Doktersbezoek

Knie 

Vandaag naar de dokter ivm knie. Daar aangekomen bleek ik patient te zijn van een dokter in opleiding, Nicole. Nicole kwam mij halen in de verder lege wachtkamer. "Dan moet u wel mijnheer Neering zijn" zei ze, bij gebrek aan andere wachtenden. "Een haarscherpe analyse" antwoordde ik en strompelde met haar mee naar haar pas verworven eigen dokterskamer die morgen weer van de echte huisarts is. Eerst natuurlijk het anamnesegesprek enz. Eindelijk ik mocht op de bank liggen met ontbloot onderlijf. De diagnose was een slijmbeursontsteking aan de knie. Ze legde de diagnose voor aan de echte huisaarts. Die had haar twijfel of dit de exacte diagnose was maar zei geruststellend "behandel het maar alsof het een slijmbeursontsteking is". Mooie boel dacht ik nog."Een bursitis is toch een bacterie die van binnenuit toeslaat" vroeg ik met een betrokken blik. "Nee, het is een ontsteking zonder beestje" antwoordde de pupildokter, alsof ik een kind van 6 jaar was en het op een oneindig blerren had gezet. Ad rem zei ik nog "Die houden we erin, die opmerking" nog niet wetende dat de uitspraak zelfs zou promoveren tot aan mijn weblog van nu. "Veel bewegen dokter?" vroeg ik, nadat ik mij had herpakt. "Nee, veel rusten en gewoon lekker door het huis scharrelen" repliekte de Moederkipdokter. Ja zo wordt het ziekteverzuim door huisartsen in de hand gewerkt want volgens mij kan ik gewoon werken. Thuis werken en misschien morgen alweer naar Amsterdam scharrelen met de gele banaaan van de NS. "Van die dingen ja", zou Cor van der Laak, kritisch AVRO-lid, zeggen.

Hoppa, een paar onstekingsremmers voor de komende dagen en omdat dat weer maagzuur opwekt dus ook Maagzuurbestrijders.

Edward Neering