Ode aan mijn vader

Bakker Door twee sterfgevallen in de familie komen de herinneringen aan vroeger weer veelvuldig boven. Zo ook aan mijn vader die overleed in 1978 toen ikzelf 19 jaar was, Paul was 22 jaar en Frans 23 jaar. Kanker werd hem fataal. Hij was brood- en banketbakker en heeft in zijn leven vele werkgevers gehad. Bijna elke bakkerij heeft Pa Neering wel in dienst gehad. Het was de tijd dat je sxc3xb3chtends bij de ene bakker ontslag nam en dat je s’middags bij een andere bakker begon. Hoezo CWI of vroeger arbeidsbureau.  Daarnaast had mijn vader een aantal kernkwaliteiten en xc3xa9xc3xa9n daarvan was het vertellen van sterke verhalen. Een aantal Neeringen hebben deze eigenschap "overgeorven". Een verhaal waar ik als schoolgaande jongen altijd erg onder de indruk van was, was het verhaal van het bombardement op Schiphol in WO II. Pa vertelde dat hij door de weilanden rondom Badhoevedorp liep en blokhoofd was van de BB (= Burger Bescherming). Opeens hoorde hij vliegtuigen aankomen. Hij en zijn maten hadden het al snel gezien, > het waren Duitsers. Ze stonden in het open veld en er was dus geen dekking meer mogelijk. Volgens mijn vader regende het bommen om hem en zijn makkers heen. "Ik heb een ongeloofelijke mazel gehad jongen" vertelde hij mij. Ik "Hoezo dan pap" Hij weer "ik deed net op tijd mijn helm op en er ontplofte een bom zo boven op mijn helm". Dat vond ik natuurlijk geweldig qua timing van mijn vader en vertelde het verhaal op school in de 3e/4e klas lagere school > het verhaal had gretig aftrek!!

Edward Neeirng