Vroeg uit de veren op deze prachtige zondagochtend op 25 mei 2014. De eerste tweets over de Zuidasrun zie ik voorbijgaan op mijn I phone. Consultants pochen met advocaten en notarissen en er wordt een warming up aangekondigd. Zouden ze rekenen op een stelletje ambtenaren uit de Weesperstraat? Zal toch wel?! Ik besluit mijn allereerste Dam tot Damshirt aan te doen met drie grote Andreaskruizen op de borst, dus retro langs het WTC met Amsterdam op mijn hart!
Gelukkig direct een goede stoelgang vroeg in de ochtend. Goed poepen voor de loop is essentieel voor een ontspannen dag en om tijdens de zuidasrun niet voor verrassingen komen te staan. Wordt nooit over gepraat maar elke hardloper worstelt met dit mogelijke probleem. Wat mij overkomen is vorig jaar in Berlijn tijdens de halve marathon 2013 is samengevat in de songtekst over dit loopevenement op de AZG CD :
“Diaree, bloed zweet en tranen,
Alexanderplatz, dolend door lange lanen.”
Wens ik uiteraard niemand toe, en zeker mijzelf niet nog een keer. Anna Korteweg heeft de bezielende leiding vandaag en we hebben een startnummerdate om 13.15 uur bij de gaderobe bij de ITO toren waar ik de andere DAO collega’s zal ontmoeten. DAO, DAO… DAO, wat is dat ook alweer!!? Met een hoop tamtam in 2011/2012 ontstaan op initiatie van Henk de Jong en zoekend naar de meerwaarde van drie kleine spartelende onderdelen van de gemeente Amsterdam en nu worden we alweer opgeheven om in een nieuw spartelbad van RVE’s terecht te komen. De enige echte meerwaarde van DAO is op zo’n zonovergoten dag als vandaag tijdens de zuidasrun als je dezelfde nummerserie draagt en daarna met zijn allen de prestatie nog even nabespreekt en wel of niet samen nog wat drinkt. “Oh, jij werkt dus bij 0&S!?”, Jij bij AGA, zo zo!
In de opstelling van businesstenten is ook sportmassage026 present. Nooit van gehoord maar ik kan mij gratis laten masseren. Voordat ik het besef geef ik aan dat mijn kuiten aan de beurt zijn deze keer. De masseur grijpt zijn kans en bij de eerste aanraking voel ik al dat het mis is. Bijna elke greep doet pijn. Zeker een triggerpoint denk ik nog. Maar ook de gewone massagegrepen zijn ongewoon hardhandig. Moet ie mij hebben? Ik kreun en steun wat en vraag of het wat zachter kan maar de harde housemuziek doet mijn ach en wee verstommen. Ben blij als ik weer op beide benen sta met pijnlijke kuiten, dat dan weer wel!
De Housemuziek staat dus te dreunen en de warming up is begonnen. Een soort black eyed peas moment maar dan op de cocaineboulevard in de schaduw van de ABN AMRO toren. Toch leuk, iedereen hupt, bukt, staat weer op, danst en sprint op de plek zelf………en dan de countdown en weg is de meute voor de 4 Engelse mijlen door het Beatrixpark en het Martin LutherKing Park. Aan de meet weer een medaille erbij. Precies dezelfde als die van een paar jaar geleden maar toen had ik 10 EM achter de kiezen. Samengevat: je loopt 6 EM minder en je krijgt dezelfde beloning. Nu begrijp ik waarom ik mij met zoveel vreugde op de korte afstanden specialiseer en nooit meer een echte lange afstand loop. Iedereen druppelt binnen, Marjanne Harinck, Sharon van Dam, Merel Groeneveld en Christine van Dijk. Allemaal een toptijd op de zuidas, DAO vlamt voor de laatste keer
Het nummer met “Diaree, bloed, zweet en tranen enz”