Neering

John Lennon Marijke Brugman

Het kaasmeisje naast john Lennon is Marijke Neering/Brugman in 1969 in het Amsterdamse Hilton Hotel

Edward en Bo feestdagen 2015

Feestdagen 2015: Met Bo Bogaard trainen in de duinen bij Egmond Binnen.