Categorie: Geen categorie

Een blog over werknemers vervroegd te laten uit treden en als wederkerigheid zorgtaken te laten verrichten. Op de ruimte die zij maken kunnen jongeren (ook 50+ mijnheer Krol!) worden geplaatst.

Heel het land blij!

Mijn ouders zijn allebei dood. Mijn vader overleed toen ik 19 jaar was en mijn moeder stierf in mijn 29e levensjaar. Zelf ben ik nu 54 jaar.  Het komt bij mij op gezien de discussie over de te nemen maatregelen in ons land om de zorgkosten drastisch omlaag te brengen. Zojuist was er een heel uur lang discussie over dit onderwerp tijdens het politieke programma “Kamerbreed” met de voorzitters van de vier jongerenorganisaties van de Pvda, VVD, SP  en CDA. Aanleiding is het deze week  op de politieke agenda zetten van het onderwerp “kinderen moeten hun ouders weer verzorgen in plaats van dat de samenleving dit regelt”.

Alleen de moeder (81 jaar)  van mijn vrouw leeft nog, in het vakjargon: Mijn schoonmoeder. Bij de gedachte dat ik mijn eigen ouders had moeten verzorgen merk ik dat ik vrij mild gestemd ben echter het idee dat ik mijn schoonmoeder moet wassen en iedere avond al hakend/breiend aantref is dan toch weer een ander verhaal. Hoe dan ook het doet  mij ook aan een nieuwe win/winsituatie denken.

Even weg bij de zorg, ik kom er zo weer op terug. We gaan naar het huidige concern Amsterdam dat druk bezig is met het programma “één stad, één opgave”. De feiten: •Er worden 1500 ambtenaren      boventallig ivm bezuinigingen, fusies, ontdubbelen van taken, afschaffen      bestuurlijke laag stadsdelen enz; •De vergrijzing (vandaar      dat ik toch maar even mijn leeftijd bij aanvang noemde ) is begonnen.      Tussen nu en 2020 zullen zeker 5000 ambtenaren bij de gemeente Amsterdam      vertrekken. Regionaal/Landelijk eenzelfde trend; •Het is dus zaak dat de gemeente jongeren op een slimme manier jongeren aan zich weet te binden om te zorgen dat een afgeslankt gemeentelijk concern, dat gewoon goed haar kernactiviteiten kan uitvoeren, slagvaardig en kwalitatief kan functioneren; •De mooie regelingen in het sociaal plan zijn voorbij, zoals er met 57 ½ jaar uitgaan enz. Oudere ambtenaren moeten door tot hun 65e en straks meer, uiteindelijk 67; •Naast 1500 boventalligen is er een oplopende (jeugd) werkloosheid en er is een vacaturestop binnen de gemeente Amsterdam. Er is dus al een tijdje geen ruimte meer voor instroom van vers jong bloed.

Ik pleit er dus voor om binnen het concern hier creatief mee om te gaan. Als gemeente > ga met de vakbonden praten en zorg ervoor dat aan alle ambtenaren die nu tussen de 60 en 65 zijn er met hun 62e uit kunnen (zeg maar de oude 57 ½ regeling). Echter, nieuw aan deze regeling wordt de wederkerigheid, als je als 62 plusser van deze regeling gebruik wilt maken dan ben je verplicht om 12 uur per week aan zorgtaken te verrichten. Dan kan binnen je familie zijn, bij zorgorganisaties enz dan wel dat je jouw deskundigheid als coach overdraagt aan jongere ingestroomde/doorgestroomde collega’s.  Een combinatie kan ook. De ruimte die hierdoor ontstaat wordt opgevuld door jongere ambtenaren (en dat zijn ook 50 plussers, dit even voor de heer Krol) die nu uit de boot te dreigen vallen. De oudere ambtenaar blij, de familie blij, de gemeente Amsterdam blij, DWI blij, WZS blij, werklozen blij, de vakbonden blij, Wethouders blij, er is weer perspectief, goed werkgeverschap, een impuls aan nieuw bloed binnen de gemeente, sociaal gezicht, financiering vanuit Amsterdamse/landelijke arbeidsvoorwaardengelden en het UWV en…., minder werklozen in de stad, samenvattend: iedereen blij. En wat in Amsterdam kan, kan ook in andere gemeenten, in de regio en landelijk. We noemen het Wisselwerk II. Heel het land blij!

Edward Neering