Haarscherpe analyse Arnold Heertje over PvdA

Onderstaand een een haarscherpe analyse van Arnold Heertje over PvdA.

Bron: De Volkskrant

OPINIE – Arnold Heertje −26/03/14, 06:01

© anp. Het logo op het landelijk partijkantoor van de PvdA, een dag na het grote verlies in de gemeenteraadsverkiezingen.

opinieDe PvdA is door intellectueel en karakterologisch falen aan de verkeerde kant van de geschiedenis beland, schrijft Arnold Heertje. ‘De bureaucratische aanpak van de werkloosheid door PvdA-bestuurders op nationaal en lokaal niveau is hiervan een zwaarwegend negatief gevolg.’

  • In zijn beruchte Den Uyl-lezing van 12 december 1995 rekende Wim Kok af met de ideologische veren van de sociaal-democratie en, naar achteraf blijkt, ook met de intellectuele veren van de eens zo kleurrijke beweging

  • © anp.
    Wim Kok gekozen tot opvolger Den Uyl als fractievoorzitter in 1985.

Onopgemerkt maakt de geschiedenis een enkele keer een einde aan een roemruchte ontwikkeling. De burgers geloven het pas als zij het achteraf zien. In Nederland heeft de sociaal-democratie in samenspel met de vakbeweging een historische ontwikkeling achter de rug, waardoor de proletarische werknemers van hun ketenen zijn bevrijd.
Sinds de oprichting in 1946 heeft de Partij van de Arbeid zich nog een halve eeuw gekoesterd in de schaduw van een maatschappelijke dynamiek die wortelt in het laatste kwart van de 19de en de eerste helft van de vorige eeuw. In zijn beruchte Den Uyl-lezing van 12 december 1995 rekende Wim Kok af met de ideologische veren van de sociaal-democratie en, naar achteraf blijkt, ook met de intellectuele veren van de eens zo kleurrijke beweging. Beide afrekeningen waren Kok op het lijf geschreven.
Tegen deze historische achtergrond herleidt de leiding van de PvdA de vernietigende verkiezingsuitslag tot de lange duur van de crisis en het onvermogen van de potentiële aanhang reeds nu de vruchten te zien van een beleid dat inzet op een sterk en sociaal Nederland. De grootscheepse nederlaag ontspruit aan oorzaken van voorbijgaande aard, waaraan niemand iets kan doen. Daarop is het antwoord de sokken erin zetten. Deze houding wordt versterkt door een scherpzinnige waarnemer als Felix Rottenberg die verkondigt dat in Nederland nauwelijks sprake is van corruptie en ons onderwijs tot de top van de wereld behoort.
Toenemende scheefgroei Intussen schrijven in de Verenigde Staten economen als Robert Reich en Joseph Stiglitz indrukwekkende boeken over de toenemende scheefgroei in de inkomens- en vermogensverdeling, waardoor de samenhang in de maatschappij verkorrelt, de traditionele arbeiders verpauperen en in hun voetspoor de middenklasse wordt bedreigd. Die schrikbarende verschijnselen doen zich ook in Nederland voor, maar daarover geen woord van de zijde van de Partij van de Arbeid.

  • Voor wanbeleid betalen de kiezers het gelag in de vorm van extra belastingen, het onttrekken van middelen aan culturele voorzieningen, maatschappelijke zorg, het wegwerken van achterstanden in wijken en van jongeren en bovenal het onnodig opofferen van open ruimte, natuur en de kwaliteit van het bestaan

  • © anp.
    PvdA-lijsttrekker van Amsterdam Pieter Hilhorst beantwoordt vragen in het stadhuis van Amsterdam tijdens de slotbijeenkomst na de gemeenteraadsverkiezingen.

In de optocht van gezagdragers in de managementlagen van zorginstellingen, corporaties en het grootschalige onderwijs lopen veel partijleden met excessieve beloningen mee onder de vlag van de sociaal-democratie, losgezongen van de werkvloer en op onoverbrugbare afstand van de afnemers, patiënten, huurders, leerlingen en studenten. Met behulp van de Partij van de Arbeid is in de kinderopvang, de jeugdzorg, de geestelijke gezondheidszorg, het mbo en op de woningmarkt een inhumane architectuur ontwikkeld met onvoldoende aandacht voor de verdelingseffecten op mensen in benarde posities en de middengroepen.
Sterker nog, perverse financiële prikkels maken van hulpbehoevende kinderen in de jeugdzorg winstgevende en werkgelegenheidscheppende producten ten behoeve van tientallen elkaar de financiële bal toespelende instellingen met de formele karakteristieken van een criminele organisatie, omdat de kinderen om wier bescherming het gaat uit beeld zijn verdwenen. In Amsterdam onder het toeziend oog van de voormalige wethouder Pieter Hilhorst.
Geen oog voor niet-meetbare leefbaarheid Voorts is de Partij van de Arbeid ten prooi gevallen aan het niet onderkennen van de maatschappelijke noodzaak van een passende verhouding van kwantitatieve economische groei en de kwaliteit van de economische ontwikkeling. Overal in het land hobbelen lokale bestuurders kritiekloos aan achter in geld meetbare expansie van de productie zonder oog voor het belang van niet-meetbare leefbaarheid, de natuurlijke omgeving, de cultuur en in het onderwijs van de vreugde van het leren zelf zonder meten en toetsen.
Gedeputeerden van provincies, wethouders van gemeenten en bestuurders van stadsdelen hebben op grote schaal het bouwen van leegstaande kantoren, het ontwikkelen van braakliggende bedrijfsterreinen en het ontwikkelen van winkelcomplexen zonder aanwending, gefaciliteerd. Voor dit wanbeleid betalen de kiezers het gelag in de vorm van extra belastingen, het onttrekken van middelen aan culturele voorzieningen, maatschappelijke zorg, het wegwerken van achterstanden in wijken en van jongeren en bovenal het onnodig opofferen van open ruimte, natuur en de kwaliteit van het bestaan.

  • De geschapen onvrede vertaalt zich destructief in de aanhang van de PVV en constructief in de aanhang van de SP en D66, samen bijna de helft van het electoraat

De Partij van de Arbeid loopt voorop bij de inmiddels afgeblazen aanleg van de Westerschelde Container Terminal bij Vlissingen, bij de ontwikkeling van lokale luchthavens, bijvoorbeeld in Twente, de zeesluis bij IJmuiden en een parkeergarage bij de Singelgracht in Amsterdam, telkens zonder oog voor de dynamiek van wereldwijde economische veranderingen en het offer aan leefbaarheid voor de mensen.
Verwaarlozen van het onderhoud In het verlengde hiervan ligt het verwaarlozen van het onderhoud van wegen, spoorwegen, waterwegen, gebouwen en woningen. Voor de verdwenen kiezers van de Partij van de Arbeid is het duurzaam renoveren van alle woningen in Nederland een belangrijker project dan het bouwen van nieuwe woningen met de kans op leegstand.
Kortom, de Partij van de Arbeid is ongewild aan de verkeerde kant van de geschiedenis terechtgekomen door het samengaan van een intellectueel tekort – veroorzaakt door de grootschaligheid in het onderwijs en het beleidsmatig verdwijnen van academisch opgeleide docenten, waardoor het analyseren van de economische en maatschappelijke dynamiek achterwege is gebleven – met de intimiderende en arrogante houding van met de Partij van de Arbeid verbonden bestuurders en ambtenaren, jegens de werkvloer van de samenleving.
De bureaucratische aanpak van de werkloosheid door PvdA-bestuurders op nationaal en lokaal niveau is hiervan een zwaarwegend negatief gevolg. De geschapen onvrede vertaalt zich destructief in de aanhang van de PVV en constructief in de aanhang van de SP en D66, samen bijna de helft van het electoraat. Voor de Partij van de Arbeid niet langer een wenkend perspectief.

Tandembanen, samen versneld uit de crisis!

Amsterdammertjes header

Op persoonlijke titel.

 

Tandembanen

Door Edward Neering

In de media tijdens de verkiezingscampagnes 2014 is ruim aandacht besteed aan de aanpak (of het ontbreken daarvan) van de (jeugd)werkloosheid. Eigenlijk komt men niet verder dan stages voor jongeren en hoopt men  op snel economisch herstel.  Onderstaand voorstel gaat verder er creëert echte banen voor jongeren en biedt een oplossing voor werkgevers die vervroegd afscheid willen nemen van hun senioren, het bevordert de sociale cohesie tussen oud en jong, het drukt de kosten in de zorg en het onderwijs en geeft ruimte voor coaching door ouderen aan jongeren (het gildeprincipe)  en tenslotte levert het dus één op één banen op!! Oud en jong op een werktandem, vandaar de term “tandembanen” In onderstaand voorbeeld neem ik de gemeente Amsterdam als voorbeeld. Dit kan uiteraard worden vertaald naar de regio, provincie en het land. Nu worden de coalitieakkoorden gemaakt en over circa een maand gesloten in de gemeenten. Dit plan invoeren bij grote gemeenten (of een grote groep samenwerkende gemeenten) zet dus zoden aan de dijk.

Tandembanen:  62+ levert tegenprestatie en jong stroomt in naar echte banen.

Voorbeeld gemeente Amsterdam: De feiten:

  • Er worden tussen nu en twee jaar ca 1000 ambtenaren boventallig i.v.m. bezuinigingen, fusies, ontdubbelen van taken, afschaffen bestuurlijke laag stadsdelen enzovoort;
  • De vergrijzing is begonnen. Tussen nu en 2020 zullen zeker > 4000 ambtenaren van de 13.500 ambtenaren (dus > 33%!!!) bij de gemeente Amsterdam vertrekken door vergrijzing en natuurlijk verloop. Regionaal/landelijk eenzelfde trend;
  • Er is nog steeds sprake van een oplopende werkloosheid, langdurige werkloosheid voor oud en jong. Dit brengt hoge maatschappelijke kosten met zich mee van maatschappelijke zorg, uitkeringen, reintegratie  en criminaliteit;
  • Het is dus zaak dat de gemeente jongeren op een slimme manier aan zich weet te binden om te zorgen dat een afgeslankt gemeentelijk apparaat haar kernactiviteiten kan uitvoeren binnen de nieuwe RVE structuur, slagvaardig,flexibel, kwalitatief en goed functioneert;
  • Daarnaast moet de gemeente meer slagkracht tonen in de bestrijding van de werkloosheid;
  • De mooie regelingen in sociale plannen zijn voorbij, zoals in het verleden er met 57 ½ jaar uitgaan enz. Oudere ambtenaren moeten door tot hun 65e,66e en uiteindelijk tot 67 jaar;
  • Naast de  ca 1000 boventalligen is er een dus oplopende (jeugd) werkloosheid én er is een vacaturestop binnen de gemeente Amsterdam. Er is al een tijdje geen ruimte meer voor instroom van jong bloed, dodelijk voor een werkgever als Amsterdam op langere termijn met een krappe arbeidsmarkt als vooruitzicht;
  • De kosten in de zorg zijn geëxplodeerd!
  • Het onderwijs heeft extra handen nodig zoals, voorleesmoeders, klassen-assistenten, concierges, overblijfouders, toezichthouders en bijv huiswerkbegeleiders.

MD gezaagde stenen

Ik pleit er voor, met als voorbeeld de gemeente Amsterdam in haar rol als werkgever, dat hier creatief mee om gegaan wordt . Als werkgever moet Amsterdam met de vakbonden, de Dienst Werk & Inkomen en UWV om tafel en ervoor zorgen dat aan alle (of bij specifieke onderdelen) ambtenaren die nu tussen de 60 en 65 zijn er met hun 62e uit kunnen (zeg maar de oude 57 ½ regeling). Echter, nieuw aan deze regeling wordt de wederkerigheid (de 62 plusser levert een tegenprestatie voor de regeling). als je als 62 plusser van deze regeling gebruik wilt maken, ben je verplicht om 12 uur of 16 uur per week, gedurende 40 weken per jaar, zorgtaken, onderwijstaken en/of coaching-taken (oudere op jongere)  te verrichten. De betreffende medewerker sluit hier een tandemcontract voor af. De taken  kunnen binnen je familie zijn als mantelzorger, bij kwetsbare ouderen bij zorgorganisaties en onderwijsinstellingen dan wel dat je jouw deskundigheid als coach overdraagt aan een jongere of inbrengt bij een vakopleiding en/of reintegratiebedrijf als toegevoegd docent. Kortom herverdeling van arbeid door het trekken van menselijke wissels. Oud maakt plaats voor jong maar haakt maatschappelijk niet af! Beiden zitten op een werktandem, vandaar de term “Tandembanen”. De wissels tussen de vertrekkende ouderen en de nieuwe jongeren zijn één op één, elke wissel wordt verantwoord. De ruimte die hierdoor ontstaat wordt opgevuld door jongere ambtenaren (en dat zijn ook 50 plussers) die nu uit de boot dreigen te vallen. Hiermee creëer je dus één op één echte banen! De oudere ambtenaar blij, de familie blij, de gemeente Amsterdam als werkgever blij, Sociale dienst/Dienst Werk en Inkomen blij, het UWV blij, De zorginstellingen blij, werklozen blij, de vakbonden blij, toekomstige wethouders blij. Er is weer perspectief, goed werkgeverschap, een impuls aan nieuw bloed binnen de gemeente en een sociaal gezicht. Kijk,  daar wil je als nieuwe coalitie mee naar buiten treden naar de diverse achterbannen en naar de gehele stad. Samen werken aan een beter Amsterdam!  Een soortgelijk project heeft in Amsterdam al succesvol gedraaid in de periode 1997- 2001. Het heette toen Wisselwerk Amsterdam maar was meer uitgekleed. Als we het nu doen, doen we het weer tijdelijk voor bijvoorbeeld vier jaar. Na vier jaar moet het economisch herstel en de vergrijzing de hardnekkige werkloosheid hebben vlotgetrokken.

Trap met laden

De financiering van dit plan kan  vanuit de 600 miljoen euro voor op maat gesneden werkgelegenheidsplannen van minister Asscher van vorig jaar of door bijvoorbeeld het op termijn afschaffen van de werkweek van 36 uur en dus weer terug naar 40 uur in 2020, immers over drie/vier jaar zal er een tekort aan arbeidskrachten zijn in verband met de exodus van de senioren. Ook kan er een bijdrage komen uit lokale arbeidsvoorwaardenakkoorden tussen gemeenten/werkgevers en vakbonden voor de komende jaren. Er zit genoeg in de stakingskassen!  Strategisch komt het zowel werkgevers als werknemers uit om dit uit te ruilen. Als laatste kan er natuurlijk geld worden vrijgemaakt in de coalitieplannen voor de komende vier jaar. Een mix van financiering is ook mogelijk. Wat in Amsterdam kan, kan ook in andere (groepen) gemeenten, in de regio en landelijk. We noemen het project “Tandembanen”

De huidige crisis met een aantrekkende economie krijgt een nieuwe krachtige impuls. Amsterdam gaat met D66 als nieuwe trekker van het coalitieakkoord een nieuwe frisse fase in om de jeugdwerkloosheid op termijn een nekslag toe te brengen en een bijdrage te leveren aan het reduceren van kosten in de zorg en het onderwijs. Via deze deal krijgen zorg en onderwijs er veel extra handen bij.

Edward Neering op persoonlijke titel

In de dagelijkse praktijk: Interim manager in dienst bij de gemeente Amsterdam (Adviesgroep Amsterdam/ AGA). Zowel werkzaam in het fysieke domein als het sociale domein. Directeur geweest tot met 2008 van DWI Werkbedrijf Herstelling. Zijn wortels liggen in het domein van Werk en Inkomen.

Contact: e.neering@amsterdam.nl  / 06 – 518 770 14

Stopera 2013

 

Gem.Raadverkiezingen en EU verkiezingen op één dag!

 

Laten we de kieswet aanpassen (noodwetje) en de gemeenteraadsverkiezingen uitstellen naar 22 mei. Dit scheelt miljoenen landelijk en voor Amsterdam 1 miljoen. De verkiezingen voor het Europees Parlement en de Gemeenteraadsverkiezingen vallen dan samen op 22 mei 2014,. Prettig voor de kiezer (hoeft maar één keer naar de stembus) en prettig voor de politiek (het zal een licht hogere opkomst tot gevolg hebben,  voor de campagnekas en energie vrijwilligers). Mogelijk daarnaast nog twee referenda in Stad. Zeker is het referendum voor de Elandsgracht en misschien komt er een referendum over Erfpacht. Een verkiezing organiseren in een stadsdeel kost al gauw meer dan €100.000,= Dus 7 stadsddelen en de kosten van de Dienst Basisinformatie die de verkiezingen organiseert en je zit op een miljoen euro.  Gewoon doen en je hebt een simpele bezuiniging waar iedereen blij van wordt!!!

Daarnaast hebben de partijen veel minder kosten en spaart het de partijkas. De kiezer krijgt maar één keer een bombardement aan informatie/marketing tijdens één campagne. En partijen hoeven maar één keer (valse/niet waar te maken)  beloften te doen. De gemiddelde burger is een beetje moe van de politiek dus ook in die zin heeft een politieke partij er baat bij om maar één keer campagne te hoeven voeren.

PvdA jeugdwerkloosheid

Sinterklaas en zijn Pieten

Zwarte piet en de honden

Zwarte Piet

Referendum zwarte piet op Faceboek heeft duidelijk laten zien dat de zeurpiet verliest van kindervriend zwarte Piet. Ik vind het veel belangrijker dat het thema “Slavernij” een gewone objectieve plaats krijgt in de nationale geschiedenis, genoeg reden voor Nederlanders om zich met terugwerkende kracht diep te schamen, net zoals de politionele acties en Sebrenica. Daar zou surinaams nederland blij mee moeten zijn en laat zwarte piet nou gewoon de kindervriend zijn en ja het mag af en toe ook een bonte piet zijn. Het bewijs ligt nu alweer op het Malieveld in Den Haag waar echte rascisten met PVV achtergrond de zwarte pieten  discusssie gebruiken om hun haat jegens niet Nederlanders kenbaar te maken.

Erg leuke bijdrage van Dominee Gremdaat. Klik op …….http://www.youtube.com/watch?v=S2LqZAoDKWs&feature=share

Zelf ben ik een week in Paramaribo geweest in november 2007. Ben toen enorm geschrokken van de discriminatie onder de surinamers. Gewoon in een taxi zitten kon niet. De hindoestanen geven af op de creolen, de creolen op de bosnegers en allemaal geven ze af op de chinezen. Dus eerst hand in eigen boezem zou ik zo zeggen!

 

 

Zwarte Piet grafsteen

En wat de VN betreft zie cartoon onder, dat zegt genoeg!

Zwarte piet en de VN

 

Sinterklaas 2013…… Tsja!

En het Amsterdams gezever over het witte paard is met onderstaande foto ook opgelost.

Sinterklaas Zebra

….. en het resultaat van een maand onderhandelen

Zwarte Pieten de polderpiet

en tenslottte spreek de rechtbank op 7 november 2013 uit dat het feest gewoon kan doorgaan…….

Zwarte Pieten foto

Wisselwerk Amsterdam 1997-2001

 

Wisselwerk Amsterdam Personeel Actueel 001Wisselwerk Amsterdam 1997-2001

Het idee is al oud. In de jaren zeventig/tachtig werd er in Leeuwarden geëxperimenteerd met het project “Zorg en Welzijn” en via een bevlogen vakbondsbestuurder in het Amsterdamse kwam het idee ook op de plank te liggen bij de gemeente Amsterdam als werkgever.  Om kort te gaan, vanuit de arbeidsvoorwaardengelden werd in 1997 2 miljoen beschikbaar gesteld en wethouder Guusje ter Horst gaf in het najaar van 1997 als wethouder van Personeel en Organisatie het startschot voor het opzienbarende project Wisselwerk Amsterdam.

De essentie van de wisselwerkformule destijds was dat oudere ambtenaren in zware beroepen zoals, stratenmakers, buizenleggers, reinigers, vuilnismannen en brandweermannen vrijwilligerswerk konden doen in de tijd van de baas voor maximaal 16 uur per week en ze kregen volledig doorbetaald, op de uren die vrijkwamen, twee reinigers op een vrijwilligersklus elders was dus één 32 urige baan maakten dan plaats voor de instroom van een jongere, vaak uitstroom uit een wachtgeldregeling of een gesubsidieerde baan (Melkertbanen/Jeugdwerkgarantiewet).

 

edward Neering hr

Foto: Edward Neering Projectleider Wisselwerk Amsterdam

Een enorm succes, foto’s verschenen in de kranten en Vrij Nederland van stratenmakers met grote tatoo’s op hun armen die dementen bejaarden aan het voeren waren in een verpleegtehuis of werkzaam als dierenverzorger bij de Stichting AAP enz. Daarnaast creërde het project dus reguliere banen en was er sprake van leeftijdsbewust personeelbeleid omdat de medewerkers die aan Wisselwerk deelnamen niet in de WAO belanden en door konden werken tot hun pensioengerechtigde leeftijd.  Kortom een win/win/win situatie.

Het project werd in 2001 gestopt omdat Amsterdam inmiddels (paarse kabinetten Kok) in een fase van hoogconjunctuur terecht was gekomen en dus het werkgelegenheidsaspect van het Wisselwerkproject verdampte.

Wisselwerk Amsterdam schept banen 001

“Wisselwerk biedt crisisperspectief!” vandaag in het Parool !

Edward oog

Donderdag donderdag 25 juli,  is  het artikel van mij  over Wisselwerk 2.0 in het Parool verschenen in de rubriek “het laatste woord” Klik op onderstaande link als je het artikel (volledige tekst) wilt lezen. Het is ook te vinden (zie rechterkolom bij catergorieën) onder politiek.

Wisselwerk Parool 25 juli 2013 001

Wisselwerk 2.0. 20130719

 

 

Wisselwerk 2.0. Een crisis met perspectief

Geld

Update 19 juli 2013

Wisselwerk 2.0., crisis met perspectief.

Door Edward Neering

In het de media is ruim aandacht over de aanpak (of het ontbreken daarvan)  van de crisis, de 600 miljoen voor werk van minister Asscher, het nieuwe sociale akkoord tussen werkgevers en vakbonden, de nieuwe werkloosheidscijfers van donderdag. In dit banenplan komt voor het eerst het vervroegd uittreden terug zeg maar de VUT 2.0. Onderstaand voorstel is scherper dan het voorstel van Asscher en geeft meer rendement, het bevordert de sociale cohesie, het drukt de kosten in de zorg en het onderwijs en geeft ruimte voor coaching door ouderen aan jongeren en tenslotte levert het één op één banen op!! In onderstaand voorbeeld neem ik de gemeente Amsterdam als voorbeeld, dit kan uiteraard worden vertaald naar de regio, provincie en landelijk.

Voorbeeld: 62+ met wederkerigheid

Gemeente Amsterdam: De feiten:

  • Er worden tussen nu en twee jaar 1000 tot 1500 ambtenaren boventallig i.v.m. bezuinigingen, fusies, ontdubbelen van taken, afschaffen bestuurlijke laag stadsdelen enzovoort;
  • De vergrijzing is begonnen. Tussen nu en 2020 zullen zeker 5000 ambtenaren van de 15.000 ambtenaren (dus 33%!!!) bij de gemeente Amsterdam vertrekken door vergrijzing en natuurlijk verloop. Regionaal/Landelijk eenzelfde trend;
  • Het is dus zaak dat de gemeente jongeren op een slimme manier jongeren aan zich weet te binden om te zorgen dat een afgeslankt gemeentelijk apparaat, dat gewoon goed haar kernactiviteiten kan uitvoeren, slagvaardig en kwalitatief kan functioneren;
  • De mooie regelingen in het sociaal plan zijn voorbij, zoals er met 57 ½ jaar uitgaan enz. Oudere ambtenaren moeten door tot hun 65e,66e en uiteindelijk tot 67 jaar;
  • Naast de 1000 tot 1500 boventalligen is er een sterk oplopende (jeugd) werkloosheid en er is een vacaturestop binnen de gemeente Amsterdam. Er is dus al een tijdje geen ruimte meer voor instroom van vers jong nieuw bloed.
  • Electoraal beginnen “de boze 50 plusser” in belangrijke groep te worden (zie opkomst in peilingen van 50 Plus van Henk Krol). Ook komen er weer verkiezingen aan (gemeenteraad maart 2014)
  • De kosten in de zorg zijn geëxplodeerd! (Waarom ik de zorg er bij haal, wordt verderop in dit voorstel duidelijk)

Ik pleit er dus voor dat de gemeente Amsterdam als werkgever hier creatief mee omgaat. Als werkgever is het advies aan de gemeente Amsterdam > ga met de vakbonden  praten en zorg ervoor dat aan alle (of bij specifieke onderdelen) ambtenaren die nu tussen de 60 en 65 zijn er met hun 62e uit kunnen (zeg maar de oude 57 ½ regeling). Echter, nieuw aan deze regeling wordt de wederkerigheid, als je als 62 plusser van deze regeling gebruik wilt maken dan ben je verplicht om 12 uur per week, gedurende 40 weken per jaar,  aan zorgtaken, onderwijstaken en/of coachingstaken (oudere op jongere)  te verrichten. Dan kan binnen je familie zijn, bij zorgorganisaties en onderwijsinstellingen dan wel dat je jouw deskundigheid als coach overdraagt aan een jongere ingestroomde/doorgestroomde/zij-ingestroomde collega’s (bijvoorbeeld vaklieden bouw, straatmakers, ingenieurs, klantmanagers van de DWI enz). Kortom herverdeling van arbeid door het trekken van menselijke wissels, oud maakt plaats voor jong maar haakt maatschappelijk niet af! De wissels tussen de vertrekkende oudere en de nieuwe jongere zijn één op één, elke wissel wordt verantwoord, Wisselwerk 2.0.  De ruimte die hierdoor ontstaat wordt opgevuld door jongere ambtenaren (en dat zijn ook 50 plussers) die nu uit de boot te dreigen vallen. De oudere ambtenaar blij, de familie blij, de gemeente Amsterdam blij, Sociale dienst/DWI blij, het UWV blij, De zorginstellingen blij, werklozen blij, de vakbonden blij, Wethouders blij, er is weer perspectief, goed werkgeverschap, een impuls aan nieuw bloed binnen de gemeente en een sociaal gezicht.

De financiering van dit plan kan  vanuit de 600 miljoen euro voor op maat gesneden werkgelegenheidsplannen van minister Asscher, drie weken geleden aangekondigd door Min. van SoZaWe of door bijvoorbeeld het op termijn afschaffen van de werkweek van 36 uur en dus weer terug naar 40 uur in 2020, immers over drie/vier jaar zal er een tekort aan arbeidskrachten zijn in verband met de exodus van de vergrijzing. Ook kan er een bijdrage komen uit lokale akkoorden tussen gemeenten/werkgevers en vakbonden.  Strategisch komt het zowel werkgevers als werknemers uit om dit uit te ruilen En wat in Amsterdam kan, kan ook in andere gemeenten, in de regio en landelijk. We noemen het Wisselwerk 2.0.

De huidige crisis en wordt op deze manier een crisis met perspectief!

Edward Neering

 

 

 

Henk Bruning presenteert boek over integriteit in het Spaanse Madrid

Henk Bruning in winkel bij boek

Eindelijk is het zover, het boek over integriteit in het spaanse publieke domein is een feit. Bruning heeft zijn sporen internationaal her en der verdiend in het vakdomein van de integriteit. Nederland, Macedonië en de Antillen gingen Spanje voor. Dat corruptie in Spanje een groot probleem is bij de overheid is een publiek geheim. De analyse en de aanpak van dit probleem zijn in dit boek te vinden.

Gisteren werd het boek gepresenteerd in Casa di Libro gevestigd aan de Grand Via in het spaanse Madrid.

Henk Bruning etalage boek

Wisselwerk 2.0, voor een crisis met perspectief!

geld euro's

Wisselwerk 2.0., De nieuwe VUT met wederkerigheid.

Geplaatst door 21 juni 2013 door Edward Neering

In de media is ruim aandacht over het nieuwe sociale akkoord tussen werkgevers en vakbonden, de nieuwe werkloosheidscijfers en het banenplan van Asscher. In dit banenplan komt voor het eerst het vervroegd uittreden terug,  zeg maar de VUT 2.0. Onderstaand voorstel is scherper dan het Asscher voorstel en geeft meer rendement, het bevordert de sociale cohesie, het drukt de kosten in de zorg en het onderwijs en geeft ruimte voor coaching van ouderen aan jongeren en tenslotte levert het één op één banen op. In onderstaand voorbeeld neem ik de gemeente Amsterdam als voorbeeld, dit kan uiteraard worden vertaald naar de regio, provincie en landelijk.

Voorbeeld: 62+ met wederkerigheid

Gemeente Amsterdam: De feiten:

  • Er worden tussen nu en twee jaar 1500 ambtenaren boventallig i.v.m. bezuinigingen, fusies, ontdubbelen van taken, afschaffen bestuurlijke laag stadsdelen enzovoort;
  • De vergrijzing is begonnen. Tussen nu en 2020 zullen zeker 5000 ambtenaren van de 15.000 ambtenaren (dus 33%!!!) bij de gemeente Amsterdam vertrekken door vergrijzing en natuurlijk verloop. Regionaal/Landelijk eenzelfde trend;
  • Het is dus zaak dat de gemeente jongeren op een slimme manier jongeren aan zich weet te binden om te zorgen dat een afgeslankt gemeentelijk concern, dat gewoon goed haar kernactiviteiten kan uitvoeren, slagvaardig en kwalitatief kan functioneren;
  • De mooie regelingen in het sociaal plan zijn voorbij, zoals er met 57 ½ jaar uitgaan enz. Oudere ambtenaren moeten door tot hun 65e,66e en uiteindelijk tot 67 jaar;
  • Naast de 1500 boventalligen is er een sterk oplopende (jeugd) werkloosheid en er is een vacaturestop binnen de gemeente Amsterdam. Er is dus al een tijdje geen ruimte meer voor instroom van vers jong nieuw bloed.
  • Electoraal beginnen “de boze 50 plussers” een  belangrijke groep te worden (zie opkomst in peilingen van 50 Plus van Henk Krol). Ook komen er weer verkiezingen aan (gemeenteraad maart 2014)
  • De kosten in de zorg lopen de spuigaten uit (Waarom ik de zorg er bij haal, wordt verderop in dit voorstel duidelijk)

Ik pleit er dus voor om binnen het Amsterdamse concern hier creatief mee om te gaan. Als gemeente Amsterdam > ga met de vakbonden (SOOA, Taskforce flankerend beleid)  praten en zorg ervoor dat aan alle (of bij specifieke onderdelen) ambtenaren die nu tussen de 60 en 65 zijn er met hun 62e uit kunnen (zeg maar de oude 57 ½ regeling). Echter, nieuw aan deze regeling wordt de wederkerigheid, als je als 62 plusser van deze regeling gebruik wilt maken dan ben je verplicht om 12 uur per week, gedurende 40 weken per jaar,  aan zorgtaken, onderwijstaken en/of coachingstaken (oudere op jongere)  te verrichten. Dan kan binnen je familie zijn, bij zorgorganisaties en onderwijsinstellingen dan wel dat je jouw deskundigheid als coach overdraagt aan jongere (bijvoorbeeld vaklieden bouw, straatmakers, ingenieurs, klantmanagers van de DWI enz) ingestroomde/doorgestroomde/zij-ingestroomde collega’s. Een combinatie kan ook. De wissels tussen de vertrekkende oudere en de nieuwe jongere zijn één op één, elke wissel wordt verantwoord, Wisselwerk 2.0.  De ruimte die hierdoor ontstaat wordt opgevuld door jongere ambtenaren (en dat zijn ook 50 plussers) die nu uit de boot te dreigen vallen. De oudere ambtenaar blij, de familie blij, de gemeente Amsterdam blij, Sociale dienst/DWI blij, het UWV blij, De zorginstellingen blij, werklozen blij, de vakbonden blij, de economie blij,  Wethouders blij, en……….er is weer perspectief, goed werkgeverschap, een impuls aan nieuw bloed binnen de gemeente en een sociaal gezicht.

Financiering vanuit de door het rijk (banenplan Asscher) nu vrijgemaakte 600 miljoen, Amsterdamse/landelijke arbeidsvoorwaardengelden en het UWV en…., minder werklozen in de stad. Co financiering stad en een verder onderhandelingsresultaat tussen bonden en werkgevers. Ik denk bijvoorbeeld het inleveren van de 36 urige werkweek , dus terug naar 40 uur op een glijdende schaal. Uitruil tegen de huidige 60+ regeling en overbodige vrije dagen als bijvoorbeeld Goede Vrijdag en 1 en 5 mei.  Immers de vergrijzing komt er aan en dus zal de werkloosheid van tijdelijke aard zijn. Over drie/vier jaar is er een tekort aan arbeidskrachten. Strategisch komt het zowel werkgevers als werknemers uit om dit uit te ruilen En wat in Amsterdam kan, kan ook in andere gemeenten, in de regio en landelijk. We noemen het Wisselwerk 2.0.

De huidige crisis en wordt op deze manier een crisis met perspectief!

Edward Neering

Amsterdam spiegel ingracht

 

De ontwapende vrouw is dood

psp_ontwapenend

Saskia Holleman is dood. Ik voel me, als blogger, aan mijn stand verplicht er een paar woorden aan te wijden. Want Holleman is de naakte vrouw met koe op de beroemde PSP-verkiezingsposter uit 1971.

Holleman is één van de weinige echte iconen van de na-oorlogse Nederlandse geschiedenis, right up there met het vrouwtje, van cartoonist Opland, dat een kernwapen wegtrap (kruisraketten 1981) en iets anders weet ik eigenlijk zo snel niet te verzinnen. Rob van Kan suggereert Phil Bloom, maar ik twijfel. Holleman, althans haar naakte figuur in dat Hollandse weiland met die Hollandse koe, staat voor een vrijzinnig Nederland dat zich bevrijd had van de ketens van het strenge confessionalisme en dat – wellicht naïef – geloofde in het sociale individu. Vrijheid, blijheid, zoiets