Categorie: Opinie

Update 19 juli 2013

Wisselwerk 2.0., crisis met perspectief.

Door Edward Neering

In het de media is ruim aandacht over de aanpak (of het ontbreken daarvan)  van de crisis, de 600 miljoen voor werk van minister Asscher, het nieuwe sociale akkoord tussen werkgevers en vakbonden, de nieuwe werkloosheidscijfers van donderdag. In dit banenplan komt voor het eerst het vervroegd uittreden terug zeg maar de VUT 2.0. Onderstaand voorstel is scherper dan het voorstel van Asscher en geeft meer rendement, het bevordert de sociale cohesie, het drukt de kosten in de zorg en het onderwijs en geeft ruimte voor coaching door ouderen aan jongeren en tenslotte levert het één op één banen op!! In onderstaand voorbeeld neem ik de gemeente Amsterdam als voorbeeld, dit kan uiteraard worden vertaald naar de regio, provincie en landelijk.

Voorbeeld: 62+ met wederkerigheid

Gemeente Amsterdam: De feiten:

• Er worden tussen nu en twee jaar 1000 tot 1500 ambtenaren boventallig i.v.m. bezuinigingen, fusies, ontdubbelen van taken, afschaffen bestuurlijke laag stadsdelen enzovoort;
• De vergrijzing is begonnen. Tussen nu en 2020 zullen zeker 5000 ambtenaren van de 15.000 ambtenaren (dus 33%!!!) bij de gemeente Amsterdam vertrekken door vergrijzing en natuurlijk verloop. Regionaal/Landelijk eenzelfde trend;
• Het is dus zaak dat de gemeente jongeren op een slimme manier jongeren aan zich weet te binden om te zorgen dat een afgeslankt gemeentelijk apparaat, dat gewoon goed haar kernactiviteiten kan uitvoeren, slagvaardig en kwalitatief kan functioneren;
• De mooie regelingen in het sociaal plan zijn voorbij, zoals er met 57 ½ jaar uitgaan enz. Oudere ambtenaren moeten door tot hun 65^e,66e en uiteindelijk tot 67 jaar;
• Naast de 1000 tot 1500 boventalligen is er een sterk oplopende (jeugd) werkloosheid en er is een vacaturestop binnen de gemeente Amsterdam. Er is dus al een tijdje geen ruimte meer voor instroom van vers jong nieuw bloed.
• Electoraal beginnen “de boze 50 plusser” in belangrijke groep te worden (zie opkomst in peilingen van 50 Plus van Henk Krol). Ook komen er weer verkiezingen aan (gemeenteraad maart 2014)
• De kosten in de zorg zijn geëxplodeerd! (Waarom ik de zorg er bij haal, wordt verderop in dit voorstel duidelijk)

Ik pleit er dus voor dat de gemeente Amsterdam als werkgever hier creatief mee omgaat. Als werkgever is het advies aan de gemeente Amsterdam > ga met de vakbonden  praten en zorg ervoor dat aan alle (of bij specifieke onderdelen) ambtenaren die nu tussen de 60 en 65 zijn er met hun 62e uit kunnen (zeg maar de oude 57 ½ regeling). Echter, nieuw aan deze regeling wordt de wederkerigheid, als je als 62 plusser van deze regeling gebruik wilt maken dan ben je verplicht om 12 uur per week, gedurende 40 weken per jaar,  aan zorgtaken, onderwijstaken en/of coachingstaken (oudere op jongere)  te verrichten. Dan kan binnen je familie zijn, bij zorgorganisaties en onderwijsinstellingen dan wel dat je jouw deskundigheid als coach overdraagt aan een jongere ingestroomde/doorgestroomde/zij-ingestroomde collega’s (bijvoorbeeld vaklieden bouw, straatmakers, ingenieurs, klantmanagers van de DWI enz). Kortom herverdeling van arbeid door het trekken van menselijke wissels, oud maakt plaats voor jong maar haakt maatschappelijk niet af! De wissels tussen de vertrekkende oudere en de nieuwe jongere zijn één op één, elke wissel wordt verantwoord, Wisselwerk 2.0.  De ruimte die hierdoor ontstaat wordt opgevuld door jongere ambtenaren (en dat zijn ook 50 plussers) die nu uit de boot te dreigen vallen. De oudere ambtenaar blij, de familie blij, de gemeente Amsterdam blij, Sociale dienst/DWI blij, het UWV blij, De zorginstellingen blij, werklozen blij, de vakbonden blij, Wethouders blij, er is weer perspectief, goed werkgeverschap, een impuls aan nieuw bloed binnen de gemeente en een sociaal gezicht.

De financiering van dit plan kan  vanuit de 600 miljoen euro voor op maat gesneden werkgelegenheidsplannen van minister Asscher, drie weken geleden aangekondigd door Min. van SoZaWe of door bijvoorbeeld het op termijn afschaffen van de werkweek van 36 uur en dus weer terug naar 40 uur in 2020, immers over drie/vier jaar zal er een tekort aan arbeidskrachten zijn in verband met de exodus van de vergrijzing. Ook kan er een bijdrage komen uit lokale akkoorden tussen gemeenten/werkgevers en vakbonden.  Strategisch komt het zowel werkgevers als werknemers uit om dit uit te ruilen En wat in Amsterdam kan, kan ook in andere gemeenten, in de regio en landelijk. We noemen het Wisselwerk 2.0.

De huidige crisis en wordt op deze manier een crisis met perspectief!

Edward Neering