Chaos in de delta!

Ik kan er niets aan doen maar ik heb een tik met kaarten. Als ik ergens op vakantie ben is geen omgevingskaart meer veilig in mijn buurt. Zo zat ik in september dit jaar in het rivierenlandschap vlakbij Nijmegen tussen de plaatsjes Ooij en Millingen a/d Rijn in het dorpje Kekerdom. Wij logeerden bij de B&B “De waard van Kekerdom”. Ik zat op een terras in Millingen a/d Rijn en tuurde op de kaart en stelde mij de vraag hoe de Rijn bij Lobith het land binnenstroomt terwijl de Rijn volgens mijn geheugen door Arnhem stroomt en ik nu vlakbij Nijmegen op het terras zit!  Een korte digitale studie via Google maps was het gevolg  en ik kwam tot min of meer rare inzichten.

Allereerst stroomt de Rijn vanuit Duitsland niet bij Lobith het land in maar bij het plaatsje Spijk. Het volgende plaatsje is Tolkamer en Lobith ligt landinwaarts daarboven. Er komt überhaupt geen rivier langs Lobith!  De Germanen hebben het ook nooit over Lobith gehad, maar dat terzijde. De Rijn wordt bij Millingen aan de Rijn opgesplitst in de Waal en het Pannerdensch Kanaal….. weg Rijn!.  Vervolgens wordt dit P-kanaal de Nederrijn (daar is ie weer in afgeslankte vorm)  en die stroomt door Arnhem maar gaat bij Wijk bij Duurstede over in de Lek, waarom wederom een naamsverandering? Vervolgens komt de rivier de Lek langs het plaatsje Waal vlakbij Nieuwpoort, om even een verwijzing naar een andere rivier te noemen.  Diezelfde Lek wordt bij het plaatsje Krimpen aan de Lek….. de nieuwe Maas!  In Rotterdam wordt de nieuwe Maas “het Scheur” en deze wordt op haar beurt de Nieuwe Waterweg die vervolgens langs Maassluis in de Noordzee stroomt.  

De rivierdijk bij Kekerdam, Ooijpolder bij Nijmegen

Als je de kaart bekijkt is eigenlijk de Waal de Rijn (qua volume van de rivier)  en waarom dan ooit na Millingen a/d Rijn de rivier de Waal is komen te heten is het gevolg van een gedachtenkronkel bij de Romeinen die de dit deel van de Rijn een afwatering vonden van de OerRijn. (Waal komt van “meanderen”) Hoe dan ook de Waal wordt bij het plaatje Woudrichem de Boven-Merwede die zich weer splitst bij Hardinxveld/Werkendam in de Beneden Merwede (terwijl die boven ligt ten opzichte van zijn zusje) en de Nieuwe Merwede. De Beneden Merwede splits zich in “de Noord” (deze komt weer uit in de Lek)  en de Oude Maas en deze komt op haar beurt weer uit in “Het Scheur” in Rotterdam. We zagen al eerder dat “het Scheur” weer voortkomt uit de Nieuwe Maas die daarvoor de Lek en Nederrijn was. Volgt u het nog? Samengevat komt de Rijn die in Spijk het land binnenstroomt en zich opsplitst bij Pannerden hier weer samen eindigt via de Nieuwe Waterweg in de Noordzee.

De Nieuwe Merwede gaat over in het Hollandsch Diep op de grens tussen Zuid Holland en Noord Brabant. De grens van de twee Wateren ligt tussen Lage Zwaluwe en Moerdijk. De Nieuwe Merwede en Beneden Merwede worden weer verbonden door de Dordtsche Kil. Het Holland Diep gaat over  in het Haringvliet met Tien Gemeenten als eiland en natuurgebied en uiteindelijk dobberen we in het Grevelingenmeer om tenslotte in de Noordzee uit te komen.

De Maas maakt een goede start als deze bij het Limburgse Eijsden ons land binnenstroomt. Heel lang blijft de Maas de Maas en kronkelt lekker een eind weg door het Nederlandse laagland. Tot Heusden. hier gaat de rivier over in de Bergsche Maas maar heet nog steeds Maas. Als plaats doet Maasbommel de rivier  eer aan want het ligt ook daadwerkelijk aan de Maas in tegenstelling tot bijvoorbeeld Maassluis. De Bergsche Maas gaat plotsklaps onder de Biesbosch over in de Amer (Waarom?!)  die vervolgens weer op het Hollands Diep uitkomt en via Haringvliet/Grevelingenmeer de Noordzee in. De oude Maas en de Nieuwe Maas hebben net als Maassluis dus niets met de oorspronkelijke Maas te maken. Tis maar even dat u het weet.

Bocht in de Waal tussen Milliingen a/Rijn en Ooij

De IJssel is lekker helder. Dit start onder Arnhem als afsplitsing van de Nederrijn en heet IJssel totdat ie in het IJsselmeer stroomt. Idem de Schelde die het land vanuit België instroomt en als Wester Schelde in de Noordzee stroomt.

Tenslotte hebben we nog een andere Rijn, de oude Rijn. De oude Rijn is een overblijfsel van de de loop van de vroegere Rijn. Deze loop begin bij Wijk bij Duurstede en start als Kromme Rijn.  Via Bodengraven, Woerden, Alphen a/d Rijn en Leiden stroomt deze kleine Rijn uit in de Noordzee bij Katwijk aan Zee. Eerst heet hij de Nieuwe Rijn bij Utrecht, vervolgens Leidsche Rijn (Leiden totaal niet in de buurt) en vervolgens door Leiden richting Katwijk als “de Rijn”.

Wie heeft dit allemaal verzonnen? Advies in om de Rijn die bij Spijk het land binnenstroomt vanaf Pannerden de BovenRijn te noemen (die dus door Arnhem stroomt) en de Waal als Onderrijn of gewoon Rijn totdat zij in Rotterdam samenkomen in de Nieuwe Waterweg. De Maas blijft de Maas tot het Hollands Diep en de Rijn van Utrecht naar Katwijk aan Zee noemen we de kleine Rijn.  Zo we zijn er uit. Dit wilde ik even kwijt. Neem een voorbeeld aan Duitsers, der Rhein bleibt der Rhein, von die Schweiz bis das Niederländische Speik.

Oordeel: de benaming van het huidige rivierenlandschap in ons kikkerlandje verdient niet het criterium: “Als het simpel is EN het is goed, dan is het dubbel zo goed! Chaos!

Edward Neering

Kekerdom, gateway to the east!

IJsland in 8 dagen. #Reisverslag

ijs-3-schotsen-2016Foto boven: IJsschotsen 2016 breken af van grootste IJslandse Gletsjer, zie verder deze blog voor meer foto’s van dit fenomeen.

imageFoto: Vlag IJsland in al zijn oneindigheid

Donderdag

Lekker een weekje alleen op vakantie naar IJsland, heerlijk. Daarnaast mijn opdracht als interim manager bij de Omgevingsdienst in Zaandam succesvol afgerond en per 12 september 2016 een nieuwe opdracht als interim mananger voor de boeg. Kortom niets aan mijn hoofd zowel prive als qua werk. Helemaal leeg.

We ontmoeten elkaar op Schiphol voor de avondvlucht naar IJsland. Schiphol begrijpt haar klanten, bij veel gates zijn laptopdesks met stopcontacten. Geen batterijproblemen dus!  We vertrekken met een uur vertraging rond 23.30 en komen rond 00.30 aan op de luchthaven van Keflavik, aangezien het op IJsland twee uur vroeger is; we krijgen er m.a.w. twee uur vakantie bij! Die we overigens aan het einde van de vakantie weer gaan teruggeven aan vadertje Tijd. .Onderweg zien we opeens ook het noorderlicht, wat te zien is in de vorm van grijswitte bewegende ‘gordijnen’. Bij mij komt de gedachte op “is dit nu alles met het Noorderlicht?, verder op  deze trip worden we nogmaals in kleur op dit prachtige fenomeen getrakteerd.  Rond 02.00 uur arriveren we in het centrum van Reykjavik in Hotel Storm voor een korte nachtrust.

ijs-geld-2016

Foto: IJslandse kronen: 1000 kronen is 8 euro

Vrijdag

image

Foto: de plaats waar Gorbatsjov en Reagan een eind maakten aan de koude oorlog eind jaren tachtig. 200 mtr van Hotel Storm

Om 9.30 vertrekken we na een prima ontbijt en maken kennis met onze chauffeur, Johann. Hij blijkt een prima chauffeur te zijn (IJslandse wegen vragen voortdurend concentratie!) en uiterst schoon op de bus. Mooi voorbeeld wat bevlogenheid met werknemers kan doen. Zelden gezien dat een chauffeur zijn bus schoon maakt voor zijn baas als het reisgezelschap iets bezoekt. We verlaten de stad en stijgen al gauw naar de hoogvlakte Hellisheidi, die bestaat uit gestold lava. We passeren een geothermische centrale, waar wolken witte stoom naar de hemel oprijzen. Hier wordt heet water uit de bodem gehaald en naar Reykjavik getransporteerd in bovengrondse pijpen: ons douchewater van vanmorgen!

imagefoto: de hoogvlakte Hellisheidi “gestold lava”

Het is een grillig en desolaat landschap, en wordt ook wel Kristnitökuhraun (Christenlava) genoemd, vanwege het feit dat de vulkaanuitbarsting die voor dit landschap heeft gezorgd rond dezelfde tijd plaatsvond als de tijd van het aannemen in IJsland van de nieuwe religie: het christendom (in het jaar 1000).

Vervolgens rijden we verder over de ringweg en komen bij onze eerste waterval Urriđafoss (foss=waterval), eerder een stroomversnelling dan een waterval, maar aardig om als waterval mee te beginnen. Het is de opmaat voor een reeks steeds fraaier wordende reeks van watervallen. Daarna is er in de plaats Hvolsvöllur tijd voor koffie, we zijn tenslotte Nederlanders.


image

Foto: Seljalandsfoss

Dan de volgende waterval: de Seljalandsfoss, met de bijzonderheid dat je er achterlangs kunt lopen via een nogal modderig paadje. Je ziet dan dus een watergordijn voor je. Enkelen doen dit ook en houden het niet helemaal droog.

Inmiddels rijden we langs de beruchte vulkaan Eyjafjallajoküll, die in 2010 na een uitbarsting zoveel aswolken teweeg bracht dat in West Europa het luchtverkeer wekenlang ontregeld is geweest. De vulkaan is zelf niet te zien aangezien deze met sneeuw bedekt is, zoals veel IJslandse vulkanen.

ijs2-eyjafjallajokull-aswolken

foto: Eyjafjallajoküll in 2010, deze aswolken legden voor twee weken het vliegverkeer in Europa plat.

We zien hier een film met opnamen uit de tijd van de uitbarsting, verbonden met het lot van een IJslandse familie die vlakbij een boerderij heeft.

En dit alles in het licht van de dreigende uitbarsting van de Hekla en de Katla. In september 2016 is het niet meer de vraag of ze gaan uitbarsten maar wanneer ze gaan uitbarsten. Samengevat we zitten vandaag midden in de gevarenzone.

ijs-kathedraal-basaltwand-2016

foto: strand bij Dyrholey

We lunchen in Skogar, een openlucht c.q. transportmuseum. Daarna gaan we naar de waterval Skogafoss. Een steil pad brengt je naar boven waar het verval begint en vanwaar we een weids uitzicht hebben, over het binnenland en over de zee. Voor deze week zonder sportschool/hardlopen een mooie workout met “een stairway to heaven”.

Ons volgende doel is Dyrholey, met een prachtig strand en grillig gevormde rotsen. We hopen op papegaaienduikers, maar helaas, ze zijn reeds vertrokken. Papegaaienduikers nestelen hier en als de jongen zijn uitgevlogen gaan ze tot de volgende lente naar zee. Ze leven, eten en slapen op zee en kunnen zelfs zout water drinken.

image


Er zijn fraaie uitzichten en imposante rotsformaties die uit zee oprijzen. In de verte zien we het ‘trollenschip’ (rotsen die inderdaad op een schip lijken, dat volgens een legende door trollen aan land werd getrokken, maar het opkomende daglicht heeft alles versteend). We rijden een klein stukje verder en gaan naar Reynis, aan de andere kant van het zwarte strand, met prachtige veelkantige basaltzuilen. We maken hier een wandelingetje over het strand.

ijs-kathedraal-afstand-2016

We vervolgen onze weg en rijden opnieuw een lavaveld in, dat voor een groot deel met bruingekleurde mossen is bedekt. We rijden aan het eind van de dag nog even via een onverharde hobbelweg naar de mooie kloof Fjađrárgljúfur, waar we ook nog een wandelingetje maken. Tenslotte bereiken we ons hotel in Kirkjubæjarklaustur (d.i. kerk-boerderij-klooster), kortweg Klausturs genoemd.

Zaterdag

image

foto: kloof Fjađrárgljúfur,

We vertrekken om 9.00 en rijden als eerste naar een waterval, bij een camping gelegen. Dan lopen we een weiland in en bekijken een geologisch fenomeen dat Kirkjugolf (=kerkvloer) heet. Het zijn veelal zeskantige basaltzuilen waarvan wij alleen het bovenste gedeelte zien, de rest zit onder de grond. De naam kerkvloer is inderdaad goed gekozen.


imagefoto: Kirkjugolf (=kerkvloer)

We vervolgen onze weg en rijden de Skeidararsandur in (sandur=spoelzandvlaktes), een oneindige vlakte van spoelzand ontstaan na een enorme twee wekende durende vulkaanuitbarsting van een onder de gletsjer liggende vulkaan. Door de kracht van de explosie werd een deel van de gletsjer opgetild (een z.g. jökullhlaup), in stukken gebroken, en spoelde samen met rotsen, stenen, gruis en smeltwater naar beneden, alles op zijn weg vernielend. We pauzeren even bij de restanten van de brug die er eens was.

ijs-edward-heel-gletsjer-2016

Foto: Uitzicht op één van de 40 Gletsjertongen, gletsjer Skaftafelljökull.

Dan komen we in het Nationale Park Skaftafell. Na de koffie maken we met een aantal een ruim twee uur durende wandeling (met prachtig weer!) omhoog en staan dan boven te genieten van het uitzicht op de gletsjer Skaftafelljökull, een tong van de grote Vatnajökull, uitmondend in een gletsjermeer. We lopen dan over een hoogvlakten naar de Svartifoss, die zich tussen basaltzuilen naar beneden stort, en gaan daarna weer naar beneden; in totaal ruim 7 kilometer gelopen.

We nemen ook nog een kijkje bij een andere gletsjertong, de Svinafelljökull. Men kan deze gletsjertongen ook bewandelen olv een gids. Twee Duitsers hebben dat ooit alleen gedaan, zijn hier verdwenen en nooit meer teruggevonden. Een gedenksteen herinnert aan dit feit.

ijs-ijsschots-streep-2016

ijs-schemer-ijschotsen-strand-2016

ijs-vulkaanlandschap-ijs-2016

ijs-3-schotsen-2016

foto’s boven: hoogtepunt Jökullsarlon.

Dan volgt weer een hoogtepunt: Jökullsarlon. Het is een gletsjermeer, ontstaan door de zich terugtrekkende gletsjer, waarin enorme brokken blauwachtig gletsjerijs drijven in allerlei vormen.

imageWe maken op het meer een fotogenieke tocht met een amfibievoertuig. Delen van films als Tombraider, Batman begins en Die another day zijn hier opgenomen. Sommigen lopen ook nog even naar het strand, waar ook ijs ligt en zeehonden worden gezien. Tenslotte komen we aan in onze volgende bestemming, het plaatsje Höfn. Bijzonder is dat we hier maar liefst vier gletsjertongen van de Vatnajökull zien, die in zee afkalven; Een aantal van ons zien ’s avonds ook weer het noorderlicht maar nu in kleur (zie foto hieronder) .

ijs-noorderlicht-2016Foto: Noorderlicht bij Höfn

Zondag

ijs-gletsertongen-kopie

Foto: Uitzicht uit het hotel in Höfn, Goed kijken en je ziet 3 Gletsjertongen. Een mooi uitzicht tijdens het ontbijt van deze veelbelovende zondag.

We vertrekken weer om 9.00 en rijden als eerste naar de haven van Höfn, waar een zeemans- monument is. We stoppen onderweg even om een paar mooie IJslandse paarden te fotograferen. We rijden dan naar de pashoogte Almannaskard, waar we een weids uitzicht hebben.

We vervolgen onze weg langs de zuidkust. De weg stijgt af en toe en op het hoogste punt maken we een fotostop, hoewel het weer niet al te best is. Links van de weg zien we opeens een rode auto in een meer geparkeerd. Waarschijnlijk als gevolg van een stuurfout. De bestuurster zit in een deken gehuld achter het stuur en de aanwezige politie wacht op een takelwagen.

We bereiken het plaatsje Djupivogur. We drinken hier koffie in het oudste (roodgekleurde) huis van dit plaatsje. We bezoeken ook de ‘stenentuin’ van een verzamelaar/liefhebber die ons hier enthousiast over vertelt. Na de lunch rijden we eerst naar een project van de IJslandse kunstenaar Sigurdur Gudmundsson: 34 eieren van vogels die hier veel voorkomen. Ze zijn gelijk in grootte, behalve het ei van de Roodkeelduiker, dé vogel van Djupivogur; deze is veel groter.ijs-stenen-gekleurd-2016

foto: Stenentuin

Dan door naar Breidalsvik, een klein plaatsje aan de zuidkust, voor een toilet/bierstop. We zien een rendier en rijden verder het binnenland in. Op een paar boerderijen na is het goeddeels onbewoond. We rijden door een tunnel en komen aan in Egilsstadir bij Hotel Herad Icelandair, een mooi hotel waar we genieten van een prima diner.

imagefoto: Rendieren in het wild

Maandag

We vertrekken om 8.00 en passeren de rivier Langafljöt, waar al eeuwenlang een bijzonder slangachtig dier in zou huizen (zie Youtube onder Egilstadir lake monster). Gisteren regen en vandaag klaart het weer mooi op. ijs-vulkaanlandschap-met-tractor-2016

We verlaten de ringweg en gaan over een onverharde weg stijgend door een totaal verlaten deel van IJsland en maken een paar fotostops. Voor de koffie komen we aan in Möthrudalur. Het is eigenlijk een boerderij, maar een leuke plek om koffie te drinken. Een brutale geit stoort zich aan niks en niemand, en ook zijn hier twee kleine tamme vosjes. We zien de markante tafelberg Herdubreid, door IJslanders gekozen als zijnde de mooiste berg van het land.

ijs-tafelberg-2016foto: tafelberg Herdubreid,

ijs-vulkaanlandschap-binnenland-2016Foto: Fantastisch Vulkaanlandschap

Dan rijden we naar de volgende waterval Dettifoss, 100 meter breed en de krachtigste waterval van Europa, met grauw gekleurd water vanwege alle gruis en grind dat het meevoert.

ijs-waterval-regenboog-2016foto: waterval Dettifoss (grootste en krachtigste van Europa)ijs-2-edward-regenboog

Een beetje verlaat gaan we naar het vulkanisch zeer actieve gebied van Myvatn. Als eerste zien we Hverir. De aardkorst is hier relatief dun, en we zien kokende bubbelende modderpoelen, het ruikt naar zwavel, het borrelt, sist en boert. Het wordt hier ook wel het ‘aarsgat’ van IJsland genoemd. We noemen dit fumarolen en solfataren, openingen in de aardkorst waaruit hete gassen ontsnappen. De zwavelafzettinge

ijs-zwavel-vulkaan-2016foto: het vulkanisch zeer actieve gebied van Myvatn

Na de lunch bij een zwembad a la Blue Lagoon rijden we naar de Viti krater, een kratermeer met turquoise water, maar er komt, als we een stuk de kraterrand zijn opgelopen, ook water van boven. Ook hier is weer een futuristisch ogende geothermische centrale, zeker in dit landschap.

imagefoto: kratermeer in de mond van een vulkaan (let op de regenboog)

Onze volgende stop is Grottjaga, een fissuur in de aarde waaronder heet water stroomt dat we met enig bukken bereiken.ijs-scheur-lopie

foto: de aardplaten schuiven doorgaans overelkaar heen dan heb je een aardbeving. Hier in Ijsland scheurt de aarde, de aardplaten gaan uit elkaar. Zie de scheur op de foto. Op onderstaande foto zie je de aardplaatlijnen. door Ijsland loopt die van Europa en Noord Amerika.

ijs2-aardplaten

Een Fransman zwemt er zelfs in het ondergrondse meer. Dimmiborgur (=duistere burchten), gestolde lavaformaties in een nu opgedroogd meer, is onze laatste stop. We wandelen hier ongeveer een uur en in de vormen van de lavaformaties kan je van alles zien, en de naam is inderdaad goed gekozen. Dan rijden we langs het meer naar Hotel Gigur (=krater), met een restaurant dat uitzicht biedt op het meer, en met een paar pseudokraters vlakbij het hotel.

ijs-vulaanlandschap-mooie-wolken-2016

Dinsdag

ijs-husnavik

Husnavik: Vissersplaats waar de walvisexcursies vandaan gaan.

Om 8.30 vertrekken we en gaan naar het plaatsje Husavik. Om 10.00 vertrekken we vanuit de haven met een mooie houten boot de oceaan op om walvissen te zoeken. Het waait stevig en de boot gaat flink op en neer. Enkelen worden zeeziek! Onze Twee bultruggen laten zich zien maar worden helaas niet door iedereen ‘gespot’. We krijgen op de terugweg nog chocolademelk en lokale kaneelkoekjes. Opmerkelijk was de zeewaardigheid van de jonge dames die de bediening op het schip regelden. Terwijl iedereen zich stevig vasthield aan het schip wat flink tekeer ging. Kotsend stonden er een aantal op de achterkant van het schip de vissen voer te geven. Onze reisleider werd bij aanvang van de zeetrip aangesproken door de dames: Als hij zich onwel zou voelen of hij dan naar de achterkant van het schip wilde gaan. Stoer zei hij verwonderd en verbolgen “Are you talking to me?” (een air van “ik vaar al jaren op dit schip en ben nog nooit ziek geweest mevrouwtje”) …..10 minuten later stond ook hij bij de zeezieken achter op het dek de dolfijnen hun toetje te geven. Het kan verkeren.

ijs-walvisvaart-edward-2016foto: Voordat de heftige tocht over zee op zoek naar Walvissen begon

We verblijven nog even in het leuke plaatsje Husavik en rijden naar de volgende waterval Godafoss (=godenwaterval; Thorgeir de Wetspreker besloot op het AllÞing dat IJsland tot het christendom zou over gaan en heeft symbolisch beelden van de oude Noordse goden in deze waterval geworpen). Weer een mooie waterval! We wandelen langs de rivier terug naar de bus. Vervolgens rijden we langs de Eyjafjordur (=eilandfjord) naar de tweede plaats van IJsland, Akureyri, en verblijven in Hotel Nordurland. Het diner is vanavond naar eigen inzicht te gebruiken.

  1. imagefoto: Vis als IJslands diner

Woensdag

We vertrekken om 9.00 en rijden door het Skagafjordur gebied. Hier zien we veel IJslandse paarden, een oud en uniek ras, het enige paardenras dat op IJsland voorkomt. Trektochten per paard, springwedstrijden, dressuur, IJslanders zijn er gek op. Dit paard heeft ook de eigenschap dat het naast de gebruikelijke drie gangen (stap, draf en galop) er nog twee beheerst, t.w. de telgang en de tölt. Bij de telgang worden linker voor- en achterbeen tegelijkertijd naar voren gezet, dan de rechter, enz. Bij de tölt in volle vaart is er minstens een been aan de grond. Er is dan m.a.w. geen zweefmoment wat voor de bereider aangenaam is.

ijs-vulkaanlandschap-binnenland-2016foto: Vulkaanlandschap

We bezoeken het openluchtmuseum Glaumbær, een oude boerderij zoals er vroeger zoveel waren. Veel verschillende kamers met verschillende functies zijn tegen elkaar aangebouwd, en er is maar één hoofdingang, dit alles om de warmte zo veel mogelijk binnen te houden. Ook het gras op de daken heeft een isolerende functie.

image

Na de koffie in het leuke theehuis rijden we verder op zoek naar een waterval die Johann voor ons in petto heeft. Ter plaatse heet het Kolugljüfur, maar dat is de kloof, de waterval zelf heeft geen naam, dus noemen wij deze de Johann foss.

ijs-johanfoss

Foto: de enige echte Johann foss

We komen aan in Stadarskali voor de lunch. We gaan dan naar een z.g. hotspot, de Deildartungahver. Gloeiend heet water komt hier uit de grond. Kassen maken er gebruik van en produceren komkommers en tomaten. Pijpen leiden dit water ook naar Borgarnes voor de warmwatervoorziening.

image

We gaan naar Reykholt, waar ooit Snorri Sturluson zijn boerderij had. Hij was een geleerde die veel IJslandse saga’s heeft opgeschreven en zelf waarschijnlijk schrijver is van de Egill Saga. In de saga’s wordt in feite de vroege geschiedenis van IJsland beschreven en voor de huidige IJslanders is dit een gewijde plek. We zien een beeld van deze Snorri, en ook zijn ‘hottub’, eigenlijk de eerste van het land. Elk IJslands zwembad heeft een of meerdere hottubs in dezelfde vorm als deze.

Dan volgen twee watervallen die vlak bij elkaar liggen, de Hraunfossar (=lavawatervallen, meervoud!) en de Barnafoss (=kinderwaterval).

image

foto: de Hraunfossar (=lavawatervallen, meervoud!)

De eerste wordt zo genoemd omdat het water van ver weg door een loze ruimte tussen twee lavalagen stroomt, en dan aangekomen bij de kloof naar beneden valt in talloze watervalletjes. De Barnafoss kende ooit een natuurlijk gevormde brug waar twee kinderen vanaf zijn gevallen en nooit meer terug gevonden. De wanhopige vader (of moeder) heeft die brug met eigen handen vernield opdat dit niet nog eens zou kunnen gebeuren. Op de terugweg maken we nog een stop waar we IJslandse paarden van dichtbij zien en rijden dan naar ons hotel in Borgarnes.

Donderdag

Vandaag doen we de ‘Golden Circle’ van IJsland t.w. Þingvellir, Gullfoss en Geysir. We rijden langs de Hvalsfjordur, plaats waar de Amerikanen in WO II hun basis hadden en waar nu walvissen (dwergvinvissen) aan land worden gebracht voor consumptie. Twijfelachtig.

imagefoto: Althing (de ruimte waar de IJslandse democratie eerst plaatsvond)

We rijden via een onderzeese tunnel verder en komen aan in Þingvellir. We bevinden ons hier op een breukvlak in de aarde, want hier komen de Noord-Amerikaanse en Europese aardschollen bij elkaar. De (divergerende) schollen drijven langzaam uit elkaar, IJsland wordt m.a.w. groter, en breuken zijn op veel plekken te zien. We lopen er zelfs over een, de z.g. Allmannagjá (=allemannenkloof), die leidt naar de Lögberg (=Wetsberg). De akoestiek is hier uitstekend en we ervaren dit ook omdat een operazangeres het nationale volkslied voor ons zingt. In de sagatijd hielden de IJslanders uit het hele land vanaf 930 hier hun jaarlijkse ongeveer twee weken durende vergadering, het z.g. AllÞing. Er werden politieke zaken besproken en besluiten te genomen, vetes beslecht (of nieuwe ontstonden), huwelijks verbonden aangegaan, misdadigers vogelvrij verklaard, zaken gedaan, nieuwe wetten gemaakt en nog wel meer. Ook werd er natuurlijk gefeest. IJsland stelt dat hier de oudste democratie ter wereld is geboren, en enig recht van spreken hebben ze wel, alhoewel alleen de bevoorrechte klassen een stem in het kapittel hadden.

ijs-bel-geiser-2016foto: De bel van een Geyser

Foto: bel geyser, een moment van een halve seconde en daarna spuit de Geyser

Helaas begint het te regenen. We komen aan in Geysir. De gelijknamige geiser werkt niet meer maar er is wel een andere, t.w. Strokkur (=boterton). Om de 5 á 6 minuten verschijnt in het klotsende water een blauwe bel en direct daarna spuit het water een tiental meters de lucht in. Spectaculair! Dan gaan we door naar Gullfoss, ook weer een prachtige waterval, in twee delen. Tenslotte bereiken we dan Reykjavik. We stoppen even bij het Solar schip, een kunstwerk bedoeld als ode aan de zon, en we bezoeken het moderne Harpa concertgebouw en congrescentrum. We rijden door naar de markante Hallgrimskerk, waar we afscheid nemen van Johann. Er is dan nog even vrije tijd om wat te winkelen in het centrum. We verblijven in Hotel Storm en gebruiken het diner in het tegenoverliggende Foss Hotel.

imageFoto: Kerk in Reykjavik en beeld ontdekker Ijsland

Tenslotte worden de chauffeur Johann en reisleider Paul in het zonnetje gezet met als afsluiting een enveloppe met inhoud. Paul ontkwam natuurlijk niet aan een verwijzing naar zijn manhaftig optreden op het walvisschip.

Vrijdag

De laatste dag. We rijden in een klein uurtje naar de Blue Lagoon; onderweg wint Edward de enige echte Krasquiz en als 1e prijs krijgt hij een blikje heerlijke IJslandse frisse lucht.

  1. imageFoto: 1e prijs grote Kras IjslandquizIn de Blue Lagoon gaan we lekker badderen. Vanuit de verte zien we al de witte rookpluimen van de Svartsengi geothermische centrale midden in het grillige zwarte lava landschap. Het turquoise gekleurde water steekt er fel tegen af. De Blue Lagoon (geen lagune!) is aangelegd in een lavaveld en het warme water is eigenlijk een bijproduct van de centrale, waar d.m.v. stoom elektriciteit wordt opgewekt. imagefoto: The Bue LagoonDe gecondenseerde stoom wordt vervolgens naar de Blue Lagoon geleid. Op de bodem ligt een soort witte modder met allerlei mineralen en blauwwieren, allemaal heel goed voor de huid. We hebben hier ruim de tijd. Dan naar de luchthaven. Het is er vrij chaotisch, maar uiteindelijk heeft iedereen een boardingcard, de bagage wordt afgegeven en op tijd vertrekken we voor de vlucht naar Amsterdam, waar we bij de bagageband afscheid van elkaar nemen.

Vrijdagavond keek in nog op mijn Iphone bij agenda en zag dat mijn nieuwe sercretaresse Mendy reeds een afspraak bij mijn nieuwe opdracht bij Stadsdeel Nieuw West om 7.45 uur had gemaakt! “Hoe haalt ze het in haar hoofd” dacht ik nog maar ik mag natuurlijk niet oordelen over iemand die ik zelf nog niet ken. Ik dus om 7.3o uur voor de deur op Plein 40-45 in Amsterdam voor de Tangermarkt. Wat bleek, afpraak was om 9.45 uur!!! De Iphone had het tijdverschil in de agenda niet laten zien!!!

Paul Ravensbergen (Hoofdtekst)

Edward Neering

ijs-groep-2016

foto: De groep van KRASreizen. Prettige groep met Neeltje (Gele jas in het midden) als maatje deze week. Bekendmaking klopgeest: Johan

Zie ook reisverslag Brenda: liveyourdreams.reislogger.nl

 

25 jaar op Duin en Kruidberg

DENK 1

Tineke en ik zijn 25 jaar samen en daar moet natuurlijk even bij stilgestaan worden. Nee niet 25 jaar getrouwd maar we kennen elkaar 25 jaar. Hoewel, de definitie van “kennen” is ineens vloeibaar. Het was 26 november 1989 (Opening expositie Hans Muller met Hugo Metsers en Pleuni Touw in Kunst 2001) toen een wilde avond op de Uiverstraat eindigde in een kus boven het schaakbord en een “one night stand”. Op 31 juli 1990 ontmoetten wij elkaar op de fiets in de Havikstraat in 02968 “Eduard, Eduard….. Eduuuuuuard! Riep zij van verre!” en op 3 augustus 1990 voerde ik mijn definitieve attack uit waaraan niet meer te ontkomen was op deze bloedhete zomerdag. Op 1 april 1991 woonden we samen op de Anjersingel in Badhoevedorp en op 13 oktober 1991 werd Abel geboren. Doorpakken heet dat doorgaans in het liefdesjargon. Dus op 1 april 2016 wonen we dus 25 jaar samen en dat zou mogelijk aanleiding kunnen zijn voor een groot feest. Maar nu dus dat “25 jaar elkaar kennen”. Hoe dan ook wel reden om dit met zijn tweeën te vieren. Wij dus naar Hotel Duin en Kruidberg om een keer “op niveau” te overnachten. Kamer 105, de kamer waar Louis van Gaal sliep als coach van het later bronzen WK team 2014 in de voorbereiding naar het WK Voetbal in  Brazilie. Geweldig mooie locatie en heerlijk gegeten bij “De vrienden van Jacob”. De enige smet waren de wespen omdat we, gezien het zwoele zomerweer, op het terras van dit mooie hotel konden eten. De kruidnagels op tafel werkten niet tegen de wespen. Ik adviseer het hotel gewoon een wespenvanger van Blokker te kopen, die doen het uitstekend in onze tuin, maar dit terzijde. Leuk en verrassend om bij aankomst een heerlijke fles wijn op onze hotelkamer te mogen verwelkomen van Luc en Josje, de dochter van Tineke. Het hotel was overigens in de veronderstelling dat we 25 jaar getrouwd waren en werden als zodanig ook ontvangen met alle egards die daar bij horen, wat die dan ook mogen zijn. Gefietst van de duinen van Egmond aan Zee, Castricum tot die van Wijk aan Zee, even doorbijten door het Hoogovensgebied (Tata), maar via het Pontje via IJmuiden, Driehus, langs de statige begraafplaats Westerveld de mooie weg naar Duin en Kruidberg. Topweer, toplocatie, tophotel, topeten kortom Inge de Bruyn zou in haar medaillejaren hebben gezegd “toppiejoppie!”.

DENK 2 gerecht 2

 

Van mailinfarct tot mailloos!

Konstanz Meersburg mooie foto

Van Mailinfarct tot Mailloos!

Er is iets bijzonders aan de hand. Ik leid momenteel een mailloos bestaan en merk dat ik afkickverschijnselen heb. Ik kan het haast niet geloven maar het is toch echt waar. De afgelopen vier maanden in opdracht gedaan bij de Omgevingsdienst te Zaandam. Erg leuk om weer terug te zijn in het land van vergunningen, toezicht ten behoeve van het milieu. Prima dienst maar ik ging daar bijna ten onder aan een mailinfarct. De opdracht is succesvol ten einde gebracht, de mail is volledig opgedroogd in korte tijd. Nog 7 dagen en dan wordt mijn account daar formeel opgeheven. Blijft over mijn mailaccount van de gemeente Amsterdam. Ook hier is het zomer en sporadisch ploept er mailtje op, vaak min op meer SPAM of een melding vanuit Linkedin dat er weer een connectie is. Resteert de gmail waar mijn privéberichten opkomen en ook daar is het komkommertijd. Wat heerlijk, die leegte, het zwarte mailgat. Ik realiseer mij ineens hoe ik door mail op het werk en privé word geleefd! Ik breng alle flessen weg, de oude kranten, het plastic afval en ben “housekeeping” technisch helemaal bij. Er is simpelweg niets meer te doen en heb nog drie weken vakantie voor de boeg waarvan een klein weekje naar Londen met mijn zoon. Ik verdrink in het nietsdoen met een parasol die mij beschermt tegen de zomerzon. Een abonnement voor de sportschool doemt in mijn gedachten op. Elke dag loop ik in mijn gedachten 10 km hard maar de weegschaal geeft anders aan. Elke dag sta ik anderhalf uur op een crosstrainer maar diezelfde weegschaal zegt werderom iets anders. Ik besluit dit blogbericht en schenk nog een wijntje in!

 

DRS P in jongerencentrum SmoeS

DRS P foto

Drs. P. is dood,

40 jaar geleden trad drs. P. op in het jongerencentrum ‘SmoeS’. Het jongerencentrum waar ik destijds coördinator was als vrijwilliger. Een half uur voor hij kwam, werd de oude piano gestemd. De pianostemmer ter plekke krijgen was een hele klus. 40 telefoonnummers moesten gebeld worden in de gouden gids, maar uiteindelijk was er één die bereid was om op het begin van de zaterdagavond te komen stemmen in Amsterdam Sloten voor 60 gulden. Drs P kostte 450 gulden dus voor 510 gulden was er een duur programma die avond. De entree was 3 gulden en 50 cent. Het bezoekersaantal was rond de 100 jongeren dus wederom moest de baromzet de doorslag geven.

SmoeS logo

Drs. P. kwam, zette zich achter de piano, zette de muziek klaar en de brand in zijn sigaar, handen gereed boven de toetsen. Het vele publiek muisstil luisterend. Zijn eerste woorden: ‘het enige wat mij nog kan overkomen om geen voorstelling te geven, is dat het licht mij nu uit de ogen valt’.

Dat was niet het geval en een grootse muzikale literaire performance was ons deel.

 

Hoogtepunt van die avond was dat “malle Frans” er heel vaak door heen tetterde. Frans was onze dorpsgek die regelmatig in SmoeS kwam en aparte postitie had verworven tussen de jongeren. Grootste probleem voor Frans was dat hij altijd op zoek was naar een vriendin, maar die nooit kreeg. Wel was het heimelijk verliefd op Emily  uit SmoeS en dat stak hij niet onder stoelen of banken. Nadat hij voor de zoveelste keer door een nummer van Drs P had gekierd onderbrak de Amsterdamse taalvirtuoos even kort zijn optreden en richtte het woord tot Frans. “Jongenman, als u zo doorgaat zult u nooit een vriendin krijgen!!!” Frans was sprakeloos en ontroostbaar die avond.

 

95 jaar, drs. P. zijn dodenrit bracht hem veel verder dan Omsk.

Hoezee

Edward Neeirng/Henk Bruning

Terug van weggeweest!

Herstelling 2014 groep

 

Foto: met de delegatie van Zuidoost op bezoek bij Fort Nigtenvegt.

Dat was een tijd geleden! Ben lang niet op bezoek geweest bij de Dienst Werk en Inkomen  (DWI) bij Herstelling Amsterdam. Anno 2014 is Herstelling ondergebracht bij het Reïntegratiebedrijf Amsterdam (RBA) van de DWI. Ben nu tijdelijk programmamanager Werk en Participatie in stadsdeel Zuidoost en het is goed om met een delegatie van stadsdeel Zuidoost bij Herstelling op bezoek te gaan inclusief de portefeuillehouder voor de arbeidsmarkt. Goed om te laten zien dat er al heel veel in Amsterdam gebeurd om werkzoekenden weer op het juiste spoor te brengen.

Eerst verzamelen op de Laarderhoogtweg vlakbij IKEA in Zuidoost. Na een vlammend betoog over het werk van Herstelling van Nico Lammers (teammanager bij DWI/Herstelling) op pad door het praktijkcentrum met een bezoek een bezoek aan de professionele houtwerkplaats van werkmeester Henry Eelman en de metaal/fietswerkplaats van Jules Kranenburg. Mooi om te zien dat werkzoekenden die hun werknemersvaardigheden moeten bijschaven worden begeleid door betrokken en vakkundige werkmeesters en door hen een stap kunnen maken naar een nieuwe toekomst op de arbeidsmarkt.

Herstelling 2014 Jim Maste

Foto boven: Jim Maste spreekt de delegatie toe en toont zijn vakmanschap.

Vervolgens met twee busjes naar Fort Nigtenvegt 3 km boven Abcoude. In het busje voor mij een weerzien met werkvoorbereider/arbocoördinator Willem van den Oever. Een vakman met het hart op de goede plaats en met hem even het wel en wee van Herstelling doorgenomen. Op het fort een korte toelichting van werkmeester Jim Maste over het opknappen van de genieloods op Fort Nigtenvegt in opdracht van Natuurmonumenten. Een puik staaltje timmer- en schilderwerk dat over enkele weken wordt opgeleverd aan de opdrachtgever.

In het fort een presentatie van de projecten Oost Werkt en Noord Werkt. Voorbeelden hoe je als stadsdeel nauw samenwerkt met RBA/Herstelling om tot een win/win situatie te komen in de wijk. Gert van Weert en Sally Wielinga nam de delegatie mee in de korte historie, de uitvoering en de financiële kant van de zaak. Oost werkt nauw samen met woningbouwverenigingen en Noord krijgt haar opdrachten voornamelijk via het stadsdeel.

Tenslotte een lunch bij DWI/Horeca Herstelling bij good old Helena Hehanussa en verdieping gezocht op het thema “Alleenstaande ouders op het bestaansminimum”. Er is nog een hoop werk aan de winkel in reïntegratieland. De arbeidsmarkt trekt aan, Amsterdam gaat zich meer richten op 22 gebieden in de stad, er komt een nieuwe participatiewet en de DWI wordt opgeheven en opgesplitst in een aantal onderdelen binnen de grote Amsterdamse reorganisatie. Bij de jongeren wordt het onderwijsdomein van schoolverlaters samengevoegd met het werkdomein om een definitieve succesvolle aanval te doen op de Amsterdamse jeugdwerkloosheid.

Edward Neering

Herstelling Edward wijst op logo

Foto boven: Uit de oude doos 2007/ Senger Communicatie / Alexander Senger

 

 

Het verraad van Parijs

HMP P en E

 

Het is zaterdag 1 maart en de Thalys is zojuist vertrokken van spoor 13a Amsterdam CS. Morgen de halve marathon van Parijs bij het Bois de Vincences. Bij de grens ga ik volledig uit de lucht. Mijn Ipone is geblokkeerd buiten Nederland. Roamingblokkade akkoord maar een totale blokkade door je werkgever is een beetje overdreven, soit!. Voor het eerst dat ik met de Thalys naar Parijs ga zonder vertraging dus in iets meer dan 3 uur sta ik op Gare de Nord. Mijn hotel is om de hoek in een duidelijk pakistaans/indiaas getinte straat. Na mijn bagage gedropt te hebben als een speer naar de nummerafhaalplaats bij de start met twee metro’s. Alleen een startnummer bij afgifte van een medische verklaring die gelukkig in mijn bezit is en vervolgens naar de stand van Artsen zonder Grenzen. Blijken Paul en ik  op de tweede plaats geëindigd te zijn van de donatiewervers met onze €1800,= euri . Op de foto met AZG om deze zilveren plak te vieren en even bellen met de telefoon van de standhouder om mijn loopmaten te kunnen ontmoeten. Gelukt, ergens bij het centre de Pompidou. De volgende dag is het zover. Prachtig weer en na een slechte nacht heb ik er toch veel vertrouwen in om vandaag een tijd te gaan lopen onder de twee uur met broer Paul als haas. Paul, trouw als een bloedbroeder, zal mij nooit laten vallen en zal mij als een blindengeleide hond bij de finish afzetten. Parijs zal juichen en jubelen en mij op de schouders nemen. Bij die gedachte verschijnt er een speelse glimlach op mijn gezicht.

HMP 2014 zeer zwaar

Foto ooven: De laatste kilometer

De start gaat niet goed. Direct slachtoffer van gedreutel van anderen en we komen direct in een lopersfile. De eerste twee kilometer gaan boven de zes minuten per kilometer dus we zitten direct al een minuut boven het schema. Paul besluit te gaan sleuren en ik voel dan al dat ik te snel ga. De andere tandem is Kees Klaver met als haas Kees Schelling. Direct besloten om mij niet te laten opjagen en deze tandem te laten voor wat deze is en onze eigen race te lopen.

HMP groep

 

Foto boven: vlnr: Paul Neering, Kees Klaver, Kees Schelling, Edward Neering en Harry vd Wal.

Na 5 kilometer krijg ik de drinkbus die Paul draagt. Mijn broer heeft bijna alles al opgedronken er zit niets meer in en ik smijt het plastic gevaarte in de kant en bij de volgende drinkpost loopt mijn haas gewoon door. Als kopman moet ik helaas ingrijpen en stuur Paul terug om drinken te halen. Tegen de stroom in doet Paul keurig wat de baas van hem vraagt J ! Na 10 km liggen we op schema maar ik heb  wel veel moeten geven. Langs de kant staat een post van Artsen zonder Grenzen. Ze herkennen mijn shirt en luid en duidelijk is te horen “Allez les medicins!!” Een stukje verderop komt er ineens een helling op weg naar de binnenstad van Parijs. Dodelijk als je toch al niet meer goed in je vel zit, maar goed we lopen door en we raken iets achter op het schema. Paul houdt de moed er in en schreeuwt “We liggen nog steeds op koers!” Kilometer 12 is zojuist gepasseerd. Weer een helling richting la place de la Bastille, nee he!. Langzaam vloeien de krachten uit de witte keniaan dus ik besluit op mijn tempo op de automatische piloot te gooien. Doelstelling is nu om iedere kilometer rond de zes minuten te lopen. Met een goede haas moet dit geen probleem zijn. Ik reken uit dat ik dan rond de twee uur en 1 minuut uitkom. Volgens Paul zitten we op een schema van de twee uur en 2 minuten. Bij kilometer 15 komt het er ineens een verrassende wending in de houding van mijn haasbroer. “Die twee uur halen we toch niet meer maar ik wil wel onder de twee uur lopen, ik ga!!”…………….Weg haas, weg solidariteit, weg broer, weg familieband, weg gangmaker, weg aanmoediger, weg makker…. Hallo eenzaamheid!

AZG Edward en Paul Uitkijk

Daar loop ik dan uitgeput in de buitenwijken van Parijs. Niet geheel ongevaarlijk die Banlieue. Bij de drinkpost stop ik even om goed te drinken even verderop doe ik nog een plasstop. Ik sleep mij door de straten van de lichtstad richting finish en de benen zijn zwaar als lood, mijn klokje geeft een kilometertijd aan van rond de 7 minuten. Ik finish in twee uur en vier minuten en nog wat. Dat nog wat is bijna een minuut. Na de finish staat de broer van verraad te wachten en zegt “Toch nog binnen de twee uur!”

HMVA Edward en Paul 19890507Zwartwitfoto: Na de halve marathon van Amsterdam in 1989. La Histoire se repete!

 

Het nummer “Voor een Joet zit je Goed” De showmaker waarmee we 1800 euro voor AZG hebben opgehaald. De CD is uitverkocht >> wel op bovenstaande MP3 te beluisteren.

 

Bogaard in Witteveen in Tjarda Alkmaar

Bo Bogaard CD

Een mooie avond in Alkmaar. Een goed gevuld muziekcentrum Tjarda is in afwachting van het optreden van Bogaard en Witteveen. Een combinatie die de naar verzamelnaam BoWi of WiBo hunkert, maar dat terzijde. Het optreden staat in het teken van de lancering van de CD “The last call”.

Eerder, in 2011,  bracht Bo Bogaard solo de CD “Mind your Step” uit. Ook maakte hij dit jaar oa met Meindert Winkelman de bescheiden hit “Voor een joet zit je goed”, een Nederlandstalig nummer voor Artsen zonder Grenzen als goed doel. “The last call” is eigenlijk een logisch gevolg op “Mind your step”.

Het optreden begint enigszins nerveus met het instrumentale nummer Brainwash en wordt vervolgd met het prachtige Nederlandstalige nummer “7”, een nummer over verlangen. Even later volgt het nummer Irish Cafe met Witteveen op een slepende gitaar. Het publiek wordt enthousiast en geeft de muzikanten een brassa! Het tweede gedeelte van het concert is wat meer uptempo. Maar het hoogtepunt is natuurlijk het mooie City Lover, een nummer over liefde in Berlijn. En tenslotte, met complete clip, volgt de titelsong “The last call” als afsluiting van het concert. Een nummer over de gevolgen van pesten, een helaas zeer actueel onderwerp. Na de toegift is er geen houden meer aan! Tjarda is overtuigd en alle bezoekers krijgen de nieuwe CD “The last call”. Een boeiende muzikale reis moet het geweest zijn met dit mooie optreden als muzikaal orgasme.

De eerste CD werd enthousiast in ontvangst genomen door Arjen Box die de productie van de CD heeft gedaan.

Edward Neering

Gezien: 17 mei 2014

Waar: Muziekcentrum Tjarda Alkmaar

Bogaard the last call

Koningsdag 2014 #Heiloo

KDH 2014 drummers

Het is natuurlijk ieder jaar hetzelfde maar toch weer anders. Nu dus koningsdag en Bea gaat langzaam naar de vergetelheid. De trash die wordt aangeboden is hetzelfde op de vrijmarkt in Heiloo. Alhoewel, je toch ziet dat er veel mooie speelgoed en goede boeken voor weing geld van hand tot hand gaan. Het mooiste zijn natuurlijk de drummers, de violisten, de gitaarspelers en de spelletjespelers. Vandaag een lucratief spel gedaan op de vrijmarkt namelijk Muizenmeppen, altijd prijs! ….en dan voor 0,50 eurocent. Nu hebben wij sinds kort weer een muis in huis, na Saddam, Assaad is nu Poetin de muis ons te snel af. Het spelletje Muizenmeppen geeft je de juiste gevoel van timing om de fatale slag toe te brengen, toegegeven ik heb drie keer meegedaan en negen keer misgeslagen maar ik kwam er steeds gevoelsmatig dichter bij.

KDH 2014 muizenmeppen 2

Hoogtepunt van deze vrijmarkt is natuurlijk de hernieuwde aanschaf van het spel “Pim. Pam, Pet”. Goed voor de relatie AEX-index en verdere familie/vreindenrelaties, en dat alles voor 1 euro!

KDH 2014

KDh 2014 algemeen 2

Lissabon, prachtige stad!

Lisabon 2014 Abel uitzicht 2

Afgelopen week met mijn zoon  naar Lissabon geweest. Prachtige stad, lekker weer, veel gedaan. Aanrader voor allen die van steden houden. Gelogeerd in hotel SanaRemo, prima hotel, alleen het ontbijt kan beter.

Lisabon 2014 AZ

Directe aanleiding was de wedstrijd van Benfica tegen AZ. Dat ze zouden verliezen was natuurlijk geen verrassing, hoe dan ook een geweldig leuke ervaring en sfeer om toch een grote wedstrijd met 500 AZ’ers mee te maken.

Lisabon 2014 Edward Kasteel Pena 2

Naast Lissabon ook een dagje buiten de stad geweest naar de burchten/kastelen rond Sintra, Een stuk kouder daar, maar dat terzijde. Moorse kastelen en een prachtige burcht. Zware wandeltocht er naar toe maar zeker de moeite waard!

Lisabon 2014 de oude laars 2

En natuurlijk lekker gegeten in het oude Chiado. Hier zitten we in het door de ANWB gids aangerade restuarantje Bota Alte (De oude laars) Heerlijk gegeten daar, enig minpuntje was dat het zo populair is dat mensen aan het wachten zijn voor een tafeltje. Je krijgt toch het gevoel dat je moet opschieten. Wel een aanrader. adres: Rua da Atalaia 122.