Categorie: Gedichten

Rond de Sloterbrug!

  • Het onlangs verschenen boek: Rondom de Sloterbrug

Gisteren werd in Café Kerkzicht in Oud Sloten het boek “Rond de Sloterbrug” gepresenteerd door de vier schrijvers ervan. Het is een drukte van jewelste in het café tegenover de St.Pancratiuskerk. Met veel enthousiasme lichten de scribenten een tipje van de sluier op over hoe het boek is opgebouwd en tot stand is gekomen. In feite verhalen geschreven door jongens die nog steeds jongens zijn met een katholieke achtergrond, ook al ogen ze nu als krasse knarren. Rond de Sloterbrug is vooral een verhalenboek over de jaren vijftig en zestig in Badhoevedorp/Sloten/Oud Osdorp. De verhalen gaan o.a. over de oude rivalenstrijd tussen de voetbalbuurverenigingen Pancratius en Lijnden, over de geschiedenis van de Walviskaken bij de Burgemeester Amersfoordtschool, over de bronzen plak van het Misdienaarselftal in 1966 van de HH Engelbewaarders parochie. (inclusief foto met André Neering en Frans Neering). Verhalen over het bezoek van Joop den Uyl aan de Osdorperweg, over de ronde van Badhoevedorp, over “de dorpsgek” Malle Hans, over het Akerbad (zwembad in Sloten net over de brug destijds) en over nog veel meer. Alle verhalen zijn gelardeerd met de herinneringen van de schrijvers of geïnterviewden. Ook gedichten ontbreken niet en zijn een welkome afwisseling.

Het boek is te verkrijgen bij boekhandel Jaspers aan de Sloterweg en bij Boekhandel Meck & Holt in Osdorp op Tussenmeer. Voor meer info of bestellingen kan je ook kijken op www.ronddesloterbrug.nl

Schrijvers: Paul Kroes, Jan Loogman, Kees Loogman en Kees Schelling

Edward Neering

Het Misdienaarselftal met André Neering (staand 5e vanaf links en Frans Neering als supporter, staand 3e van rechts)

Machtige Handel/Maghtige Neering #Vondel

Maghtige Neering

Joost van den Vondel schreef het gedicht “Maghtige Neering”. Wat ik hiermee wil aantonen is dat de naam Neering in de 15e en 16e eeuw “handel” betekende in Amsterdam en omstreken. Later kwam het terug  in het spreekwoord: “de tering naar de nering zetten”. Degradatie van het begrip Neering met één e!

Maghtige Neering.

Hier landt het Griecksche Heldenschip
Voor wint, uit d’ongestuime baeren,
Bevryt van barning, strant, en klip,
De stieren, draeck en oorlogsschaeren,
Die ‘t al te boven is geraeckt.
Het gulde Vlies te plucken
Zo ver van honck, en sterck bewaeckt,
Maghtige der niet gelucken.
Men roemt van outs op d’eerste kiel,
Die zulck een schat te beurte viel;
Zoo ons de Dichters niet bedrogen:
Maer d’Amsterdamsche Kogh, gewis,
Veel grooter koopvaerdyschip is,
Vol neering, ryckdom, en vermogen.
Men treck’ te water of te velt;
De Stadt van Amsterdam schaft gelt.
M DC LV.

De vicieuze cirkel van het beeld

De vicieuze cirkel van het beeld

Als ik blijf kijken
Zoals ik altijd heb gekeken.
Blijf ik denken
Zoals ik altijd dacht.
Als ik blijf denken
Zoals ik altijd heb gedacht.
Blijf ik geloven
Zoals ik altijd heb geloofd.
Als ik blijf geloven
Zoals ik altijd heb geloofd.
Blijf ik doen
Zoals ik altijd heb gedaan.
Als ik blijf doen
Zoals ik altijd heb gedaan.
Blijft mij overkomen
Wat mij altijd overkomt.
Maar als ik mijn ogen sluit
en voel mijn ware zelf van binnen,
dan kom ik deze cirkel uit
en kan steeds weer opnieuw beginnen

Gedicht van Ramsey Nasr over Wilderstijdperk

190820106029 

 Foto: Sail 2010 aan het Noordzeekanaal

Mijn nieuwe vaderland

Wie neerlands bloed in dxe2x80x99aders vloeit
    van vreemde smetten vrij
wiens hart voor volk en orde gloeit
    verhef uw zang als wij.
Vandaag zien wij weer xc3xa9xc3xa9n van zin
    de vlaggen afgestoft.
Vandaag zet ik mijn feestlied in
    voor vaderland en schoft.
Ik eer de leiders van mijn land.
    Hun vlekkeloos parcours
leert mij wat macht vxc3xb3xc3xb3r al verlangt:
    xe2x80x99t geweten van een hoer.
Ik eer mijn leiders hemelhoog
    en xe2x80x99t hoogst zit een fascist
die u en mij zolang gedoogt xe2x80″
    zolang als hij beslist.

  Beschermt gij, leiders, onze grond
    waar vreemde adem gaat
gij die zo rein zijt, kerngezond
    en zuiver op de graat.
Wij smeken om een harde hand
    in aangewreven haat.
Behoud voor 't lieve vaderland
    de blanke natiestaat.
  Braakt uit, gij vrienden, vrij van zin
    uw krop, uw kreet, uw gal.
Niets is taboe en niets te min
    uw bagger minst van al.
Verneder dus wat u niet zint
    sla stuk wat niet bevalt
    omhels het op zijn smalst.

  Hoe klopt ons hart, hoe zwelt ons bloed
    bij 't rijzen van deesxe2x80x99 toon.
Klonk ooit een zuiverder gemoed
    een leger hart zo schoon?
Waar hoorde men die koekoekszang
    voor volk en vaderland?
Dat was toen in het landsbelang
    een heel volk werd verbrand.
  Dood nu wat afwijkt van uw bloed
    en van uw onderbuik.
Bewaar het niet, verdelg het goed
    zodat dit land ontluikt.
Wie hier nog onze mildheid zoekt:
    los op in brandend veen.
Waar elk verschil werd opgedoekt
    zijn staat en burger xc3xa9xc3xa9n.
  Wie neerlands bloed in dxe2x80x99aders vloeit
    van vreemde smetten vrij
die fabel staat weer eens in bloei
    in dwazen zoals wij.
Veel liever word ik door een volk
    van hunnen aangerand
dan mee te gaan in deze kolk
    van schoft en vaderland.

Ramsey Nasr

http://www.youtube.com/watch?v=Td-0ckqcOAU&feature=player_embedded

Levensverhaal – Jotie ’t Hooft

Veling_turmac Levensverhaal


Vader hardhandig edelhert moeder niet aflatend
Heelkruid in een tegeltuin van gefluister.
Jarenlang was ik er niet meer
Dan een trage bloedsomloop
Die een lijzige pen voortstuwt
Jarenlang Luminal Johnnie Walker Peragon
Maken de mens tot dof oog
Gekneld in verstijfd licht.
‘Met jou loopt het nog slecht af’
en ja hoor;
Ellenlange dijen kan ik niet meer bekoren,
Kan niet mer horen! Niet meer horen!!
Weggaan!!!
Jullie moeten nu maar liever weggaan
Allemaal
En opa rustig alleen laten.

Streep

Kunstkerstbomen_stadhuis_amsterdam_ Gedicht van Toon Tellegen:

Een streep

Ik trok een streep:
tot hier, nooit ga ik verder dan tot hier.

Toen ik verderging
trok ik een nieuwe streep,
en nog een streep.

De zon scheen
en overal zag ik mensen,
haastig en ernstig,
en iedereen trok een streep,
iedereen ging verder

Scherprechters

Letterenlloop_nummer_1_2

Scherprechters

De oude Kwakermont, de muur van Geraardsbergen

Natuurlijk vergeleken met zo’n Izoard

Aubisque of Tourmalet, noem al die reuzen maar

Zijn zij niet meer dan ouderwets bestrate dwergen

En toch Vlaanderens Heuvels ogen deze dagen

Weer supersteil als het vermoeide peleton

Op wilskracht en een laatste slok uit de bidon,

Zich stoempend naar de modderige top laat jagen.

Daar doemt er weer xc3xa9xc3xa9n op, publiek, de weg versmalt

de sterksten vechten zich aan kop……….wie stilvalt valt.

Jan Boerstoel