Vader hardhandig edelhert moeder niet aflatend
Heelkruid in een tegeltuin van gefluister.
Jarenlang was ik er niet meer
Dan een trage bloedsomloop
Die een lijzige pen voortstuwt
Jarenlang Luminal Johnnie Walker Peragon
Maken de mens tot dof oog
Gekneld in verstijfd licht.
‘Met jou loopt het nog slecht af’
en ja hoor;
Ellenlange dijen kan ik niet meer bekoren,
Kan niet mer horen! Niet meer horen!!
Weggaan!!!
Jullie moeten nu maar liever weggaan
Allemaal
En opa rustig alleen laten.
Voor de hardloper(s).
Onderweg
Dit is het blinkend lopen
tussen het weten en het hopen
van nergens en naar niets.
Dit is de tijd gestenigd
met iederen voetstap en allenig
het lopen, blinkend en om niet
onder de wolken van den hemel,
op de wegen, met een eeuwig
geluk dat zich herkennen liet.
(Gerrit Achterberg, 1933