Topbijdrage van Samir Zahhaf van Indaad aan actie voor Artsen zonder Grenzen!

Samir Zahhaf 2Indaad Logo

Ook directeur Samir Zahhaf (zie foto)  van Indaad ( www.indaad.nl ) draagt onze actie voor Artsen zonder Grenzen een warm hart toe.Zie voor zijn bijdrage de donatiesite: http://www.alvarum.com/edwardneering  Hij wil wel eens zien hoe de gebroeders Neering voor dit goede doel door Parijs hobbelen en of de twee uur grens niet wordt overschreden 🙂 . Maar bovenal draagt hij het goede doel een warm hart toe. Waarom?

Desgevraagd antwoordt Samir “De doelstellingen van Indaad (voorheen Cura XL)  en Artsen zonder Grenzen  zijn een perfecte match, zowel Indaad als Artsen zonder Grenzen geven nooit op, sterker nog geven niemand op. Of dat nu Indaad is in Amsterdam en Nederland of Artsen zonder grenzen over de hele wereld!”

Artsen zonder Grenzen 3

 

Over Indaad. “Indaad zorgt dat je sterker staat!”

Indaad Logo

Indaad is gespecialiseerd in het bieden van integrale zorg- en dienstverlening aan jongeren en jongvolwassenen in Amsterdam en omgeving.

Bij deze jongeren en jongvolwassen is vaak sprake van een complexe meervoudige problematiek. Kenmerkend is dat voor deze jongeren en jongvolwassenen geen passend aanbod binnen de reguliere hulpverlening aanwezig is.

De problematiek bestaat vaak uit een combinatie van een verstandelijke beperking, ernstige gedragsproblemen, psychopathologische stoornissen, zorg- en hulpmijdend gedrag en een ontoereikend sociaal netwerk. Onze zorg- en dienstverlening is zeer divers en richt zich op alle leefgebieden (wonen, werken, financiën, sociaal functioneren, praktisch functioneren, gezondheid en zelfzorg, dagbesteding, onderwijs en vrijetijdsbesteding).

Zie verder www.indaad.nl

Tekst over Indaad is van de nieuwe site van Indaad gehaald.

Voor donaties voor de Parijsactie voor artsen zonder Grenzen: Klik op: http://www.alvarum.com/edwardneering

Aktie voor Artsen zonder Grenzen loopt als een speer!

HMVA Edward en Paul 19890507

Foto: Roland Nootenboom: Paul en Edward op 7 mei 1989 na de halve marathon van Amsterdam bij Cafe Schiller op het Rembrandtplein. Met twee vingers in de neus beiden onder de 1.45.00 !!! Those what a running days!

Neeringen lopen Parijs voor Artsen zonder Grenzen!

 

Om te doneren klik hier http://www.alvarum.com/edwardneering

Inmiddels is 52% van de doelstelling bereikt. Dankzij een hele mooie bijdrage van Sacha vd Ende en Tom Harding zijn we op  520,= euro beland. Er staan nog zo’n €100,= euro aan toezeggingen uit dus we liggen fors op koers!

Artsen zonder Grenzen

Paul is even uitgevallen met de training ivm kuitblessure en Edward loopt zondag de kwart marathon (10,5 km) van Egmond, rustig opbouwen is het devies.

Samen met Bo Bogaard van www.bofit.nl is Edward bezig met een plaatopname voor het goede doel! (zie item hieronder op deze blog)

Artsen zonder Grenzen 3

Adviesgroep Amsterdam (AGA) bestaat 12,5 jaar!

AGA groepsfoto 12 en half jaar

Adviesgroep Amsterdam viert haar koperen feest. Kortom zij bestaat 12 en halfjaar. Ik zelf werk voor Adviesgroep Amsterdam sedert 1-1-2009. Inmiddels begin ik waarschijnlijk volgende week per 1 oktober 2013 alweer aan mijn negende opdracht. Altijd weer de bijdrage willen leveren aan een beter Amsterdam. Op de foto mijn collega’s: Adviseurs en interim managers van de Gemeente Amsterdam.

Radioprogramma “Amsterdam in beweging”

Suriname 2007 Edward geeft radiointerview Radio 10

Luister naar het radioprogramma “Amsterdam in beweging”

Presentatie: Edward Neering

Muziek: Joe Jackson

Klik op de link: http://www.salto.nl/streamplayer/stadsfm_ondemand.asp?y=12&m=11&d=16&t=1000&s=187

Foto: Radiointerview in 2007 in Paramaribo, wel wat kilootjes zwaarder maar wel toepasselijk bij de link.

De ontwapende vrouw is dood

psp_ontwapenend

Saskia Holleman is dood. Ik voel me, als blogger, aan mijn stand verplicht er een paar woorden aan te wijden. Want Holleman is de naakte vrouw met koe op de beroemde PSP-verkiezingsposter uit 1971.

Holleman is één van de weinige echte iconen van de na-oorlogse Nederlandse geschiedenis, right up there met het vrouwtje, van cartoonist Opland, dat een kernwapen wegtrap (kruisraketten 1981) en iets anders weet ik eigenlijk zo snel niet te verzinnen. Rob van Kan suggereert Phil Bloom, maar ik twijfel. Holleman, althans haar naakte figuur in dat Hollandse weiland met die Hollandse koe, staat voor een vrijzinnig Nederland dat zich bevrijd had van de ketens van het strenge confessionalisme en dat – wellicht naïef – geloofde in het sociale individu. Vrijheid, blijheid, zoiets

 

Buitensporig salaris

Dit is een ingezonden brief van Henk Bruning die vandaag is afgedrukt in Het Parool.

geld euro's

Buitensporig salaris

Wethouder Van der Burg was zijn handen in onschuld vanwege de 21 ‘topambtenaren’ die meer verdienen dan een wethouder. Hij wijst op de verworven rechten. Er is echter een ander element dat nog onvermeld blijft. Amsterdam kent een goed beleid integriteit waarbij elke ambtenaar en politicus gevraagd wordt na te gaan of zijn beslissing effectief en moreel juist is. Voor de betrokken topambtenaren geldt het dilemma: ben ik solidair met mijn stad of niet? De argumenten om niet solidair te zijn, is het eigenbelang, het arbeidscontract met de gemeente en het argument ‘het is niet mijn verantwoordelijkheid’. Het argumenten voor solidariteit zijn het besef een voorbeeldfunctie binnen de stad te  vervullen, de problemen van de stad te willen oplossen en een ‘klein’ offer brengen om aan de norm te voldoen. Het zou de 21 betrokken ambtenaren sieren als zij die voorbeeld rol op zich nemen, een afspraak maken met de wethouder om de deal te sluiten en zich daarmee verantwoordelijk te tonen voor de stad die honderden miljoenen moet bezuinigingen. Toegegeven, dat vereist durf, moed en je zelf laten zien, maar zijn dat nou precies de kwaliteiten waarop zij zijn benoemd.

Kortom, toppers, laat eens wat zien!

 

Henk Bruning, oud hoofd P&O Amsterdam

Utrechtsedwarsstraat 107

1017 WD Amsterdam

06 5515 79 16

henkbruning@me.com

“We hadden van alles niks” Boek: Kees Schelling

Kees Schelling boek

 “Sapperdekikkerpokkie”

Kees Schelling heeft in het voorjaar 2012 een boek geschreven over het leven van de familie Schelling aan de Osdorperweg in Amsterdam tussen 1892 en 1960. Zeg maar de oude weg die nu van de Ookmeerweg naar Halfweg loopt. Na het boek gelezen te hebben realiseer je je hoe snel de tijd gaat en welke stormachtige ontwikkelingen er zijn. Eigenlijk is het niet te bevatten dat het leven aan de Amsterdamse Osdorperweg nog maar 70 jaar geleden werd beheerst door het nachtelijk melken van de koeien en het moeizaam drogen van baggerturf. Zelf heb ik altijd gedacht dat er alleen turf werd gestoken in Drenthe maar het bleek dus ook “om de hoek” bij Badhoevedorp te gebeuren.  Daarnaast is het boek dat doordrenkt is van het katholieke geloof met de pastorie in Halfweg als middelpunt. Via het verhaal van het dagelijks leven van zijn opa Kees Schelling en zijn vrouw Gretha en het opgroeien van hun kinderen waaronder ook de vader van de schrijver Cor Schelling worden we meegenomen door de 1e wereldoorlog, de 2e wereldoorlog een broer die naar Indië gaat, een dochter die toegewijd het klooster in gaat en het werken op een veenderij,  die de Eendrachtspolder bleek te zijn. Vloeken was van een heel ander kaliber dan in deze tijd, geen gvd, verdomme of krijg de kolere maar “Sapperdekikkerpokkie”of “drommels” als het even tegenzat.   Ook blijk dat het leven onder de rook van Halfweg ver verwijderd was van het stadse leven van Amsterdam geen stadsleven was maar een echt dorps/gehuchtleven te zijn. Om van de Osdorperweg naar het OLVG te komen in Amsterdam Oost was je een paar uur kwijt en dan moest je ook weer  terug! De stad Amsterdam hield op waar nu ongeveer de Hoofdweg (de baarsjes)  loopt, alles tussen de ringvaart van de Haarlemmermeer en Amsterdamse Baarsjesgrens was polder. Een mooi boek is het geworden gelardeerd met vele foto’s van de familie Schelling, van (historische) documenten en het wel en wee rondom Halfweg. Het boek is opgedragen aan zijn dochters Soesja en Jikkie Schelling (zie foto) . De omslag van het boek is verzorgd door zijn partner Cynthia Pijlman.

Edward Neering

Het boek is te bestellen voor €19,95 incl verzendkosten. Bestellen kan door een mail te sturen aan pijlschel@hetnet.nl (mailadres van Kees Schelling)

Kees + kids

Kees Schelling met zijn dochers Jikkie en Soesja

 

Radioprogramma “Amsterdam in Beweging!”

edward Neering hr

Op 16 november 2012 had ik een uur lang een eigen Radio Programma op Amsterdam FM. Op mijn oude blog kon ik geen directe link aanbieden. Dat kan nu wel. “Amsterdam in Beweging!” is in handen en wordt gepresenteerd door Edward Neering en de muziek is van Joe Jackson. Klik op http://www.salto.nl/streamplayer/stadsfm_ondemand.asp?y=12&m=11&d=16&t=1000&s=206

Interview met Anika Hagg van VU Vooruit (Studentenproject, studenten krijgen gratis woonruimte en doen daarvoor maatschappelijke taken voor de wijk , zoals bijvoorbeeld Huiswerkbegeleiding), Project Eigen Werk (Interview met Frans Heessels) en Nico Kemper wordt geinterviewd ihkv het project Herstelling waar ik jarenlang directeur ben geweest.

Joe Jackson

Heel het land blij!

Een blog over werknemers vervroegd te laten uit treden en als wederkerigheid zorgtaken te laten verrichten. Op de ruimte die zij maken kunnen jongeren (ook 50+ mijnheer Krol!) worden geplaatst.

Heel het land blij!

Mijn ouders zijn allebei dood. Mijn vader overleed toen ik 19 jaar was en mijn moeder stierf in mijn 29e levensjaar. Zelf ben ik nu 54 jaar. Het komt bij mij op gezien de discussie over de te nemen maatregelen in ons land om de zorgkosten drastisch omlaag te brengen. Zojuist was er een heel uur lang discussie over dit onderwerp tijdens het politieke programma “Kamerbreed” met de voorzitters van de vier jongerenorganisaties van de Pvda, VVD, SP en CDA. Aanleiding is het deze week op de politieke agenda zetten van het onderwerp “kinderen moeten hun ouders weer verzorgen in plaats van dat de samenleving dit regelt”.

Alleen de moeder (81 jaar) van mijn vrouw leeft nog, in het vakjargon: Mijn schoonmoeder. Bij de gedachte dat ik mijn eigen ouders had moeten verzorgen merk ik dat ik vrij mild gestemd ben echter het idee dat ik mijn schoonmoeder moet wassen en iedere avond al hakend/breiend aantref is dan toch weer een ander verhaal. Hoe dan ook het doet mij ook aan een nieuwe win/winsituatie denken.

Even weg bij de zorg, ik kom er zo weer op terug. We gaan naar het huidige concern Amsterdam dat druk bezig is met het programma “één stad, één opgave”. De feiten:
•Er worden 1500 ambtenaren boventallig ivm bezuinigingen, fusies, ontdubbelen van taken, afschaffen bestuurlijke laag stadsdelen enz;
•De vergrijzing (vandaar dat ik toch maar even mijn leeftijd bij aanvang noemde ;-)) is begonnen. Tussen nu en 2020 zullen zeker 5000 ambtenaren bij de gemeente Amsterdam vertrekken. Regionaal/Landelijk eenzelfde trend;
•Het is dus zaak dat de gemeente jongeren op een slimme manier jongeren aan zich weet te binden om te zorgen dat een afgeslankt gemeentelijk concern, dat gewoon goed haar kernactiviteiten kan uitvoeren, slagvaardig en kwalitatief kan functioneren;
•De mooie regelingen in het sociaal plan zijn voorbij, zoals er met 57 ½ jaar uitgaan enz. Oudere ambtenaren moeten door tot hun 65e en straks meer, uiteindelijk 67;
•Naast 1500 boventalligen is er een oplopende (jeugd) werkloosheid en er is een vacaturestop binnen de gemeente Amsterdam. Er is dus al een tijdje geen ruimte meer voor instroom van vers jong bloed.

Ik pleit er dus voor om binnen het concern hier creatief mee om te gaan. Als gemeente > ga met de vakbonden praten en zorg ervoor dat aan alle ambtenaren die nu tussen de 60 en 65 zijn er met hun 62e uit kunnen (zeg maar de oude 57 ½ regeling). Echter, nieuw aan deze regeling wordt de wederkerigheid, als je als 62 plusser van deze regeling gebruik wilt maken dan ben je verplicht om 12 uur per week aan zorgtaken te verrichten. Dan kan binnen je familie zijn, bij zorgorganisaties enz dan wel dat je jouw deskundigheid als coach overdraagt aan jongere ingestroomde/doorgestroomde collega’s. Een combinatie kan ook. De ruimte die hierdoor ontstaat wordt opgevuld door jongere ambtenaren (en dat zijn ook 50 plussers, dit even voor de heer Krol) die nu uit de boot te dreigen vallen. De oudere ambtenaar blij, de familie blij, de gemeente Amsterdam blij, DWI blij, WZS blij, werklozen blij, de vakbonden blij, Wethouders blij, er is weer perspectief, goed werkgeverschap, een impuls aan nieuw bloed binnen de gemeente, sociaal gezicht, financiering vanuit Amsterdamse/landelijke arbeidsvoorwaardengelden en het UWV en…., minder werklozen in de stad, samenvattend: iedereen blij. En wat in Amsterdam kan, kan ook in andere gemeenten, in de regio en landelijk. We noemen het Wisselwerk II. Heel het land blij!

Edward Neering