DRS P in jongerencentrum SmoeS

DRS P foto

Drs. P. is dood,

40 jaar geleden trad drs. P. op in het jongerencentrum ‘SmoeS’. Het jongerencentrum waar ik destijds coördinator was als vrijwilliger. Een half uur voor hij kwam, werd de oude piano gestemd. De pianostemmer ter plekke krijgen was een hele klus. 40 telefoonnummers moesten gebeld worden in de gouden gids, maar uiteindelijk was er één die bereid was om op het begin van de zaterdagavond te komen stemmen in Amsterdam Sloten voor 60 gulden. Drs P kostte 450 gulden dus voor 510 gulden was er een duur programma die avond. De entree was 3 gulden en 50 cent. Het bezoekersaantal was rond de 100 jongeren dus wederom moest de baromzet de doorslag geven.

SmoeS logo

Drs. P. kwam, zette zich achter de piano, zette de muziek klaar en de brand in zijn sigaar, handen gereed boven de toetsen. Het vele publiek muisstil luisterend. Zijn eerste woorden: ‘het enige wat mij nog kan overkomen om geen voorstelling te geven, is dat het licht mij nu uit de ogen valt’.

Dat was niet het geval en een grootse muzikale literaire performance was ons deel.

 

Hoogtepunt van die avond was dat “malle Frans” er heel vaak door heen tetterde. Frans was onze dorpsgek die regelmatig in SmoeS kwam en aparte postitie had verworven tussen de jongeren. Grootste probleem voor Frans was dat hij altijd op zoek was naar een vriendin, maar die nooit kreeg. Wel was het heimelijk verliefd op Emily  uit SmoeS en dat stak hij niet onder stoelen of banken. Nadat hij voor de zoveelste keer door een nummer van Drs P had gekierd onderbrak de Amsterdamse taalvirtuoos even kort zijn optreden en richtte het woord tot Frans. “Jongenman, als u zo doorgaat zult u nooit een vriendin krijgen!!!” Frans was sprakeloos en ontroostbaar die avond.

 

95 jaar, drs. P. zijn dodenrit bracht hem veel verder dan Omsk.

Hoezee

Edward Neeirng/Henk Bruning