AZ – Ajax : In het hol van de Leeuw!

AZ de kenner

Ik werk momenteel als programmamanager  Modernisering Erfpacht bij OGA (ontwikkelingsbedrijf Gemeente Amsterdam). De wedstrijd van komende zondag leeft. De drommelse Amsterdammers denken echt dat er een goed resultaat haalbaar is in 072.  In het hol van de leeuw, op het Amsterdamse Weesperplein, heb ik vanmorgen mijn handtekening gezet onder een 3-1 overwinning voor AZ (rust 1-0) . Samen met Abel zit ik op de tribune, en zoals altijd hebben we er vertrouwen in!

 

Het boek van Joe Jackson in uit!

Het ontroerende, geweldige verhaal van Joe Jackson

JoeJacksonDe Engelse zanger, pianist en songschrijver Joe Jackson is één van de grootste en veelzijdigste talenten uit de Britse popmuziek. Maar omdat ‘het leven van een popster eigenlijk geen boek waard is’ laat de eigenzinnige Jackson zijn onderhoudende en humoristische muzikale autobiografie eindigen als een platenmaatschappij hem zijn eerste platencontract aanbiedt. Een overwinning op de zwaartekracht is het verhaal van een zeer getalenteerde jongen in ogenschijnlijk kansarme omgeving die zijn talent en liefde voor muziek ontdekt en daarmee zijn kansen voor altijd keert.

‘Hij schrijft  fantastische songs, en maakte onvergetelijke albums… en komt nu ook met een geweldige autobiografie’ – The Observer

Een overwinning op de zwaartekracht ISBN 9789401600538 – Prijs €17,95

Zojuist besteld bij www.bol.com

Heerlijke lunch op stadhuis!

Herstelling Plaza

Ik was vandaag op het stadhuis aan de Amstel. De Dienst Werk & Inkomen is een lunch/loungeroom gestart. Het is een reintegratietraject onder de bezielende leiding van Helena Hehanussa. Het is in het oude theatercafe, achter de boekmanzaal en tegenover de kassa van de Stopera. Heerlijk geluncht tegen zeer billijke prijzen. Een topervaring en je weet dat degene die je bedient werkt aan haar/zijn toekomst op de arbeidsmarkt. De locatie wordt Herstellng Plaza genoemd. Zeker snel doen, adviseer ik!!!

Oplossing Sociaal Akkoord

In de media is ruim aandacht voor een nieuw sociaal akkoord tussen werkgevers en vakbonden. FNV bouwbond wil dat 60+ers ruimte maken voor jongeren en dat de werkgevers dat moeten betalen. Op hun beurt zeggen de werkgevers aan de voet van de onderhandelingen daar geen geld voor te hebben. In onderstaand voorstel ga ik in op de situatie bij de gemeente Amsterdam als voorbeeld. Dit kan natuurlijk ook bij profit werkgevers en andere non-profit regionaal en landelijk. Per branche kan er een ander maatwerkpak worden geregeld. Kortom de hoofdlijnen vastleggen in een sociaal akkoord. Snel polderen en niet doormodderen.

kunst

 

Voorbeeld: 62+  met wederkerigheid

Gemeente Amsterdam: De feiten:

  • Er worden tussen nu en twee jaar 1500 ambtenaren boventallig i.v.m. bezuinigingen, fusies, ontdubbelen van taken, afschaffen bestuurlijke laag stadsdelen enzovoort;
  • De vergrijzing is begonnen. Tussen nu en 2020 zullen zeker 5000 ambtenaren van de 15.000 ambtenaren (dus 33%!!!)  bij de gemeente Amsterdam vertrekken. Regionaal/Landelijk eenzelfde trend;
  • Het is dus zaak dat de gemeente jongeren op een slimme manier jongeren aan zich weet te binden om te zorgen dat een afgeslankt gemeentelijk concern, dat gewoon goed haar kernactiviteiten kan uitvoeren, slagvaardig en kwalitatief kan functioneren;
  • De mooie regelingen in het sociaal plan zijn voorbij, zoals er met 57 ½ jaar uitgaan enz. Oudere ambtenaren moeten door tot hun 65e en straks meer, uiteindelijk 67;
  • Naast 1500 boventalligen is er een sterk oplopende (jeugd) werkloosheid en er is een vacaturestop binnen de gemeente Amsterdam. Er is dus al een tijdje geen ruimte meer voor instroom van vers jong nieuw bloed.
  • Electoraal beginnen “de boze 50 plusser” in belangrijke groep te worden (zie opkomst in peilingen van 50 Plus van Henk Krol)

Ik pleit er dus voor om binnen het concern hier creatief mee om te gaan. Als gemeente Amsterdam > ga met de vakbonden praten en zorg ervoor dat aan alle (of bij specifieke onderdelen) ambtenaren die nu tussen de 60 en 65 zijn er met hun 62e uit kunnen (zeg maar de oude 57 ½ regeling). Echter, nieuw aan deze regeling wordt de wederkerigheid, als je als 62 plusser van deze regeling gebruik wilt maken dan ben je verplicht om 12 uur per week aan zorgtaken, onderwijstaken en/of coachingstaken te verrichten. Dan kan binnen je familie zijn, bij zorgorganisaties en onderwijsinstellingen  dan wel dat je jouw deskundigheid als coach overdraagt aan jongere (bijvoorbeeld vaklieden bouw)  ingestroomde/doorgestroomde/zij-ingestroomde collega’s. Een combinatie kan ook. De ruimte die hierdoor ontstaat wordt opgevuld door jongere ambtenaren (en dat zijn ook 50 plussers) die nu uit de boot te dreigen vallen. De oudere ambtenaar blij, de familie blij, de gemeente Amsterdam blij, Sociale dienst blij, het UWV blij, De zorginstellingen blij, werklozen blij, de vakbonden blij, Wethouders blij, er is weer perspectief, goed werkgeverschap, een impuls aan nieuw bloed binnen de gemeente, sociaal gezicht.

Financiering vanuit Amsterdamse/landelijke arbeidsvoorwaardengelden en het UWV en…., minder werklozen in de stad. Co financiering stad en een verder onderhandelingsresultaat tussen bonden en werkgevers. Ik denk bijvoorbeeld het inleveren van de 36 urige werkweek , dus terug naar 40 uur op een glijdende schaal. Immers de vergrijzing komt er aan en dus zal de werkloosheid van tijdelijke aard zijn. Over drie/vier jaar is er een tekort aan arbeidskrachten. Strategisch komt het zowel werkgevers als werknemers uit om dit uit ter ruilen  En wat in Amsterdam kan, kan ook in andere gemeenten, in de regio en landelijk. We noemen het Wisselwerk Nieuwe Stijl.

Tenslotte voeren we ook weer de jeugdwerkgarantiewet in en garanderen jongeren tot 27 jaar een opleiding, een stage dan wel gesubidieerde baan. Ook halen we even de oude banenpoolregeling van stal op 115% van het Wettelijk Minimumloon bij kostverdieners en eenoudergezinnen en 100% WML bij alleenstaanden. Die 115% is gebaseerd opdat met niet allerlei voorzieningen moet aanvragen ihkv “de armoedeval” , is een stuk goedkoper zo.

Edward Neering

 

Column Youp van het Hek over Doping “Rassmoezen”

Wielrennen WK

Rassmoezen  (bron www.nrc.nl )

Heerlijk om het gekrakeel rond de Raboploeg, Boogerd en de andere spuiters en slikkers te volgen. Het deksel van de beerput ligt op een kier en de lucht is nu al niet meer te harden. En geloof me: het wordt alleen maar leuker. Er is genoeg oud zeer binnen de criminele organisatie die Rabo heet om de smurriestroom nu pas echt goed op gang te brengen. Rasmussen is afgelopen donderdag al begonnen door werkelijk iedereen te beschuldigen. Het komt erop neer dat de mini-bars op de hotelkamers van de renners vol met bloedmonsters lagen, dat de deur van de koelkast in de Rabobus niet dicht kon van de epo en dat ze thuis allemaal drie extra vriezers in hun garagebox hadden staan. Niet voor geschoten wild of restjes afhaalpizza.

Op de beschuldigingen van Rasmussen reageerde Erik Breukink nogal gevat met de woorden: „Ik heb hier geen zak mee te maken!” Bloedzak was leuker geweest.

Ikzelf geloof niemand. Rasmussen niet, Breukink niet, Theo de Rooij niet, de tweedehands kwakzalvers van de medische staf niet en Boogerd helemaal niet. Die heeft deze week keurig in overleg met allerlei louche advocaten ongeveer 5 procent van wat hij echt weet prijsgegeven. En hij denkt dat hij nu klaar is.

Nee Michael, het is nu pas begonnen. Nogmaals: de modderstroom is op gang. Er komt heel veel naar buiten. En iedereen wist het. Tot in de hoogste regionen van de bank.

Hoewel? Dat er tientallen jaren lang een tankwagen met gecentrifugeerd Oostenrijks varkensbloed achter de bezemwagen reed verbaast mij zelfs. Of zal het achteraf Chinees paardenbloed geweest zijn? Dat ze door de dealers besodemieterd zijn. Lijkt mij een prachtige kop in de krant. Boogerd: „Ik voel mij belazerd!”

Minister Schippers wil dat Michael echt alles vertelt. Misschien kan ze Job Cohen de zaak laten onderzoeken. En dat Job Loek Hermans als ploegleider benoemt. Misschien mag Marjon van Royen de persvoorlichting dan doen. Zij wordt gevraagd voor haar nuchtere kijk op de zaak. Hebben wij ook nog wat te lachen.

Het gaat bij het wielrennen al lang niet meer om het koersen. Het gaat alleen nog om alle shit eromheen. Tommy Simpson was in 1967 het eerste slachtoffer op de Mont Ventoux, later volgden er meer, onder wie Marco Pantani en Valentino Fois. Alle renners weten hoe het zit, net als de dokters en de ploegleiders en de sponsors en het publiek. Alleen Mart wist van niks. Hij geloofde Michael op zijn witte tanden. Lief hè? Gaan we dit duo komende zomer weer zien? In de gloed van een brandende vuurkorf op een Frans pleintje met op de achtergrond een mooi uitgelicht middeleeuws kerkje en dit alles onder het genot van een glaasje rode wijn. De keuveletappe. Ik kan niet wachten.

Gaan we de Tour deze zomer überhaupt nog op televisie zien? Gaan we kijken naar de nieuwe Raboploeg, die meefietst onder de naam Blanco pro Cycling? Of geven we het op? Ik zou, als ik de NOS was, het gewoon uitzenden. Het is een prachtig tijdsbeeld: zwaar gedrogeerde mannen zonder de naam van de bank op hun witte shirt, terwijl ze wel betaald worden door die rentepooiers, die binnenkort na het innen van hun bonussen ongetwijfeld moeten aankloppen bij de minister met de vraag of hij ze wil nationaliseren. En Breukink analyseert iedere avond de etappes bij RTL7, gesponsord door de fabrikant van de ontbijtkoek Snelle Jelle. Van die koek ga je namelijk harder fietsen! Lief hè?

En in dat programma komt men tot de conclusie dat het fietsen nu schoon is. Maar het fietsen is niet schoon. Het fietsen is smeriger dan ooit. De rotzooi is alleen steeds moeilijker op te sporen. Nee, het wielrennen staat stijf van de dope. Net als het schaatsen en het hardlopen en het voetballen en welke andere sport dan ook. Sport is alleen nog voor onsportieve gluiperds. Er is nu zelfs een hockeykakker betrapt op doping. Was het bier op?