Rond de Sloterbrug!

Gisteren werd in Café Kerkzicht in Oud Sloten het boek “Rond de Sloterbrug” gepresenteerd door de vier schrijvers ervan. Het is een drukte van jewelste in het café tegenover de St.Pancratiuskerk. Met veel enthousiasme lichten de scribenten een tipje van de sluier op over hoe het boek is opgebouwd en tot stand is gekomen. In feite verhalen geschreven door jongens die nog steeds jongens zijn met een katholieke achtergrond, ook al ogen ze nu als krasse knarren. Rond de Sloterbrug is vooral een verhalenboek over de jaren vijftig en zestig in Badhoevedorp/Sloten/Oud Osdorp. De verhalen gaan o.a. over de oude rivalenstrijd tussen de voetbalbuurverenigingen Pancratius en Lijnden, over de geschiedenis van de Walviskaken bij de Burgemeester Amersfoordtschool, over de bronzen plak van het Misdienaarselftal in 1966 van de HH Engelbewaarders parochie. (inclusief foto met André Neering en Frans Neering). Verhalen over het bezoek van Joop den Uyl aan de Osdorperweg, over de ronde van Badhoevedorp, over “de dorpsgek” Malle Hans, over het Akerbad (zwembad in Sloten net over de brug destijds) en over nog veel meer. Alle verhalen zijn gelardeerd met de herinneringen van de schrijvers of geïnterviewden. Ook gedichten ontbreken niet en zijn een welkome afwisseling.

Het boek is te verkrijgen bij boekhandel Jaspers aan de Sloterweg en bij Boekhandel Meck & Holt in Osdorp op Tussenmeer. Voor meer info of bestellingen kan je ook kijken op www.ronddesloterbrug.nl

Schrijvers: Paul Kroes, Jan Loogman, Kees Loogman en Kees Schelling

Edward Neering

Het Misdienaarselftal met André Neering (staand 5e vanaf links en Frans Neering als supporter, staand 3e van rechts)

Beter alternatief #pensioenakkoord

Vakbonden doof voor win/win/win


Bevries vooralsnog de pensioenleeftijd op 66 jaar gedurende 6 jaar. Dus iedereen die nu 60+ is mag eruit met 66 jaar. Een milder regime regelen voor ophoging AOW leeftijd vanaf 1 januari 2026.

Plus regeling via WW/UWV 70% uitkering met 10% loonsuppleitie= 80% en 100% doorbetaling pensioen. (WW met vrijstelling sollicitatieplicht) voor medewerkers met zwaardere beroepen en van medewerkers met een aantoonbaar 45 jaar werkverleden van 63,5 jaar en ouder. Als tegenprestatie doen deze 63,5 plussers hier 16 uur per week hier maatschappelijke taken voor terug in zorg/onderwijs/verenigingen. (vernieuwd generatiepact), Instroom van werkzoekenden met WW en Bijstand op de vacatures.

Medewerkers van 63,5 jaar   en ouder met groot arbeidsverleden in banen/sectoren verlaat vrijwillig de arbeidsmarkt )en ontvangt een verlengde WW tot AOW/Pensioenleeftijd + 10% opgeplust door werkgever/overheid= 80% laatstverdiende loon (werknemer kan geen aanspraak maken op transitievergoeding) , pensioenopbouw wordt 100% geregeld voor deze groep arbeidsmarktverlaters. Als tegenprestatie voor de WW + 10% suppletie en 100% pensioenopbouw  doen zij daar minimaal 16  uur aan vrijwilligerswerk (bv. welzijn/ zorg/onderwijs) voor terug tot aan AOW/pensioen leeftijd.

Werkzoekenden (focus op 50+, vluchtelingen en jongeren) met WW of bijstandsuitkering stromen in op deze achtergelaten banen en krijgen het gewone reguliere salaris. Werkzoekenden met een “vlekje” krijgen eerste een gesubsidieerde opstapbaan. Samen vormen zij een unieke wissel om de werkloosheid van bijvoorbeeld 50+,jongeren en vluchtelingen terug te dringen.

De 63 plussers leveren door het vrijwilligerswerk een bijdrage aan maatschappij en vallen niet in een gat na het stoppen met werken. Bovendien worden o.a. zorg, het verenigingsleven en onderwijs bediend.

Pensioenakkoord/Nieuw Sociaal akkoord of CAO regelt WW tot pensioen bij een wisselcontract. Wisselcontract kan pas worden afgesloten als er een werkzoekende  daadwerkelijk instroomt die een uitkering achterlaat (het moet wel betaalbaar blijven) De regeling kan ook in een domino van mobiliteit.

Mobiliteit, reguliere banen voor 50+, jongeren en vluchtelingen, leeftijdsbewust personeelsbeleid en een actieve bijdrage aan de participatiesamenleving door 63+. Zeker goed voor personeel in de  zwaardere beroepen. Een bijdrage aan het bestrijden van de te hoge werkloosheid onder 50 plussers en vluchtelingen. Daarnaast zijn de huidige generatiepachtregelingen afgesloten met vakbonden onvoldoende. Tenslotte is dit een uitstekend instrument als het straks economisch minder gaat/conjunctuur weer in crisisstand komt. Met verruiming van deze regeling kan te zijner tijd jongeren duurzaam behouden blijven voor de arbeidsmarkt.

Samenvattend een win/win/win aanpak. Het mes snijdt aan diverse kanten. Voorts kunnen de pensioenen weer meebewegen want met nieuw akkoord zijn de huidige buffereisen van tafel. Ik zeg doen!

Edward Neering / Op persoonlijke titel

06-518 770 14

update 4 juni 2019

NB: Edward Neering is interim manager in dienst van de gemeente Amsterdam bij Bureau Interim & Advies.  Opgegroeid in het domein van Werk en Inkomen. Momenteel interim manager bij de directie Ruimte & Duurzaamheid/Gemeente Amsterdam met focus op Amsterdam West.

VroegÂh was alles beter!

Edward Neering in zijn rol van interim manager bij gemeente Amsterdam.

Was vroeger alles beter? Zeker niet is dan al het antwoord van mijn kant. Ik werd voor de gemeente Amsterdam geïnterviewd over bijna 40 jaar bij de gemeente Amsterdam. Ooit begon ik ergens in 1980 via BBB uitzendbureau als dossierzoeker bij de vroegere gemeentelijke sociale dienst. Ik diende het zogenaamde belblok. Een klant belde waarom zijn uitkering niet was uitgekeerd/verkeerd was berekend en dan aan mij als uitzendkracht de taak om het dossier te zoeken opdat de medewerker aan het belblok de klant hopelijk het telefonische antwoord kon geven. Een hele klus als deze niet in de dossierkast stond maar ergens op een bureau lag bij één van de 60 medewerkers van de afdeling comptabiliteit aan de Amsterdamse Vlaardingenlaan. op 600 vierkante meter kantooroppervlakte was er één computer. Deze kon je alleen raadplegen. Er stond altijd een rij om een printje te maken als het computerscherm daar aanleiding toe gaf. 1/32 was de code dat de bijstandsuitkering was geblokkeerd omdat er geen werkbriefje was binnengekomen. Het werkbriefje was in het echt een ponskaart die ingevuld moest worden in de toemalige blauwe gemeentelijke girobus gepost moest worden.

Foto’s genomen op het Bos en Lommerplein in 2019

In 1982 startte ik als maatschappelijk werker bij dezelfde sociale dienst (Nu de dienst Werk, Paricipatie en inkomen) bij de afdeling Wet Werkloosheidsvoorziening. Na een korte inwerkperiode startte ik op de Herengracht in het centrum waar nu hotel Crown zit op de hoek Vijzelstraat/Herengracht, schuin tegenover De Bazel waar oa het Stadsarchief en Bureau Interim & Advies is gevestigd. Ik rookte als een ketter (meer dan een pakje per dag) en op de Herengracht waren er spreekkamers in oranje/bruin met een losse telefoon zonder computer oid. De asbak stond uitnodigend op het bureau. in de bedompte ruimte werd gewoon gerookt, vaak rookte je samen met de client, want zo werd de klant van toen genoemd.

Ook veel agressie. Diezelfde asbak dan wel telefoon heb ik naar mijn hoofd geslingerd gekregen als de client niet succesvol was om een voorschot te krijgen. Beveiliging was totaal niet aan de orde. Incidenteel kwam de politie langs. Geen agressietrainingen oid. Niet zeuren en gewoon weer doorgaan was het adagium.

Foto’s: Sanne Couprie in opdracht van gemeente Amsterdam


Doorbraak Pensioenakkoord

Bypass Pensioenakkoord

#wisselbanen

Bevries vooralsnog de pensioenleeftijd op 66 jaar en 3 maanden (huidige AOW instroom) gedurende 6 jaar. Dus iedereen die nu 60+ is mag eruit met 66 +3md. Een milder regime regelen voor ophoging AOW leeftijd vanaf 1 januari 2026.

Plus regeling via WW/UWV met 10% loonsuppleitie. 100% doorbetaling pensioen. (met vrijstelling sollicitatieplicht) voor medewerkers met zwaardere beroepen en van medewerkers met aantoonbaar 45 jaar werkverleden van 63,5 jaar en ouder. Deze 63,5 plussers doen 16 uur per week hier maatschappelijke taken voor terug in zorg/onderwijs/verenigingen. (vernieuwd generatiepact), Instroom van werkzoekenden met WW en Bijstand (50 plussers/vluchtelingen en jongeren) op de vacatures.

Tandembanen plus

Essentie Wisselbanen: 80% van laatstverdiende salaris, waarvan 70% WW. Arbeidsmarktverlater krijgt 100% doorbetaling pensioen. Wisselbaner gaat voor 16 uur vrijwilligerswerk doen (Focus op werk in de Zorg, Onderwijs en verenigingsleven). Op de vacature die wisselbaner achterlaat stroomt een werkzoekende met WW of Bijstand in.

Medewerkers van 63,5 jaar   en ouder met groot arbeidsverleden in banen/sectoren wverlaat vrijwillig de arbeidsmarkt (ook  zwaardere beroepen) en ontvangt een verlengde WW tot AOW/Pensioenleeftijd + 10% opgeplust door werkgever/overheid= 80% laatstverdiende loon (werknemer kan geen aanspraak maken op transitievergoeding) , pensioenopbouw wordt 100% geregeld voor deze groep arbeidsmarktverlaters. Als tegenprestatie voor de WW + 10% suppletie en 100% pensioenopbouw  doen zij daar minimaal 16  uur aan vrijwilligerswerk (bv. welzijn/ zorg/onderwijs) voor terug tot aan AOW/pensioen leeftijd.

Werkzoekenden (focus op 50+, vluchtelingen en jongeren) met WW of bijstandsuitkering stromen in op deze achtergelaten banen en krijgen het gewone regulier salaris. Werkzoekenden met een “vlekje” krijgen eerste een gesubsidieerde opstapbaan. Samen vormen zij een unieke wissel om de werkloosheid van bijvoorbeeld 50+,jongeren en vluchtelingen terug te dringen.

De 63 plussers leveren door het vrijwilligerswerk een bijdrage aan maatschappij en vallen niet in een gat na het stoppen met werken. Bovendien worden o.a. zorg, het verenigingsleven en onderwijs bediend.

Pensioenakkoord/Nieuw Sociaal akkoord of CAO regelt WW tot pensioen bij een wisselcontract. Wisselcontract kan pas worden afgesloten als er een werkzoekende  daadwerkelijk instroomt die een uitkering achterlaat (het moet wel betaalbaar blijven) De regeling kan ook in een domino van mobiliteit.

Mobiliteit, reguliere banen voor 50+, jongeren en vluchtelingen, leeftijdsbewust personeelsbeleid en een actieve bijdrage aan de participatiesamenleving door 63+. Zeker goed voor personeel in de  zwaardere beroepen. Een bijdrage aan het bestrijden van de te hoge werkloosheid onder 50 plussers en vluchtelingen. Daarnaast zijn de huidige generatiepachtregelingen afgesloten met vakbonden onvoldoende. Tenslotte is dit een uitstekend instrument als het straks economisch minder gaat/conjunctuur weer in crisisstand komt. Met verruiming van deze regeling kan te zijner tijd jongeren duurzaam behouden blijven voor de arbeidsmarkt.

Samenvattend een win/win/win aanpak. Het mes snijdt aan diverse kanten. Voorts kunnen de pensioenen weer meebewegen want met nieuw akkoord zijn de huidige buffereisen van tafel. Ik zeg doen!

Edward Neering / Op persoonlijke titel

16 maart 2019

NB: Edward Neering is interim manager in dienst van de gemeente Amsterdam bij Bureau Interim & Advies.  Opgegroeid in het domein van Werk en Inkomen. Momenteel interim manager bij de directie Ruimte & Duurzaamheid/Gemeente Amsterdam met focus op Amsterdam West.



Wisselbanen:  Win/Win/Win

Verkneukelen

Verkneukelen

Ik heb onlangs een adoptiebewijs ontvangen voor het vergeetwoord “verkneukelen” van de Taalstaat van Frits Spits. Deze vergeetwoorden worden geselecteerd door Nelleke Noordervliet. Op zaterdag 3 februari 2018 kom ik met dit woord in de Taalstaat op radio NPO 1 rond 11.30 uur. Hoort!

______________________

De blog van Teunis Bunt

Onlangs plaatste Teunis Blunt een stukje over Teatro Olimpico van Kees ’t Hart. Daarin schreef ik:

Dat er ergens een bananenschil ligt en dat de mogelijkheid er is dat er iemand over uit zal glijden is blijkbaar al genoeg om je te verkneukelen.

Iemand reageerde op dat stukje met: ‘verkneukelen, wanneer kom je dat woord nog tegen :(‘. Ik had er niet bij stilgestaan, maar ineens realiseerde ik me dat ‘verkneukelen’ een woord kon zijn dat je nog maar weinig hoort. Ik ging op zoek.

Eerst maar even naar het WNT, wat altijd een mooi startpunt is. Het Woordenboek geeft twee betekenis. De eerste (schenden, bederven, verknoeien) laat ik even voor wat die is. Het ging mij om de tweede. De betekenis:

Vervuld worden van een stil, innig genoegen (omwille van —); (eenigszins heimelijk) plezier, schik hebben (in —); (inwendig en/of wat heimelijk) genieten (van —); (innerlijk) pret beleven (aan —); in de eerste aanhaling ook: zich (besmuikt) vroolijk maken (over —).

Het WNT vertelt ook nog dat ‘verkneukelen’ gebruikt wordt in combinatie meet verschillende voorzetsels (met, aan, in of over) waarna de aanleiding tot het (zich) verkneukelen gegeven wordt.

Alle voorbeelden die gegeven worden, hebben te maken met jezelf pret bezorgen, maar het is ook mogelijk dat je een ander pret bezorgt. Het WNT geeft een citaat van Beets uit 1891 (De Man van Smarten, de Heer der Heerlijkheid):

De haat … had het eerste menschenbloed vergoten … en sedert, ach hoevele doodvonnissen uitgesproken, in hoevele gezegende aangezichten gespuwd, hoevele vuisten kinnebakslagen uitgedeeld, en bedorvene harten met de onheiligste spotternijen verkneukeld!

‘Verkneukelen’ is niet oud. Voor 1800 is het niet aangetroffen. De oudste vermelding stamt uit 1812 uit de Algemeene konst- en letterbode. Enkele andere citaten:

(Zekere bewering) is … niets dan de lang reeds walglijke … aartigheid, waar de bestrijders en afvalligen onzer kerk zich zoo recht gaarne mede verkneukelen. (W. Bilderdijk, Aan den Heer le Sage ten Broek, in andwoord op zijnen openbaren brief aan W. Bilderdijk, 1829)

Ik verkneukelde mij stilletjes met het vooruitzigt van zoo pleizierig gezelschap. (Kneppelhout, 1860)

In haar verandah neergezeten nam zij (den roman) “Het zwervende meisje” ter hand … en verkneukelde zich van genot bij de oratiën van Harleigh. (H.J. Schimmel, Het gezin van Baas van Ommeren (voor dertig jaren) 1870)

Ik ben er zeker van dat zij zich op haar sterfbed heeft verkneukeld bij de gedachte, dat zij eene kampioen voor hare grieven heeft achtergelaten. (A.L.G. Bosboom – Toussaint, Majoor Frans 1875)

In het citaat van Schimmel lezen we de toevoeging ‘van genot’ na ‘verkneukelen’. Dat lijkt overbodig, maar het komt vaker voor. Van Deyssel schrijft bijvoorbeeld (1884): ‘Ik verkneukel mij dikwijls van pleizier’.

Goed. Dat wat toen. Maar nu? In het sleepnet van Google ving ik nog aardig wat citaten. Behoorlijk veel zelfs. Een handvol:

Liefhebbers verkneukelen zich weer op El Clásico (de Volkskrant van 11 augustus 2011)

Over de wedstrijd Arsenal – Barcelona:

Ik stond er mee op en ik zit me er al de hele tijd op te verkneukelen (Gesprek van de Dag, 16 februari 2011)

Twee keer voetbal, twee keer ‘zich verkneukelen op’. De combinatie met ‘op’ geeft het WNT niet. Ik vermoed dat het een contaminatie is van ‘zich verkneukelen’ en ‘zich verheugen op’.

In De Stentor van 2 januari 2009 lezen we:

ZUTPHEN – De kerstdagen zijn weer achter de rug, maar voor veel kinderen gaat het feest nu pas beginnen. Zij verkneukelen zich bij de gedachte dat ze tientallen euro’s kunnen verdienen aan de talrijke kerstbomen die ze de komende dagen gaan inzamelen.

Op de site boetes.nl (met een zoekmachine kom je nog eens ergens) stond de bijdrage ‘Leedvermaak om flitsfoto buurman’:

ALKMAAR – Het ‘streng bewaakte’ digitale politiebureau op internet van de politie Noord-Holland Noord is zo lek als een mandje. Automobilisten kunnen hier niet alleen morren als ze hun eigen flitsfoto’s bekijken, maar zich ook verkneukelen om die van anderen.

Zelfs als ik me beperk tot recente bijdragen (2014 en 2015) heb ik een keur aan mogelijkheden. Een paar voorbeelden:

Ajacieden verkneukelen zich om grap Edwin Evers (Ajax-nieuws.nl, 18 april 2014)

Mocht de dotcom-extensie zich lange tijd verkneukelen op zijn monopoliepositie, binnenkort is dat verleden tijd. Hij krijgt stevige concurrentie van het generic Top Level Domain, kortweg de gTLD’s. (De kansen en valkuilen van nieuwe gTLD’s, dutchcowboys.nl, 14 mei 2014)

Verkneukelen om ‘brazielige’ halve finale

RIJSWIJK -De Duitse stormloop op het Braziliaanse doel in de halve finale van het WK voetbal is ook op internet het gesprek van de avond. Duitsland vernederde Brazilië: 7-1. Na een half uur stonden de Duitsers al met 5-0 voor tegen het gastland. „Brazielig”, noemde oud-schaatser Jan Ykema de wedstrijd toen al. (de Telegraaf, 8 juli 2014)

Gênant hoe rechtse types zich haast soppend verkneukelen over de ontruiming van n kraakpand in A’dam- Oost. (tweet van Rutger Groot Wassink, 20 januari 2015)

Een reactie van ene Stratenmaker op een column van Peter Edel (‘Ruzie binnen de Turkse regeringspartij breidt zich uit’):

Edel,
.
Degene die zich hier het meest zit te verkneukelen ben jijzelf, geef dat eerst eens toe. (turksnieuws.nl, 26 maart 2015)

Ik was te vroeg en zat me te verkneukelen aan mijn tafeltje. Het café is namelijk van de rest van het tuincentrum afgescheiden door een pergola, die is opgefleurd met plastic klimop en nepbloemen. In een tuincentrum! Deze discrepantie maakt me elke keer weer ongelooflijk blij. Het is toch zo fijn als de dingen niet kloppen, of beter nog, nergens op slaan. (schrijfplaatsvroemen.nl, 1 april 2015)

Als ‘zich verkneukelen’ een voorzetsel bij zich heeft, is dat meestal ‘om’ of ‘over’. Zoals al eerder gezegd komt ook ‘op’ voor en ook ‘met’ kwam ik wel tegen. Een enkele keer wordt voor nog een ander voorzetsel gekozen (in, aan):

Weer zo een blablabla verhaal, waar de oerhallandien zich in kunnen verkneukelen net als het sprookje van Roodkapje. Het heeft de magische woorden: hoofddoek (wellicht rood), import (reis vanuit het bos), boze wolf (man), schoonfamilie (heksen en tovenaars). Meteen isollatie, onderdrukking en een volle lading Marokkaanse tint eraan geven en het verhaal kan niet meer stuk.

Dit is een bijdrage op het forum van de site Marokko.nl (16 augustus 2009) naar aanleiding van een bericht over het boek De uitverkorene van Fayza Oum’Hamed, een boek over een importbruid.

Op Spitsnieuws.nl reageert Blaasbaan op het bericht dat Man bijt hond gaat verdwijnen:

Het is de spotlight op de ‘vreemde’ mens, zodat de gewone man zich kan verkneukelen aan zoveel onnozelheid.

Ten slotte: ik heb de indruk dat ‘verkneukelen’ vaak gebruikt wordt bij leedvermaaksituaties. Niet uitsluitend, maar wel in veel gevallen.

Het wordt tijd om de balans op de maken. Met een enigszins natte vinger in de lucht concludeer ik dat ‘zich verkneukelen’ nog vrij vaak gebruik wordt. Meer dan ik gedacht had, in ieder geval.

Teunis Bunt in zijn blog van woensdag 29 april 2015

Een verloren paradijs #keesschelling #boek

Een verloren paradijs

Sfeervol boek belicht het leven in de Sloterpolder  (nu Slotervaart) in de vorige eeuw.

verloren-paradijs

De Sloterpolder, een verloren paradijs

Waar tegenwoordig het stadsdeel Slotervaart ligt, lag vroeger de Sloterpolder, een gebied van ongerepte schoonheid waar alleen tuinders en boeren woonden.

De Sloterpolder ontleende zijn unieke karakter aan het feit dat het onder de rook van de stad lag, maar tegelijkertijd voor de meeste Amsterdammers een volstrekt onbekend gebied was. Het lag geïsoleerd omdat de polder eerst uitsluitend via het water en vanaf het eind van de jaren 20 ook te voet, bereikbaar was. De Sloterpolder werd ook wel ´de groentetuin´ van Amsterdam genoemd. De stad was voor de dagelijkse aanvoer van verse groenten lange tijd afhankelijk van de in deze polder aanwezige tuinderijen.

Mooi tijdsbeeld.

Over het leven in de Sloterpolder heeft Kees Schelling een boek geschreven: “Een verloren paradijs”. Het boek vertelt het verhaal van het gezin waarin zijn moeder is opgeroeid. Zij is een dochter van Karel Kenter en Anna Overwater die met hun elf kinderen van 1923 tot 1954 leefden in de Sloterpolder bij Amsterdam. Het verhaal geeft niet alleen een beeld van het leven van de familie Kenter, maar laat vooral ook zien hoe er in die tijd aan de rand van de stad werd geleefd op een manier die nu niet meer voor te stellen is.

Voor het boek interviewde hij de negen kinderen van het gezin en hun mannen en vrouwen die nog in leven zijn. De persoonlijke verhalen van de kinderen lopen als een rode draad door het verhaal en zijn verbonden met meer algemene onderwerpen die samenhangen met het leven in de Sloterpolder, zoals het water, de tuinderij, de besloten gemeenschap, het geloof, de opvoeding, de oorlog, de relatie met de stad, de onteigening en het vertrek uit de polder.
De Sloterpolder

Het verhaal is niet alleen een tijdsbeeld, maar ook een eerbetoon aan mensen die vooral door heel hard te werken en liefde voor het gezin, jaar in jaar uit, in moeilijke omstandigheden, het hoofd boven water wisten te houden.

Een verhaal over het dagelijkse leven dat bepaald werd door het ontbreken van wegen en de aanwezigheid van sloten en vaarten. Typerend voor de Sloterpolder waren de aan het water gelegen houten woningen met hun spoelhuizen, de akkers vol sla en andijvie, de glazen broeibakken die in de zomer de blauwe luchten zo mooi weerspiegelden, de schuitjes op weg naar de veiling, zwaar beladen met kisten vol gele komkommers. Maar bovenal de wonderlijke, ongerepte schoonheid van dit bijzondere gebied.

Het boek is 225 pagina’s dik en bevat ca. honderd foto’s, kaartjes, bidprentjes en krantenartikelen uit die tijd. De prijs is € 22,95.

Het boek is vanaf 12 november verkrijgbaar bij boekhandel Jaspers in Badhoevedorp, bij boekhandel Primera in Zwanenburg en bij boekhandel Meck en Holt op Tussen Meer in Osdorp.

Meer informatie over het boek is te vinden op www.keesschelling.nl Het boek kan ook via deze website worden besteld

keesKees Schelling: auteur van het diverse boeken waaronder “een verloren paradijs”

IJsland in 8 dagen. #Reisverslag

ijs-3-schotsen-2016Foto boven: IJsschotsen 2016 breken af van grootste IJslandse Gletsjer, zie verder deze blog voor meer foto’s van dit fenomeen.

imageFoto: Vlag IJsland in al zijn oneindigheid

Donderdag

Lekker een weekje alleen op vakantie naar IJsland, heerlijk. Daarnaast mijn opdracht als interim manager bij de Omgevingsdienst in Zaandam succesvol afgerond en per 12 september 2016 een nieuwe opdracht als interim mananger voor de boeg. Kortom niets aan mijn hoofd zowel prive als qua werk. Helemaal leeg.

We ontmoeten elkaar op Schiphol voor de avondvlucht naar IJsland. Schiphol begrijpt haar klanten, bij veel gates zijn laptopdesks met stopcontacten. Geen batterijproblemen dus!  We vertrekken met een uur vertraging rond 23.30 en komen rond 00.30 aan op de luchthaven van Keflavik, aangezien het op IJsland twee uur vroeger is; we krijgen er m.a.w. twee uur vakantie bij! Die we overigens aan het einde van de vakantie weer gaan teruggeven aan vadertje Tijd. .Onderweg zien we opeens ook het noorderlicht, wat te zien is in de vorm van grijswitte bewegende ‘gordijnen’. Bij mij komt de gedachte op “is dit nu alles met het Noorderlicht?, verder op  deze trip worden we nogmaals in kleur op dit prachtige fenomeen getrakteerd.  Rond 02.00 uur arriveren we in het centrum van Reykjavik in Hotel Storm voor een korte nachtrust.

ijs-geld-2016

Foto: IJslandse kronen: 1000 kronen is 8 euro

Vrijdag

image

Foto: de plaats waar Gorbatsjov en Reagan een eind maakten aan de koude oorlog eind jaren tachtig. 200 mtr van Hotel Storm

Om 9.30 vertrekken we na een prima ontbijt en maken kennis met onze chauffeur, Johann. Hij blijkt een prima chauffeur te zijn (IJslandse wegen vragen voortdurend concentratie!) en uiterst schoon op de bus. Mooi voorbeeld wat bevlogenheid met werknemers kan doen. Zelden gezien dat een chauffeur zijn bus schoon maakt voor zijn baas als het reisgezelschap iets bezoekt. We verlaten de stad en stijgen al gauw naar de hoogvlakte Hellisheidi, die bestaat uit gestold lava. We passeren een geothermische centrale, waar wolken witte stoom naar de hemel oprijzen. Hier wordt heet water uit de bodem gehaald en naar Reykjavik getransporteerd in bovengrondse pijpen: ons douchewater van vanmorgen!

imagefoto: de hoogvlakte Hellisheidi “gestold lava”

Het is een grillig en desolaat landschap, en wordt ook wel Kristnitökuhraun (Christenlava) genoemd, vanwege het feit dat de vulkaanuitbarsting die voor dit landschap heeft gezorgd rond dezelfde tijd plaatsvond als de tijd van het aannemen in IJsland van de nieuwe religie: het christendom (in het jaar 1000).

Vervolgens rijden we verder over de ringweg en komen bij onze eerste waterval Urriđafoss (foss=waterval), eerder een stroomversnelling dan een waterval, maar aardig om als waterval mee te beginnen. Het is de opmaat voor een reeks steeds fraaier wordende reeks van watervallen. Daarna is er in de plaats Hvolsvöllur tijd voor koffie, we zijn tenslotte Nederlanders.


image

Foto: Seljalandsfoss

Dan de volgende waterval: de Seljalandsfoss, met de bijzonderheid dat je er achterlangs kunt lopen via een nogal modderig paadje. Je ziet dan dus een watergordijn voor je. Enkelen doen dit ook en houden het niet helemaal droog.

Inmiddels rijden we langs de beruchte vulkaan Eyjafjallajoküll, die in 2010 na een uitbarsting zoveel aswolken teweeg bracht dat in West Europa het luchtverkeer wekenlang ontregeld is geweest. De vulkaan is zelf niet te zien aangezien deze met sneeuw bedekt is, zoals veel IJslandse vulkanen.

ijs2-eyjafjallajokull-aswolken

foto: Eyjafjallajoküll in 2010, deze aswolken legden voor twee weken het vliegverkeer in Europa plat.

We zien hier een film met opnamen uit de tijd van de uitbarsting, verbonden met het lot van een IJslandse familie die vlakbij een boerderij heeft.

En dit alles in het licht van de dreigende uitbarsting van de Hekla en de Katla. In september 2016 is het niet meer de vraag of ze gaan uitbarsten maar wanneer ze gaan uitbarsten. Samengevat we zitten vandaag midden in de gevarenzone.

ijs-kathedraal-basaltwand-2016

foto: strand bij Dyrholey

We lunchen in Skogar, een openlucht c.q. transportmuseum. Daarna gaan we naar de waterval Skogafoss. Een steil pad brengt je naar boven waar het verval begint en vanwaar we een weids uitzicht hebben, over het binnenland en over de zee. Voor deze week zonder sportschool/hardlopen een mooie workout met “een stairway to heaven”.

Ons volgende doel is Dyrholey, met een prachtig strand en grillig gevormde rotsen. We hopen op papegaaienduikers, maar helaas, ze zijn reeds vertrokken. Papegaaienduikers nestelen hier en als de jongen zijn uitgevlogen gaan ze tot de volgende lente naar zee. Ze leven, eten en slapen op zee en kunnen zelfs zout water drinken.

image


Er zijn fraaie uitzichten en imposante rotsformaties die uit zee oprijzen. In de verte zien we het ‘trollenschip’ (rotsen die inderdaad op een schip lijken, dat volgens een legende door trollen aan land werd getrokken, maar het opkomende daglicht heeft alles versteend). We rijden een klein stukje verder en gaan naar Reynis, aan de andere kant van het zwarte strand, met prachtige veelkantige basaltzuilen. We maken hier een wandelingetje over het strand.

ijs-kathedraal-afstand-2016

We vervolgen onze weg en rijden opnieuw een lavaveld in, dat voor een groot deel met bruingekleurde mossen is bedekt. We rijden aan het eind van de dag nog even via een onverharde hobbelweg naar de mooie kloof Fjađrárgljúfur, waar we ook nog een wandelingetje maken. Tenslotte bereiken we ons hotel in Kirkjubæjarklaustur (d.i. kerk-boerderij-klooster), kortweg Klausturs genoemd.

Zaterdag

image

foto: kloof Fjađrárgljúfur,

We vertrekken om 9.00 en rijden als eerste naar een waterval, bij een camping gelegen. Dan lopen we een weiland in en bekijken een geologisch fenomeen dat Kirkjugolf (=kerkvloer) heet. Het zijn veelal zeskantige basaltzuilen waarvan wij alleen het bovenste gedeelte zien, de rest zit onder de grond. De naam kerkvloer is inderdaad goed gekozen.


imagefoto: Kirkjugolf (=kerkvloer)

We vervolgen onze weg en rijden de Skeidararsandur in (sandur=spoelzandvlaktes), een oneindige vlakte van spoelzand ontstaan na een enorme twee wekende durende vulkaanuitbarsting van een onder de gletsjer liggende vulkaan. Door de kracht van de explosie werd een deel van de gletsjer opgetild (een z.g. jökullhlaup), in stukken gebroken, en spoelde samen met rotsen, stenen, gruis en smeltwater naar beneden, alles op zijn weg vernielend. We pauzeren even bij de restanten van de brug die er eens was.

ijs-edward-heel-gletsjer-2016

Foto: Uitzicht op één van de 40 Gletsjertongen, gletsjer Skaftafelljökull.

Dan komen we in het Nationale Park Skaftafell. Na de koffie maken we met een aantal een ruim twee uur durende wandeling (met prachtig weer!) omhoog en staan dan boven te genieten van het uitzicht op de gletsjer Skaftafelljökull, een tong van de grote Vatnajökull, uitmondend in een gletsjermeer. We lopen dan over een hoogvlakten naar de Svartifoss, die zich tussen basaltzuilen naar beneden stort, en gaan daarna weer naar beneden; in totaal ruim 7 kilometer gelopen.

We nemen ook nog een kijkje bij een andere gletsjertong, de Svinafelljökull. Men kan deze gletsjertongen ook bewandelen olv een gids. Twee Duitsers hebben dat ooit alleen gedaan, zijn hier verdwenen en nooit meer teruggevonden. Een gedenksteen herinnert aan dit feit.

ijs-ijsschots-streep-2016

ijs-schemer-ijschotsen-strand-2016

ijs-vulkaanlandschap-ijs-2016

ijs-3-schotsen-2016

foto’s boven: hoogtepunt Jökullsarlon.

Dan volgt weer een hoogtepunt: Jökullsarlon. Het is een gletsjermeer, ontstaan door de zich terugtrekkende gletsjer, waarin enorme brokken blauwachtig gletsjerijs drijven in allerlei vormen.

imageWe maken op het meer een fotogenieke tocht met een amfibievoertuig. Delen van films als Tombraider, Batman begins en Die another day zijn hier opgenomen. Sommigen lopen ook nog even naar het strand, waar ook ijs ligt en zeehonden worden gezien. Tenslotte komen we aan in onze volgende bestemming, het plaatsje Höfn. Bijzonder is dat we hier maar liefst vier gletsjertongen van de Vatnajökull zien, die in zee afkalven; Een aantal van ons zien ’s avonds ook weer het noorderlicht maar nu in kleur (zie foto hieronder) .

ijs-noorderlicht-2016Foto: Noorderlicht bij Höfn

Zondag

ijs-gletsertongen-kopie

Foto: Uitzicht uit het hotel in Höfn, Goed kijken en je ziet 3 Gletsjertongen. Een mooi uitzicht tijdens het ontbijt van deze veelbelovende zondag.

We vertrekken weer om 9.00 en rijden als eerste naar de haven van Höfn, waar een zeemans- monument is. We stoppen onderweg even om een paar mooie IJslandse paarden te fotograferen. We rijden dan naar de pashoogte Almannaskard, waar we een weids uitzicht hebben.

We vervolgen onze weg langs de zuidkust. De weg stijgt af en toe en op het hoogste punt maken we een fotostop, hoewel het weer niet al te best is. Links van de weg zien we opeens een rode auto in een meer geparkeerd. Waarschijnlijk als gevolg van een stuurfout. De bestuurster zit in een deken gehuld achter het stuur en de aanwezige politie wacht op een takelwagen.

We bereiken het plaatsje Djupivogur. We drinken hier koffie in het oudste (roodgekleurde) huis van dit plaatsje. We bezoeken ook de ‘stenentuin’ van een verzamelaar/liefhebber die ons hier enthousiast over vertelt. Na de lunch rijden we eerst naar een project van de IJslandse kunstenaar Sigurdur Gudmundsson: 34 eieren van vogels die hier veel voorkomen. Ze zijn gelijk in grootte, behalve het ei van de Roodkeelduiker, dé vogel van Djupivogur; deze is veel groter.ijs-stenen-gekleurd-2016

foto: Stenentuin

Dan door naar Breidalsvik, een klein plaatsje aan de zuidkust, voor een toilet/bierstop. We zien een rendier en rijden verder het binnenland in. Op een paar boerderijen na is het goeddeels onbewoond. We rijden door een tunnel en komen aan in Egilsstadir bij Hotel Herad Icelandair, een mooi hotel waar we genieten van een prima diner.

imagefoto: Rendieren in het wild

Maandag

We vertrekken om 8.00 en passeren de rivier Langafljöt, waar al eeuwenlang een bijzonder slangachtig dier in zou huizen (zie Youtube onder Egilstadir lake monster). Gisteren regen en vandaag klaart het weer mooi op. ijs-vulkaanlandschap-met-tractor-2016

We verlaten de ringweg en gaan over een onverharde weg stijgend door een totaal verlaten deel van IJsland en maken een paar fotostops. Voor de koffie komen we aan in Möthrudalur. Het is eigenlijk een boerderij, maar een leuke plek om koffie te drinken. Een brutale geit stoort zich aan niks en niemand, en ook zijn hier twee kleine tamme vosjes. We zien de markante tafelberg Herdubreid, door IJslanders gekozen als zijnde de mooiste berg van het land.

ijs-tafelberg-2016foto: tafelberg Herdubreid,

ijs-vulkaanlandschap-binnenland-2016Foto: Fantastisch Vulkaanlandschap

Dan rijden we naar de volgende waterval Dettifoss, 100 meter breed en de krachtigste waterval van Europa, met grauw gekleurd water vanwege alle gruis en grind dat het meevoert.

ijs-waterval-regenboog-2016foto: waterval Dettifoss (grootste en krachtigste van Europa)ijs-2-edward-regenboog

Een beetje verlaat gaan we naar het vulkanisch zeer actieve gebied van Myvatn. Als eerste zien we Hverir. De aardkorst is hier relatief dun, en we zien kokende bubbelende modderpoelen, het ruikt naar zwavel, het borrelt, sist en boert. Het wordt hier ook wel het ‘aarsgat’ van IJsland genoemd. We noemen dit fumarolen en solfataren, openingen in de aardkorst waaruit hete gassen ontsnappen. De zwavelafzettinge

ijs-zwavel-vulkaan-2016foto: het vulkanisch zeer actieve gebied van Myvatn

Na de lunch bij een zwembad a la Blue Lagoon rijden we naar de Viti krater, een kratermeer met turquoise water, maar er komt, als we een stuk de kraterrand zijn opgelopen, ook water van boven. Ook hier is weer een futuristisch ogende geothermische centrale, zeker in dit landschap.

imagefoto: kratermeer in de mond van een vulkaan (let op de regenboog)

Onze volgende stop is Grottjaga, een fissuur in de aarde waaronder heet water stroomt dat we met enig bukken bereiken.ijs-scheur-lopie

foto: de aardplaten schuiven doorgaans overelkaar heen dan heb je een aardbeving. Hier in Ijsland scheurt de aarde, de aardplaten gaan uit elkaar. Zie de scheur op de foto. Op onderstaande foto zie je de aardplaatlijnen. door Ijsland loopt die van Europa en Noord Amerika.

ijs2-aardplaten

Een Fransman zwemt er zelfs in het ondergrondse meer. Dimmiborgur (=duistere burchten), gestolde lavaformaties in een nu opgedroogd meer, is onze laatste stop. We wandelen hier ongeveer een uur en in de vormen van de lavaformaties kan je van alles zien, en de naam is inderdaad goed gekozen. Dan rijden we langs het meer naar Hotel Gigur (=krater), met een restaurant dat uitzicht biedt op het meer, en met een paar pseudokraters vlakbij het hotel.

ijs-vulaanlandschap-mooie-wolken-2016

Dinsdag

ijs-husnavik

Husnavik: Vissersplaats waar de walvisexcursies vandaan gaan.

Om 8.30 vertrekken we en gaan naar het plaatsje Husavik. Om 10.00 vertrekken we vanuit de haven met een mooie houten boot de oceaan op om walvissen te zoeken. Het waait stevig en de boot gaat flink op en neer. Enkelen worden zeeziek! Onze Twee bultruggen laten zich zien maar worden helaas niet door iedereen ‘gespot’. We krijgen op de terugweg nog chocolademelk en lokale kaneelkoekjes. Opmerkelijk was de zeewaardigheid van de jonge dames die de bediening op het schip regelden. Terwijl iedereen zich stevig vasthield aan het schip wat flink tekeer ging. Kotsend stonden er een aantal op de achterkant van het schip de vissen voer te geven. Onze reisleider werd bij aanvang van de zeetrip aangesproken door de dames: Als hij zich onwel zou voelen of hij dan naar de achterkant van het schip wilde gaan. Stoer zei hij verwonderd en verbolgen “Are you talking to me?” (een air van “ik vaar al jaren op dit schip en ben nog nooit ziek geweest mevrouwtje”) …..10 minuten later stond ook hij bij de zeezieken achter op het dek de dolfijnen hun toetje te geven. Het kan verkeren.

ijs-walvisvaart-edward-2016foto: Voordat de heftige tocht over zee op zoek naar Walvissen begon

We verblijven nog even in het leuke plaatsje Husavik en rijden naar de volgende waterval Godafoss (=godenwaterval; Thorgeir de Wetspreker besloot op het AllÞing dat IJsland tot het christendom zou over gaan en heeft symbolisch beelden van de oude Noordse goden in deze waterval geworpen). Weer een mooie waterval! We wandelen langs de rivier terug naar de bus. Vervolgens rijden we langs de Eyjafjordur (=eilandfjord) naar de tweede plaats van IJsland, Akureyri, en verblijven in Hotel Nordurland. Het diner is vanavond naar eigen inzicht te gebruiken.

  1. imagefoto: Vis als IJslands diner

Woensdag

We vertrekken om 9.00 en rijden door het Skagafjordur gebied. Hier zien we veel IJslandse paarden, een oud en uniek ras, het enige paardenras dat op IJsland voorkomt. Trektochten per paard, springwedstrijden, dressuur, IJslanders zijn er gek op. Dit paard heeft ook de eigenschap dat het naast de gebruikelijke drie gangen (stap, draf en galop) er nog twee beheerst, t.w. de telgang en de tölt. Bij de telgang worden linker voor- en achterbeen tegelijkertijd naar voren gezet, dan de rechter, enz. Bij de tölt in volle vaart is er minstens een been aan de grond. Er is dan m.a.w. geen zweefmoment wat voor de bereider aangenaam is.

ijs-vulkaanlandschap-binnenland-2016foto: Vulkaanlandschap

We bezoeken het openluchtmuseum Glaumbær, een oude boerderij zoals er vroeger zoveel waren. Veel verschillende kamers met verschillende functies zijn tegen elkaar aangebouwd, en er is maar één hoofdingang, dit alles om de warmte zo veel mogelijk binnen te houden. Ook het gras op de daken heeft een isolerende functie.

image

Na de koffie in het leuke theehuis rijden we verder op zoek naar een waterval die Johann voor ons in petto heeft. Ter plaatse heet het Kolugljüfur, maar dat is de kloof, de waterval zelf heeft geen naam, dus noemen wij deze de Johann foss.

ijs-johanfoss

Foto: de enige echte Johann foss

We komen aan in Stadarskali voor de lunch. We gaan dan naar een z.g. hotspot, de Deildartungahver. Gloeiend heet water komt hier uit de grond. Kassen maken er gebruik van en produceren komkommers en tomaten. Pijpen leiden dit water ook naar Borgarnes voor de warmwatervoorziening.

image

We gaan naar Reykholt, waar ooit Snorri Sturluson zijn boerderij had. Hij was een geleerde die veel IJslandse saga’s heeft opgeschreven en zelf waarschijnlijk schrijver is van de Egill Saga. In de saga’s wordt in feite de vroege geschiedenis van IJsland beschreven en voor de huidige IJslanders is dit een gewijde plek. We zien een beeld van deze Snorri, en ook zijn ‘hottub’, eigenlijk de eerste van het land. Elk IJslands zwembad heeft een of meerdere hottubs in dezelfde vorm als deze.

Dan volgen twee watervallen die vlak bij elkaar liggen, de Hraunfossar (=lavawatervallen, meervoud!) en de Barnafoss (=kinderwaterval).

image

foto: de Hraunfossar (=lavawatervallen, meervoud!)

De eerste wordt zo genoemd omdat het water van ver weg door een loze ruimte tussen twee lavalagen stroomt, en dan aangekomen bij de kloof naar beneden valt in talloze watervalletjes. De Barnafoss kende ooit een natuurlijk gevormde brug waar twee kinderen vanaf zijn gevallen en nooit meer terug gevonden. De wanhopige vader (of moeder) heeft die brug met eigen handen vernield opdat dit niet nog eens zou kunnen gebeuren. Op de terugweg maken we nog een stop waar we IJslandse paarden van dichtbij zien en rijden dan naar ons hotel in Borgarnes.

Donderdag

Vandaag doen we de ‘Golden Circle’ van IJsland t.w. Þingvellir, Gullfoss en Geysir. We rijden langs de Hvalsfjordur, plaats waar de Amerikanen in WO II hun basis hadden en waar nu walvissen (dwergvinvissen) aan land worden gebracht voor consumptie. Twijfelachtig.

imagefoto: Althing (de ruimte waar de IJslandse democratie eerst plaatsvond)

We rijden via een onderzeese tunnel verder en komen aan in Þingvellir. We bevinden ons hier op een breukvlak in de aarde, want hier komen de Noord-Amerikaanse en Europese aardschollen bij elkaar. De (divergerende) schollen drijven langzaam uit elkaar, IJsland wordt m.a.w. groter, en breuken zijn op veel plekken te zien. We lopen er zelfs over een, de z.g. Allmannagjá (=allemannenkloof), die leidt naar de Lögberg (=Wetsberg). De akoestiek is hier uitstekend en we ervaren dit ook omdat een operazangeres het nationale volkslied voor ons zingt. In de sagatijd hielden de IJslanders uit het hele land vanaf 930 hier hun jaarlijkse ongeveer twee weken durende vergadering, het z.g. AllÞing. Er werden politieke zaken besproken en besluiten te genomen, vetes beslecht (of nieuwe ontstonden), huwelijks verbonden aangegaan, misdadigers vogelvrij verklaard, zaken gedaan, nieuwe wetten gemaakt en nog wel meer. Ook werd er natuurlijk gefeest. IJsland stelt dat hier de oudste democratie ter wereld is geboren, en enig recht van spreken hebben ze wel, alhoewel alleen de bevoorrechte klassen een stem in het kapittel hadden.

ijs-bel-geiser-2016foto: De bel van een Geyser

Foto: bel geyser, een moment van een halve seconde en daarna spuit de Geyser

Helaas begint het te regenen. We komen aan in Geysir. De gelijknamige geiser werkt niet meer maar er is wel een andere, t.w. Strokkur (=boterton). Om de 5 á 6 minuten verschijnt in het klotsende water een blauwe bel en direct daarna spuit het water een tiental meters de lucht in. Spectaculair! Dan gaan we door naar Gullfoss, ook weer een prachtige waterval, in twee delen. Tenslotte bereiken we dan Reykjavik. We stoppen even bij het Solar schip, een kunstwerk bedoeld als ode aan de zon, en we bezoeken het moderne Harpa concertgebouw en congrescentrum. We rijden door naar de markante Hallgrimskerk, waar we afscheid nemen van Johann. Er is dan nog even vrije tijd om wat te winkelen in het centrum. We verblijven in Hotel Storm en gebruiken het diner in het tegenoverliggende Foss Hotel.

imageFoto: Kerk in Reykjavik en beeld ontdekker Ijsland

Tenslotte worden de chauffeur Johann en reisleider Paul in het zonnetje gezet met als afsluiting een enveloppe met inhoud. Paul ontkwam natuurlijk niet aan een verwijzing naar zijn manhaftig optreden op het walvisschip.

Vrijdag

De laatste dag. We rijden in een klein uurtje naar de Blue Lagoon; onderweg wint Edward de enige echte Krasquiz en als 1e prijs krijgt hij een blikje heerlijke IJslandse frisse lucht.

  1. imageFoto: 1e prijs grote Kras IjslandquizIn de Blue Lagoon gaan we lekker badderen. Vanuit de verte zien we al de witte rookpluimen van de Svartsengi geothermische centrale midden in het grillige zwarte lava landschap. Het turquoise gekleurde water steekt er fel tegen af. De Blue Lagoon (geen lagune!) is aangelegd in een lavaveld en het warme water is eigenlijk een bijproduct van de centrale, waar d.m.v. stoom elektriciteit wordt opgewekt. imagefoto: The Bue LagoonDe gecondenseerde stoom wordt vervolgens naar de Blue Lagoon geleid. Op de bodem ligt een soort witte modder met allerlei mineralen en blauwwieren, allemaal heel goed voor de huid. We hebben hier ruim de tijd. Dan naar de luchthaven. Het is er vrij chaotisch, maar uiteindelijk heeft iedereen een boardingcard, de bagage wordt afgegeven en op tijd vertrekken we voor de vlucht naar Amsterdam, waar we bij de bagageband afscheid van elkaar nemen.

Vrijdagavond keek in nog op mijn Iphone bij agenda en zag dat mijn nieuwe sercretaresse Mendy reeds een afspraak bij mijn nieuwe opdracht bij Stadsdeel Nieuw West om 7.45 uur had gemaakt! “Hoe haalt ze het in haar hoofd” dacht ik nog maar ik mag natuurlijk niet oordelen over iemand die ik zelf nog niet ken. Ik dus om 7.3o uur voor de deur op Plein 40-45 in Amsterdam voor de Tangermarkt. Wat bleek, afpraak was om 9.45 uur!!! De Iphone had het tijdverschil in de agenda niet laten zien!!!

Paul Ravensbergen (Hoofdtekst)

Edward Neering

ijs-groep-2016

foto: De groep van KRASreizen. Prettige groep met Neeltje (Gele jas in het midden) als maatje deze week. Bekendmaking klopgeest: Johan

Zie ook reisverslag Brenda: liveyourdreams.reislogger.nl

 

Stem op Falco Neering <> Weesp got Talent!

Falco 1

Falco Neering (zoon van Robin en Joyce, 16 jaar) doet mee met Weesp Got Talent. Hij zingt een balade en begeleidt zich zelf prachtig op de piano. In de voorronde was de jury zo vol lof, dat deze Neering meteen door mocht naar de finale op 25 juni 2016.

Nu is er ook een publieksprijs te behalen.  Hij heeft nu meer dan 42%  van de stemmen en een concurrent heeft 37%. De andere vier kandidaten doen niet erg mee. Dus graag stemmen op Falco Neering, hij is het meer dan waard!
Hieronder de link.

http://www.weespernieuws.nl/poll/result/7463

Falco 2

Mijn Johan Cruijff

cropped-oog.jpg1970, hoe het komt, komt het maar is ben voor Feyenoord. Woon in Badhoevedorp onder de rook van Schiphol en het Ajakkesbolwerk Amsterdam. Ben 11 jaar en zit s’nachts voor de TV, samen met mijn vader en vele broers, om te kijken naar de wedstrijd tegen het Argentijnse Estudiantes, of zoiets, de eerste wedstrijd om de wereldbeker. Ik kom uit een gezin van 14 kinderen. Mijn Feyenoordliefde komt waarschijnlijk voort uit het afzetten tegen mijn broers en een instrument ter profilering ten opzichte van hen met het toen al aanwezige ego.
Katholiek opgevoed en dus misdienaar. In die jaren bad ik in mijn bed vaak tot god voor twee dingen. Eén of god er voor wilde zorgen dat ik geen gaatjes had bij de schooltandarts en dat Ajakkes zou verliezen in zowel de competitie als tijdens de Eurocup !. Nooit zijn mijn gebeden verhoord, sterker nog. Ajakkes won drie jaar achtereen de Europacup I en mijn gebit zat binnen de kortste keren vol amagaan, op zijn indisch de quote “Doe die mond open jongen, anders boor ik in die tong van jou!”. Soms word ik nog badend in het zweet wakker denkend aan schooltandarts Liem. De beste man kon natuurlijk niet weten dan wij in de ochtend wit warm brood, vers uit de bakkerij, met suiker aten.
Willem van Hanegem was mijn held met zijn kromme passes en fantastisch spel. Johan Cruijff was de vijand die pas vriend werd tijdens het WK van 1974 in Duitsland. Uiteindelijk kwam hij na Barcelona en Ajakkes ook bij Feyenoord als wraak van Cruijff op Ton Harmsen. Hij schonk Feyenoord het kampioenschap, wat een wraak was dat. Alles is al gezegd over Cruijff als fantastische speler, als familieman, met zijn onnavolgbare taal en bovenal zijn maatschappelijke betrokkenheid. Eigenlijk herken mijzelf wel een beetje in hem met dien verstande dat voetbal zoals mijn vrienden in een afscheidsboek van Wiel Coerver in de jaren tachtig aan mij schreven. “De perfecte kapbeweging, Edward, voetbal zal altijd chinees voor je blijven”.
En Johan. We moeten niet gek opkijken als op 1e paasdag zijn lichaam plotseling verdwenen* zal zijn. Voor het eerst kijk ik weer uit naar Hemelvaartsdag.
Edward Neering

*Ben niet meer gelovig maar heb wel een katholieke indentiteit…..vandaar 😉

Arbeidsmediation afgerond!

MC AM 20160218 Edward 3

Foto: Edwin Kramer van het Mediation College Alkmaar

Afgelopen donderdag de vijfdaagse aanvullende opleiding professioneel Arbeidsmediator afgerond aan het Mediation College in Alkmaar. Het is het vervolg op de basiscursus professioneel Mediator die ik drie jaar geleden reeds had afgerond aan hetzelfde instituut. Goed om weer even de basistechnieken op te frissen, de gesprekstechniek en de achterliggende theorie. Ook goed om een update te krijgen mbt het nieuwe ontslagrecht nav de Wet Werk en Zekerheid en een flinke opfrisser mbt tot de Wet Poortwachter. Eigenlijk standaardbagage die je als manager is je rugzak moet hebben zitten.

De doelstelling van de nieuwe Wet Werk en Zekerheid was om het makkelijker en flexibeler te maken rondom het ontslag. Mijn voorlopige conclusie is dat het juist moeilijker is geworden voor werkgevers.  Was toch een eyeopener.

Ik start in maart 2016 met de managementopleiding “Leidinggeven voor 1Amsterdam”, een opleiding van een jaar. Kortom we blijven in beweging en ontwikkeling.

Edward Neering

Interim manager bij Bureau Interim & Advies