Mark Slaman maakt zijn debuut als ultraloper (60 km)op Texel!

Mark SlamanHet is geen grap! Ik sta boven aan de Hoge Berg en ik ben nog
steeds Okay. 61 kilometer rond Texel gelopen. Na kortere avonturen stond ik er
beroerder bij.


Stockholm, Lidingoloppet 2011, 30 kilometer klimmen en
dalen. Heerlijk gelopen, tot 20 kilometer en opeens is mijn energie weg en gaan
alle beenspieren stap voor stap gruwelijk aan gort. Een week lang heftige
spierpijn en nergens zin in. De struise Zweedse schone, fokster van pittbulls,
die zich in de hotelbar op een presenteerblaadje aanbood (how is the view in
your room??
); ik wilde er niets mee, maar ik had er ook werkelijk niets
meegekund.


Amsterdam Marathon 2012, met dorst, pijn en moeite het
Vondelpark uit gestrompeld. Of zomaar een van Dam-tot-Dam, na een half
jaar niet gelopen te hebben. Spierpijn gegarandeerd. Erlebnislauf
Graubunden
. Alsof mijn benen vol naalden zaten, na de eerste van drie dagen…

Dat is gek; nergens ook maar het begin van kramp. Geen echte inzinking
gehad, geen hongerklop, geen ros van de man met de hamer. Just did it. Stayed
Okay. Ik heb moeite met marathons, maar kan dus blijkbaar 60 kilometer lopen en
wel meer.
Mijn hondstrouwe zus en zorgzaam begeleidster Marijke vroeg vlak
voor de finish van de tocht over het eiland van onze pa, ooms, tantes, neven en
nichten, opa en oma (die ik wel heb gekend, maar zij niet), of dit mijn grootste
sportprestatie was. Mooie vraag trouwens. Nee, ik kon niets beters bedenken.
Door vermoeidheid? Ook. Maar nee, dit was wel heel erg goed. De GP Druppel
(tijdrit voor koppels rond de Haarlemmermeer) samen met Evert, 60 kilometer in
1.39.06, op de fiets, lang geleden in 1987, dat was ook wat. Maar deze Zestig
van Texel 2013 doe ik mezelf niet meer na.

Lees het voledige artikel door op onderstaande link te klikken:

http://www.ultraned.org/v_item/f5920.php

Mark Slaman