De Muizenval


Foto Edward Neering

#Heiloo #tragedie van Willemien de muis

De muizenval

We hebben sinds een paar jaar last van muizen in 072. Onze eerste muis dateert al weer van dik twee jaar geleden. We noemden hem “Saddam” en met een simpele diervriendelijke muizenval met een stukje pindakaas liep hij binnen twee dagen in de val en werd losgelaten in de oude Alkmaarderhout op de plek van de wijlen cornervlag van het AZ van weleer. Op deze weblog vierde ik dit succes met het item “we’ve got him”, het item werd opgeluisterd met een prachtige foto van de muis in het valletje. Belangrijk overigens dat je de muis meer dan één kilometer van je huis loslaat, doe je dat niet dan keert ie weer terug op zijn oude nest en zit je dus van de regen in de drup!
Een paar maanden later weer een muis die snel de naam Assaad kreeg en het ritueel herhaalde zich. Assaad werd vrijgelaten in het Heilooerbos. Een paar weken later was het weer raak. In mijn ooghoek schoot er weer één pijlsnel langs mij in de late avond, na ampele overwegingen hebben wij hem de naam “Willem” gegeven de voornaam van Willem Holleeder. Edoch, mijn partner verklaarde nu ook kleine muizen te zien en soms zagen we moeder + een jonkie tegelijkertijd. Willem werd Willemien en een extra set diervriendelijke muizenvallen werd aangerukt en dito voorraad pindakaas. Binnen 24 uur hadden we drie kleine muizen gevangen en deze werden in de barre vorst (februari 2012) bij een Middelbare school in Heiloo, bij een warmtekoker, door mijn vrouw vrijgelaten. Zij had eerst nog geopperd om de muisjes nog even in ons eigen huis vrij te laten en weer te vangen als de vorst voorbij was en de sneeuw weggedooid zou zijn. Onze relatie AEX-index dreigde onder de 300 punten te zakken dus was de warmtekoker bij de eerdergenoemde school het uiterste compromis.
Willemien bleef dus over maar zij vertikte het wekenlang om in de diervriendelijke val te stappen en van de overheerlijke verse Calvé pindakaas te smullen op een vers stukje croissant, zeg maar het Sheba onder het muizenvoer! Wel vonden wij overal muizendrolletjes en Willemien poepte er lustig op los in huize Neering. Blijkbaar hebben sommige muizen toch een soort IQ, immers Willemien had haar 3 jongen letterlijk en figuurlijk in de val zien lopen. Het kantelpunt was bereikt, de muis moet dood! Zelfs mijn vrouw was om! De keuze, na een deskundig advies bij de plaatselijke doe het zelf zaak “Coen Doen”, viel op de dodelijke muizenkorrels. Na drie weken muizenkorrels was Willemien nog steeds niet dood. Sterker nog, het aantal drolletjes leek toe te nemen, de analyse was snel gemaakt. Hoe meer muizenkorrels ze at hoe meer stoelgang. De helft van het pakje was al op en normaal gesproken was dat genoeg voor een hele kolonie muizen. Tijd voor een dubbele aanpakx85. extra korrels en diervriendelijke muizenvallen tegelijkertijd. Willemien moet toch verzwakt zijn en zo een val in waggelen.
Pas na vier weken bleven de korrels sereen liggen in het muizendoosje. Vincent van Gogh zou er zo een stil leven van gemaakt kunnen hebben. Willemien was blijkbaar bezweken aan de uiteindelijke vergiftiging.
Na een paar dagen van rust zei ik oprechtx85x85en toch mis ik haar!

Eén gedachte over “De Muizenval”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.