Joe Jackson in de Domstad

Joe Jackson en Graham Maby 40 jaar geleden

Bijna drie weken geleden keerde ik op 18 maart terug uit Groningen na een fantastisch Joe Jackson concert in de Oosterpoort. Onderweg in de trein, op weg naar Amsterdam, werd mij duidelijk dat er een gruwelijke aanslag was gebeurd in Utrecht en dat er mogelijk diverse doelwitten waren. Voor mij reden om in Zwolle over te stappen om Amsterdam via Almere te bereiken in plaats van de domstad. Nu ben ik dan toch terug in Utrecht op weg naar Joe Jackson in de mooie Ronda-zaal van Tivoli/Vredenburg.

De komst van de maestro laat op zich wachten. Twintig minuten later dan gepland klinkt Alchemy door de boxen. Dit prachtige gedragen nummer is het laatste nummer van 40 jaar Joe Jackson op zijn nieuwe album Fool. En natuurlijk wordt dit laatste nummer gevolgd door zijn allereerste nummer van deze muzikale 40 jaar, One more time van zijn debuutalbum Look Sharp. De toon is gezet en daarop volgt direct zijn eerste iconische nummer “Is she really going out with him”. “Pretty women are walking with gorilla’s down my street, From my window i’m staring while my coffee grows cold”

Joe Jackson en Graham Maby in 2019

Na de prachtige bas gedreven new wave van 1979 tot 1981 en een uitstapje naar de Jazz (Jumpin Jive) komt Jackson met een volledige nieuwe invalshoek een eigenlijk ook zijn echte doorbraak naar een groot publiek met zijn album Night and Day. Vanavond niet zijn Slow Song en ook niet Breaking us in two maar wel het schitterende Another World. Vervolgens up tempo door met Fabulously Absolute en zijn queeste door New York na jaren weg te zijn geweest en in Strange Land. New York waar hij jaren woonde en hij zich nu een vreemde waant.

Opvallend is dat er nu een totaal ander publiek is dan in Groningen. Veel geroesemoes, kritisch lauw applaus in het middendeel van het concert. Wellicht een teken dat we niet te maken met hardcore JJ fans die je verwacht tijdens een jubileum tour. Ja het valt dan tegen als je veel nieuwe nummers hoort van Rain, Fast forward en Fool. Joe maakt het bespreekbaar “Sorry, that i’m interrupting” als ruis manifest opsteekt tussen twee nummers.

Hij heeft blijkbaar mijn recensie uit Groningen gelezen want Citizen Sane van het album Rain zit terecht in de muzikale prullenmand van de band en daar is het mooie Invisible man voor in de plaats gekomen. Het slot van de set klinkt uitstekend door de relatief kleine speakers met als absoluut hoogtepunt de combinatie van Ode to Joy (enige nummer van Fast Forward) en het knallende ironische punky “ I’m the man”. Kleine boxen schreef ik zojuist als je dat vergelijkt wat er 40 jaar geleden aan torens met speakers/boxen tijden een concert op het podium stonden. Je ziet in één oogopslag hoe ook de techniek de laatste vier decennia is vooruitgeschreden.

De toegift is dezelfde als in Groningen. Mooie uitvoering van de orginele versie van Steppin out en daarna nog één keer knallen met Time van Look Sharp en dan tenslotte de Alchemyafsluiting weer waarmee begonnen was.

Om het toch maar even in cijfers uit te drukken. Het concert in Groningen geef ik een 9 en die in Utrecht een 8. Voor de Gershwin van de popmuziek alle reden om komende zondag en maandag in Paradiso Amsterdam een tien te halen. Advies is om de covers van Steely Dan en the Beatles te skippen en te vervangen door 3 nummers van Blaze of Glory, Big World en Beat Crazy. Geeft een beter muzikaal beeld van 40 jaar Joe Jackson. Muziek op een hoog niveau van de The man zelf.

Edward Neering

Doug Yowell: geweldige drummer die Dave Hougton doet vergeten.

Setlist:
Alchemy (Fool)
One More Time (look Sharp)
Is She really Going out with him (Look Sharp)
Another World (Night and Day)
Fabulously Absolute (Fool)
Strange land (Fool)
Stranger than Fiction (Laughter and lust)
Real Men (Night and Day)
Rain (cover Beatles)
Invisble man (Rain)
Wasted Time (Rain)
Fool (Fool)
Sunday Papers (look Sharp)
King of the World (cover Steely Dan)
Can”t get what you want (Body and Soul)
Ode to Joy ( Fast Forward)
I’m the Man (I’m the Man)
toegift:
Steppin out (Night and Day)
Time (look Sharp)
Alchemy (Fool)

Joe Jackson, Graham Maby (bas), Doug Yowell (drums), Teddy Kumpel (gitaar) Utrecht 2019 in de Ronda Zaal van Tivioli/Vredenburg

Joe Jackson’s Triumph in Holland!

By: Edward Neering / Translation: A.C. Grootveld

Concert in Groningen/the Netherlands on 17th march 2019

Joe Jackson is on his “Four decade Tour”, 40 years of this musical all rouder. From bassy new wave to jazz, to Latin without guitar, to musical tops with the albums Big World And Body And Soul, classical music (Will Power) airy pop music (Blaze of Glory/Laughter and Lust), film music (Mike’s Murder) to Night Music. From there back to the roots of New Wave in Volume 4. And finally attacking the 21 st century with the albums Rain, The Duke (ode to Duke Ellington), the magnificent Fast Forward album and now the new recent album Fool.

Another World follows. Wonderful, Doug Yowell’s bright strokes on drums. Jackson’s four men formation is the best he has ever had. Fabulously Absolute is live even better than recorded on Fool. Then the splendid Strange Land about getting lost,
feeling lost in the big city(New York). Next: the audience is misled, the intro seems a version of Fools in Love on the live album Summer in the City, but happens tobe the robust Real Men. From Stranger than Fiction and Cancer we go to Citizen Sane from
the album Rain, according to Jackson his favourite. In my opinion it was the least song of the performance and a lesser album. My advice would be to skip this song and replace it by A Place in the Rain from the Rain album. This would be a good combination with the well performed Wasted Time.


According to Joe life is Fucked Up without friends and humor. He lets us know in Friend Better. For me one of the highlights is the live version of Fool from his latest album . From Sunday Papers we come to the cover song Steely Dan’s King of the World. I wonder why Joe chose to sing a cover at his 40 th jubilee. He has a never ending supply of good and best songs. Another highlight of his performance is Ode to
Joy from Fast Forward followed by the energetic, punky I’m the Man. Also great lyrics “And if you think you’re imuum, I can sell you anything! from a safety pin to a porkpiehat”


The anticipated encore is the original version of Steppin Out with ythe drum-bassmachine. It is the first time Joe plays it live in the Original version. Second is Time from the Look Sharp album and third and last again Alchemy, now for closing down. It was a very good performance with may highlights and Citizen Sane as the low point.

I do not care for Graham Maby’s bass solos. They
interrupt the flow of the performance. By the way Maby is one of the best bassplayers on this globe.

On April 4 I will go ot the concert at Utrecht Tivoli/Vredenburg. Maybe A Place in
the Rain will be replaced by Citizen Sane.


Edward Neering

Setlist:

Alchemy (Fool)

One More Time (look Sharp)

Is She really Going out with him (Look Sharp)

Another World (Night and Day)

Fabulously Absolute (Fool)

Strange land (Fool)

Stranger than Fiction (Laughter and lust)

Real Men (Night and Day)

Cancer (Night and Day)

Citizen Sane (Rain)

Wasted Time (Rain)

Friend Better (Fool)

Fool (Fool)

Sunday Papers (look Sharp)

King of the World (cover Steely Dan)

Can”t get what you want (Body and Soul)

Ode to Joy ( Fast Forward)

I’m the Man (I’m the Man)

encore:

Steppin out (Night and Day)

Time (look Sharp)

Alchemy (Fool)

Joe Jackson Triomfeert in Groningen!

Gezien: 17 naart Oosterpoort Groningen/ door : Edward Neering

foto: Erna Gunderson/ Oosterpoort Groningen

ik juich nooit in een openbare bus, maar sinds gisteren kan dat weer afgestreept worden op mijn bucketlist. Van Alkmaar naar Leeuwarden, op weg naar concert Joe Jackson in Groningen verslaat AZ het Amsterdamse Ajakkes in een duel met een zinderende eindfase.

De Oosterpoort zit tjokvol, het enige wat mij nog rest is een staanplaats vlak voor het podium. De Gershwin van de popmuziek betreedt als laatste van de band het podium tijdens het al ingezette Alchemy van het nieuwste Album  “Fool”. Prachtig slow nummer over hoe je van puin goud wilt maken en dat geldt natuurlijk ook in het normale leven, even los van de vraag of dat ook daadwerkelijk lukt. Het geluid is nog wat troebel maar direct verholpen tijdens het vlammende vlijmscherpe vileine   One More Time van Look Sharp. Is she really going out with him volgt direct en de trouw gekomen fan schare wordt direct picobello  bediend. De toon is direct gezet.

Joe Jackson is bezig met zijn “Four Decade Tour” 40 jaar muziek van deze muzikale alleskunner. Van basgedreven new wave, naar jazz, naar latin zonder gitaar, naar  muzikale opname hoogstandjes met de albums Big World en Body en Soul, klassieke muziek (Will Power) frisse popmuziek (Blaze of Glory/Laughter and Lust) , filmmuziek (Mike’s Murder, naar Nigth Music. Met een U bocht weer terug naar de roots van de new wave in Volume 4. En tenslotte vol in de aanval in de 21 eeuw met de albums Rain, The Duke (ode aan Duke Ellington),  het schitterdende Fast Forward album  en nu dan het recente album Fool.

Another World volgt. Wat heerlijk die droge strakke heldere klappen van Doug Yowell op zijn drums. Jackson heeft met deze viermansformatie de beste band ooit. Live is Fabulously Absolute nog beter dan op Fool. Daarna het prachtige Strange Land over verdwaald raken/voelen in een grote stad (New York). Het publiek wordt op het verkeerde been gezet, de intro die wordt ingezet lijkt de versie van Fools in love op het live album Summer in the City te zijn  maar het blijkt het robuuste  Real Men te worden. Via Stranger Than fiction en Cancer belanden we bij Citizen Sane van Rain. Volgend Jackson zijn favoriete album. Naar mijn mening het zwakste nummer van de avond en ook een minder album. Advies is om dit nummer direct te skippen en het veel betere “A place in the rain”van Rain  hiervoor in te ruilen. Zou een mooie combi zijn met het wel gespeelde  en het  puike, mooi gezongen,  Wasted Time.

Volgens Joe is het leven zonder vriendschap en humor “Fucked up”, dit laat hij weten in Friend Better. Eén van de absolute hoogtepunten wat mij betreft is de liveversie van Fool van het gelijknamige recente album. Via het puntige Sunday Papers belanden we in een cover King of the World van Steely Dan. Met deze 40 jarige jubileum tour begrijp ik niet waarom er een cover gespeeld moet worden. Jackson heeft een uitpuilende koffer met goede tot uitstekende songs laat het dan daarbij. Een nieuw hoogtepunt volgt met Ode to Joy van Fast Forward, echt prachtig. Daarna even lekker rammen met het nog altijd energieke, originele en punkige “I’m the man”. “And if you think you’re imuum, I can sell you anything, from a safety pin to a porkpiehat”. Grote klasse deze afsluiter en uitsmijter.

De voor geprogrammeerde toegift bestaat voor het eerste live gespeelde orginele versie van Steppin out met drumbass machine. Time van look Sharp knalt de zaal in  en met Alchemy wordt het concert afgesloten. Een goed concert met veel hoogtepunten en Citizen Sane als dieptepunt. De Bassolo’s van Graham Maby (één van de beste bassisten van deze aardkloot) hoeven van mij niet. Het haalt de vaart uit het concert/de nummers.

Op 4 april 2019 ga ik naar het Utrechtconcert in Tivoli/Vredenburg. Ben benieuwd of A place in the Rain het heeft gewonnen van Citizen Sane.  

Edward Neering

Setlist:

Alchemy (Fool)

One More Time (look Sharp)

Is She really Going out with him (Look Sharp)

Another World (Night and Day)

Fabulously Absolute (Fool)

Strange land (Fool)

Stranger than Fiction (Laughter and lust)

Real Men (Night and Day)

Cancer (Night and Day)

Citizen Sane (Rain)

Wasted Time (Rain)

Friend Better (Fool)

Fool (Fool)

Sunday Papers (look Sharp)

King of the World (cover Steely Dan)

Can”t get what you want (Body and Soul)

Ode to Joy ( Fast Forward)

I’m the Man (I’m the Man)

Toegift

Steppin out (Night and Day)

Time (look Sharp)

Alchemy (Fool)

Weergaloze Joe Jackson in Carre! #FastForward

Joe jackson 2015 piano

“What the hell is wrong with you tonight?” Joe Jackson (61 jaar)  opende gisterenavond in een uitverkocht Carre met het prachtige “it’s different for girls” (I’m The Man)  solo achter de piano. Geplaagd door een lichte Bronchitis doet hij naar eigen zeggen “the opening act”. Gelukkig maar want dat scheelt weer een zielloos voorprogramma en we zijn direct los! Hij heeft er duidelijk zin in en het mooie Home town (Big World) en Be my number two (Body and Soul) volgen solo.

Als muzikale inktvis heeft Joe Jackson zijn sporen verdiend de afgelopen 38 jaar in de muziekscene sinds zijn doorbraak met Look Sharp. Van oorspronkelijke new wave band eind jaren zeventig met de basgedreven LP’s “Look Sharp, I’m the Man en Beat Crazy in 1980. Uitstapjes van Jumpin Jive (1981)  en The Duke (2012) in jazzland en avonturen in de filmmuziek. Daarnaast heeft hij in de negentiger jaren nog een vrijage gehad met de klassiek muziek (Will Power).  In 1982 komt onze muzikale kameleon verrassend terug met het album Night and day zonder gitaar maar nu met veel percussie en het new wave imago van zich afschuddend. Een heel nieuw publiek boort hij hiermee aan die ook gisterenavond in Carre weer acte de presence gaven. Later volgen in de jaren tachtig de mooie albums Body and Soul, Big World, Laugther and Lust en Blaze of Glory. In de zero’s komt hij terug met oa Volume 4, Rain en The Duke.

Muzikaal prediken voor eigen parochie is wel aan Joe Jackson besteed. Na een cover van een Joni Mitchelsong zet hij het titelnummer in van zijn nieuwe album Fast Forward. Op zijn synthesizer zette hij er nog wat muzikale toeters en bellen bij en laat eigenlijk zien dat, als hij zou willen, helemaal geen band nodig heeft. Prachtig nummer trouwens Fast Forward, over in een tijdmachine kruipen en alvast 20 jaar verderop kijken naar het nu om te begrijpen op we in onze huidige tijd ja dan nee op koers liggen. Langzaam is zijn vaste kompaan Graham Maby met zijn basgitaar naast hem gaan staan en een prachtige overgang van Fast Forward naar “Is she really going out with him” (Look Sharp) , de bastoon is gezet en de band staat nu volledig op het Carretoneel. Vervolgens een prachtig nieuw arrangement rond “Real men”(Night and Day) met de drums en de bas als leidende instrumenten. Daar is het “You can’get what you want” (Body and Soul) en vervolgens drie puike nummers van Fast Forward. “with a little Smile en Poor Thing (vrij vertaald: Arm wicht, over mensen met veel zelfbeklag) zijn opgenomen in een studio in Amsterdam. “Kings of the City” vind ik het mooiste nummer van het Fast Forward album. Vrij vertaald naar mijn eigen leven de overgang van het leven in Badhoevedorp naar dat van Amsterdam hoewel de vergelijking met dit prachtige nummer enigszins mank gaat. (We can’t see the stars……..) Live klinkt “Kings of the city”als een klok.  Een ode aan David Bowie volgt met een strak en leuk uitgevoerde coverversie van “Scary monsters”.

Toch had dit weergaloze concert ook een paar minpuntjes. De bassolo van Graham Maby tijdens het  met prachtige beukende drums versierde“Another World”(Night and Day)  ging de mist in wellicht kwam dat dat door het “basgrapje” om “tulpen uit Amsterdam” er uit te persen. De combinatie Graham Maby en Joe Jackson is volgens mij het muzikale geheim van de new wave periode van 1978 tot 1981 en ook in de jaren daarna. Tijdens het gedragen Blue Time (Fast Forward) stond het geluid niet goed afgesteld, hierdoor klonk de stem van de britse zanger te schel.

Daarna recht toe recht aan “Sunday Papers’ met Jackson op zijn melodica zoals in het Paradisoconcert in 1979. Met “Keep on dreaming” (Fast Forward), steppin out (Night and Day) en Ode to Joy (Fast Forward) wordt het concert afgesloten. De volgelingen staan inmiddels al en krijgen als toegift met maar liefst drie nummers. See no Evil (cover Tom Verlaine 1977 op Fast Forward) en het messcherpe “On your Radio” (I’m the man) en tenslotte het altijd weer het mooi, emotioneel en gedragen gezongen “a Slow Song” (Night and Day).

Ik zeg tegen mijn zoon* naast mij dat ik “On your radio” als eerste nummer van mijn begrafenis/crematie wil…. “Ex friends, ex lovers, ex ennemies, i’ve got your cases in front of me today”…..geweldig! en oh ja “A slow song”wil ik graag als de kist zakt of als iedereen de aula verlaat. Enigszins verbijsterd kijkt hij mij aan met een lieve glimlach op zijn gezicht. Ik zie hem denken “komt goed pap!”. Al met al zit dit prachtige Carreconcert ook weer in zijn muzikale rugzak en dat kan nooit kwaad, sterker nog het is een broodnodige bouwsteen waar hij later aan terug zal denken en  zal voortbouwen.

Een extra vermelding moet ook nog drummer Doug Yowell krijgen. Een klasse beter dan Dave Houghton (de orginele drummer van de JJ band). Tijdens ieder nummer gooide hij een drumstick weg de coulissen in. Even los van deze verspilling ramde hij er heerlijk op los maar dan met grote klasse en diversiteit.

Joe Jackson, als Gershwin van de popmuziek, maakt een diepe buiging naar zijn publiek en is zichtbaar geroerd. Fast Forward is een prachtplaat en dit Fast Forward 2016 concert staat als een huis. Een nieuwe loot aan mijn dierbare muziekherinneringen is een feit.

Edward Neering

27 februari 2016 Heiloo

*mijn zoon  zat tijdens het concert van Joe Jackson in 1991 in het RAI congrescentrum medio juni in de buik van mijn vrouw Tineke dus eigenlijk vierde hij zijn zilveren jubileum als fan, wist hij zelf niet overigens :-)”

Joe jackson 20160226 PSFoto: Paul Smorenburg 26 februari 2016

Fast Forward en Steppin out live in Amsterdam Carre op 26 februari 2016.

Joe Jackson op 26 februari 2016 in Carré Amsterdam

Joe jackson 2015 piano

Komend voorjaar komt Joe Jackson naar Nederland als onderdeel van zijn Europese Fast Forward tour. Op vrijdag 26 februari staat hij in Carré. De voorverkoop voor het concert van Joe Jackson begint aanstaande vrijdag 27 november om 12.00 uur.

Vorige maand bracht de Gershwin van de popmuziek voor het eerst in zeven jaar een album uit met nieuw eigen werk. Het album, genaamd ‘Fast Forward’, is opgenomen in vier grote wereldsteden; New York, New Orleans, Amsterdam en Berlijn. In februari gaat de gelijknamige Europese tour van start in Ierland en eindigt anderhalve maand later in Berlijn. Het is een oeuvre brede show met een bijzonder voorprogramma. Jackson zal namelijk zelf het voorprogramma verzorgen solo achter zijn piano. Na deze korte solo set sluit de rest van de band aan met o.a. zijn trouwe bassist Graham Maby, gitarist Teddy Kumpel en drummer Doug Yowell.

In zijn al ruim 35 jaar lange carrière heeft Joe Jackson bewezen dat zijn muzikaliteit heel ver reikt. De Britse zanger staat erom bekend te experimenteren met jazz, blues, pop, klassieke en elektronische muziek. Hij is in Nederland vooral bekend geworden met de albums ‘Night and Day’ en ‘Body And Soul’. De hit singels ‘Is She Really Going Out With Him’, Real Men, Happy Ending en ‘Be My Number Two’ staan al meer dan vijftien jaar hoog genoteerd in de NPO Radio 2 Top2000.

Joe Jackson – The Fast Forward Tour

21 februari 2016 | De Oosterpoort – Groningen | Aanvang: 20:30uur | Entree: €39,50 (excl. servicekosten)
www.de-oosterpoort.nl

25 februari 2016 | De Vereeniging – Nijmegen | Aanvang: 20:00uur | Entree: €50,- (excl. servicekosten)
www.stadsschouwburgendevereeniging.nl en www.doornroosje.nl

26 februari 2016 | Carré – Amsterdam | Aanvang: 20.00uur | Entree v.a. €45,00 (excl. servicekosten)
www.carre.nl
Meer info over dit concert vind je op: www.mojo.nl/joejackson. Kaartverkoop start vrijdag 27 november om 12:00uur via de zalen en www.ticketmaster.nl en 0900 – 300 1250 (60 cpm).

Joe Jackson komt op 2 oktober 2015 met Fast Forward

Joe jackson 2015 piano

Op 2 oktober 2015  is de nieuwe release van de nieuwe Joe Jackson. Gebasseerd op vibes van 4 grote steden waaronder Amsterdam.

Joe Jackson Goes “Fast Forward” With New Album & Tour

The ever-restless songwriter Joe Jackson traveled the world to record ‘Fast Forward,’ his first collection of original songs in seven years, that’s set for October 2, 2015 release on Work Joe-JacksonSong/Caroline. Originally conceived to be released as a series of EPs, the album was produced and arranged by Jackson, and features four sets of four songs recorded in four different cities – New York City, New Orleans, Berlin and Amsterdam; each with a different set of first-call supporting musicians. The results rank among the richest and most rewarding music of his storied career.

NEW YORK Jackson has called New York home for many years. He recorded these tracks with Bill Frisell on guitar, Brian Blade on drums, his longtime bassist Graham Maby, and jazz violin star Regina Carter. Along with three originals including the album’s title track, these sessions feature a scorching take on a New York classic, Television’s “See No Evil.”

AMSTERDAM Distinguished by the most diverse instrumentation of the four sessions, Jackson is joined on these songs by frequent collaborators Stefan Kruger and Stefan Schmid from the band Zuco 103, the Concertgebouw orchestra, and the project’s only guest vocalist, 14-year-old Mitchell Sink (from Broadway’s ‘Matilda).

BERLIN Berlin is Jackson’s second home, and he recorded here with two expatriate American musicians: acoustic bass master Greg Cohen (Tom Waits, Ornette Coleman, Bob Dylan) and Tindersticks drummer Earl Harvin. These sessions produced the album’s second cover, Jackson’s modern English take on the 1930s German ‘Kabarett’ song “Good Bye Jonny.”

NEW ORLEANS Jackson traveled to one of his favorite cities, New Orleans, to record with an all-local cast including three members of the funk band Galactic – drummer Stanton Moore, bassist Robert Mercurio, and guitarist Jeff Raines – and a horn section led by saxophonist Donald Harrison.

Jackson will launch an extensive North American tour timed to ‘Fast Forward,’ kicking off September 29, and including two nights at NYC’s Town Hall. Tickets go on-sale this Friday, July 17, at 10AM EST. See below for a full itinerary from MNN.

These career-spanning shows will feature Jackson “as my own opening act,” playing a short solo/piano set before bringing out a full band which will include Maby on bass, guitarist Teddy Kumpel (Rickie Lee Jones, Feist), and drummer Doug Yowell (Suzanne Vega, Ari Hest).

Joe Jackson’s last release, 2012’s ‘The Duke,’ was an ambitious, horn-free tribute to “fellow music pioneer” (NPR) Duke Ellington, which Rolling Stone hailed as “movingly subtle.”

‘Fast Forward’ tracklist (all songs written by Joe Jackson unless noted)

New York
1. Fast Forward
2. If It Wasn’t For You
3. See No Evil (Tom Verlaine)
4. Kings Of The City
Amsterdam
5. A Little Smile (listen below from MNN)
6. Far Away
7. So You Say
8. Poor Thing
Berlin
9. Junkie Diva
10. If I Could See Your Face
11. The Blue Time
12. Good Bye Jonny (Peter Kreuder and Hans Fritz Beckmann)
New Orleans
13. Neon Rain
14. Satellite
15. Keep On Dreaming
16. Ode To Joy

Joe Jackson Tuba 2012

Een overwinning op de Zwaartekracht!

Joe jackson boek omslag

Heb vorig jaar  het boek “een overwinning  op de zwaartekracht “ van Joe Jackson gelezen. Toch  een mooi meesleepend verhaal van een onzekere puber die uiteindelijk componist wil worden en er in slaagt om de newwave- plaat “Look Sharp” uit te brengen in 1979 midden in de New Wave-periode eind jaren zeventig.

Het is een lang relaas van een astmatische jongen die op 11 augustus 1954 wordt geboren in Burton on Trent maar opgroeit in de omgeving van het rauwe Britse Portsmouth tussen zeelui en marinemannen. Woont in Pompey, Paulsgrove en Southend. Een arbeidersjongen die op de plaatselijke technische school (TEC) beland en vaak in elkaar wordt  geslagen en gepest wordt omdat men denkt dat hij homo dan wel afwijkend is omdat hij bijvoorbeeld op vioolles zit, kortom een buitenbeentje is……….

Lees het volledige artikel “De goot verbinden met de sterren” Een korte samenvatting van het Joe Jacksonboek “Een overwinning op de zwaartekracht”

Klik op  Joe-Jackson-De-goot-met-de-sterren-verbinden 2

Arms and Legs met ondertitel

Arms and Legs:

Single uit april 1976

Het A- nummer van Arms and legs: Janie, nummer is van Mark Andrews, je hoort Joe Jackson wel zingen >> klik op >> http://www.youtube.com/watch?v=bv9hPGGsFow

Het B-nummer van Arms and Legs: She’ll surprise you van Joe Jackosn. Je hoort duidelijk de beginende handtekening van Joe Jackson met de simpele baslijn van Graham Maby >> en ook het voorsorteren op het latere werk >> klik op >> http://www.youtube.com/watch?v=I_TehrCJD54

Arms and Legs deed nog een poging. Nu met twee nummers van Joe Jackson.

op de A kant: “is there anywore wine” (beetje wild westnummer met blazers)  en wederom op de B- Kant:  “She’ll surprise you”  van ook Joe Jackson. >>> klik op >> http://www.youtube.com/watch?v=0tpzVDslzR0

 

Arms and legs Joe Jackson met tijgerjasje

Onderste foto: Arms and Legs: v.l.v.r. Joe Jackson, Graham Maby, Dave Cairns and Mark Andrews

Foto’s: uit “The Joe Jackson Arc

A place in the rain – Joe Jackson

Joe JacksonHet is ook nooit goed. Eerst al het klagen over het voorjaar met als hoogtepunt de slogan “Elk voorjaar heeft zijn Najaar” van JC, nu is het weer te warm en wordt het te droog. Voor hen die snakken naar een regenbuitje het geweldige nummer van JJ “A place in the rain” http://www.youtube.com/watch?v=SVUlhvs4aKI

Tekst “Place in the rain”

 

Turn off the TV and turn off the light
Turn off the street lamps as well
Turn off the billboards that scream through the night
And dream the policemen to Hell
Close all the windows and close all the doors
Close all the shutters and blinds
Close down the churches and pray to the whores
Lay down and then close your eyes
It’s amazing what comes into view
As we’re finally breaking the chains
When the temperature rises We’ll go to our place in the rain
Take down the pictures and take out the trash
Take up the tattered old rugs
Take up the mattress and count all the cash
And laugh with the last of the drugs
Burn all the papers and burn all the wood
Burn what we can’t understand
Run up a flag for the old neighbourhood
Sit back and then take my hand
It’s amazing what lovers can do
With just a kiss and a glass of champagne
When the rivers run dry, we can go to our place in the rain
Pay off the piper and pay all the bills
Pay for the getaway car
Blow out the candles and head for the hills
Pray that we make it that far
Run from the poison
and run from the flames
Run from the maddening crowd
Laugh at the whispers of who’ll take the blame
And sing all the sinners out loud
It’s amazing what crazy can do
When every good citizen’s sane
When heaven’s a desert,  we’ll go to our place in the rain
It’s amazing what comes into view
When you just connect your heart back to your brain
When heaven’s a desert
We’ll go to our place in the rain

 

Achtergrondanalyse van song Sunday Papers van Joe Jackson

Wire vs. Joe Jackson – Sunday Papers

Door: Quint Kik

Quint Kik is onderzoeker bij het Stimuleringsfonds en verwoed muziekliefhebber. Om niet geheel te verdrinken in de cijfers van zijn huidige onderzoek naar de waakhond in de regio, blogt hij in zijn vrije tijd wekelijks over ‘lofzangen’ op de pers. Deze week: Sunday Papers van zowel Joe Jackson als Wire.

In de afgelopen weken maakten Wegener en NDC mediagroep bekend aanzienlijke aantallen journalisten te moeten ontslaan.

De dalende oplagen van met name regionale dabladen logen er bepaald niet om de afgelopen jaren, zo leverde de krant van mijn geboortestad sinds 2002 maar liefst een vijfde van zijn betaalde oplage in. Het Eindhovens Dagblad bevindt zich inmiddels onder de oplage van een andere belangwekkende papieren uitgave die door mijn ouders nog altijd wordt verslonden: het ZondagNieuws van uitgeverij A en C Media. Een wekelijks verschijnend huis-aan-huisblad is natuurlijk van een totaal andere orde dan een regionaal ochtendblad, maar het geeft te denken: hoe zal het leven er straks uitzien met enkel nog de krant op zondag?

Sensatie gedreven tabloids

In elk geval niet zo bar en boos als in de ons omringende landen met een zogehete ‘sunday paper’. Anders dan het betrekkelijk onschuldige ZondagNieuws zijn kranten als The Sunday Mirror en Bild am Sonntag zondagedities van geharde tabloids. Door en door sensatie gedreven kranten, die dankzij hun miljoenenoplage een machtsfactor vormen in de maatschappij die soms griezelige proporties aanneemt. Zo waren de Engelse tabloids mede debet aan de opkomst en ondergang van de Sex Pistols, de band die de laatste maatschappelijke revolutie inluidde die zich via muziek voltrok: die van ‘punk’.

Tussen 1976 en 1978 vond in de muziekwereld een omwenteling plaats van decadentie en drumsolo’s naar back to basics-rock ’n roll, waarvoor je niet noodzakelijk een instrument hoefde te kunnen bespelen. The Sex Pistols fungeerde als katalysator. Dat deze band in muzikaal opzicht tamelijk onbeduidend was, doet in wezen niet ter zake: iedereen die hen destijds zag spelen, wilde direct een band voor zichzelf beginnen. Een aaneenschakeling van media-incidenten deed de Sex Pistols al na anderhalf jaar en slechts één album uit elkaar spatten. The Daily Mirror zorgde voor de aftrap door de ochtend na een geruchtmakend televisieoptreden van de Sex Pistols te openen met de kop “The Filth and The Fury” en bezegelde daarmee het lot van de band.

Kijk en luister

Daarmee leek punk een vroegtijdige dood te zijn gestorven. Niets bleek echter minder waar: na punk kwamen postpunk en new wave op, twee belangrijke afsplitsingen met elk hun eigen muzikale aanvliegroutes. Aartsvaders van de postpunk Wire kozen voor een benadering van ‘punk als een museum voor moderne kunst’ met hoekige statements zoals de 28 seconden tabloid-bashing van Field Day for the Sundays. Een van de voornaamste boegbeelden van de new wave, Joe Jackson, maakte er juist een aanstekelijk swingende aanklacht van in het van sarcasme druipende Sunday Papers. Toen ik als puber voor het eerst in aanraking kwam met Jackson, kon ik maar niet begrijpen dat hij zich zo druk maakte over het ZondagNieuws. Dat was echter ruim 20 jaar voor Piet Bakker Gunter Wallraffs “Verslaggever van Bild” aan mij uitleende…

Te vinden op Pink Flag respectievelijk Look Sharp

Joe Jacksonband 1980