Nein, das geht nicht! Hispeed als drama!

Hispeed Berlijn

Het is donderdag de 4e april 2013.  Amsterdam CS is net ontdaan van de
ochtendspits. Even naar de NS info omdat ik het toch vreemd vind dat er geen
gereserveerde plaatsen op de E-ticket van Hispeed  naar Berlijn staan. De dienstdoende conducteur bekijkt de E-ticket en zegt “Dat gaat ‘m niet worden vandaag,  mijnheer!” , “Hoezo niet worden?” pareer ik.
“U moet de papieren tickets uitdraaien en dat heeft u niet gedaan, dit is een
reisbevestiging”.  En nu? De man verwijst mij naar het naburige Ibis-Hotel om daar een uitdraai te maken als ik bijvoorbeeld Gmail heb. Heb ik, probleem opgelost!  Ik loop naar buiten met mijn vrouw achter mij aan, ze snauwt mij nog toe “Als ik dit had gedaan, dan had de wereld te klein geweest!”. In een opwelling dacht ik nog “Wat kent zij mij toch slecht!”, maar dat terzijde. “Ik ga even naar mijn werk bij OGA, dan ben ik zo weer terug”, “we hebben nog 40 minuten”. Geen goed plan maakt mijn partner duidelijk, Ibis voldoet. De computers bij Ibis zijn allen bezet. Of er al iemand bijna klaar is
achter die schermmonsters?  Ja, een engelsman zegt klaar te zijn in twee minuten. Ik achter de computer, eentje zonder muis. Heb ik weer, de cursor doet niet wat mijn vingers willen en na een hoop gedoe heb ik eindelijk Google te pakken. ik vul mijn wachtwoord en inlog in. Nog 25 minuten te gaan.  Google begint moeilijk te doen, ze willen dat ik gebruik ga maken van een beveiligingscode maar dat wil ik niet, ik ontkom er niet aan. De code is verzonden naar uw mobiele telefoon . Die zit in het proviandrugzakje van de dag en die hangt op de rug van mijn vrouw die op haar beurt buiten een sigaret staat te roken.  Ik naar buiten, weer terug achter de computer, de tancode wordt geaccepteerd en zowaar Gmail ontvouwt zich aan mijn ogen. Nog 12 minuten te gaan. Nu wil de mappenstructuur van Gmail niet uitrollen! Ik bel mijn ega, die komt binnensnellen. In haar loop naar mij en de computer springt het computerscherm op de beginstand.”Uw tijd is voorbij” staat op het dienstverlenende scherm. Weer opnieuw nu met Tineke achter de knoppen. Toegeven ze is sneller dan ik. Nog 4 minuten. Mijn liefste zegt, “laat maar, dit wordt niks, ze begrijpen ons verhaal vast wel” en even later stappen wij kordaat in de Hispeedtrein naar Berlijn op perron 13b. Plaats zat, de conductrice stapt direct na vertrek onze coupe binnen en heeft ons
direct bij de lurven. “Het spijt mij maar u moet betalen tot aan de grens, en in Duitsland moet u opnieuw betalen” Waarom? , ik heb inmiddels op de I-phone de tickets te voorschijn getoverd en toon ze aan de conductrice. “U kunt deze toch zo ook scannen? Het scanembleem is duidelijk zichtbaar.  Onze ID-bewijzen tonen aan dat wij wij zijn.” “Nee , we scannen alleen papieren tickets! instructies van Hispeed mijnheer” De hoofdconducteur komt erbij en we rekenen €56 euro (met Korting) af tot aan de grens. In Duitsland probreer ik het nog een keer, “Nein, das geht nicht” zegt ze en we tellen nog eens €168,=  neer. De heenreis is duurder dan de op internet gekochte retourprijs van €198,=. Toen ik op de Kurfüstendam volledig door het ijs ging (2.09,53)  drie dagen
later tijdens de halve marathon van Berlijn, dreunde het door mijn hoofd “Nein, das geht nicht”

Edward Neering

NB: we gaan klacht een  indienen en verlangen terugbetaling

NB 2: Vandaag  26 april 2013 bericht gehad van Hispeed. We krijgen de heenreis van €98,= (discount) terug.

Mark Slaman maakt zijn debuut als ultraloper (60 km)op Texel!

Mark SlamanHet is geen grap! Ik sta boven aan de Hoge Berg en ik ben nog
steeds Okay. 61 kilometer rond Texel gelopen. Na kortere avonturen stond ik er
beroerder bij.


Stockholm, Lidingoloppet 2011, 30 kilometer klimmen en
dalen. Heerlijk gelopen, tot 20 kilometer en opeens is mijn energie weg en gaan
alle beenspieren stap voor stap gruwelijk aan gort. Een week lang heftige
spierpijn en nergens zin in. De struise Zweedse schone, fokster van pittbulls,
die zich in de hotelbar op een presenteerblaadje aanbood (how is the view in
your room??
); ik wilde er niets mee, maar ik had er ook werkelijk niets
meegekund.


Amsterdam Marathon 2012, met dorst, pijn en moeite het
Vondelpark uit gestrompeld. Of zomaar een van Dam-tot-Dam, na een half
jaar niet gelopen te hebben. Spierpijn gegarandeerd. Erlebnislauf
Graubunden
. Alsof mijn benen vol naalden zaten, na de eerste van drie dagen…

Dat is gek; nergens ook maar het begin van kramp. Geen echte inzinking
gehad, geen hongerklop, geen ros van de man met de hamer. Just did it. Stayed
Okay. Ik heb moeite met marathons, maar kan dus blijkbaar 60 kilometer lopen en
wel meer.
Mijn hondstrouwe zus en zorgzaam begeleidster Marijke vroeg vlak
voor de finish van de tocht over het eiland van onze pa, ooms, tantes, neven en
nichten, opa en oma (die ik wel heb gekend, maar zij niet), of dit mijn grootste
sportprestatie was. Mooie vraag trouwens. Nee, ik kon niets beters bedenken.
Door vermoeidheid? Ook. Maar nee, dit was wel heel erg goed. De GP Druppel
(tijdrit voor koppels rond de Haarlemmermeer) samen met Evert, 60 kilometer in
1.39.06, op de fiets, lang geleden in 1987, dat was ook wat. Maar deze Zestig
van Texel 2013 doe ik mezelf niet meer na.

Lees het voledige artikel door op onderstaande link te klikken:

http://www.ultraned.org/v_item/f5920.php

Mark Slaman

 

Paul Neering slaat toe tijdens Berlijn

Paul Neering Berlijn

Paul Neering heeft toegeslagen tijdens de Halve Marathon van Berlijn. In een tijd van 1.45.26 uur  liet hij alle medelopers uit Noord Holland achter zich tijdens de halve marathon van Berlijn. Verdienstelijk tweede werd Kees Schelling in een tijd rond de 1.48 uur. Andre Neering haakte af voordat hij afreisde naar Berlijn en de andere Neering, ook wel schrijver van allerlei stukje op deze Neering blog zakte volledig door het ijs wegens nog onverklaarbare redenen en kwam door in 2.09, 53. Kees Klaver arriveerde in 2.05  uur. Andere tijden volgen nog

ebr

Nummer 13!

Halve Marathon Berlijn 7 april 2013

 

We zijn in Berlijn! Leuke stad om te zijn. Erg koud net zoals in Nederland momenteel. Sterker nog, er liggen overal resten sneeuw. Gistereen aankomst op Berliner Hauptbahnhof, een schitterend nieuw station. Vervolgens, na landing in hotel Ardea, naar de Kurfüstendam en vandaag een wandeling gedaan in “dat Mitte” zeg maar Oost Berlijn, van unten den Linden naar de Brandenburger Tor, naar het nwe Holecaustgedenkteken naar de Postdammerplatz over de lijnen waar vroeger de muur liep samen met Janny en Jan die we toevallig tegenkwamen bij de kopvande wandeling.. Vervoglens mijn startnummer opgehaald op het oude vliegveld Tempelhof in hangaar 5. Ja hoor, een oneven nummer en erger nog het eindigt op 13. Wellicht brengt het toch geluk om onder de twee uur te gaan eindigen!  Vanavond gegeten in een echt duits gasthuis in het Nicolaiviertel vlak bij Alexanderplatz en vervolgens neergestreken in ons stamcafe Neffes  (en dat al na één dag 🙂 ) aan de potsdammerstrasse met een heuse liveband. Morgen weer een wandeling rond de Kurfüsterdam.