Joe Jackson in de Domstad

Joe Jackson en Graham Maby 40 jaar geleden

Bijna drie weken geleden keerde ik op 18 maart terug uit Groningen na een fantastisch Joe Jackson concert in de Oosterpoort. Onderweg in de trein, op weg naar Amsterdam, werd mij duidelijk dat er een gruwelijke aanslag was gebeurd in Utrecht en dat er mogelijk diverse doelwitten waren. Voor mij reden om in Zwolle over te stappen om Amsterdam via Almere te bereiken in plaats van de domstad. Nu ben ik dan toch terug in Utrecht op weg naar Joe Jackson in de mooie Ronda-zaal van Tivoli/Vredenburg.

De komst van de maestro laat op zich wachten. Twintig minuten later dan gepland klinkt Alchemy door de boxen. Dit prachtige gedragen nummer is het laatste nummer van 40 jaar Joe Jackson op zijn nieuwe album Fool. En natuurlijk wordt dit laatste nummer gevolgd door zijn allereerste nummer van deze muzikale 40 jaar, One more time van zijn debuutalbum Look Sharp. De toon is gezet en daarop volgt direct zijn eerste iconische nummer “Is she really going out with him”. “Pretty women are walking with gorilla’s down my street, From my window i’m staring while my coffee grows cold”

Joe Jackson en Graham Maby in 2019

Na de prachtige bas gedreven new wave van 1979 tot 1981 en een uitstapje naar de Jazz (Jumpin Jive) komt Jackson met een volledige nieuwe invalshoek een eigenlijk ook zijn echte doorbraak naar een groot publiek met zijn album Night and Day. Vanavond niet zijn Slow Song en ook niet Breaking us in two maar wel het schitterende Another World. Vervolgens up tempo door met Fabulously Absolute en zijn queeste door New York na jaren weg te zijn geweest en in Strange Land. New York waar hij jaren woonde en hij zich nu een vreemde waant.

Opvallend is dat er nu een totaal ander publiek is dan in Groningen. Veel geroesemoes, kritisch lauw applaus in het middendeel van het concert. Wellicht een teken dat we niet te maken met hardcore JJ fans die je verwacht tijdens een jubileum tour. Ja het valt dan tegen als je veel nieuwe nummers hoort van Rain, Fast forward en Fool. Joe maakt het bespreekbaar “Sorry, that i’m interrupting” als ruis manifest opsteekt tussen twee nummers.

Hij heeft blijkbaar mijn recensie uit Groningen gelezen want Citizen Sane van het album Rain zit terecht in de muzikale prullenmand van de band en daar is het mooie Invisible man voor in de plaats gekomen. Het slot van de set klinkt uitstekend door de relatief kleine speakers met als absoluut hoogtepunt de combinatie van Ode to Joy (enige nummer van Fast Forward) en het knallende ironische punky “ I’m the man”. Kleine boxen schreef ik zojuist als je dat vergelijkt wat er 40 jaar geleden aan torens met speakers/boxen tijden een concert op het podium stonden. Je ziet in één oogopslag hoe ook de techniek de laatste vier decennia is vooruitgeschreden.

De toegift is dezelfde als in Groningen. Mooie uitvoering van de orginele versie van Steppin out en daarna nog één keer knallen met Time van Look Sharp en dan tenslotte de Alchemyafsluiting weer waarmee begonnen was.

Om het toch maar even in cijfers uit te drukken. Het concert in Groningen geef ik een 9 en die in Utrecht een 8. Voor de Gershwin van de popmuziek alle reden om komende zondag en maandag in Paradiso Amsterdam een tien te halen. Advies is om de covers van Steely Dan en the Beatles te skippen en te vervangen door 3 nummers van Blaze of Glory, Big World en Beat Crazy. Geeft een beter muzikaal beeld van 40 jaar Joe Jackson. Muziek op een hoog niveau van de The man zelf.

Edward Neering

Doug Yowell: geweldige drummer die Dave Hougton doet vergeten.

Setlist:
Alchemy (Fool)
One More Time (look Sharp)
Is She really Going out with him (Look Sharp)
Another World (Night and Day)
Fabulously Absolute (Fool)
Strange land (Fool)
Stranger than Fiction (Laughter and lust)
Real Men (Night and Day)
Rain (cover Beatles)
Invisble man (Rain)
Wasted Time (Rain)
Fool (Fool)
Sunday Papers (look Sharp)
King of the World (cover Steely Dan)
Can”t get what you want (Body and Soul)
Ode to Joy ( Fast Forward)
I’m the Man (I’m the Man)
toegift:
Steppin out (Night and Day)
Time (look Sharp)
Alchemy (Fool)

Joe Jackson, Graham Maby (bas), Doug Yowell (drums), Teddy Kumpel (gitaar) Utrecht 2019 in de Ronda Zaal van Tivioli/Vredenburg

Joe Jackson’s Triumph in Holland!

By: Edward Neering / Translation: A.C. Grootveld

Concert in Groningen/the Netherlands on 17th march 2019

Joe Jackson is on his “Four decade Tour”, 40 years of this musical all rouder. From bassy new wave to jazz, to Latin without guitar, to musical tops with the albums Big World And Body And Soul, classical music (Will Power) airy pop music (Blaze of Glory/Laughter and Lust), film music (Mike’s Murder) to Night Music. From there back to the roots of New Wave in Volume 4. And finally attacking the 21 st century with the albums Rain, The Duke (ode to Duke Ellington), the magnificent Fast Forward album and now the new recent album Fool.

Another World follows. Wonderful, Doug Yowell’s bright strokes on drums. Jackson’s four men formation is the best he has ever had. Fabulously Absolute is live even better than recorded on Fool. Then the splendid Strange Land about getting lost,
feeling lost in the big city(New York). Next: the audience is misled, the intro seems a version of Fools in Love on the live album Summer in the City, but happens tobe the robust Real Men. From Stranger than Fiction and Cancer we go to Citizen Sane from
the album Rain, according to Jackson his favourite. In my opinion it was the least song of the performance and a lesser album. My advice would be to skip this song and replace it by A Place in the Rain from the Rain album. This would be a good combination with the well performed Wasted Time.


According to Joe life is Fucked Up without friends and humor. He lets us know in Friend Better. For me one of the highlights is the live version of Fool from his latest album . From Sunday Papers we come to the cover song Steely Dan’s King of the World. I wonder why Joe chose to sing a cover at his 40 th jubilee. He has a never ending supply of good and best songs. Another highlight of his performance is Ode to
Joy from Fast Forward followed by the energetic, punky I’m the Man. Also great lyrics “And if you think you’re imuum, I can sell you anything! from a safety pin to a porkpiehat”


The anticipated encore is the original version of Steppin Out with ythe drum-bassmachine. It is the first time Joe plays it live in the Original version. Second is Time from the Look Sharp album and third and last again Alchemy, now for closing down. It was a very good performance with may highlights and Citizen Sane as the low point.

I do not care for Graham Maby’s bass solos. They
interrupt the flow of the performance. By the way Maby is one of the best bassplayers on this globe.

On April 4 I will go ot the concert at Utrecht Tivoli/Vredenburg. Maybe A Place in
the Rain will be replaced by Citizen Sane.


Edward Neering

Setlist:

Alchemy (Fool)

One More Time (look Sharp)

Is She really Going out with him (Look Sharp)

Another World (Night and Day)

Fabulously Absolute (Fool)

Strange land (Fool)

Stranger than Fiction (Laughter and lust)

Real Men (Night and Day)

Cancer (Night and Day)

Citizen Sane (Rain)

Wasted Time (Rain)

Friend Better (Fool)

Fool (Fool)

Sunday Papers (look Sharp)

King of the World (cover Steely Dan)

Can”t get what you want (Body and Soul)

Ode to Joy ( Fast Forward)

I’m the Man (I’m the Man)

encore:

Steppin out (Night and Day)

Time (look Sharp)

Alchemy (Fool)

Joe Jackson Triomfeert in Groningen!

Gezien: 17 naart Oosterpoort Groningen/ door : Edward Neering

foto: Erna Gunderson/ Oosterpoort Groningen

ik juich nooit in een openbare bus, maar sinds gisteren kan dat weer afgestreept worden op mijn bucketlist. Van Alkmaar naar Leeuwarden, op weg naar concert Joe Jackson in Groningen verslaat AZ het Amsterdamse Ajakkes in een duel met een zinderende eindfase.

De Oosterpoort zit tjokvol, het enige wat mij nog rest is een staanplaats vlak voor het podium. De Gershwin van de popmuziek betreedt als laatste van de band het podium tijdens het al ingezette Alchemy van het nieuwste Album  “Fool”. Prachtig slow nummer over hoe je van puin goud wilt maken en dat geldt natuurlijk ook in het normale leven, even los van de vraag of dat ook daadwerkelijk lukt. Het geluid is nog wat troebel maar direct verholpen tijdens het vlammende vlijmscherpe vileine   One More Time van Look Sharp. Is she really going out with him volgt direct en de trouw gekomen fan schare wordt direct picobello  bediend. De toon is direct gezet.

Joe Jackson is bezig met zijn “Four Decade Tour” 40 jaar muziek van deze muzikale alleskunner. Van basgedreven new wave, naar jazz, naar latin zonder gitaar, naar  muzikale opname hoogstandjes met de albums Big World en Body en Soul, klassieke muziek (Will Power) frisse popmuziek (Blaze of Glory/Laughter and Lust) , filmmuziek (Mike’s Murder, naar Nigth Music. Met een U bocht weer terug naar de roots van de new wave in Volume 4. En tenslotte vol in de aanval in de 21 eeuw met de albums Rain, The Duke (ode aan Duke Ellington),  het schitterdende Fast Forward album  en nu dan het recente album Fool.

Another World volgt. Wat heerlijk die droge strakke heldere klappen van Doug Yowell op zijn drums. Jackson heeft met deze viermansformatie de beste band ooit. Live is Fabulously Absolute nog beter dan op Fool. Daarna het prachtige Strange Land over verdwaald raken/voelen in een grote stad (New York). Het publiek wordt op het verkeerde been gezet, de intro die wordt ingezet lijkt de versie van Fools in love op het live album Summer in the City te zijn  maar het blijkt het robuuste  Real Men te worden. Via Stranger Than fiction en Cancer belanden we bij Citizen Sane van Rain. Volgend Jackson zijn favoriete album. Naar mijn mening het zwakste nummer van de avond en ook een minder album. Advies is om dit nummer direct te skippen en het veel betere “A place in the rain”van Rain  hiervoor in te ruilen. Zou een mooie combi zijn met het wel gespeelde  en het  puike, mooi gezongen,  Wasted Time.

Volgens Joe is het leven zonder vriendschap en humor “Fucked up”, dit laat hij weten in Friend Better. Eén van de absolute hoogtepunten wat mij betreft is de liveversie van Fool van het gelijknamige recente album. Via het puntige Sunday Papers belanden we in een cover King of the World van Steely Dan. Met deze 40 jarige jubileum tour begrijp ik niet waarom er een cover gespeeld moet worden. Jackson heeft een uitpuilende koffer met goede tot uitstekende songs laat het dan daarbij. Een nieuw hoogtepunt volgt met Ode to Joy van Fast Forward, echt prachtig. Daarna even lekker rammen met het nog altijd energieke, originele en punkige “I’m the man”. “And if you think you’re imuum, I can sell you anything, from a safety pin to a porkpiehat”. Grote klasse deze afsluiter en uitsmijter.

De voor geprogrammeerde toegift bestaat voor het eerste live gespeelde orginele versie van Steppin out met drumbass machine. Time van look Sharp knalt de zaal in  en met Alchemy wordt het concert afgesloten. Een goed concert met veel hoogtepunten en Citizen Sane als dieptepunt. De Bassolo’s van Graham Maby (één van de beste bassisten van deze aardkloot) hoeven van mij niet. Het haalt de vaart uit het concert/de nummers.

Op 4 april 2019 ga ik naar het Utrechtconcert in Tivoli/Vredenburg. Ben benieuwd of A place in the Rain het heeft gewonnen van Citizen Sane.  

Edward Neering

Setlist:

Alchemy (Fool)

One More Time (look Sharp)

Is She really Going out with him (Look Sharp)

Another World (Night and Day)

Fabulously Absolute (Fool)

Strange land (Fool)

Stranger than Fiction (Laughter and lust)

Real Men (Night and Day)

Cancer (Night and Day)

Citizen Sane (Rain)

Wasted Time (Rain)

Friend Better (Fool)

Fool (Fool)

Sunday Papers (look Sharp)

King of the World (cover Steely Dan)

Can”t get what you want (Body and Soul)

Ode to Joy ( Fast Forward)

I’m the Man (I’m the Man)

Toegift

Steppin out (Night and Day)

Time (look Sharp)

Alchemy (Fool)